آیه 3 ازسوره حمدحجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه ی سوم - اَلرّحمن اَلرّحیم #تفسیر_آیه_3_سوره_حمد خداوند رحمت را برخود واجب کرده است، «کتب ربّکم على نفسه الرّحمة» و رحمت او بر همه چیز سایه گسترده است. «و رحمتى وسعت کلّ شى‏ء» همچنین پیامبر و کتاب او مایه رحمتند، «رحمةً للعالمین» آفرینش وپرورش او براساس رحمت است و اگر عقوبت نیز مى‏ دهد از روى لطف است. بخشیدن گناهان و قبول توبه‏ بندگان و عیب‏پوشى از آنان و دادن فرصت براى جبران اشتباهات، همه مظاهر رحمت و مهربانى اوست. ۱- تدبیر وتربیت الهى، همراه محبّت و رحمت است. (در کنار کلمه «ربّ»، کلمه «رحمن» آمده است.) «ربّ العالمین الرحمن الرحیم» ۲- همچنان که تعلیم نیازمند رحم و مهربانى است، «الرّحمن علّم القرآن» تربیت و تزکیه نیز باید بر اساس رحم و مهربانى باشد. «ربّ العالمین الرّحمن الرّحیم» ۳- رحمانیّت خداوند، دلیل بر ستایش اوست. «الحمدللَّه... الرّحمن الرّحیم» https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سوره حمد آیه 4 سوره الفاتحه (حمد) 🌸 #آیه_4_سوره_حمد مالک یوم الدین (4)🌺 ترجمه آیه:صاحب روز جزاست 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 مالک :صاحب یوم:روز الدین :جزا https://eitaa.com/joinchat/1354432864C963df33dd7

تفسیر آیه 4 سوره حمد #تفسیر_آیه_4_سوره_حمد https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120 👇👇👇👇👇

تفسیر آیه ۴ سوره حمد حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه چهارم مالکیّت خداوند، حقیقى است و شامل احاطه و سلطنت است، ولى مالکیّت‏هاى اعتبارى، از سلطه‏ مالک خارج مى‏شود و تحت سلطه‏ واقعى او نیست. «مالک یوم الدین» با آنکه خداوند مالک حقیقى همه چیز در همه وقت است، ولى مالکیّت او در روز قیامت و معاد جلوه‏ى دیگرى دارد * در آن روز تمام واسطه‏ها واسباب نسبت به کفار قطع مى‏شوند. «تقطّعت بهم الاسباب» * نسبت‏ها و خویشاوندى‏ها نسبت به کفار از بین مى‏رود. «فلا انساب بینهم» * براى کفار مال و ثروت و فرزندان، سودى ندارند. «لاینفع مال و لابنون» * بستگان و نزدیکان نیز فایده‏اى نمى‏رسانند. «لن تنفعکم ارحامکم» * نه زبان کفار، اجازه عذر تراشى دارد و نه فکر آنها، فرصت تدبیر. تنها راه چاره لطف خداوند است که صاحب اختیار آن روز است. لفظ «دین» در معانى گوناگون به کار رفته است: الف: مجموعه‏ى قوانین آسمانى. «إنّ الدّین عنداللَّه الاسلام» ب: عمل و اطاعت. «للّه الدّین الخالص» ج: حساب و جزا. «مالک یوم الدّین» «یوم الدّین» در قرآن به معناى روز قیامت است که روز کیفر و پاداش مى‏باشد. «یسئلون ایّان یوم الدّین» مى‏پرسند روز قیامت چه وقت است؟ قرآن در مقام معرّفى این روز، مى‏فرماید: «ثم ما ادراک ما یوم الدّین . یوم لا تملک نفس شیئاً و الامر یومئذ للّه»(اى پیامبر!) نمى‏دانى روز دین چه روزى است؟ روزى که هیچ کس براى کسى کارآیى ندارد وآن روز تنها حکم و فرمان با خداست. «مالک یوم الدّین» نوعى انذار و هشدار است، ولى با قرار گرفتن در کنار آیه‏ى «الرّحمن الرّحیم» معلوم مى‏شود که بشارت و انذار باید در کنار هم باشند. نظیر آیه شریفه دیگر که مى‏فرماید: «نبّى‏ء عبادى انّى أنا الغفور الرّحیم . و أنّ عذابى هو العذاب الالیم»به بندگانم خبر ده که من بسیار مهربان و آمرزنده‏ام، ولى عذاب و مجازات من نیز دردناک است. همچنین در آیه دیگر خود را چنین معرّفى مى‏کند: «قابل التَّوب شدید العقاب»خداوند پذیرنده‏ى توبه مردمان وعقوبت کننده‏ى شدید گناهکاران است. در اوّلین سوره‏ى قرآن، مالکیتَ خداوند عنوان شده است، «مالکِ یوم الدّین» و در آخرین سوره، مَلِکیت او. «ملک النّاس» https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🌹 #آیه_5_سوره_حمد 🌸ایاک نعبد و ایاک نستعین (5) ترجمه:فقط تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 اياك = فقط تو را نعبد = می پرستيم ،عبادت مي كنيم و اياك = و فقط از تو نستعين = ياری می جوييم https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120

تفسیر آیه ۵ سوره حمد حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه پنجم #تفسیر_آیه_5_سوره_حمد انسان باید به حکم عقل، بندگى خداوند را بپذیرد. ما انسان‏ها عاشق کمال هستیم و نیازمند رشد و تربیت، و خداوند نیز جامع تمام کمالات و ربّ همه‏ى هستى است. اگر به مهر و محبّت نیازمندیم او رحمان و رحیم است و اگر از آینده دور نگرانیم، او صاحب اختیار و مالک آن روز است. پس چرا به سوى دیگران برویم؟! عقل حکم مى‏کند که تنها باید او را پرستید و از او کمک خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور دیگران. در نماز، گویا شخص نمازگزار به نمایندگى از تمام خداپرستان مى‏گوید: خدایا! نه فقط من که همه‏ى ما بنده توایم، ونه تنها من که همه‏ى ما محتاج و نیازمند لطف توایم. خدایا! من کسى جز تو را ندارم «ایّاک» ولى تو غیر مرا فراوان دارى و همه هستى عبد و بنده‏ى تو هستند. «ان کلّ من فى السموات و الارض الاّ اتى الرّحمن عبداً»در آسمان‏ها و زمین هیچ چیزى نیست مگر این که بنده و فرمان بردار خداوند رحمان هستند. جمله «نعبد» هم اشاره به این دارد که نماز به جماعت خوانده شود و هم بیانگر این است که مسلمانان همگى برادر و در یک خط هستند. مراحل پرواز معنوى، عبارت است از: ثنا، ارتباط و سپس دعا. بنابراین اوّل سوره‏ى حمد ثناست، آیه‏ى «ایّاک نعبد» ارتباط و آیات بعد، دعا مى‏باشد. گفتگو با محبوب واقعى شیرین است، شاید به خاطر همین کلمه «ایّاک» تکرار شد. https://eitaa.com/joinchat/1354432864C963df33dd7

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🌹 #آیه_6_سوره_حمد 🔸اهدنا الصراط المستقیم (6)🔸 ترجمه:ما را به راه راست هدایت فرما اهدنا = هدايت كن ما را الصراط = راه المستقيم = راست https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120

حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه ششم #تفسیر_آیه_6_سوره_حمد در قرآن مجید دو نوع هدایت مطرح شده است: الف: هدایت تکوینى، نظیر هدایت زنبور عسل که چگونه از شهد گلها بمکد و چگونه کندو بسازد. و یا هدایت و راهنمایى پرندگان در مهاجرت‏هاى زمستانى و تابستانى. آنجا که قرآن مى‏ فرماید: «ربّنا الّذى اعطى کلّ شى‏ء خلقه ثم هدى»بیانگر این نوع از هدایت است. ب: هدایت تشریعى که همان فرستادن انبیاى الهى و کتب آسمانى براى هدایت بشر است. کلمه‏ى «صراط»بیش از چهل مرتبه در قرآن آمده است. انتخاب راه و خط فکرى صحیح، نشانه‏ شخصیت انسان است. راههاى غیر الهى متعدّدى در برابر انسان قرار دارد که او باید یکى را انتخاب کند: * راه خواسته‏ ها و توقعات‏ خود. * راه انتظارات وهوس‏هاى مردم. * راه وسوسه‏ هاى شیطان. * راه طاغوت‏ها. * راه نیاکان و پیشینیان. * راه خدا و اولیاى خدا. انسان مؤمن، راه خداوند واولیاى او را انتخاب مى‏کند که بر دیگر راهها امتیازاتى دارد: الف: راه الهى ثابت است، بر خلاف راه‏هاى طاغوت‏ها و هوس‏هاى مردم و هوس‏هاى شخصى که هر روز تغییر مى‏کنند. ب: یک راه بیشتر نیست، در حالى که راه‏هاى دیگر متعدّد و پراکنده‏اند. ج: در پیمودن آن، انسان به مسیر و مقصد مطمئن است. د: در پیمودن آن، شکست و باخت وجود ندارد. راه مستقیم، راه خداست. «انّ ربّى على صراطٍ مستقیم» * راه مستقیم، راه انبیاست. https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃