🍃امام صادق عليه السلام 🔺ثلاثةٌ مَكْسَبةٌ للبَغْضاءِ: النِّفاقُ، والظُّلمُ، والعُجْبُ 🔰سه چيز نفرت مى آورد: دورويى، ستمگرى و خودپسندى. 📙تحف العقول : 316 🍃💠🍃💠🍃 امام كاظم عليه السلام 🔺بئْسَ الْعَبـْدُ عَبـْدٌ يَكُونُ ذا وَجْهَيْنِ وَذا لِسانَيْنِ يـُطْرى اَخـاهُ اِذا شاهـَدَهُ وَيـَأْكُلُهُ اِذا غابَ عَـنْهُ. 🔰بد بنده اى است، بنده اى كه دورو و دوزبان است، هرگاه برادر دينى اش را مى بيند، او را مى ستايد و تملّق مى گويد و پشت سرش (بابدگويى) او را مى خورد! 📙بحارالانوار، ج 75 ، ص 310

صفحه‌ی ۳۱۵ جزء #۱۶ #سوره‌_مبارکه_طه

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۳۱۵

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۱۵

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه موسى گفت: علم آن نزد پروردگار من است. اين علمى است كه در كتابى گسترده و فراگير ثبت شده‌است. پروردگار من نه در علم خود خطا مى‏‌كند و نه چيزى را از ياد مى‌‏برد. (52) خداوند همان كسى است كه زمين را براى شما چون گهواره‌‏اى قرار داد تا در آن رشد يابيد، و در آن راه‌‏هايى برايتان پديد آورد تا با پيمودن آن‌ها به خواسته‌‏هاى خود دست يابيد، و از آسمان آبى فروفرستاد، پس به وسيله آن انواعى همسان از گياهان گوناگون برآورديم. (53) از آن‌ها بخوريد و دام‌‏هايتان را در آن‌ها بچرانيد؛ قطعا در اين مجموعه براى صاحبان خرد نشانه‌‏هايى بر يكتايى خدا در تدبير جهان است. (54) ما شما را از زمين آفريده‏‌ايم و شما را در آن بازمى‌‏گردانيم و بار ديگر شما را زنده مى‌‏كنيم و از آن بيرون مى‌آوريم. (55) به يقين، ما همه معجزات خود را كه به موسى داديم به فرعون نمايانديم، ولى او آن‌ها را دروغ انگاشت و روى برتافت. (56) گفت: اى موسى، آيا به سراغ ما آمده‏‌اى تا ما را با سحر خود از سرزمينمان بيرون كنى؟ (57) قطعا ما هم با سحرى مانند سحر خودت به سراغت خواهيم آمد و دليل تو را باطل خواهيم ساخت، پس ميان ما و خودت موعدى بگذار كه نه ما آن را خلاف كنيم و نه تو، آن هم در مكانى هموار. (58) موسى گفت: موعد شما روز عيد، روز جشن و آزين باشد، با اين شرط كه مردم- آن‌‏گاه كه آفتاب گسترش مى‌‏يابد- آنان را روانه وعده‌‏گاه گردانند. (59) فرعون موسى را ترك كرد و نيرنگ‌‏بازان خود (ساحران و كارگزارانش) را گرد آورد و سپس به وعده‌‏گاه آمد. (60) موسى به آنان گفت: واى بر شما! با شرك ورزيدن خود، بر خدا دروغ مبنديد كه شما را به عذابى سخت نابود خواهد كرد. بى‌‏ترديد هر كه بر خدا دروغ بست، از دستيابى به خواسته‏‌هاى خود نا اميد شد. (61) پند موسى در ساحران اثر كرد و ميان آنان درباره كارشان نزاع و كشمكش رخ داد. پس فرعون و كارگزارانش براى رفع اختلاف و واداشتن ساحران به مبارزه با موسى، در نهان به نجوا پرداختند. (62) به ساحران گفتند: قطعا اين دو تن جادوگرند و مى‏‌خواهند شما را با سحر خود از سرزمينتان بيرون كنند، و آيين و سنّت ملّى شما را كه درست‌‏ترين سنّت‌‏هاست، از بين ببرند. (63) پس هرترفندى كه داريد فراهم آوريد، آن‌‏گاه استوار و هماهنگ به ميدان مبارزه آييد. امروز هر كه برترى يابد پيروز و خوشبخت مى‌‏شود. (64)

صفحه‌ی ۳۱۶ جزء #۱۶ #سوره‌_مبارکه_طه

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۳۱۶

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۱۶

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه روز وعده فرارسيد و همگان حاضر شدند. جادوگران با اطمينان به پيروزى خود، گفتند: اى موسى يا تو اوّل عصاى خويش مى‌‏افكنى يا ما نخستين كسى باشيم كه ابزار سحر خود مى‌‏افكند. (65) موسى گفت: نه، بلكه شما آن‌چه داريد بيفكنيد. پس ناگهان ريسمان‌‏ها و چوب‌دستى‏هايشان بر اثر سحرشان چنين مى‌‏نمود كه آنها مارهايى هستند كه به سرعت مى‌‏خزند. (66) موسى با مشاهده جادوى بزرگ آنان اندك ترسى احساس كرد، ترسى كه تنها در دلش بود، نه در چهره‌‏اش آشكار شد و نه در كردارش اثر گذاشت. (67) به او گفتيم: مترس كه تو قطعا از هرجهت از آنان برترى. (68) و گفتيم: آن‌چه در دست راست دارى بيفكن؛ چون بيفكنى اژدهايى مى‏‌شود كه ساخته‌‏هاى جادوگران را مى‌‏بلعد، زيرا آن‌چه آنان ساخته‌‏اند ترفند جادوگر است، و جادوگر هرجا درآيد پيروز و نيكبخت نخواهد شد. (69) پس موسى عصايش را به زمين افكند عصا اژدها شد و سحر ساحران را يك‌سره در كام خود فروبرد. ساحران چنان تحت ‏تأثير حق قرار گرفتند كه بى‌‏اختيار به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسى ايمان آورديم. (70) فرعون گفت: پيش از آن‏‌كه به شما اجازه دهم به او گرويديد؟ قطعا او بزرگ شماست كه با اين هدف به شما سحر آموخته است كه چون از سوى ما به مبارزه با او دعوت شويد صحنه‌‏سازى كنيد و او را پيروز اين ميدان گردانيد. سوگند ياد مى‏كنم كه به سزاى اين خيانت، دست و پاى شما را يكى از راست و ديگرى از چپ خواهم بريد و شما را بر تنه‏‌هاى درختان خرما به صليب مى‏‌كشم و قطعا خواهيد دانست كه عذاب كدام‏ يك از ما- من يا خداى موسى- سخت‌تر و پايدارتر است. (71) آنان گفتند: ما هرگز تو و مال و جاه تو را بر اين معجزات روشن و روشن‌گر كه به ما رسيده‌است و بر آن كسى كه ما را آفريده‌است برترى نمى‌‏دهيم و برنمى‌‏گزينيم؛ پس هركارى مى‏‌خواهى بكن، تو فقط مى‏‌توانى مدت اين زندگى دنيا را بر ما تمام كنى. (72) ما به پروردگارمان ايمان آورديم تا گناهان ما و گناه اين سحرى كه ما را به آن وادار كردى بيامرزد، و بدان كه خدا از هر كسى بهتر و پاينده‌‏تر است. (73) حقيقت اين است كه ما از آن روى خواهان آمرزش گناهان خود هستيم كه هر كس گنهكار به حضور پروردگارش رسد، قطعا جهنّم براى او خواهد بود، كه در آن‌‏جا نه مى‏‌ميرد تا عذاب نبيند و نه مى‌‏رهد تا به حياتى آسوده رسد. (74) و كسانى كه با ايمان به نزد پروردگارشان آيند در حالى‌‏كه كارهاى شايسته كرده باشند آنان بالاترين درجات را خواهند داشت؛ (75) همان بوستان‌‏هاى پاينده بهشتى با درختان انبوه كه از زير آن‌ها نهرها روان است. در آن‌‏جا جاودانه خواهند بود، و اين است پاداش كسى كه در اثر ايمان و كار شايسته از پليدى‌‏ها پاك شده‌است. (76)