آدما یهو میرن ، یهو خسته میشن ، یهو ممکنه دیگه دوستت نداشته باشن ،
ممکنه صبح که از خواب پامیشن تصمیم بگیرن دیگه نخوانت ،
حتی اگه شب قبلش برات میمردن . .
ما یادوارههای خاموشِ میانه شهریم؛
پر از بازدیدهای سرسری، سرشار از خاطرات ناخوانده، خالی از حرف و حس.
اگر دنبال مطالب زیبا و شاد هستید به سایر کانالها مراجعه کنید، من انسانِ شادی نیستم.
AUD-20220830-WA0011.mp3
4.69M
باشه نمیام
ولی یادت بمونه
کربلات انگار مال از ما بهترونه ..💔
همیشه جوری رفتار میکنم که انگار من وابستگیای ندارم. راحت میگذرم و خاطرات به ندرت مهم میشوند، وانمود میکنم نسبت به لحظه و کسی احساس تعلق ندارم و به جایی و اتفاقی با "یادش به خیر" نقل قول نمیکنم. نشان میدهم همیشه آمادهی دل کندن و رفتنم. اما وقتی به ذهن، اجازهی کنکاش میدهم یادم میافتد که حتی جزئیترین اتفاق زندگیام را با دقت و کیفیت بالا به خاطر دارم و این باعث نوعی غم پنهان برای آن لحظات است.
تا چه وقت انسان باید بگذرد و به روی مبارک نیاورد؟
رفته رفته انسان تسلیم میشود. توقع زیادی از زندگی نداریم؛ اما یاد میگیریم باز کمتر از زندگی توقع داشته باشیم.