وضعیت جوریه اتفاقاتی میفته که وقتی تعریف و اخبارشو میشنوی حس میکنی همه قرار گذاشتن مسخرت کنن و ایسگاتو بگیرن...
حتی حتی حتی اگه کسی هم اشتباه کرد و مقداری از زندگی شخصیش رو جلوی شما باز کرد شما به خودتون اجازه ندید تو بقیش سرک بکشید...
یعنی آیدا وقتی شاملو گفته «روزگار غریبیست نازنین» نرفته ازش بپرسه نازنین کیه؟!
فضا اینطوره که دریایی از خبر دروغ با کپشن و تیتر تحریککننده و دروغ و احساسی میریزن تا بالاخره یکیش احساسات رو بشدت درگیر کنه... رو همون موج میرن
و بچه انقلابی اینو بدونه انتخاب اینکه رو کدوم موج برن با چک کردن حرکات توئه... با همون «انا لله...» زدنهای تو... چون میفهمه که کدوم توروهم درگیر کرده
تا یجایی هم زورت میرسه تکذیب کنی، از یجا به بعد هم چون در برابر دریای دروغ، دریای تکذیب میفرستی دیگه حرفات اهمیت نداره
برگردید به ۱۵ شهریور
از اون موقع تا الان موجهای رسانهای رو دنبال کنید... از مهسا گرفته تا حدیث تا نیکا تا زاهدان تا شریف تا تجاوز تا تعرض تا مدرسه اردبیل و...
میبینید همش از همین رسانههای فارسیزبان تیتر و استارت خورده... اون روایت اول رو اینا کردن تو مخ ملت کشوندن وسط...