◀️دومین جلسه کارگروه علمی فلسفه جنسیت مجمع عالی حکمت اسلامی با موضوع “چیستی فلسفه جنسیت” با ارائه سرکار خانم دکتر زارع – یک شنبه 13 آذر 1401 :
🔹هنگام سخن از فلسفه جنسیت می بایست به این نکته توجه نمود که فلسفه جنسیت یکی از اقسام فلسفه ی مضاف نیست، چرا که در هر فلسفه مضافی ما با یک علم پسینی مواجه هستیم و حال آنکه در فلسفه جنسیت ما دانشی به نام«جنسیت» نداریم تا قادر باشیم از فلسفه مضاف آن بحث کنیم. به نظر میرسد ما در رویکرد بومی و اندیشه ی خویش قصد داریم تا بر محور دال مرکزی «جنسیت» یک دستگاه نظری ایجاد کنیم که این دستگاه نظری نیاز به بنیادهای معرفتی و اندیشه ای در سه حوزه ی هستی شناسی، انسان شناسی و معرفت شناسی دارد. دیدگاه های رقیب این دستگاه نظری بومی، فلسفه های فمینیستی و همچنین فلسفه جنسیتی است که جریان اندیشه ای غرب مدرن مطرح کرده است.
فلسفه های فمینیستی عنوانی عام به مجموع رهیافت های نظری زنان به موضوعات فلسفی است. بنابر استدلال فیلسوفان فمینیست، مقولات اصلی فلسفه غربی، همان مقولاتی که مسائل بنیانی معرفت شناسی و نظریه ی سیاسی غربی را تعریف میکنند، ناشی از دلمشغولی مردانه درباره جداسازی و سلطه است. جین فلکس از فیلسوفان فمینیست مدعی است فلسفه فمینیستی با تمرکز بر روابط اجتماعی، میتواند تأثیر مردسالاری را هم بر محتوا و هم بر فرایند اندیشه تحلیل کند. آدرین ریچ، ویزگی اصلی فلسفه ی غرب را در ثنویت «ذهن- بدن» میداند که زنان با وجه «تنانه»
تعریف میشوند و از سراسر تاریخ فلسفه کنار گذاشته میشوند.
فیلسوفان فمینیست از دهه 1970 میلادی با نگاه انتقادی به ایده های فلسفی، بنا به ادعای خویش به شفاف سازی جنسیت مندبودن عمیق این ایده ها پرداختند. به نظر میرسد که ما با مکتب واحدی با عنوان فلسفه فمینیستی مواجه نیستیم، و فیلسوفان فمینیست در میان پیروان همه ی مکاتب فلسفی (تحلیلی و قاره ای) وجود دارند. دو وجه اشتراک در میان فیلسوفان فمینیست وجود دارد: انتقاد از «عقل مردانه»؛ معرفی درک زنانه از دغدغه های فلسفی.
یکی از مهم ترین کارهای فیلسوفان غربی طرح دوگانه هایی در اندیشه همچون دوگانه ذهن- بدن بود و در پی آن با خلق ثنویت های دیگری مانند مرد/ زن، فرهنگ/ طبیعت، متمدن/ بدوی مواجه هستیم. دوئالیسم ذهن/ بدن جایگاه مستحکمی در تفکر غربی در دوران مدرن به دست آورده بود و این اندیشه را به صورت تفکری ذهن محور و ذهن مرکز درآورد که از بدن گریزان بود و آن را دشمن ذهن به حساب می آورد. این دو گانه زن را در مقابل ذهن قرار داده و به حوزه ی بدن و طبیعت منحصر میکند. فلسفه فمینیستی رسالت و کارویژه ی اصلی خویش را عبور از این ساختارهای دوگانه تعریف میکند.
فیلسوفان فمینیست برای این کار سه طرح برای مطالعه تاریخ فلسفه در پیش میگیرند: الف) بررسی استعاره ها و تصویر پردازی¬های فلاسفه و مفاهیم فلسفی(کار کسانی مانند ژنویو لوید و میشل لودوف)؛ ب) مطالعه ساختارزدایانه و روانکاوانه تاریخ فلسفه(کار فیلسوفان فرانسوی همچون ایریگاری، بوردو و کافمن)؛ ج) بازخوانی تاریخ فلسفه از چشم انداز زنانه(نوسبام و بایر).
فیلسوفان فمینیست مدعی هستند در پژوهش های خویش سه کار انجام داده اند:1- بررسی حذف زنان از تاریخ فلسفه. 2- شفاف کردن ارزش¬زدایی هر آنجه با زنان و زنانگی نسبت داشته در تاریخ فلسفه. 3- جنسیت مند بودن برخی مفاهیم فلسفی مانند عقل، عینیت و خودآیینی اخلاقی...
ادامه در لینک زیر:
🌐
https://hekmateislami.com/?p=13961
@hekmateislami
