احساس پوچی داری و مضطربی؟😔 گاهي انسان در «خود» احساس پوچي و اضطراب مي كند. در چنين حالي اگر انسان علت آن را بداند مي تواند آن را رفع كند وگرنه براي فرار از آن خود را سرگرم و مشغول چيزهاي ديگري ساخته، از سرابي به سرابي و از دردي به دردي ديگر پناه مي برد و از درد دروني و درمان صحيح آن غافل مي شود، و مشكل همان طور باقي مي ماند. به همين دليل، براي درمان صحيح بايد بدانيم ريشه پوچي ها و اضطراب ها چيست. اين يک قاعده است که هرگاه انسان به «خود»ش رجوع كند، اگر احساس كند زندگي و كارهايش بيهوده و بي فايده است، دچار پوچي مي شود؛ و همين كه اين احساس به او دست دهد، اضطرابي نيز در او به وجود مي آيد كه باعث تشويش و سرگرداني و «چه كنم؟ چه كنمِ؟» او مي شود، هر وقت انسان اضطرابي را در «خود» حس مي كند اگر خط آن را بگيرد و ادامه دهد، به پوچي يا ضرر مي رسد. اگر عميقاً ارزيابي کنيم؛ ريشه احساس پوچي برمي گردد به اين که انسان ... برشی از کتاب ارزشمند "آشتی با خدا" #آشتی_با_خدا #ما_انسانیم https://eitaa.com/harkatbejolo

آب یا سراب؟🤔 همه انسان ها تشنه كمال هستند ولي بعضي ها به دنبال سراب مي روند، وقتي كسي دنبال سراب برود هم آب به دست نمي آورد و هم توان برگشتن را از دست مي دهد و در نتيجه تلف مي شود. راه نجات از پوچي و يأس اين نيست که زندگي را به طور عادي بگذرانيم. اگر انسان بخواهد پوچي و اضطرابش كم شود بايد بداند كه دل او، خدا مي خواهد و بايد به دنبال خدا برود. مولوي مي گويد: اي آدم ها! اگر آب مي خواهيد، آب درون كوزه است، چرا محو گُلِ روي كوزه شده ايد؟! چرا همين طور قربان ظاهر زيباي كوزه مي رويد، در صورتي كه آب داخل كوزه است و نه در گُل روي كوزه؟ چند بازي عشق با نقش سبو؟ بگذر از نقش سبو و آب جو چند باشي عاشق صورت، بگو طالب معني شو و معنا بجو صورت ظاهر فنا گردد بدان عالم معني بماند جاودان صورتش ديدي ز معنا غافلي از صدف درّ را گزين گر عاقلي يعني انسان در اين دنيا آمده است كه به خدا وصل شود و اگر در اين دنيا به دنبال دنيا بدود مثل اين است كه انسان تشنه اي بخواهد با گُلِ روي كوزه سيراب شود و از محتواي درون کوزه غافل بماند. مشغول شدن به صورت و ظاهر دنيا، انسان را در اضطرابِ بي ايماني و تشنگي نسبت به حقيقت نگه مي دارد. در آخر هم، دنيا دست يافتني نخواهد بود، خدا مي ماند و آن ارتباطي که انسان توانسته باشد با خدا به وجود آورد و ديگر هيچ. تنها راه از بين بردن افسردگي اين است كه... #آشتی_با_خدا #ما_انسانیم برش دیگری از کتاب ارزشمند "آشتی با خدا" https://eitaa.com/harkatbejolo

مرگ‌خاموش😱☠ https://eitaa.com/harkatbejolo

پشت پرده مدگرایی😳 امروز مي توان نمونه اي از ضايع شدن زندگي را در عنصر «مُد» ديد. مُد در يک بررسي انسان شناسي پديده اي است که خبر از روح پوچ گرايي انسان مدرن مي دهد. انسان هايي كه نظرشان به معنويت است و جانشان از عالم غيب تغذيه مي شود و عملاً اسير مُد نيستند پيراهنشان را موقعي كه مي پوسد و پاره مي شود و ديگر قابل استفاده نيست، عوض مي کنند. چون پيراهن مي پوشند براي اين كه از سرما و گرما حفظ شوند و بدنشان پوشش داشته باشد، و زماني اين پيراهن را نمي خواهند كه ديگر قابل استفاده نباشد. اما انساني كه راه را گم كرده است و نمي داند در اين دنيا چه کار بايد بکند، حتّي پيراهن را هم مي پوشد تا كاري كرده باشد! چرا فردا آن پيراهن را عوض مي كند؟ چون نمي داند چه كار بكند، هدفي ندارد که بر اساس آن هدف برنامه ريزي کند! آدمي كه نمي داند چه كار كند هر روز دست به كاري مي زند! گاهي روزهاي جمعه انسان نمي داند چه كار كند. بيكار است و بايد كاري كند. مقداري با خواهرش دعوا مي كند! بعد چند بار به يخچال سرمي زند، به در و ديوار ور مي رود، اگر در حيات مورچه اي را ببيند تكه چوبي برمي دارد و مورچه را دنبال مي كند! چوبي را جلوي مورچه مي گذارد تا مورچه مجبور شود جهت خود را عوض كند. دوباره جلوي راه جديد آن را مي بندد. آدم بيكار، همه كاري مي كند چون نمي داند چه کار کند! كاري مي كند براي اين كه كاري كرده باشد. (البته این مثالها برا دوران قبل از گوشیه😊) پديد ه مُدگرايي از اين نوع کارهاست، و مربوط به آدم هاي بي هدف است، يك پديده ي رواني قرون اخير است كه براي بشرِ پوچ گرا به وجود آمده است. #آشتی_با_خدا #ما_انسانیم https://eitaa.com/harkatbejolo

✧ چهار ذکر ارزشمند آرامش بخش ✧ 💟امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟ ❶ در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ】⇦سوره آل عمران، آيه ۱۷۱ ❷و در شگفتم برای کسی‌که اندوهگین است، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ】⇦سوره انبيا، آيه ۸۷ ❸و در شگفتم برای کسی‌که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد】⇦سوره غافر، آیه ۴۴ ❹و در شگفتم برای کسی‌که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ 】 https://eitaa.com/harkatbejolo

آیا می دانستید؟🤔 عرض تسلیت خدمت همه دوستان اهلبیت علیهم السلام تا به حال از خود پرسیده اید قبور مطهر بقیع چرا تخریب شد😔 و از آن مهمتر چرا کسی برای مرمت آن کاری نکرد؟😢😢 یا اینکه کارهایی صورت گرفت و ما بی خبریم؟😳 الآن آیا میتوان کاری انجام داد؟🤔 اصلا اهمیتی دارد یا خیر؟🤔 مشاهده این کلیپ را به دوستان عزیز توصیه می کنم🙏 https://eitaa.com/harkatbejolo

دوتا کلیپ از ثمرات انقلاب👇👇👇

اینا از خیلیا بهتر فهمیدن بچه هاشون باید چه سمتی برن اما تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی... https://eitaa.com/harkatbejolo

چه مرگمون بود انقلاب کردیم😐 حالا خوب شد؟ https://eitaa.com/harkatbejolo

خیالتون راحته یا نه؟😳 يك بُعد ديگر از ابعاد وجود انسان، بُعد خيال اوست. اين بعد هم در جاي خود مي تواند بسيار مفيد باشد، هر چند اگر مديريت نشود و جهت گيري لازم را پيدا نکند انسان را به شدت به زحمت مي اندازد. همان طور كه مي دانيد؛ سرعت خيال نسبت به جسم مادي خيلي بيشتر است، شما اگر بخواهيد از اينجا به خانه تان برويد بايد مسافتي را در زماني خاص طي کنيد ولي اگر بخواهيد در خيال خود به طرف خانه تان حرکت کنيد، خيلي سريع اين کار را عملي مي کنيد. حال اگر اين خيال درست تغذيه نشود، خطورات و وسوسه هايي ناخوانده در آن ظاهر مي شوند و ما را به خود مشغول مي نمايند. در آن صورت انسان با خيالاتي پوچ که هيچ مبنايي ندارند زندگي مي كند و به اصطلاح؛ انسان خيالاتي مي شود. بشر امروز - تحت تأثير فرهنگ مدرنيته - به شدت خيالاتي است و خيالاتش را جدي گرفته است و آروزها و آينده اش را در همان خيالاتش پيگيري مي کند، خيالاتي که به مباني قدسي و عقلي متصل نيست. آري، خيال، يک بُعد بسيار مهم از ابعاد وجودي انسان است و چنانچه تربيت شود، کمالي براي انسان به حساب مي آيد. يكي از راه هاي تربيت خيال ارتباط آن است با عالم عقل، تا عقل سايه ي خود را بر خيال بيندازد و آن را مديريت و کنترل کند، و نتواند خودسرانه هر طور خواست جلو برود. گاهي ممکن است يك فنجان ببينيد و خيالات تان تحريك مي شود كه «چقدر قشنگ است! كاشكي من هم داشتم». اين خيال، چنانچه در زير سايه ي عقل قرار گرفت، اجازه جلو رفتن نمي يابد تا انسان را وادار کند، فردا برود آن نوع فنجان را خريداري نمايد. بسياري مواقع خيال ما زباله دان صورتي مي شود كه آن را يك كسي بر اساس خيالات خود ساخته است و حالا آن صورت آنچنان جاي خود را در ذهن ما باز مي کند که نمي توانيم از آن بگذريم. برشی از کتاب با ارزش "ادب قوه خیال، عقل و قلب" #ادب_قوه_خیال #ما_انسانیم   https://eitaa.com/harkatbejolo  

بی خیال بشیم بهتر نیست؟😢😳 (تنبل ها نمی خوانند😉)   ادامه بحث خیال: خيال را مي توان تربيت كرد، و جهت داد، تا نه تنها عامل سرگرداني ما نشود بلکه موجب تشويق ما به سوي خوبي ها بگردد، به همين جهت خيال را نبايد سرکوب نمود بايد تلاش کرد در جهتي صحيح شكوفا گردد. تمام شاعران بزرگ، در عالم خيالِ خودشان به اين مقام رسيده اند، خيال است كه به انسان عشق و آرامش و نشاط مي دهد . انسان با عقل به تنهايي نمي تواند زندگي كند، چون زندگي اش آنچنان خشك و بي نشاط است كه نمي تواند به آن راضي باشد، بايد خيال را به صحنه آورد و آن را به سوي خوبي ها سير داد تا با پري رويان بستان خدا اُنس بگيريم. به همين جهت مولوي در رابطه با خيالات پاک که عکس انوار غيبي الهي است مي گويد: آن خيالاتي که دام اولياست عکس مه رويان بستان خداست چون اولياء الهي جهت فکر و انديشه ي خود را به سوي معارف عاليه و انوار معنوي انداخته اند، نه تنها عقل و قلب شان از نور آن معارف بهره مند مي شود، بلکه به تبع عقل و قلب، خيال آن ها هم از آن انوار تغذيه مي کند. عقل و قلبِ انسان هاي غير معنوي تحت تأثير وسوسه هاي شيطاني و حرص و هوس دنيايي است و ذهن خود را با همان ها مشغول کرده اند و در همان راستا ادامه مي يابد و همواره گرفتار خيالات پوچ و پستي هستند. مولوي مي گويد: آدمي را فربهي هست از خيال گر خيالاتش بُوَد صاحب جمال گر خيالاتش نمايد ناخوشي مي گدازد همچو موم از آتشي يعني آدم با خيال، فربه مي شود و اوج مي گيرد، زيرا خيال، محل ظهور عشق است، عشق در خيال ظاهر شود، در خيال است كه مي توان با صورت مطلوب خود مأنوس شد، البته در بيت دوم مي فرمايد: اگر خيالات افراد، خيالات ناخوش و غير سالمي بود، همان طور که موم در اثر آتش ذوب مي شود، خيالات غير سالم انسان را ذوب مي نمايد و زندگي او را نابود مي کند. عشق در موطن خيال پديد مي آيد و آن در صورتي است که بتوانيم از مطلوب خود صورتي در خيال ايجاد کنيم و يا صورتي را مدّ نظر قرار دهيم که ما را به محبوب يا مطلوب مان منتقل کند، به طوري که قلب آن را بپسندد و خيال از طريق آن بپرورد. در این صورت قلب به سوي او جهت مي گيرد و خيال صورتي از او و يا صورتي از لوازم او را در درون خود پديد مي آورد. گفت: به صحرا بنگرم، صحرا تِه وينم به دريا بنگرم دريا تِه وينم به هرجابنگرم،کوه و در و دشت نشان از روي زيباي ته وينم در حالت عشق به محبوب، چون عقل و قلب به سوي محبوبي است که خيال نيز نمي تواند از آن بگذرد، با ديدن هرچيزي که اثري از محبوب را به ياد او مي آورد، سريعاً در خيال خود به سوي محبوب منتقل مي شود. اولياء الهي با حاکميت عقل و ادب کردن آن، در عين به صحنه آوردن خيال، نمي گذارند خيالشان به بيراهه رود و لذا اگر گل را مشاهده کنند به شعف مي آيند، چون به جمال حق منتقل مي شوند و اگر كوير را ببيند به خلوت با حق منتقل مي شوند، با پاييز که روبه رو شوند، آرامشِ با حق بودن را در عين رفع تعلقات مي يابند، با رؤيت بهار به حيات مطلقِ حق منتقل مي شوند. خلاصه يک لحظه اين خيال بدون محبوب خود نيست، چون خيالشان مؤدب شده و تمام عالم را صورت انكشافِ مطلوب متعالي خود مي بينند. و اين صادق ترين رؤيت است، زيرا به واقع عالم چيزي جز تجليات اسماء الهي نيست، و برهمين اساس گفته اند: عشق؛ کسي را در خود غرق نمي کند مگر آن که معشوقش حق تعالي باشد.   #ما_انسانیم #ادب_قوه_خیال https://eitaa.com/harkatbejolo  

برا خوشایند بقیه جهنم نرو 🙏 https://eitaa.com/harkatbejolo