از لئونارد داوینچی عذرخواهی می‌کنم که انقدر عکس تو را مثل مونالیزا کشیدم ..

تو نمی‌دانستی اصلا شهرزاد قصه ها کیست من هزار و یک شب از موهای تو یلدا کشیدم ..

دل خوش ِنیلوفری در گوشه‌ی مُرداب بودی من تو را مهتاب گون تا آسمان بالا کشیدم ..

نه عسل ، گَس بود طعم بوسه هایی که ندادی ؛ من چه احمق خانه‌ات را قصر کندوها کشیدم ..

من چه بی انصاف بودم با ترازویِ دلم که تار مویت را برابر با همه دنیا کشیدم ..

با چه رویی بعد از این شعر ِنظامی را بخوانم؟! بس که مجنون بودم و بی‌خود تو را لیلا کشیدم ..

بعد از این خوش باش با او، می‌روم از خاطراتت خاطرت آسوده باشد ، از خیالت پا کشیدم ((:

من نگآه از مردم این شهر میدزدم ولی ، آنکه را سیری ندارم از تماشایش تویی (((:

احتیاطا همه باید که بر او سجده کنیم ، روز ِمحشر که بفهمیم گر او رب باشد ! . . ¹¹⁰

گهی دلتنگ حرمت می‌شوم .. گهی دلتنگ گوهر شادت می‌شوم .. گهی دلتنگ پنچره فولادت می‌شوم .. گهی دل پر میزند و روحمان آواره‌ی خیابان های خراسانت می‌شود ، خوبانت به فدایت نظری به حالم کن که بی نظر آشفتگی‌ام غوغا کرده‌است . #یاسمن‌معقوقی .

و در هیاهوی‌ِ دنیایی‌ پر از جمعیت‌ ؛ سلام‌ بر او‌ که‌ جایش‌ همیشه‌ خالیست '! - اللهم‌ عجل‌ لولیک الفرج . .