-یه مࢪدۍ پشت ملت... -پراز غرور و غیرٺ...🙃❤️'

•🌙•

شاید کمی آن طرف تر در همین نزدیکی قلبی تشنه‌ی جرعه ای محبت است و رسم کویر را در پیش گرفته؛ شاید اینبار دلش آغوشی تنگ طلب کرده اصلا کسی چه میداند شاید حالا باید پاکت هدیه را از زیبایی وجودت پر کنی و قطره ی بارانی شوی از برای سیراب کردن دل تشنه محبتش و جوانه عشق را "تو" با آغوشت، به جانش هدیه دهی . . . (:

•🥺•

_عطر؟! +آری، همان ذره های کوچک ویران کننده . . مثل وقتی که با شاخه های سبزش وارد اتاق شد شباهتی شیرین میان لطافت وجودش با گلبرگ های سفید و لبخند زیبا و گرما بخشش با زردی غنچه ها همان دم که عطر حضورش همچون گل در اتاق پخش میشد و مشق آرامش بر دفتر دلم میکرد مست و مدهوش،سرشار از قرار بی قراری ها و تو نمیدانی که مهد زیبایی و طراوت بهار درمیان ظلمت زمستان و برهنگی شاخسار و نور امید در تاریکی خفقان روزمره ها را چطور معنا میکرد با وجودش او نرگس بود دختر منزلگاه زمستان . . (:

اون از راهیان نور که نشد... اربعین پارسالم که نشد.. اینم از بابا رضا که نمیطلبه خسته شدما!به خدا که خسته شدم هوامو داری مگه نه؟🚶🏻‍♂️💔

به خدا مردم و زنده شدم🚶🏻‍♂️

تا صبح بنویسم سلسله‌ی «چه فرقی میکنه حضرت آقای امام حسین!؟» رو!؟ میدونی که میتونم ولی چه فرقی میکنه!؟ من خسته‌ام حضرت آقا خسته به معنای واقعی.

دل‌شکسته‌را... یک‌حاجت‌‌است،آنهم حرم‌،حرم،حرم:)

به‌اون‌ساعتی که‌خواهرت‌فهمید کاری‌از‌دستش‌بر‌نمیاد..💔

پیرهن‌به‌زخم‌میچسبه من‌نمیفهمم

غروباشلوغه‌دورت من‌نیمه‌شب‌میام‌گودی