تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۱۶۶

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۱۶۶

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_اعراف پس هنگامى كه نيكى (وفور نعمت و گشايش روزى) به آنان روى مى‌آورد مى‌گفتند: اين ويژه ماست؛ و اگر بدى (قحطى و كمبود) به آنان مى‌رسيد، به موسى و كسانى كه با او بودند فال بد مى‌زدند. بدانند كه عذابشان كه براى آنان مايه بدشگونى است فقط نزد خداست و از بين نمى‌رود، ولى بيشترشان اين حقيقت را نمى‌دانند. (131) و به موسى گفتند: هر افسونى را كه به گمان خود معجزه مى‌پندارى براى ما بياورى تا ما را به وسيله آن جادو كنى ما به تو ايمان نخواهيم آورد. (132) پس بر آنان طوفان آب و ملخ‌ها و كنه‌ها و غوك‌ها و خون را كه نشانه‌هايى روشن بودند و جداى از يكديگر رخ مى‌نمودند فرستاديم، ولى آنان تكبّر ورزيدند و به موسى ايمان نياوردند و قومى گناه‌پيشه بودند. (133) و هرگاه يكى از آن عذاب‌ها بر آنان فرود مى‌آمد مى‌گفتند: اى موسى، به پيمانى كه پروردگارت نزد تو دارد كه دعايت را مستجاب مى‌كند، براى ما از او درخواست كن. قطعا اگر اين عذاب را از ما بردارى به تو ايمان مى‌آوريم و بنى اسرائيل را رها مى‌كنيم تا با تو رهسپار شوند. (134) و چون عذاب را از آنان برمى‌داشتيم و آنان به پايان مهلتى كه براى وفا به پيمانشان تعيين شده بود مى‌رسيدند، بى‌آن‌كه انتظار رود پيمان خود را مى‌شكستند. (135) پس، از آنان انتقام گرفتيم و آنان را در دريا غرق كرديم بدين‌سبب كه آيات ما را دروغ انگاشتند و از آن‌ها غفلت ورزيدند. (136) و به آن مردمى كه پيوسته ضعيف و ناتوان نگاه داشته مى‌شدند، مشرق‌ها و مغرب‌هاى سرزمين قدس را كه در آن بركت بخشيده بوديم، به ميراث داديم، و قضا و وعده نيكوى پروردگارت براى بنى اسرائيل به پاس صبرى كه پيشه كردند، تحقق يافت، و قصرها و كاخ‌هايى را كه فرعون و قومش ساخته بودند و باغ‌هايى را كه با داربست‌ها برافراشته بودند، ويران كرديم. (137) 💠166

صفحه‌ی ۱۶۷ جزء #۰۹ #سوره‌_مبارکه_الاعراف

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۱۶۷

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۱۶۷

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_اعراف و بنى اسرائيل را از آن دريا عبور داديم، پس بر مردمى گذر كردند كه به بت‌هايى كه داشتند روى آورده بودند و به بزرگداشت آن‌ها مى‌پرداختند. گفتند: اى موسى، براى ما نيز معبودى قرار ده همان‌گونه كه براى آنان معبودانى قابل رؤيت است. موسى گفت: بى‌ترديد شما مردمى هستيد كه نادانى مى‌كنيد. (138) به يقين راهى كه آنان در آن قرار دارند نابود است و عباداتى كه به جاى آورده‌اند تباه و بى‌ثمر است. (139) گفت: آيا غير از خدا معبودى براى شما بجويم در حالى‌كه او شما را با آيينى درست و دادن آن معجزات بزرگ بر جهانيان برترى داده است؟ (140) و ياد كنيد زمانى را كه شما را از فرعونيان رهايى بخشيديم. آنان پيوسته عذابى ناگوار بر شما تحميل مى‌كردند؛ پسرانتان را مى‌كشتند تا نسل شما را از بين ببرند و زنانتان را براى كنيزى و خدمت‌گزارى زنده مى‌گذاشتند، و در آن ماجرا از جانب پروردگارتان آزمونى بزرگ بود. (141) و با موسى سى شب وعده نهاديم كه در آن به عبادت و مناجات بپردازد، و آن را با ده شب ديگر كامل ساختيم. پس موعد مقرر پروردگارش به چهل شب كامل شد، و موسى چون خواست به ميعاد آيد به برادرش هارون گفت: در ميان قوم من جانشينم باش و كارها را اصلاح كن و در اداره امور راه و روشى را كه فسادگران مى‌خواهند پيروى مكن. (142) و چون موسى در موعدى كه براى او مقرر كرده بوديم آمد و پروردگارش با او سخن گفت، گفت: پروردگارا، خودت را به من بنماى تا به تو بنگرم. پروردگارش گفت: هرگز مرا نخواهى ديد، ولى به اين كوه بنگر، اگر پس از آن‌كه من بر آن ظاهر شدم، بر جاى خود ماند، مرا خواهى ديد، و آن‌گاه كه پروردگارش بر آن كوه جلوه كرد، به جلوه‌اش كوه را از هم پاشيد و موسى بي‌هوش بر زمين افتاد و چون به هوش آمد گفت: پروردگارا، منزهى تو! به سوى تو بازآمدم و توبه نمودم و من از ميان كسانى كه ايمان دارند كه تو ديده نمى‌شوى، نخستين نفرم. (143) 💠167

صفحه‌ی ۱۶۸ جزء #۰۹ #سوره‌_مبارکه_الاعراف

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۱۶۸

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۱۶۸