دلواپس گذشته مباش و غمت مبادمن سالهاست هیچ نمیآورم به یادبی اعتنا شدم به جهان بی تو آنچنان کز دیدن تو نیز نه غمگین شوم نه شاد
من داستان آن گل سرخم که عاقبت
دلسوزیِ نسیم سرش را به باد داد
گفتی ببند عهد و به من اعتماد کن
نفرین به عهد بستن و لعنت به اعتماد
این زخمخورده را به ترحم نیاز نیست
خیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد
چه دلپذیراست
اینکه گناهانمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم
هر روز خودمان را پاک بشوییم
شاید هم می بایست زیر باران زندگی می کردیم
و باز دلپذیرو نیکوست اینکه دروغهایمان
شکل مان را دگرگون نمی کنند
چون در اینصورت حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم
به هر حال یک روز باید فضای مجازی را پاک کنی و بروی سراغ زندگی ات،
سراغ تنهایی های تحمیل شده به خانواده ات،
حرف های تا گلو بالا آمده همسرت،
دلشکستگی های ریز و درشت محبوبت،
و کارهای ناتمام به تعویق انداخته ات...
یک روز باید ترک عادت کنی،
گوشی لعنتی ات را خاموش کنی
و بخوابی
و بخندی
و زندگی کنی...
یک روز که کاش خیلی دیر نباشد
باید این درددل های چند خطی را،
دوستت دارم های استیکری را،
تبریک های بی هیجان توو خالی را،
قهر و آشتی های بی پایه ی تکراری را،
تمامش کنی و یک جور دیگری آدم خوب های زندگی ات را درک کنی...
باید یک روز تمام گروه های مجازی را به قصد آغوشی واقعی ترک کنی، باید کاری کنی...
🆔 @harfkhas 🆔