قسمت دوم حکمت 29 نهج‌البلاغه 🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺 🔺 ضرورت ياد مرگ (اخلاقى) 💎 وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا كُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى امام الذاکرین علیه السلام میفرمایند: هنگامى كه تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس ديدار با مرگ چه زود خواهد بود . 1402/01/17 پنجشنبه برابر با پانزدهم رمضان المبارک 1444 ارسال از اصفهان 🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹 ✅لينك كانال حكمت هاي نهج البلاغه در تلگرام: https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

قسمت سوم حکمت 29 🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺 🔺 ضرورت ياد مرگ (اخلاقى) 💎 وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا كُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى امام الذاکرین علیه السلام میفرمایند: هنگامى كه تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس ديدار با مرگ چه زود خواهد بود . 1402/01/18 برابر با شانزدهم رمضان المبارک 1444 جمعه ارسال از اصفهان 🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹 ✅لينك كانال حكمت هاي نهج البلاغه در تلگرام: https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

00008: قسمت اول حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است. 1402/01/18 برابر با هفدهم رمضان المبارک 1444 شنبه ارسال از اصفهان 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال تلگرام نهج البلاغه : https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

00008: قسمت دوم حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است. 1402/01/20 برابر با هجدهم رمضان المبارک 1444 یکشنبه ارسال از مشهد مقدس 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال تلگرام نهج البلاغه : https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

@hekmat_nahjolbalaqe فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه به خداوند کعبه رستگاری شدم 🌺🌺🌺🌷🌷🌷🌷🌷🌺🌺🌺 با عرض تسلیت به مناسبت ضربت خوردن یگانه رهبر عادل تاریخ و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما بنده مخلص و شایسته خداوند متعال در این ماه پرفیض و برکت مفتخریم که خداوند متعال ما را شیعه و شیفته راه امیرالمومنین قرار داد و در این راه، رهنمون گردید تا از کلام نورانی و سخنان بسیار پربار و سعادت بخش آن امام همام مخصوصا در کتاب سراسر نور و شور و علم و روشنایی نهج‌البلاغه بهره‌مند گردیم. خداوند منان را شاکریم که با پویش انجام گرفته توسط تشنگان و عاشقان کلام امام المتقین علی (علیه السلام) امروز، یعنی روز ۱۹ ماه پرفیض و ملکوتی رمضان به نام روز نهج‌البلاغه مزیّن گردید، باشد که ادای دِینی هر چند دیرهنگام و بسیار اندک به ساحت مقدس آن یگانه رهبر معصوم تاریخ و کتاب مظلوم نهج‌البلاغه باشد، و در برجسته نمودن اهمیت این سرچشمه بی‌پایان همه خوبیها و بکارگیری فرازهای بلند ان در زندگیمان یاری‌مان رساند 🌸🌸🌸🌸🌸🌺🌺🌺🌺🌺🌺 راه‌های ارتباطی با مجموعه حکمت‌های امیر سخن، حضرت علی علیه‌السلام @hekmat_nahjolbalaqe تلگرام t.me/hekmat_nahjolbalaqe اینستاگرام Instagram.com/hekmat_nahjolbalaqe سروش splus.ir/hekmat_nahjolbalaqe ایتا eitaa.ir/hekmat_nahjolbalaqe روبیکا rubika.ir/hekmat_nahjolbalaqe گپ gap.im/hekmat_nahjolbalaqe آی گپ igap.net/hekmat_nahjolbalaqe فیسبوک fb.com/hekmat_nahjolbalaqe توئیتر Twitter.com/nahjolbalaqe_pr خواهشمند است انتقادات و پیشنهادات خود را درمورد کانال نهج البلاغه، در واتساپ به شماره ۰۹۱۵۳۵۹۶۸۹۱ یا آی دی زیر در کلیه پیام‌رسان‌ها @Hekmat_Nahjolbalaqe_Admin یا ایمیل hekmat.nahjolbalaqe@gmail.com ارسال فرماييد. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 باتشکر التماس دعا 1402/01/21 ارسال از شیراز

قسمت سوم حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است. 1402/01/21 برابر با نوزدهم رمضان 1444 ارسال از گرگان 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال تلگرام نهج البلاغه : https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

قسمت چهارم حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است. 1402/01/22 برابر با بیستم رمضان المبارک 1444 سه‌شنبه ارسال از شهرستان سبزوار استان خراسان رضوی 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال تلگرام نهج البلاغه : https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

قسمت پنجم حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال تلگرام نهج البلاغه : https://t.me/hekmat_nahjolbalaqe

قسمت پنجم حکمت 30 نهج البلاغه: مغرور نشدن از ستارالعیوبی خداوند: وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ. و فرمود (ع): بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است. 1402/01/23 مصارف با بیست و یکم رمضان المبارک 1444 چهارشنبه ارسال از اصفهان 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹 کانال نهج‌البلاغه در ایتا @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت اول خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى ب

کد پیشواز نهج‌البلاغه ویژه همراه اول از جان و دل، همه #سرباز_نهج_البلاغه شویم

کد پیشواز نهج‌البلاغه ویژه ایرانسل از جان و دل، همه #سرباز_نهج_البلاغه شویم

قسمت دوم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/25 جمعه برابر با بيست و سوم رمضان المبارک 1444 ارسال از شهرستان کاشان @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت سوم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/27 شنبه برابر با بیست و چهارم رمضان المبارک 1444 ارسال از اصفهان @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت چهارم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/27 یکشنبه برابر با بیست و پنجم رمضان 1444 ارسال از یزد @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت پنجم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/27 دو شنبه برابر با بیست و ششم رمضان المبارک 1444 ارسال از یزد @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت ششم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/29 سه شنبه برابر با بیست و هفتم رمضان المبارک 1444 ارسال از شهرستان کوهپایه استان اصفهان @hekmat_nahjolbalaqe

همیشه فهم از فهمیدن مولا عقب بوده کسی که پهنهٔ عالم برایش یک وجب بوده غذای روزهای عید او نان و رطب بوده فرار از دست او در جنگ‌ها، فخر عرب بوده علی رازی‌ست که فهمیدنش یک سادهٔ سخت است علی نوری‌ست که هر کس به سمتش رفت خوشبخت است علی نور است، نوری که به عالم سایه افکنده دلیلش خطبه‌هایی که خبر داده از آینده شمایانِ علی نشناس! ای جمع پراکنده امیرالمومنین تنها به او باشد برازنده تعجب نیست تحریف علی از ابتدا بوده همیشه زخم از سمت نمک پرورده‌ها بوده علی یک لا شریک له بدون مثل و تکرار است علی ماهیتی ثابت شده بی‌شک و انکار است اگر بین من و فهمیدنش تا هست دیوار است برای گفتن از او تا ابد ناگفته بسیار است علی دریاست در ظرف من و تو جا نخواهد شد تمام عمر ما به لحظهٔ مولا نخواهد شد اگر علم علی را ذرّه‌ای تفهیم می‌کردند تمام مردم دنیا به اون تعظیم می‌کردند تمام زخم‌های کهنه را ترمیم می‌کردند اگر این علم را بین همه تقسیم می‌کردند زمین از عالم و از شیخ و از علامه سر می‌رفت و قطعا مابقیِّ حکمت مولا هدر می‌رفت کسی که در نمازش زخم پا را می‌برد از یاد یقینا از خدا لبریز بوده از خودش آزاد عدالت بارها پیش قدم‌هایش به خاک افتاد مثالش اینکه گفتند اسب تو پیر است، پاسخ داد: نه حقّ پیریِ این اسب را پامال خواهم کرد نه اینکه دشمنِ ترسیده را دنبال خواهم کرد علی ایرادهای مردمش را با تبسّم گفت زمانی که همه از کینه گفتند، از ترحم گفت قلم برداشت، بر منبر از اعجاز تکلّم گفت میان آبِ چشمه دست کرد و رو به مردم گفت: اگر می‌خواستید اینک به او دستور می‌دادم و از این آب جاری خانه‌ها را نور می‌دادم سَلونی گفت و غیر از موی سر چیزی نپرسیدند سَلونی گفت و بعد از گفتنش گفتند و خندیدند خلاصه، گفت و خندیدند آنها که نفهمیدند اگر مولا غضب می‌کرد، روز خوش نمی‌دیدند اگر چه ظلم این قوم بنی نَسناس بی‌حد بود خبرها زود می‌پیچید او صبرش زبانزد بود میان حرف‌های این و آن بیهوده می‌گردیم میان جاهلان خوش بیان بیهوده می‌گردیم میان دورِ باطل بی‌امان بیهوده می‌گردیم علی اینجاست! ما گرد جهان بیهوده می‌گردیم تمام راه حل‌ها در کلام اوست باور کن هر آنکس اهل حق باشد غلام اوست باور کن نوید اسماعیل‌زاده @hekmat_nahjolbalaqe

قسمت هفتم خطبه 130 نهج البلاغه : اعتراض ابوذر به حکومت عثمان ‎و من كلام له (علیه السلام) لأبي ذرّ رَحِمَه الله لمّا أخرِجَ إلى الربذة:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ، فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ؛ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ، فَاتْرُكْ فِي أَيْدِيهِمْ مَا خَافُوكَ عَلَيْهِ وَ اهْرُبْ مِنْهُمْ بِمَا خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ، فَمَا أَحْوَجَهُمْ إِلَى مَا مَنَعْتَهُمْ وَ مَا أَغْنَاكَ عَمَّا مَنَعُوكَ، وَ سَتَعْلَمُ مَنِ الرَّابِحُ غَداً وَ الْأَكْثَرُ [حَسَداً] حُسَّداً؛ وَ لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ، لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ، فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْيَاهُمْ لَأَحَبُّوكَ وَ لَوْ قَرَضْتَ مِنْهَا لَأَمَّنُوكَ. سخنى از آن حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: اى ابوذر، تو براى خدا خشمگين شدى، پس، اميد در كسى بند كه براى او خشمگين شده اى. اينان به خاطر دنياشان از تو ترسيده اند و تو به خاطر دينت از آنان ترسيده اى. اينك، آنچه را كه به خاطر آن از تو ترسيده اند به ايشان واگذار و آنچه را كه به سبب آن از ايشان ترسيده اى برگير و رو به گريز نه. اينان چقدر نيازمند چيزى هستند كه تو آنها را از آن منع مى كردى و تو چه بى نيازى از آنچه تو را از آن منع كرده اند. فردا خواهى دانست كه چه كسى سود برده و چه كسى فراوان رشك مى برد. اگر درهاى آسمان و زمين را به روى بنده اى از بندگان خدا بربندند و آن بنده خدا ترس باشد، خداوند برايش راهى خواهد گشود. پس، جز حق تو را مونسى نباشد و چيزى جز باطل تو را به وحشت نيفكند. اگر دنيايشان را مى پذيرفتى، تو را دوست مى گرفتند و اگر از دنيا چيزى بر مى گرفتى تو را در امان مى داشتند. 1402/01/30 چهار شنبه برابر با بیست و هفتم رمضان المبارک 1444 ارسالی از اصفهان @hekmat_nahjolbalaqe