كلمهى «تَضرُّع» به معناى دعاى آشكار و كلمهى «خُفْيَةً» به معناى دعاى پنهان است.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: بهترين دعا، دعاى با صداى آهسته و خُفيه است و از جمعى كه با صداى بلند دعا مىخواندند، انتقاد كرد و فرمود: خداوند شنوا و نزديك است.
در آيهى ۱۲ سورهى يونس نيز آمده است: انسان هنگام خطر، به ياد خدا مىافتد و او را مىخواند، امّا «فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ» همين كه مشكلش حل شد، سرش را پايين انداخته و مىرود، گويا ما را اصلًا صدا نزده است.
شدايد براى انسان، چهار حالت به وجود مىآورد: احساس نياز، تضرّع، اخلاص و التزام به شكرگزارى. آرى، شدايد و سختىها و قطع شدن اسباب مادّى، روح خداجويى را شكوفا مىكند و انسان در مشكلات، دست خدا را مىبيند.
🌹موضوعات دیگر مربوط به همین آیه 🌹
۱-يكى از شيوههاى تبليغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَنْ يُنَجِّيكُمْ»
۲- يادآورى و توجّهدادن انسان به خلوص، از بهترين روشهاى خداشناسى است. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً»
۳- انسان در سختىها و شدايد، دست از كفر و شرك برداشته و موحّد مىشود. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً»
۴- انسان مشرك به تعهّدات خود در برابر خدا بىوفاست. «ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ»
۵- از بدترين انواع ناسپاسى انسان، شرك است. لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ
۶- راحتى و احساس رهايى و بىنيازى، زمينهى غفلت از خدا و شرك به اوست. «قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#تفسیرصوتی آیه ۶۰ سوره مبارکه انعام
⚘️⚘️⚘️حدیث هفته ⚘️⚘️⚘️
امام باقر عليه السلام فرموده اند:
نُه خصلت است كه خداوند آن ها را از ويژگی هاى پيامبرانش قرار داده است. پس خود را بيازماييد بنگريد اگر آنها را داريد، خدا را حمد و ستايش كنيد و اگر نداريد از او بخواهيد.
آن ها عبارتند از: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، حسن خلق، سخاوت، شجاعت، پاكيزگى و پارسايى
منبع: معدن الجواهر و رياضة الخواطر
#حدیث_هفته
⚘️در این روز عرفه، روز دعا و نیایش، روز دعای عرفه ی امام حسین علیه السلام ان شاءالله دعاگوی شما و محتاج دعای خیرتان هستم. ⚘️
https://eitaa.com/tartilmenshavitafsir
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ
بگو: او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را به صورت گروههاى گوناگون با هم درگير كند، و طعم تلخ جنگ و خونريزى را توسط يكديگر به شما بچشاند. بنگر كه چگونه آيات را گونهگون بازگو مىكنيم، باشد كه بفهمند.
يلبسكم: لبس (بر وزن عقل)، خلط و مشتبه كردن.
فعل آن از باب «ضرب، يضرب» آيد
و (بر وزن قفل) به معنى لباس پوشيدن. فعل آن از باب «علم، يعلم» آيد.
شيعا: شيع (بر وزن عقل): آشكار شدن.
شيعه: پيروان و ياران.
جمع آن، شيع (به كسر شين و فتح ياء) است.
در اينجا منظور گروه ها است.
يذيق: ذوق: چشيدن.
اذاقه: چشاندن.
يفقهون: فقه: فهم و درك.
«لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ» تا آنها بفهمند (فهم عميق).
«لبس» به معناى آميختن، و «شيع» جمع «شيعه»، به معناى گروه است.
در آيهى قبل، قدرت نجاتبخش الهى مطرح شد، اينجا قدرت قهر و عذاب او.
امام باقر عليه السلام فرمودند: مراد از عذاب آسمانى، دود و صيحه و مراد از عذاب زمينى، فرورفتن در آن و مراد از «يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً»، تفرقه در دين و بدگويى و كشتن يكديگر است.
شايد آن حضرت در مقام بيان بعضى از نمونهها بودهاند نه تمام مصاديق، زيرا مثلا عذاب فوق شامل فشار طاغوتها كه حاكم بر مردمند و عذاب تحت شامل قهرى بدنبال نافرمانى مردم از رهبر حقّ كه از مردم و در مردم و هم سطح آنان است نيز مىشود.
تعابير گوناگونى در قرآن خطاب به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، اين مضمون را بيان مىكند كه پيامبر مسئولِ ابلاغ دين خداست، نه اجبار مردم به ايمان آوردن. از جمله: «ما جَعَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً» ، «لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ»، «ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ» ، «ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ»، «أَ فَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ» ، «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ» ، «إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ» و «قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ».
🌹سایر موضوعات مرتبط با همین آیه🌹
۱- يكى از وظايف پيامبر، يادآورى قدرت بىمانند خداوند است. «قُلْ هُوَ الْقادِرُ»
۲- شرك، زمينهساز دريافت انواع عذابهاست. ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ قُلْ هُوَ الْقادِرُ ...
۳- خداوند، هم نجاتبخش است، هم عذابگر، آنكه آگاهانه سراغ غير خدا مىرود، بايد منتظر عذاب باشد. قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى أَنْ يَبْعَثَ ...
۴- تفرقه و تشتّت، از عذابهاى الهى و در كنار عذاب آسمانى و زمينى مطرح شده است. «يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً»
۵- گاهى مردم، به وسيلهى مردم و با دست يكديگر عذاب و تنبيه مىشوند. «يُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ»
۶- مبلّغان دينى بايد از روشهاى گوناگونى براى ارشاد مردم بهرهگيرند. «انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ»
۷- اگر مفهومى را در قالبهاى متنوّع ارائه داديم، به تأثيرات بيشترى اميدوار باشيم. «نُصَرِّفُ الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ»
۸- چون راه شما حقّ است، از تكذيب مردم نگران نباشيد. «وَ هُوَ الْحَقُّ»
۹- تو مسئول وظيفه هستى، ضامن نتيجه نيستى. «لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#تفسیرصوتی آیه ۶۵ سوره مبارکه انعام