✅ نامه امام زمان(عج) خطاب به شیعیان 🔸حضرت حجت (روحی فداه) در نامه ای به شیخ مفید میفرمایند: سعی کنید اعمال شما (شیعیان) طوری باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجبات نارضایتی ما را فراهم می‌سازد، بترسید و دوری کنید. 🔸امر قیام ما با اجازه خداوند به طور ناگهانی انجام خواهد شد و دیگر در آن هنگام توبه فایده‌ای ندارد و سودی نبخشد. 🔸عدم التزام به دستورات ما موجب می‌شود که بدون توبه از دنیا بروند و دیگر ندامت و پشیمانی نفعی نخواهد داشت. 📗احتجاج ج۲ ص۵۹۷ 📗بحارالانوار ج۳ ص۱۷۵ #امام_زمان‌عليه_السلام

شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها را به محضر مقدّس حضرت بقیة الله الاعظم امام زمان عجّل الله فرجه الشریف تسلیت عرض می کنم.

▪️▪️▪️ ▪️▪️ ▪️  بر نيزه ها از دور مي ديدم سرت را بابا تو هم ديدي دو چشم دخترت را؟ چشمانم از داغ تو شد باغ شقايق در خون رها وقتي که ديدم پيکرت را اي کاش جاي آن همه شمشير و نيزه يک بار مي شد من ببوسم حنجرت را بابا تو که گفتي به ما از گوشواره همراه خود بردي چرا انگشترت را با ضرب سيلي تا که افتادم ز ناقه ديدم کبودي هاي چشم مادرت را يک روز بودم ياس باغ آرزويت حالا بيا با خود ببر نيلوفرت را شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها تسلیت باد

جان به قربان مقامش،چه غریب است این مرد بى سپاه است قیامش،چه غریب است این مرد غصه دار است کلامش چه غریب است این مرد بی جواب است سلامش،چه غریب است این مرد خاکساران درش بر در دیگر نروند گریه کن هاى حسن،کور به محشر نروند سفره دارى که سر سفره ى او نعمتهاست دل او مصحف پر صفحه‌ای از غربتهاست سرخى کنج لبش،شرح همه محنتهاست پاره هاى جگرش مرثیه‌ی تهمتهاست چه شده زهر،چه کرده بدنش سبز شده تن او هم شبیه پیرهنش سبز شده با دو چشم‌تر و یک قد کمان از کوچه روزوشب روضه گرفته است:“امان از کوچه” تب و لرز بدنش داشت نشان از کوچه گفت:در روضه‌ی من،باز بخوان ازکوچه روضه خوان ازغم ناموس و دل چاک بگو ازتکان دادن یک چادر پرخاک بگو ناگهان کینه ى یک شهر برافروخته شد بدن و چوبه ى تابوت به هم دوخته شد خواهر پاره جگر هم جگرش سوخته شد غصه‌ها دردل بی طاقتش اندوخته شد پسرش پشت سرش زد به سرش آه کشید قاسم بن الحسن آتش به دل ماه کشید ‌ می‌کشد آه از این روضه ى دردآور، طشت چقدر داغ گذارد به دل خواهر، طشت زینبش آمده،اى واى! ببیند در طشت صحنه ى بزم شراب و اسرا و سر، طشت اشک خون،باز هم از دیده ى خواهر می‌ریخت از ته جام شرابش به روى سر می‌ریخت

#یک_داستان_یک_پند روزی رسول اکرم (ص) با یکی از اصحاب از صحرایی نزدیک مدینه می‌گذشتند. پیرزنی بر سر چاه آبی می‌خواست آب بکشد و نمی‌توانست. رسول خدا (ص) پیش رفت و فرمود: حاضری من برای تو آب بکشم؟ پیرزن که حضرت را نشناخته بود گفت: ای بنده خدا اگر چنین کنی برای خود کرده‌ای و پاداش عملت را خواهی دید. حضرت دلو را به چاه انداخت و آب کشید و مشک را پر کرد و بر دوش نهاد و به پیرزن فرمود: تو جلو برو و خیمه خود را نشان بده، پیرزن به راه افتاد و حضرت از پی او روان شد. آن مرد صحابی که همراه حضرت بود، گفت: یا رسول‌الله! مشک را به من بدهید اما پیامبر (ص) قبول نکردند، صحابی اصرار کرد ولی حضرت فرمودند: من سزاوارترم که بار امت را به دوش بگیرم. رسول خدا (ص) مشک را به خیمه رساندند و از آنجا دور شدند. پیرزن به خیمه رفت و به پسران خود گفت: برخیزید و مشک آب را به خیمه بیاورید. پسران وقتی مشک را برداشتند تعجب کردند و پرسیدند: این مشک سنگین را چگونه آورده‌ای؟ گفت: مردی خوش‌روی، شیرین‌کلام، خوش‌اخلاق، با من تلطف بسیار کرد و مشک را آورد. پسران از پِی حضرت آمدند و ایشان را شناختند، دوان دوان به خیمه برگشتند و گفتند: مادر! این همان پیغمبری است که تو به او ایمان آورده‌ای و پیوسته مشتاق دیدارش بودی. پیرزن بیرون دوید و خود را به حضرت رساند و به قدم‌های مبارکش افتاد. گریه می‌کرد و معذرت می‌خواست. حضرت در حق او و فرزندانش دعا کرد و او را با مهربانی بازگرداند. جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد: 📖وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4 - قلم) و تو اخلاق عظیم و برجسته‌اى دارى. 📚قصص‌الروایات

⭕️ شیطان، اولین خواننده‌ی تاریخ! #رسول_خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 🔥 «ابلیس، اولین کسی بود که به حالتِ غِنا خواند و نخستین کسی بود که ناله و نوحه سر داد و اولین کسی بود که آواز خواند؛ چون آدم علیه‌السلام از درخت ممنوعه خورد، ابلیس غنا خواند و چون آدم بر زمین فرود آمد، شیطان حُدىٰ‌خوانی کرد و چون آدم در زمین مستقر شد، ابلیس با یادآوری آنچه را که در بهشت بود، به ناله در آمد.» 💠 «عن جابر بن عبدالله عن النبي صلّى‌الله‌عليه‌وآله قال: كان إبليس أول من تغنى وأول من ناح وأول من حدا لما اكل من الشجرة تغنى، فلما هبط حدا فلما استتر على الأرض ناح يذكره ما في الجنة.» 📚 تفسیر برهان (بَحرانی)، ج۱، ص۱۹۱ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۴۰ #حدیث #غنا #شیطان #موسیقی @alsqlyn

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن نَصَبَ نَفسَهُ للنّاسِ إماما فليَبدأ بتَعليمِ نَفسِهِ قَبلَ تَعليمِ غَيرِهِ ، و ليَكُن تأديبُهُ بسِيرَتِهِ قَبلَ تأديبِهِ بلِسانِهِ ، و مُعَلِّمُ نَفسِهِ و مُؤدِّبُها أحَقُّ بالإجلالِ من مُعَلِّمِ النّاسِ و مُؤدِّبِهِم .[نهج البلاغة: الحكمة73.] امام على عليه السلام : هر كه خود را در مقام پيشوايى مردم قرار دهد بايد پيش از تعليم ديگران، به تعليم خود بپردازد و پيش از آنكه به زبانش تربيت كند، با رفتار خود تربيت نمايد و كسى كه آموزگار و مربّى خود باشد بيشتر سزاوار بزرگداشت است تا آن كه آموزگار و مربى ديگران است.

آيه صالح المؤمنين آیه 4 سوره تحریم/66 را «آیه صالح المؤمنین» نامیده‌اند:[۱] «إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ» اگر شما دو زن توبه کنید بهتر است، زیرا دلهایتان از حق بازگشته است و اگر برای آزارش همدست شوید، خدا یاور اوست و نیز جبرئیل و مؤمنان شایسته و فرشتگان از آن پس یاور او خواهند بود. در این آیه، دو تن از همسران پیامبر صلى الله علیه و آله را كه به آزار حضرت اقدام كردند؛ عتاب كرده، مى‌فرماید: اگر از كار خود توبه كنید، بهتر است؛ زیرا دل‌هایتان منحرف شده و اگر بر ضد او به یكدیگر كمك كنید، در حقیقت خدا خود سرپرست او است و جبرئیل و «صالح المؤمنین» نیز یاور اویند و گذشته از این، فرشتگان هم به او یارى مى‌رسانند. بر اساس شأن نزول‌ها، مقصود از این دو زن، حفصه و عایشه‌اند. ابن عباس مى‌گوید: از عمر بن خطاب پرسیدم: دو زنى كه با رسول خدا صلى الله علیه و آله دشمنى كردند، كیست‌اند؟ گفت: عایشه و حفصه.[۲] بر اساس روایات شیعه و سنى، مقصود از صالح المؤمنین، على علیه‌السلام است.[۳] پانویس 1. نهج الحق، ص‌ 191. 2. مجمع البیان، ج‌ 10، ص‌ 474. 3. الدّرالمنثور، ج‌ 8‌، ص 224؛ ابن كثیر، ج 4، ص 415؛ كنزالعمال، ج‌ 1، ص‌ 237. منابع علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص390. @alsqlyn

✅جریان لیلة المبیت پس از اینکه اهل مدینه با پیامبر (صلی الله علیه و آله) بیعت کردند و کفار قریش از این پیمان اطلاع یافتند چهل نفر از اشراف در دارالندوه گرد آمدند و تصمیم گرفتند که که از هر عشیره ای یک نفر حاضر شوند و این گروه به طور ناگهانی به خانه محمد (صلی الله علیه و آله) هجوم برند و او را بکشند و بدین ترتیب قاتل مشخص نمی شود و خونخواهی معنایی نخواهد داشت و بنی هاشم مجبور می شوند به دیه راضی شوند. ✅مکر خدا در برابر مکر مشرکان🔸 خداوند با نزول آیه 30 سوره مبارکه انفال «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرينَ: و [ياد كن‏] هنگامى را كه كافران در باره تو نيرنگ مى‏ كردند تا تو را به بند كَشَند يا بكُشند يا [از مكّه‏] اخراج كنند، و نيرنگ می‌زدند، و خدا تدبير مى‏ كرد، و خدا بهترين تدبيركنندگان است.» پیامبر خویش را از این واقعه آگاه نمودند. شب اول ربیع الاول سال سیزدهم یا چهاردهم بعث حضرت علی بن ابیطالب (علیه السّلام) با اینکه احتمال کشته شدن ایشان بسیار زیاد بود در بستر پیامبر (صلی الله علیه و آله) خوابیدند و پیامبر به غار ثور رفتند و از آنجا به مدینه هجرت فرمودند. هنگامی که مشرکین به خانه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) یورش بردند و حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) را به جای پیامبر (صلی‌الله علیه‌وآله) در بستر یافتند، از هدف خود بازماندند. ✅نزول آیه به دلیل این فداکاری و از خودگذشتی حضرت علی بن ابیطالب (علیه‌السّلام) خداوند آیه 207 سوره مبارکه بقره را در فضیلت حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) نازل فرمودند: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ» و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏ فروشد، و خدا نسبت به [اين‏] بندگان مهربان است. ✅اشاره به واقعه لیلة المبیت در نهج‌البلاغه🔸 حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) به واقعه لیله المبیت در نامه­‌ای که به معاويه در سال 36 هجرى نوشتند چنین اشاره کردند: «خويشاوندان ما از قريش مى ‏خواستند پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) را بكشند و ريشه ما را در آورند و در اين راه انديشه‏ ها از سرگذراندند و هر چه خواستند نسبت به ما انجام دادند..» (1) ✅شأن نزول آیه به اتفاق خاصه و عامه اين آيه شريفه در شأن حضرت امير المؤمنين (عليه السّلام) نازل شد. از ابن عباس روايت شده كه در شب غار، چون حضرت سيد ابرار (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) به امر پروردگار عزيمت هجرت از مكه فرمود، على بن ابى طالب (عليه السّلام) را خواند و عمر آن سرور بيست و يك سال بود. فرمودند: يا على قريش اتفاق نموده است كه امشب به سر من آيند و مرا هلاك كنند، حكم خدا آن است كه تو در بستر من بخوابى و برد سبز مرا روى خود پوشانى تا من بيرون روم. على (عليه السّلام) عرض كردند: اگر من چنين كنم آسيبى به حضرت تو نرسد؟ فرمودند: بلى من در امان حضرت حق باشم. حضرت چون اين بشارت شنيد، گفتند: الآن طاب الموت و پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: بعد از من در مكه توقف و اعلام كن هركه نزد پيغمبر امانتى يا دينى دارد بيايد. پس از انجام آن با مادر خود به مدينه متوجه شو. امير المؤمنين (ع) در رختخواب پيغمبر (ص) خوابيدند، قريش خانه را محاصره نمودند در آن شب سنگ بسيار از هر طرف به خوابگاه پيغمبر انداختند و حضرت ابدا حركت ننمود با كمال اطمينان خود را به پروردگار تسليم نمود. وقت صبح همه به يكبار با شمشيرهاى برهنه به خوابگاه وارد شدند، نزديك كه رسيدند حضرت امير المؤمنين (علیه السّلام) نهيبى بر ايشان و با شمشير حمله نمود، تمام قريش هراسان شدند. ابو جهل و خالد بن وليد و رؤساى قريش چون صلابت حضرت را ديدند، گفتند: يا على ما را با تو كارى نيست، مقصود ما پسر عم تو باشد، بگو كجا رفته است؟ فرمودند: هر جا تشريف برده در امان خدا و مأمون از كيد شما باشد. پس نااميد برگشتند. ✅شادمانی جبرئیل در فردای لیلة المبیت💠 خطيب خوارزمى از علماء عامه در كتاب مناقب خود نقل نموده كه صبح شب غار، جبرئيل بسيار خوشحال و خرم بر حضرت رسالت (ص) نازل شد. حضرت پرسيدند: تو را بسيار شادمان مى ‏بينم سبب چيست؟ گفت: يا رسول اللّه، چگونه خوشحال نباشم و حال آنكه حق تعالى برادر و پسر عمّ و وصى تو را اكرام بزرگى فرموده است. حضرت پرسيد: چه اكرام در حق برادرم فرموده است؟ گفت: خداى تعالى به عبادت شب گذشته على بن ابى طالب (علیه‌السّلام) مباهات فرمود بر ملائكه و حمله عرش و ايشان را اعلام نمود كه من چنين بنده مطيع دارم، نقد جان خود را نثار حبيب من گردانيد، و او را از شرّ دشمنان رهانيد.(2) 📚پی‌نوشت (1) نهج‌البلاغه (2)تفسير اثنا عشري، جلد‏1، صفحه 371 – 369. #لیلة_المبیت #امام_علی‌ع #پیامبر_اکرم‌ص @alsqlyn

🚩 پنجم ربیع الاول: سالروز رحلت حضرت سکینه بنت الحسین علیهماالسلام #حضرت_سکینه دختر #امام_حسین علیهماالسلام، ۵۶ سال پس از واقعه‌ی کربلا، در شب پنجم ربیع الاوّل سال ۱۱۷ هجری در مدینه وفات کردند. [۱] مادر ایشان #حضرت_رباب علیهاالسلام است که با هم در واقعه‌ی کربلا حضور داشتند و همراه با اسرای اهل بیت، به #کوفه و #شام و سپس به مدینه مراجعت نمودند. آن حضرت در طول حیاتشان، فقط با پسر عموی خود، عبدالله پسر #امام_مجتبی علیه‌السلام ازدواج نمودند و تهمت‌ها و ادّعاهای دیگر در این زمینه مردود و ساخته‌‌ی مخالفین است. (امام مجتبی علیه‌السلام چند پسر به نام عبدالله داشتند که کوچکترین آنها در روز #عاشورا در قتلگاه به شهادت رسید و این عبدالله، برادر اوست.) [۲] پس از وفات آن حضرت، خالد بن عبدالملک، حاکم ملعون مدینه که در نظر داشت با به تعویق افتادن تشییع جنازه و بر اثر گرمی هوا، به بدن مطهّر ایشان جسارت شود، گفت: «صبر کنید من برای نماز خواندن بر جنازه می‌آیم»، ولی نیامد. لذا پیکر مطهّر آن مخدّره تا شب دفن نشد. پس از آن، یحیی بن حسن علیه‌السلام (و به قولی محمّد بن عبدالله، نفس زکیّة) بر جنازه‌ی ایشان نماز خواند و پیکر پاک آن علویّه را با احترام در قبرستان بقیع به خاک سپردند. [۳] 📚 منابع: [۱] معالی السبطین، ج۲، ص۲۱۷ [۲] العقیلة و الفواطم علیهنَّ‌السلام، ص۱۸۵ [۳] فیض العلام، ص۲۰۵ @alsqlyn