eitaa logo
یاوران ۳۱۳
153 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
902 ویدیو
85 فایل
تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد
مشاهده در ایتا
دانلود
آرپی‌جی-۷ (به روسی: РПГ-7) نوعی جنگ‌افزارِ دوش‌پرتاب َ ضدتانکِ بدون لگد است. این راکت‌انداز در اتحاد جماهیر شوروی بر مبنای آرپی‌جی-۲ طراحی شده و از سال ۱۹۶۱ به خدمت ارتش شوروی درآمد. آرپی‌جی-۷ معروف‌ترین سلاح از خانواده سلاح‌های ضدتانک آرپی‌جی است. آرپی‌جی مخفف واژهٔ روسی Ручной Противотанковый Гранатомёт به معنی «نارنجک‌انداز ضدتانکِ دستی» است. این سلاح از یک پرتابگر شامل یک لولهٔ فولادی بدون خان با کالیبر ۴۰ میلی‌متری و طول ۹۵٫۳ م‌م تشکیل می‌شود و مهمات آن یک راکت است که در جلوی آن قرار داده می‌شود به‌طوری‌که سر جنگی راکت بیرون از پرتابگر قرار می‌گیرد. انواع مختلفی از مهمات برای این سلاح ساخته شده که بین ۴۰ تا ۱۰۵ م‌م قطر و ۲ تا ۴٫۵ کیلوگرم وزن دارند. این سلاح در اصل به عنوان یک سلاح ضدتانک برای نیروهای پیاده‌نظام طراحی شده و می‌توان از آن برای مبارزه با هدف‌های زره‌پوش دیگر مانند توپ‌های خودکششی و نفربرهای زرهی و همچنین به عنوان یک سلاح ضد نفر و ضد سنگر استفاده کرد. سادگی، استحکام، ارزانی و تأثیرگذاری باعث شده تا آرپی‌جی-۷ بیش از هر سلاح ضدزره دیگری مورد استفاده قرار گیرد و تقریباً در تمام جنگ‌هایی که از دهه ۱۹۶۰ تاکنون اتفاق افتاده به کار رود. نیروهای مسلح حدود ۴۰ کشور از این سلاح استفاده کرده و نیروهای چریکی نیز علاقه خاصی به آن دارند. نه کشور مدل‌های مختلفی از این سلاح را تولید کرده‌اند و تولید آن در روسیه در شرکت بازالت همچنان ادامه دارد. مدلی که هم‌اکنون در روسیه تولید می‌شود آرپی‌جی-۷وی۲ نام دارد و قادر است مهمات استاندارد، مهمات ضدتانک شدیدالانفجار خرج تهی با سر جنگی دوتایی، مهمات شدیدالانفجار/ترکش‌دار و مهمات ترموباریک را شلیک کند و یک ابزار نشانه‌روی همراه با دوربین ۲٫۷ برابر بزرگنمایی برای شلیک مهمات دوربردتر نیز بر روی آن قابل نصب است. مدل مشابهی نیز برای نیروهای هوابرد تولید می‌شود که تفاوت آن در قابلیت دوتکه‌شدن برای حمل‌ونقل آسانتر است. بخش‌های مختلف مهمات موشک‌اندازویرایش سر راکت با خرج نفوذکننده گود و خرج تخریب ماسوره خرج پرواز خرج پرتاب پره‌ها کالیبر راکت انداز ۴۰ میلی‌متر کالیبر راکت ۸۵ میلی‌متر طول راکت انداز ۶۶ سانتیمتر طول راکت بدون خرج باروتی ۶۴ سانتی‌متر طول راکت کامل ۵/۹۲ سانتیمتر سرعت اولیه راکت ۱۲۰ متر در ثانیه حداکثر سرعت راکت ۳۰۰ متر ثانیه نواخت تیراندازی عملی با توجه به مهارت راکت انداز ۴ الی ۲ تیر در دقیقه حداکثر برد ۵۰۰ متر برد مؤثر ۳۳۰ متر وزن راکت انداز با دوربین ۶۳۰۰ گرم وزن راکت کامل ۲۲۰۰ گرم وزن کیسه حمل راکت بادو عدد راکت و متعلقات ۷۱۰۰ گرم وزن کیسه راکت با سه عدد راکت ۹۳۰۰ گرم راکت بوسیله خرج باروتی پرتاب می‌شود و پس از چند لحظه بعد از پرتاب خرج پرواز به کار میفتد و سرعت راکت را افزایش می‌دهد. در این هنگام پره‌ها باز شده و موجب تثبیت پرواز راکت می‌شود. بعد از برخورد با هدف زره‌ای، خرج نفوذکننده فعال شده و با ایجاد منطقه متمرکز گازهای داغ موجب ذوب شدن زره می‌گردد؛ و پس از نفذ راکت به درون ذره خرج تخریب با انفجار خود موجب تخریب زره پوش می‌گردد. (در هنگام شلیک راکت وجود نفرات در پشت تیرانداز در فاصله زیر ۳۰ متر برای افراد بسیار خطرناک است) جهت قرار دادن راکت در هیچ زمانی قسمت انتهای موشک انداز را روی زمین قرار نداده زیرا با قرار دادن موشک امکان شلیک وجود دارد طرز قرار دادن راکت در موشک انداز: ۱ - دست راست را از آرنج شکسته یعنی به صورت L و با دست چپ راکت را گرفته و آن را به داخل موشک انداز قرار می‌دهیم در ضمن سر موشک انداز هرگز به سمت زمین نباشد. طرز کار راکتویرایش چون بعد از ضربه‌زدن سوزن بر روی چاشنی، خرج باروتی پرتاب به کار افتاده و با تولید گازهایی که در نتیجه اشتعال باروت سریع‌سوز خرج پرتاب تولید می‌گردد. راکت با سرعت اولیه ۱۲۰ متر در ثانیه به بیرون از راکت انداز پرتاب می‌شود. پس از خارج‌شدن راکت از لوله راکت‌انداز پرّه‌های دم راکت باز شده و با ایجاد حرکت دورانی موجب تثبیت حرکت راکت می‌گردد. پس از پرتاب ماسوره خرج پرواز به صورت خودکار فعّال شده و در فاصله‌ای که برای تیرانداز بی‌خطر باشد خرج پرواز را به کار می‌اندازد. در نتیجه خروج گازهای خرج پرواز سرعت راکت افزایش یافته و به حدود ۳۰۰ متر در ثانیه می‌رسد. در لحظه اصابت به هدف، ماسورهٔ راکت موجب تولید الکتریسیته شده و خرج نفوذکننده را فعّال می‌نماید سپس موجب انفجار خرج تخریب می‌گردد. ۳۱۳ @Helpers313
این سلاح می تواند با تغییر لوله در سه کالیبر ۵۱*۷.۶۲ ، ۳۹*۷.۶۲ و ۵.۵۶ میلی متری مورد استفاده قرار بگیرد. وزن ذوالفقار بین ۳.۵ الی ۳.۸ کیلوگرم است که به نسبت ژ-۳ کاهش چشمگیری را شاهد هستیم. به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، توسعه سلاح های هجومی برای نیروهای پیاده چندین سال است که به صورت جدی و هدفمند در جمهوری اسلامی ایران دنبال و طرح های گوناگونی در سالهای اخیر به این منظور معرفی شده است. پروژه سلاح های خیبر و سما از جمله نمونه های قدیمی تر و پروژه های مصاف، فاتح و فجر ۲۲۴ از جمله طرح های جدیدتر در این بخش محسوب می شوند. در ادامه این روند، طی روزهای اخیر از یک قبضه اسلحه انفرادی که توسط یک موسسه غیرنظامی طراحی و ساخته شده است، رونمایی شد؛ سلاحی هجومی به اسم ذوالفقار که در نگاه اول سلاحی پیشرفته و طراحی شده با توجه به نیازهای نبرد در قرن بیست و یکم خود را نشان می دهد. هرچند این ابهام که یک موسسه غیرنظامی و بدون وابستگی رسمی به نیروهای مسلح، وارد پروسه طراحی و رونمایی رسمی از یک سلاح شود، همچنان جاری است و به نظر می رسد تداوم چنین رویه ای منطقی و صحیح نباشد، در این مطالب نگاهی به این سلاح بر اساس اطلاعات منتشره و نکات مختلف درباره آن خواهیم داشت. ذوالفقار با کالیبر ژ-۳ وارد می شود یکی از نکات جالب درباره سلاح مورد نظر، بحث قابلیت تغییر لوله و در نتیجه کالیبر در این سلاح است که بر اساس اطلاعات اعلام شده بین ۵.۵۶ و ۷.۶۲ میلی متری متغیر است. امروزه در بسیاری از ارتش های پیشرفته دنیا کالیبر ۵.۵۶ به عنوان کالیبر استاندارد برای تسلیحات پیاده نظام انتخاب شده است. در سالهای اخیر و خصوصا پس از درگیری هایی که در منطقه خاورمیانه رخ داده شاهد استفاده گسترده از جلیقه های ضد گلوله توسط نیروهای پیاده هستیم که کار را برای فشنگی مثل ۵.۵۶ میلی متری بسیار سخت می کند. یکی از دلایلی که امروزه سلاح های کالیبر ۷.۶۲ مثل ژ-۳ یا FN FAL  امروزه در جریان نبردهای خاورمیانه همچنان دیده می شود همین مسئله قدرت بیشتر گلوله های کالیبر ۵۱*۷.۶۲ میلی متر است. بحث قابل تغییر بودن لوله و کالیبر سلاح از جمله مشخصات بسیار مثبت ذوالفقار است که به این سلاح کمک می کند بسته به شرایط مختلف با تغییر کالیبر خود را به نیاز کاربر نزدیک کند.  اسلحه ذوالفقار در عین حال طراحان این سلاح امکان تعویض لوله برای استفاده از گلوله های کالیبر ۳۹*۷.۶۲ اسلحه کلاش را نیز فراهم کردند و تقریبا به این ترتیب می توان گفت ذوالفقار توان تیراندازی با تمام گونه های مهمات سلاح انفرادی موجود را دارد که خود نکته ای بسیار مثبت و کمک کننده نه فقط در بخش ارتقا توان رزمی و بلکه در بخش آسان سازی مسئله تدارکات و پشتیبانی یگان های عمل کنند مجهز به این سلاح است. همان طور که در بالا توضیح داده شد این سلاح می تواند با تغییر لوله در سه کالیبر ۵۱*۷.۶۲ ، ۳۹*۷.۶۲ و ۵.۵۶ میلی متری مورد استفاده قرار بگیرد. طول سلاح در بیشترین حالت ۸۵۰ میلی متر است و از قنداق تنظیم شونده و تاشو بهره می برد. وزن این سلاح بین ۳.۵ الی ۳.۸ کیلوگرم است که به نسبت ژ-۳ که بیش از ۴ کیلو وزن دارد کاهش چشمگیری محسوب می شود. سرعت نواخت تیر در این سلاح بین ۵۵۰ الی ۶۵۰ گلوله در دقیقه بوده و سرعت دهانه آن ۷۰۹ متر بر ثانیه است. این سلاح با خشاب های ۲۰ تیری مجهز می شود.  اسلحه ذوالفقار در بخش تجهیزات اپتیکی نیز این سلاح به صورت استاندارد به یک "رد دات" برای هدف گیری بهتر مجهز شده است و در عین حال سایت هدفگیری فلزی بعد از یک چرخش ۴۵ درجه سلاح توسط کاربر، برای تیراندازی در اختیار کاربر قرار می گیرد. در بخش جلویی سلاح نیز یک دستگیره نصب شده است که در پایین آن دو پایه کوچکی برای استقرار سلاح بر روی زمین نصب شده است. در مجموع و از نظر ظاهری می توان ذوالفقار را یکی از بهترین طرح های معرفی شده در بخش سلاح های سبک در کشور به حساب آورد اما با توجه به اینکه ساختار و جزییات ساخت چنین سلاحی هنوز مشخص نیست، نمی توان این گزینه را به طور جدی مطرح کرد که یگان های نظامی به سمت سفارش و یا خرید آن خواهند رفت. ۳۱۳ @Helpers313
همزمان با سیزدهمین جشنواره جوان سرباز نیروهای مسلح به میزبانی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، امیر سرتیپ «امیر حاتمی» وزیر دفاع در17 اسفند 1399 از سلاح تهاجمی پیشرفته تمام ایرانی «مصاف» با کالیبر جدید 7.62 رونمایی کرد. به گفته امیر حاتمی: اسلحه بومی مصاف توانایی این را دارد تا به مرور جایگزین سلاح‌های انفرادی موجود در نیروهای مسلح کشورمان شود. به گفته وی، یکی از اقدامات مهمی که انجام گرفته تهیه سلاح انفرادی برای رزم در نیروهای مسلح است. پس از اعلام نیاز نیروی زمینی ارتش، سلاح کاملا بومی مصاف طراحی و ساخته شده است. تمامی مراحل طراحی، ساخت و تولید سلاح مصاف به دست متخصصان داخلی در سازمان صنایع دفاع انجام شده است و در آینده تحویل نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. نگاهی کلی بسیاری از کارشناسان مسائل نظامی در زمان رونمایی اولیه از سلاح مصاف آن را شبیه به سلاح «اچ کا 416» ساخت کمپانی «هکلر اند کوخ» آلمان دانستند که درست هم بود، چون در سال‌های قبل ایران چند قبضه از این سلاح را برای نیرو‌های مسلح خود خریده بود و با روش مهندسی معکوس در تلاش بود تا نمونه بومی آن را بسازد. در ساخت مصاف از تکنولوژی سیستم فشار غیر مستقیم گاز باروت استفاده شده است، به این شکل که بخش زیادی از گاز حاصل از احتراق باروت درون فشنگ که با آن مکانیزم سلاح فعالیت می‌کند از سلاح خارج می‌شود. این سلاح بدون خشاب وزن 3 کیلوگرمی و با خشاب وزن 3 کیلو و 200 گرمی دارد که نسبت به سایر سلاح‌های موجود در کشور بسیار سبک‌تر است و این خود یک مزیت ویژه محسوب می شود. از طرف دیگر خشاب مصاف وزن 200 گرمی دارد که این باعث کاهش وزن سلاح شده که این یک گام بسیار مهم در زمینه افزایش کارایی سلاح محسوب می‌شود. وزن کمتر یعنی راحتی بیشتر سرباز برای حمل و استفاده از سلاح و از طرف دیگر توان حمل مهمات بیشتر بدون افزایش کلی بار همراه سرباز مورد نظر است. مشخصات و ویژگی های نوع جدید مصاف اسلحه مصاف از تولیدات مهم سازمان صنایع دفاعی است که وزن آن در بیشترین حالت خود 3 کیلو و 200 گرم بوده و از دو خشاب با 20 و 30 تیر می تواند 700 الی هزار و 25 گلوله در دقیقه را شلیک کند. نوع اولیه سلاح مصاف مانند نمونه دیگر ایرانی خود یعنی خیبر از گلوله‌های با کالیبر 5/56 میلیمتر بهره می‌برد و با خشاب‌های 20 و 30 تیر تغذیه می‌شود، این موضوع باعث افزایش بقای نیروی نظامی در میدان نبرد می‌شود؛ نواخت تیر سلاح مصاف در حدود 700 الی هزار و 25 گلوله در دقیقه و برد موثر آن در حدود 350 متر است. سرعت دهانه گلوله نیز بین 850 الی 950 متر بر ثانیه است. نوع جدید سلاح مصاف با کالیبر 51×7.62 میلی‌متری، سلاحی انفرادی است. پیش‌تر نسخه کالیبر 45 x5.56 سلاح مصاف ساخته شده و نسخه جدید و پیشرفته‌تر آن توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در اسفند 1399 رونمایی شد. اسلحه مصاف از ویژگی هایی همچون سبک بودن، وجود ریل‌های مختلف برای نصب انواع تجهیزات، عمر بالای لوله، قنداق تسلکوپی و قابلیت استفاده در ماموریت‌های کماندویی توسط نیروهای ویژه برخوردار است.این سلاح دارای سه وضعیت ضامن، تک تیر و رگبار است و بر روی آن، ریل پیکاتینی استاندارد تعبیه شده است که امکان نصب تجهیزات جانبی مانند دوربین، رد دات Red Dot(نشان گذار نقطه قرمز بر روی هدف)، نارنجک انداز، دوپایه و ... را فراهم می‌کند. این نسخه جدید از سلاح مصاف امکان شلیک کلیه فشنگ‌های کالیبر 51×7.62 شامل فشنگ ثاقب، رسام و ... را دارد.برد موثر مصاف با دوربین دید در روز 800 متر و با دوربین حرارتی 600 متر است سرعت شلیک گلوله در این اسلحه 900 متر بر ثانیه برآورد شده است. سلاح مصاف توسط هوا خنک می‌شود. سیستم تسلیح این سلاح از نوع پیستون کوتاه است که از طریق فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح و به وسیله خشاب تغذیه می‌شود. این سیستم تسلیح باعث می‌شود که قابلیت اطمینان سلاح و عمر قطعات حساس آن افزایش یابد. ویژگی بارز مصاف نوع لوله آن است؛ لوله این سلاح بر اساس طراحی «چکش کاری» hammer forged ساخته شده و از توان مقاومت و عمر بسیار بالاتری نسبت به لوله‌های عادی برخوردار هستند، عمر بالاتر یعنی باقی ماندن بیشتر در میدان نبرد و همچنین هزینه کمتر برای تعمیر سلاح؛ گلوله‌ها در لوله مصاف از ۶ خان راستگرد برای شلیک استفاده می‌کنند. از دیگر ویژگی‌های این سلاح مکانیزم گلنگدن دو طرفه ambidextrous است که امکان استفاده آسان از سلاح را هم به کاربران چپ دست و هم راست دست فراهم می‌کند. دستگیره مسلح کننده در این سلاح دو پدال در طرفین دارد که تسلیح سلاح را ساده نموده و تسلیح با یک انگشت از طرفین را نیز امکان پذیر می‌کند. وجود دافع در مکانیزم تسلیح نقش مهمی در کاهش لگد این سلاح دارد که قابلیت عملیاتی آن را افزایش می‌دهد. همچنین قنداق تسلکوپی با توان تغییر اندازه با توجه به اندازه بدن کاربر و همچنین نصب
یک دو پایه در جلوی سلاح از جمله دیگر نکات مثبت موجود در طراحی این سلاح به شمار می‌آید. قنداق تلسکوپی به کار رفته در این سلاح، قابلیت تنظیم در شش وضعیت را دارد.  این سلاح دارای ضامن تیر آخر است که با خالی شدن خشاب، آلات متحرکه را در وضعیت عقب نگه داشته و موجب تسریع مسلح سازی مجدد سلاح می‌شود. پیکربندی این سلاح به گونه‌ای است که در کوتاه‌ترین زمان و بدون نیاز به ابزار خاص قابل تبدیل به نسخه تک تیرانداز و یا کارابین می‌باشد. به طور کلی در طراحی این سلاح سعی بر آن شده که بالاترین میزان ارگونومی را داشته باشد. نوع جدید سلاح ایرانی مصاف قابلیت رقابت با سلاح‌های روز دنیا را داراست. قرار است با توجه به آزمایش‌هایی که نیروها بر روی سلاح مصاف انجام داده اند؛ به مرور جایگزین سلاح‌های انفرادی موجود در نیروهای مسلح شود. ۳۱۳ @Helpers313
دراگونوف (به روسی: Снайперская винтовка Драгунова، تلفظ روسی: اسنایپِرسکا وینتووکا دراگُنُوا) یک تفنگ تک‌تیرانداز نیمه‌خودکار و دوربین‌دار ساخت اتحاد جماهیر شوروی با عملکرد تا اندازه‌ای شبیه به کلاشنیکف است که با فشار غیرمستقیم گاز باروت مسلح می‌شود و از فشنگ‌های ۵۴×۷٫۶۲ استفاده می‌کند. این سلاح گاهی سیمونوف هم نامیده می‌شود در حالی که سیمونوف یک سلاح قدیمی‌تر است که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند. خشاب دراگونوف، ۱۰ فشنگ در خود جای می‌دهد. نام درست این جنگ‌افزار روسی، دِراگانوف می‌باشد و در ایران با نام نَخجیر ساخته و شناخته می‌شود. دوربینش pso1 با زوم ۴ و زاویه دید ۶ درجه با برد ۱۳۰۰ متر این سلاح با آن‌که بیشتر به سلاح تک‌تیرانداز معروف است، در بین کشورهای عربی و ایران قدیم با نام قنّاصه بر گرفته از کلمه عربی قنّاص به معنی تک تیرانداز شناخته می‌شود ولی در اصل به منظور پشتیبانی سربازان در جبهه ساخته شده‌است زیرا سلاح کلاشنیکف دقت تیر بعد از ۴۰۰ متر را ندارد و پس از ۹۰۰ متر بی تأثیر است. اما پس از طراحی این سلاح (دراگانوف) و اثبات دقت تیر نسبتاً بالای آن به‌خصوص در بین کشورهای جهان سوم که نه توانایی خرید سلاح‌های تک تیرانداز را داشتند و نه توانایی نگهداری این سلاح‌ها را که محتاج تمیزکاری مداوم بودند، به‌زودی تبدیل به سلاح تک‌تیرانداز مطلق این کشورها شد. ۳۱۳ @Helpers313
مورخ:1401/02/20 برگزاری مسابقه دوستانه فوتسال باحضور مسئول محترم تربیت بدنی حوزه برادر بسیجی مهدی زمردی و باحضور بسیجیان پایگاه شهداء انجام شد. جهت اطلاع جهت اطلاع ۳۱۳ @Helpers313