مدح _ روضه امیرالمؤمنین علیه السلام
میان خشکی دنیا که شد سراب درست
برای خشکی دنیا شده‌ست آب درست
برای عطر خوش آن شده گلاب درست
نوشته اند که انسان شد از تراب درست
شد از تراب به دست ابوتراب درست
تکلمش همه جا را بهشت خواهد کرد
ترحمش همه جا را بهشت خواهد کرد
تحکمش همه جا را بهشت خواهد کرد
تبسمش همه جا را بهشت خواهد کرد
اگر غضب کند اما، شود عذاب درست
جز او، توهم مال از برادرش که گرفت؟
به حکمت آهن سرخی برابرش که گرفت؟
مقام عرشیِ ساقی کوثرش که گرفت؟
شده‌ست حُجب و حیا محو همسرش که گرفت
به وقت آمدن کور هم حجاب درست
دو گل رسید که دنیا از آن دو شد روشن
دو گل رسید به دادِ کلافگی چمن
- مثال بارز یک روحِ رفته در دو بدن -
به افتخار، خداوند با حسین و حسن
نموده در برِ خود سیدِ شباب درست
به عشق، هر تن بی جان حیات پیدا کرد
به عشق، سائل کویش بساط پیدا کرد
جواز رد شدنِ از صراط پیدا کرد
به عشق، مملکت ما نجات پیدا کرد
به دست زاده‌ی حیدر شد انقلاب درست
به لب نوای علی و به سر محبت او
نموده در جگر من اثر محبت او
که گفته است ندارد ثمر محبت او؟
من آبرو که ندارم، مگر محبت او
برای روی سیاهم کند نقاب درست
به خانه از غم بابا شکسته قلبِ شکیب
میان شهر برایش نبوده است طبیب
نه بوده است طبیب و نه بوده است حبیب
به من نهیب زند بغض یک صدای قریب
که امشب از غم مولا بیا نخواب درست
از این مصیبت عظما که چشم‌ها شد تر
«علی»، به یاد من آورد غصه ای دیگر
نوشته اند سه شعبه زدند بر حنجر
سوال می‌کنم از خود پس از علی‌اصغر
چگونه می‌شود آخر غمِ رباب درست؟
حسن معارف وند
┈┈•••🌿🇮🇷🌺🇮🇷🌿•••┈┈•
@hamsayebeheshti
