امام ره آسید مصطفی رو از دست میدن
صحابه و مریدان ناراحتن
میگن امام اصلا گریه نمیکنه
از فشار مصیبت فوق فرزند
نگرانن چیزی نشه به امام
یکی میره اتاق امام
میخواد شروع کنه روصه خوندن
تا میگه السلام علیک یا اباعبدالله الحسین
یا مظلوم
حالا این مصیبت فرزنده
کربلا درس و مصداق زیاد داره
از بیماری
یتیمی
ظلم
گرسنگی
تشنگی
وای تشنگی
ایها العطشان بدم المظلوم💔
و...
این اشکت اگر هدفمند جاری بشه
اگر بخاطر امام حسینت و سوگواری ایشون جاری کنی
اگر مشکل برات پیش اومد
دختری؟
بیاد سه سال به یاد سکینه
خانومی؟
به یاد زینب به یاد رباب به یاد ام وهب به یاد لیلا
پسری؟
به یاد علی اکبر به یاد علی اصغر
مردی شدی برای خودت؟
به یاد قاسم به یاد وهب به یاد اقا امام حسین
باید هدف از موجود بودنتو درک کنی
آخه خدا قربونت برم دنیا به این سختی
چرا منو خلق کردی؟
باید جواب این سوالو کشف کنی درک کنی بهش برسی
گاهی هدف از خلقت تو شهادت نیست
زنده موندنه
تو شغلت بهترین باشی
تو خونواده خوش اخلاق ترین باشی
تو فامیل خَیِر ترین باشی
تو دوستات امین ترین باشی
تو شبکه مجازی پاک ترین باشی
و...
بالاخره این دنیا نیاز به اسوه و الگو هم داره دیگه
خودتو دست کم نگیر
شاید قراره یه خیری برسونی
کار خیری که ما رو به غایت اصلی برسونه
غایت اصلی هم رسیدن به خداست
امام حسین میدونست میخواد شهید بشه
برادرش حنفیه اومد بهش گفت این سفر؛ سفر شهادته تو عه برادر جان
ولی امام حسین گفت خدا دوست داره منو در خون غلطتیده ببینه
یکم فکر کن
محمد
فاطمه
حدیثه
مهشید
رضا
مهران
علی
طهورا
مژگان
اسم همتونو نمیدونم
بشین باخودت فکر خدا
خدا دوست داره تو رو چجوری ببینه؟