📜 #متن |🔰#توپ‌ های بزرگ‌ تر 1️⃣ وقتى كه ما بچه ‏تر بوديم، مشتاق بازى و توپ بوديم، در انتظار مى ‏نشستيم تا ما را به بازى بگيرند، تملق مى ‏گفتيم تا راه‏مان بدهند و قهر مى‏ كرديم و دور مى‏ شديم تا نزديك‏مان كنند، اما همين كه 2️⃣ اما همین که هدفى پيدا مى ‏كرديم ديگر به توپ ‏ها و بچه‏ ها نگاه نمى‏ كرديم، حتى اگر دعوت‏مان مى‏ كردند مى ‏خنديديم و اگر دست‏مان را مى‏ كشيدند، نق مى‏ زديم و فرار مى‏ كرديم. چرا؟ 3️⃣ مگر توپ همان توپ نبود و بازى همان بازى محبوب نبود؟ چرا. اينها همه ‏اش همان‏ ها بودند، اما ما ديگر آن نبوديم، ما هدفى داشتيم و لباسى به تن كرده بوديم و مهمانى مى‏ خواستيم برويم... 4️⃣ آه حالا مى‏ فهمم كه چرا خيلى ‏ها به توپ‏ هاى بزرگ‏تر و كره‏ هاى زمين و ماه و خورشيد هم همان طور نگاه مى‏كنند و توپ بازى نمى ‏كنند و اسير بازى نمى ‏شوند. اينها كارى دارند و هدفى دارند و اين است كه مشغول نمى ‏شوند و سرگرم نمى ‏شوند... بازى‏ ها براى آواره‏ هاست و آنها كه... 5️⃣ آنهایی که جايى دارند و آنها كه كارى دارند و آنها كه به مهمانى دعوت شده‏ اند و لباس ضيافت پوشيده‏ اند، ديگر با توپ ‏ها و با بازيچه ‏ها كارى ندارند. اين ها نه بازيگرند و نه بازيچه و نه تماشاچى. اينها رهرو هستند و به تحرك‏ ها رسيده‏اند و از تنوع ‏ها گذشته‏ اند. 6️⃣ اين ها راه را مى ‏بينند و وقت كم را مى‏ بينند و اين است كه شب و روز مى‏ كوشند و آرام ندارند. ... و این است كه على آن مرد راه، فريادش بلند مى ‏شود: 💠 «آه مِن قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيق »؛ آه از توشه كم و راه دور ❛❛ عین‌صاد 📚 #رشد #️⃣ #بریده_کتاب #تربیت 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 🆔 @hawzah_net

📜 #متن |🔰#توپ‌ های بزرگ‌ تر 1️⃣ وقتى كه ما بچه ‏تر بوديم، مشتاق بازى و توپ بوديم، در انتظار مى ‏نشستيم تا ما را به بازى بگيرند، تملق مى ‏گفتيم تا راه‏مان بدهند و قهر مى‏ كرديم و دور مى‏ شديم تا نزديك‏مان كنند، اما همين كه 2️⃣ اما همین که هدفى پيدا مى ‏كرديم ديگر به توپ ‏ها و بچه‏ ها نگاه نمى‏ كرديم، حتى اگر دعوت‏مان مى‏ كردند مى ‏خنديديم و اگر دست‏مان را مى‏ كشيدند، نق مى‏ زديم و فرار مى‏ كرديم. چرا؟ 3️⃣ مگر توپ همان توپ نبود و بازى همان بازى محبوب نبود؟ چرا. اينها همه ‏اش همان‏ ها بودند، اما ما ديگر آن نبوديم، ما هدفى داشتيم و لباسى به تن كرده بوديم و مهمانى مى‏ خواستيم برويم... 4️⃣ آه حالا مى‏ فهمم كه چرا خيلى ‏ها به توپ‏ هاى بزرگ‏تر و كره‏ هاى زمين و ماه و خورشيد هم همان طور نگاه مى‏كنند و توپ بازى نمى ‏كنند و اسير بازى نمى ‏شوند. اينها كارى دارند و هدفى دارند و اين است كه مشغول نمى ‏شوند و سرگرم نمى ‏شوند... بازى‏ ها براى آواره‏ هاست و آنها كه... 5️⃣ آنهایی که جايى دارند و آنها كه كارى دارند و آنها كه به مهمانى دعوت شده‏ اند و لباس ضيافت پوشيده‏ اند، ديگر با توپ ‏ها و با بازيچه ‏ها كارى ندارند. اين ها نه بازيگرند و نه بازيچه و نه تماشاچى. اينها رهرو هستند و به تحرك‏ ها رسيده‏اند و از تنوع ‏ها گذشته‏ اند. 6️⃣ اين ها راه را مى ‏بينند و وقت كم را مى‏ بينند و اين است كه شب و روز مى‏ كوشند و آرام ندارند. ... و این است كه على آن مرد راه، فريادش بلند مى ‏شود: 💠 «آه مِن قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيق »؛ آه از توشه كم و راه دور ❛❛ عین‌صاد 📚 #رشد #️⃣ #بریده_کتاب #تربیت 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 🆔 @hawzah_net