خیلی خسته‌ام؛ کم می‌نویسم، کم میام، کم می‌رم، دارم کم میارم.

هر کسی دیوانه ی عشقت نشد عاقل نشد غیر نوکرهایت آقا ، [کُلُّهُم لا یَعقِلون] .

ما یادواره‌های خاموشِ میانه شهریم؛ پر از بازدیدهای سرسری، سرشار از خاطرات ناخوانده، خالی از حرف و حس.

اگر دنبال مطالب زیبا و شاد هستید به سایر کانال‌ها مراجعه کنید، من انسانِ شادی نیستم.

باشه نمیام ولی یادت بمونه کربلات انگار مال از ما بهترونه ..💔

بالاخره برگشتم ایران

همیشه جوری رفتار می‌کنم که انگار من وابستگی‌ای ندارم. راحت می‌گذرم و خاطرات به ندرت مهم می‌شوند، وانمود می‌کنم نسبت به لحظه‌ و کسی احساس تعلق ندارم و به جایی و اتفاقی با "یادش به خیر" نقل‌ قول نمی‌کنم. نشان می‌دهم همیشه آماده‌ی دل کندن و رفتنم. اما وقتی به ذهن، اجازه‌ی کنکاش می‌دهم یادم می‌افتد که حتی جزئی‌ترین اتفاق زندگی‌ام را با دقت‌ و کیفیت بالا به خاطر دارم و این باعث نوعی غم پنهان برای آن لحظات است. تا چه‌ وقت انسان باید بگذرد و به روی مبارک نیاورد؟

وقتی میگن ایتا پر بچه شده برنخوره بهتون .

ــ

رفته رفته انسان تسلیم می‌شود. توقع زیادی از زندگی نداریم؛‌ اما یاد می‌گیریم باز کمتر از زندگی توقع داشته باشیم.

اربعین رفت ُ دل خادم تو بارانی ست :) .

آدميزاد معمولاً يا كسى سراغش نمی‌ره و احساس تنهايى می‌كنه، يا يه عالمه دور و برش هستن و حس می‌كنه تنهاست؛ توى اولى به وجود خودش شك می‌كنه و توى دومى به وجود بقيه.