eitaa logo
هجرت | مامان دکتر |موحد
23.7هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
306 ویدیو
22 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / #مامان_پنج_فرشته @movahed_8 تصرف در متن‌ها و نشر بدون منبع (لینک) فاقد رضایت شرعی و اخلاقی (در راستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) تبلیغ https://eitaa.com/hejrat_tabligh
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله العظمی بهجت اعلی الله مقامه: این كلام كه در كلمات قصار حضرت امیر (علیه السّلام) آمده، معجزه است: « أُنْظُرْ إِلى مَنْ هُوَ دُونَكَ وَ لاتَنْظُرْ إِلى مَنْ هُوَ فَوْقَكَ به پایین دست خود نگاه كن، نه به بالا دست خود.» درست است كه در بعضى مادّیات و ثروتها بالاتر از تو هستند، امّا آیا عُمر او، صحّت او، توسعه او از لحاظ اولاد و... او هم از تو بیشتر است؟ یا این كه تو در این امور و امور دیگر از نعمتهاى ظاهرى و باطنى از او برترى؟ همه چیز را من حیث المَجموع باید نگاه كرد. خداوند علیم و حكیم همه ى بلاها را با عدل و ترازوى مساوات تقسیم كرده است. «أَلْمَصائِبُ بِالسَّوِیَّةِ مَقْسُومَةٌ بَیْنَ الْبَرِیَّةِ گرفتارى ها و ابتلائات به صورت مساوى و یكسان میان مردم تقسیم شده است.» هر كسى كاسه اى از ابتلائات دارد كه مطابق وجود و استعداد او است و كاسه هاى اشخاص از بلایا پر شده است؛ ولى خدا همه را دوست دارد ❤️ آیا در برابر طوفانهاى حوادث، ما را در وسط دریا در كشتى رها كرده است، و یا همواره به فكر ما است؟! در توصیه هاى رسول اكرم ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ به ابوذر ـ رحمه اللّه ـ آمده است: «خدا همه چیز را در همه وقت مى بیند و هیچ چیز از او پوشیده نیست.» عمرو بن سعید بن هلال گوید: به امام صادق علیه السلام عرض كردم مرا سفارشى فرما. فرمود: «...و همیشه به پائین‏تر از خودت بنگر، و به بالا دست خود نگاه مكن، خداى متعال به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: « فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ : اموال و اولاد كافران، تو را به شگفتى نیاورد» @hejrat_kon
برخی دوستان ازم کتابها و منابعی برای تربیت فرزند میپرسند من خودم از افرادی نیستم که فقط مرید یک دیدگاه و فرد بشم و همه نگاه و عملکرد تربیتی‌م دنباله‌رو اون بشه. حاج‌آقا فلان و دکتر فلان برام موضوعیت خاصی نداره؛ حرفشون با منطق فکری و غریزه مادری و مجموع دانسته‌هام منطبق نباشه، میذارم کنار! حالا درست یا غلط... درواقع از اول، از منابع مختلف خوندم مطالب تربیتی رو. مجوعه کتاب‌هایی که اغلب من معرفی میکنم اینها هستند: - مجموعه ادب الهی آیت الله مجتبی تهرانی، جلد دوم مبانی تربیت جلد سوم تربیت فرزند - مجموعه راه رشد آیت الله حائری شیرازی (چهار جلد) - مجموعه کتب تربیتی مدرسه قرآن (طیب گزینی، خیرگزینی، حسن گزینی) - مجموعه کتب تربیتی حاج‌آقا عباسی ولدی (من دیگر ما) - آثار خانم ادل فابر شامل «به بچه‌ها گفتن از بچه‌ها شنیدن»، «کودک، خانواده، انسان»، «خواهر و برادرهای سازگار» (بدون مطلق پذیری محتواهای این مجموعه‌ها) و.... از طرفی عقیده من این هست که تربیت فرزند در قدم اول هست. پس مادر (مخصوصاً) باید به خوراک روح خودش و آذوقه معرفتی خودش هم توجه کنه. در مسیر زندگی هم که خیلییی مسائل میتونه والدگری ما رو تحت تأثیر قرار بده. لذا از نظر من لازمه مادر نگاهی و داشته باشه و اون رو تقویت کنه. و اگر این رو نداشته باشه حتتتما کارش یه جا بالاخره میلنگه... و اگر داشته باشه، چیزی که نصیبش میشه، هست و آسودگی. برای این هم یک سری کتب میشه مطالعه کرد که به فهم بنیادین و اصولی ما از دین و عقاید کمک کنه. مثل کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» که قبلاً معرفی کردم یا کتب شهید مطهری در باب توحید و معاد و... 🌱🌿🌱🌿🌱🌿 به نظر من تربیت فرزند وقتی موفقه که خروجی‌ش انسان های باشه. نه آدم مسئولیت پذیری که فاقد نظام ارزشی و چهارچوب فکری و عملکردی هست و زمین محکمی نداره که پا روش بذاره، نه آدم ارزش‌باور و اصول محوری که مسئولیت پذیری و نقش آفرینی نداره، نه کسی که هیچکدوم رو نداره! @hejrat_kon از خداوند، از رَبّ و مربی همه ذرات جهان، میخوایم به ما کوچک‌های سراسر نقص، کمک کنه در امر ، 🥺❤️🤲
❁ـ﷽ـ❁ تا به حال چندباری درباره رفتار و برنامه ریزی بر اساس گفتم. اصل و فرع بحثش شاید خیلی مفصل باشه اما یه راه ساده وجود داره برا اینکه آدم کم کم به یک شناختی از خودش و جهان بینی و عمق و افق نگاهش برسه. یعنی یک راهکار عملی برا اینکه بفهمی اصلا یک چهارچوب داری یا نه؟ میخوای از کجا به کجا برسی؟ چی رو برای چی میخوای؟ چجوری میتونی اولویت بندی کنی؟ و.... اون راهکار چیه؟ این: کاری که میخوایم بکنیم رو با چندتا «که چی» یا «چرا؟» پشت هم، حلاجی کنم. يعنی چی؟ يعنی مثلا تصمیم میگیری بچه رو کلاس فلان ثبت‌نام کنی. باشه. حالا بیا و از خودت بپرس «که چی؟» یعنی «چرا من میخوام این بچه رو تو این زمان و شرایط به این کلاس ببرم؟» مثلا جواب میدی «خب برا اینکه فلان مهارت رو یاد بگیره» دوباره میپرسی «خب که چی؟ چرا یاد بگیره؟ برای چی؟» میگی «برا فلان چیز» میپرسی «خب فلان چیز که چی؟ برا چی؟» این پرسیدن رو سه یا پنج یا هفت بار مثلاً، جلو میری (تکنیک 5why) خیلییی مفیده این کار! چرا؟ ۱. به آدم نشون میده که در عمق، به چیا فکر میکنه؛ از زندگی چی میخواد؛ افق اهدافش چیه ۲. به شناخت خود از خود کمک میکنه ۳. مبانی فکری آدم رو بهش نشون میده ۴. به شدت به آدم کمک میکنه بتونه کنه. خصوصاً وقتی راهکارها یا رفتارها یا برنامه‌ها وجود داره ۵. به آدم میده. خیلی! ازین جهت که میدونی اصل این کار برای چی بوده و لذا اگر در شکل و ظاهرش خللی ایجاد شد و تغییری کرد، به هم نمیریزی. و اون هدف رو با وسیله دیگری جست و جو میکنی. درواقع، گیر راهکار و وسیله‌ی نیل به هدف نیستی (گیر نمیکنی تو فرستادن بچه به فلان کلاس که اگر نشد هم خودت به هم بریزی هم زندگی رو به هم بریزی. بلکه میدونی این فقط یه ه نه هدف؛ و بله ممکنه تغییر کنه بنابه شرایط) ۶. به های مسیر و اصلاح فرایندها کمک میکنه. مثلا از یه کاری، هدفت تربیت دینی فرزندته اما تو یکی از مراحل این هدف، کاری انجام باید بدی که کاملا با تربیت دینی تناقض داره. اینجا خیلی راحت میتونی به خودت توقف بدی و تذکر. بگی حواست باشه بخاطر یه وسیله، ضربه و نقصی در هدف غایی ایجاد نکنم! کسی که میدونه یه کاری رو «چرا» داره انجام میده، ده هیچ از بقیه جلوتره! به همه این دلایل که گفتم. بقیه هم ممکنه همون «ظاهر» رو جلو برن، اما ندارن، ندارن. دارن کارهای متفرق میکنن، ولو کارهای به ظاهر خیلی خوب. حتی ممکنه اون رفتار و انتخاب شون، فقط به علت پیروی از جمع باشه: «چون همه میکنن»! چون همه بچه‌شونو میفرستن کلاس زبان/قرآن/ورزش! چون همه این امکانات رو برا بچه‌شون فراهم میکنن! اما وقتی تو چندبار از خودت پرسیدی «که چی؟»، دیگه مثل بقیه نیستی. یه هستی. حداقلش اینه که آگاهی که پشت این کار هدف خاصی نیست! و میری بهش فکر میکنی. و مطالعه میکنی. و شاید جایگزین پیدا کنی یا ارتقاء بدی. از این روش میشه تو بررسی و های بچه‌ها هم استفاده کرد: فرزندم تو این موقعیت این کارو میکنه. چرا؟ چون a چرا a ؟ چون b چرا b ؟ چون c چرا c ؟ چون d پس اگر من به d بپردازم و توجه کنم، احتمالا بتونم ریشه‌ای این مشکل رو حل کنم. يعنی در حوزه هم خیلی مفیده! به طور کلی این تکنیک برای شناسایی مشکلات، بهبود کیفیت و حل مسأله استفاده میشه. اما خب به نظر من برا فهم و ارتقاء هم خیلی کاربرد داره. به یاد داشته باشیم که این چراها ممکنه مارو نه به یک نتیجه شسته رفته، بلکه به لزوم و بیشتر برسونه! به ما بگه که چه چیزهایی رو نمیدونستیم! و باید بریم دنبالش... نه فقط بخاطر پیشرفت در ، بلکه بخاطر تعالی و ارتقاء بینش و نگرش خودمون… اینجاست که مادری، قدمی بزرگ در رشد و تعالی فردی هم خواهدبود! ✍ هـجرتــــــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت: البته همه چیز بدون ! بدون ! بدون حس عدم کفایت! شما بهترین مادر برای فرزندانت هستی و هرروز برای شروع، روزی عالی و به موقع است! در راه کمال هم هیچ توقفی و انتهایی وجود نداره😊