أنا ومن في قلبي و کل أحبائي وأصدقائي بامانة موسي بن جعفر(ع)..

اون ۱۰ کیلومتری که دست‌گرمی بود ان‌شاءالله بزودی یدونه ۸۰ کیلومتری تو راهه :)

توی دعاهام همیشه گفتم زمین بیوفتم از نگاه تو نیوفتم.. #اباصالح

آقای امام رضای عزیزم فیلم‌ها‌ی حرم‌تون تند تند بدست ما می‌رسه.. ولی قبول دارید هیچی ملاقات حضوری نمیشه..؟

راستش گذر زمان رخصت یادآوری اولین قرارمان را نمی‌دهد.. از همان روزهای اول گویی به جای تربت ، کام ما را با آب سقاخانه‌تان باز کرده بودند. یادتان می‌آید ماه‌های رمضان که می‌آمدیم ، سوار ماشین‌های خانه‌تان میشدم و تمام صحن‌ها را زیر و رو میکردم؟ یا به مامان پیشنهاد دزدیدن فیش‌های غذا حضرتی را میدادم؟ مامان هم که با چشم‌غره ای می‌فهماند که این حرف‌ها قباحت دارد و نباید در محضر بزرگی چون شما اینگونه صحبت کرد. شیطنت‌هایم را چه؟ مامان که مشغول نماز خواندن میشد ، خیلی آرام از جلوی چشمانش دور میشدم و به جا‌مهری های حرم‌تان ناخنک میزدم. مهر‌ها را روی هم می گذاشتم و به خیال خام کودکانه‌ام خانه می‌ساختم. یا مثلاً رهایم که میکردند میرفتم وسط حوض میان صحن می‌ایستادم و برای بابا دست تکان میدادم؟ پله‌برقی سواری هم که جزو کار‌های همیشگی‌ام بود.. من که خوب به یاد دارم چگونه به‌ جای پله از مسیر ویلچر‌ها بالا و پایین میرفتم.. از هرچه در این دنیا بتوان گذشت از اشترودل‌های باب‌ الجواد که نمیشود.. میشود؟ اصلا یک حرم بابا رضا بود و لیز خوردن روی سنگ‌های جذابِ سبز رنگِ مرمرش... اما حالا چه ؟ چه بر سر من آمده که دیگر به خانه فرا نمیخوانی‌ام بابا ؟ :) این روز‌ها که بزرگتر شده‌ام و به قول بقیه دختر شر و شیطان همیشگی ، گوشه‌گیر و ساکت شده دیگر دوستش ندارید؟ دیگر نمیخواهید دعوتش کنید و بگویید با پای برهنه حیاط‌های خانه‌ام را متر کن؟ یا دیگر نمی‌گویید بیا دست‌هایت را به شبکه های پنجره‌فولادم گره بزن و یا رضا بگو ؟ از همان کودکی به ما گفته‌اند امام رضا دل های زخمی را خوب وصله و پینه میکند دلمان خط و خراش که دیگر ندارد شرحه شرحه شده.. دکتران هم نسخه برایمان پیچیده‌اند ، که شفای روح‌مان تنها به دست آقای خراسان است.. آقای امام رضای قلبم گوشه‌ی نگاهی لطفاً.. [ بیستم تیر ماه هزار و چهارصد و دو ]

چرا بیداریم دقیقاً؟

همه خفتند بغیر از من و پروانه و شمع قصه ما دو سه دیوانه دراز است هنوز..

عده‌ای تشنه‌یِ آغوش تواند، اما من به تماشایِ تو خرسندم اگر بگذارند!

وَ بَرِئْتُ إلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ الشَّيَاطِينِ وَ حِزْبِهِمُ الظَّالِمِينَ. زیارت جامعه‌کبیره | التماس دعا

خط‌خطی‌های یک انسانِ سرگردان..

ما را بقیه ‌پس‌ زده‌ بودند هزار بار ما را حسین(ع) بود که آدم حساب کرد..