از دیشب که مطلع شدم حاج‌یحیی بعنوان رئیس دفتر سیاسی حماس انتخاب شده، دلم خواست چند خطی در این مورد بنویسم؛

- اول اینکه در ساختار تشکیلاتی حماس همیشه رئیس دفتر سیاسی به عنوان رهبر یا بالاترین شخصیت شناخته می‌شده است. این از زمان قبل از هنیه عزیز هم رایج بود و امروز هم همینطور است. پس این یعنی یحیی امروز رهبر و فرمانده کل قوای فلسطینی است. -در گذشته شائبه‌هایی از اختلاف بین دفتر سیاسی و شاخه نظامی وجود داشت. شاید اسرائیل هم به همین تحلیل غلط اتکا کرد و گمان می‌کردند حالا شخص سیاسی‌تری جای آقای هنیه را خواهد گرفت. حتی یورونیوز خبری کذب کار کرده بود که خالدمشعل قرار است رهبر بعدی باشد، این بیشتر آروزی آنها بود تا گزارش آنها. اما دولت حماس به همه رکب زد و شخصی از شاخه نظامی را انتخاب کرد. - حاج‌یحیی شخصیتی محبوب و عجیب برای مبارزان و دلباختگان انقلاب است. او همیشه فرای حناج‌بندی های شیعه، سنی، اخوانی، و غیره ظاهر شده و مرد میدان است. مثل چمران، سلیمانی و محمدضیف. این رواداری و فهم او حتی در ادبیات ایشان نیز همیشه مشهود بود که برای نمونه چند تکه فیلم از ایشان را اینجا به اشتراک خواهم گذاشت. - در حالی که همه عمدتاً از بین چهره‌های قطر نشین دنبال جانشین آقای هنیه بودند، رهبر بعدی در دل غزه است. این یک پیام مهم و واضح به دوست و دشمن است؛ دوران آوارگی و اسارت تمام شده، غزه پایتخت کشور فلسطین است و تمام.

وال استریت ژورنال گزارش مفصلی کار کرده که در اون مدعی شده به پیام‌ها و نامه‌های یحیی‌سنوار معاون اسماعیل هنیه در نوار غزه دسترسی پیدا کرده؛ اینکه کل گزارش چیست و چه گفته به بحث حالای ما مربوط نیست، اما گزارش با این جمله از نامه آقایحیی پایان می‌یابد: (باید در مسیری که شروع کرده‌ایم پیش برویم، یا بگذار کربلای جدیدی رخ دهد)

شهید هنیه در حال خواندن قطعه‌ای در وصف نبی‌اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)

اما دلم نیامد یک چیزی را نگفته بگذارم در ایران همیشه دعوایی بوده بین پشت میز نشین‌ها و مردان میدان. در ساختار سپاه هم بعضی که البته نادر بودند خودشان را ستادی می‌نامیدند و ژست‌های عجیبی می‌گرفتند. آنهایی که همشهری ما، خرازی عزیز را می‌خواستند محاکمه قضایی کنند و بعد آمدند جلوی دوربین‌ها و گفتند هزاری‌ها و باکری‌ها را ما کشف کردیم! این را نه من که کوچک‌تر از این حرف‌ها هستم بلکه از پیران و امین ‌های جنگ شنیده‌ام. در منطقه هم این بوده، اما واقعیت این است که میدان تاثیر عجیبی روی آدم‌ها میگذارد. هر میدانی که باشد، وقتی آدمی کار و تلاش و جهاد را دم خور شد و از این زهر عزیز چشید دیگر آدم قبل نمیشود. اینکه می‌بینید شهیدهنیه و حاج‌یحیی از نگاه سنی عبور کرده و براحتی از امیرالمومنین علی و کربلا میگویند نه شعار بلکه حاصل رنجی است که کشیده‌اند و عقلی که خدا به‌عوض این رنج به آنان عطا کرده.

حاج یحیی سنوار: من این جمله از امام علی را خوب به خاطرم سپرده ام که گفت: دو روز در زندگی انسان هست، روزی که در آن مرگ سرنوشت تو نیست، و روزی که مرگ سرنوشت تو ست. در روز اول هیچ کس نمی تواند به تو آسیبی برساند و در روز دوم هیچ کس نمی تواند تو را نجات دهد.

چند سال قبل اسرائیل خانه‌ای را بمباران کرد و مدعی شد حاج‌یحیی و خانواده‌اش را به شهادت رسانده. چند روزی گذشت و حاج‌یحیی با گرفتن این عکس در خانه‌اش به مرگ و اسرائیل با هم لبخند زد.

در گزارش های عبری برخی مدعی شده‌اند تونل‌هایی زیرزمینی باریکه غزه را به بیرون و دورترها وصل می‌کرده. کشف این تونل‌ها در رفح این گمانه‌زنی را بیشتر تقویت کرده، اگر راست بوده باشد مرحبا به مهندسین جبهه مقاومت و شاهکار هایشان.

فلسطینی‌ها و غزاوی‌ها این روزها قرآن نمیخوانند، قرآن را زندگی میکنند. و خوشا بر احوال‌ایشان...