┈•••༶༓( نامه بیست و پنجم)༓༶••┈ ... دستور العمل امیر المومنین به کارگزاراشون واسه جمع آوری زکات: بخش اول: با تقوای خدای یگانه حرکت کن . در سر راه ، هیچ مسلمانی رو نترسون و یا با زور از زمین کسی عبور نکن و مواظب باش بیشتر از حق الهی چیزی نگیری. هر وقت به یه روستا رسیدی کنار یه جوی آبی پیاده شو و مستقیم وارد خونه ی کسی نشو . بعدش خیلی آرام و با وقار داخل روستا شو تا وقتی که بین مردم برسی. حتما به اونا سلام کن و توی این کار کوتاهی نکن. ..... ادامه دارد

┈•••༶༓( نامه بیست و ششم)༓༶••┈ این نامه یکی از زیباترین و موثرترین نامه های امیر المومنینه . این نامه رو ایشون به کسی به نام " مِخنَف بن سُیلَم " که فرماندار اصفهان بوده نوشتن. قسمت اول: ایشون نوشتن: امیر المومنین ، به فرماندارش دستور میده که تقوای خدا رو توی اسرار پنهانیش و کارهای مخفیش رعایت کنه . اونجاهایی که نه شاهدی غیر خدا هست و نه وکیلی غیر از اون. امیر المومنین بهش دستور میده که نکنه توی ظاهر اطاعت خدا رو بکنه اما توی خلوتش با طاعت خدا مخالفت کنه. کسی میتونه ادعا کنه که امانت خدا رو اداء کرده و خالصانه خدا رو اطاعت کرده که نهان و ظاهرش ، و گفتار و کردارش ، با هم فرقی نکنه ...‌ .....ادامه دارد نهج البلاغه . نامه ۲۶ پای حرف امام علی(ع)||♡ 👇 https://eitaa.com/harfe110

┈•••༶༓( نامه بیست و ششم)༓༶••┈ ...قسمت دوم ....امیر المومنین به اون دستور می ده که با مردم تندخو نباشه و به اونا دروغ نگه و به خاطر این که بر اونا مُسلطه و حکومت می کنه ، به مردم بی اعتنائی نکنه . آخه مردم ، برادرای دینی اونن و با کمک اوناست که میتونه حقوق الهی رو به دست بیاره ( و حکومت اسلامی رو درست انجام بده) ای مِخنَف! تو در زکاتهائی که جمع آوری می کنی، سهم قانونی و حق معلومی داری، از طرفی آدمهای فقیر و نادار هم با تو توی این زکاتها شریکن. (نگران نباش! ) من حق تو رو تمام و کمال بهت میدم . تو هم حق اونا رو تمام و کمال بده😕 اگه چنین کاری نکردی ( و حق خوری کردی) ، بدون که روز قیامت جزء اون کسائی خواهی بود که بیشترین دشمن و شاکی رو داری. 😔 و وای به حال کسی که شاکیاش پیش خدا ، فقراء و مساکین و گداها و کسائی که حقشون رو خوردند و بدهکارها و درمونده ها باشن😔 .....ادامه دارد پ.ن: 1- این کسانی که امام به عنوان شاکیان روز قیامت معرفی می کنن، درحقیقت کسانی هستند که در آیه 60 سوره توبه واسشون از زکات ها سهم مشخص شده 2- در کل قسمت اول و بخشائی از قسمت دوم این نامه ، امام گفتگوشون رو به صورت خطابی بیان نکردن بلکه به صورت غیابی گفتن. یعنی نگفتن من به تو دستور می دهم بلکه گفتن : امیرالمومنین به او دستور می دهد... دلیل این کار اینکه نفوذ کلامشون رو در خواننده ی نامه بالا ببرن و طرف متوجه بشه که نویسنده نامه از موضع حکومت و ولایته که داره به او مطالبی رو گوشزد می کنه . پای حرف امام علی(ع)||♡ 👇 https://eitaa.com/harfe110

سلام میخام نامه 27 رو شروع کنم . این نامه در حقیقت عهدنامه و سفارشنامه حضرت علی علیه السلام به محمد بن ابو بکر هست که امام اون رو به عنوان والی و استاندار مصر به اونجا فرستاده بودن. قبل از اینکه نامه رو شروع کنم بد نیست یه کمی در مورد زندگی نامه ی محمد بن ابو بکر صحبت کنیم . مادر محمد ، اسماء بنت عُمیس هست که در ابتداء همسر جعفر ابن ابی طالب بوده و ازش عبدالله رو داره . عبدالله همون همسر حضرت زینب سلام الله علیها س. جناب جعفر در جنگ موته به شهادت میرسه و همسرش بعد از اون با ابوبکر معروف ازدواج می کنه و ازش این محمد رو به دنیا میاره . بعد از چند سال ابو بکر هم از دنیا میره و اسماء با حضرت علی علیه السلام ازدواج می کنه و با فرزند خردسالش یعنی همین محمد وارد خونه اون حضرت میشه. محمد از بچگی با مرام و منش امام آشنا میشه و خیلی خوب و مودب بزرگ میشه . امام علی علیه السلام هم اون رو خیلی دوستش داشتند . حتی اون رو فرزند خودشون خطاب می کردن و می گفتن: محمد پسر منه ولی از صلب ابوبکر. یا مثلا در خطبه 67 نهج البلاغه در موردش گفتن: او (محمد) دوست من بود و مثل فرزندم او را پرورش داده بودم . محمد توی جنگ های امام همیشه فرمانده یه بخش زیادی از سپاهشون بود. یه چند وقتی هم استاندار مصر شد اما چون نتونست مشکلات اونجا رو بر طرف کنه امام اون رو فرا خوند و مالک اشتر رو به جاش به مصر فرستاد. محمد در خلال جنگ طولانی صفین مامور شد که به مقابله با بخشی از شامی ها بپردازه که متاسفانه بینشون درگیری سختی به پا میشه و خیلی ها کشته شدن . توی اون اوضاع یاران محمد اون رو تنها گذاشتن و در رفتن . اونم یکّه و تنها به یه خرابه ای پناه می بره ولی متاسفانه به دست شامی ها میفته و اونام محمد رو به طرز فجیعی شهید می کنن و بعد جسدش رو میذارن توی شکم یه الاغ مرده و آتیشش می زنن.😞 وقتی خبر شهادت محمد به امام رسید خیلی گریه کردن و گفتن: «کان لله عبداً صالحاً و لنا ولداً صالحاً» (محمد بنده‌ای صالح برای خدا و فرزندی صالح برای ما بود.) ابن ابی الحدید میگه : مادرش اسماء هم از داغ محمد دق کرد و از دنیا رفت . رحمت خدا بر محمد و مادرش و لعنت خدا بر معاویه و اعوانش