ستاره هارا برایت توی ظرفی جمع میکنم... برای روزی که رو در رویت میشوم و چشمانم را خیره در برق چشمانت میکنم برای هدیه دادن به تو هدیه ای خاص و کوچک .. برای تو و برای لبخندت لبخندی که وجودم را مملو از اکلیل میکند برایت ستاره های شب های مهتابی ام را میچینم و امیدوارم تو نیز با اکلیل اسمانم را پر کنی=)= و بدترین نکته همین قسمت است... امیدوارم... -غریبه‌آشنا he|او

نوشته بود که ؛ بی خداحافظی جدا شدیم و من .. مانندِ کودکی بودم که نبوسیده دفن شده بود :) he|او

دل به دریا زدگان خنده به سیلاب زنند... he|او

و برای زندگی جنگیدیم برای شاد بودن برای ارامش برای صلح برای دوستی و اخر به خودمان امدیم و فهمیدیم چه سال هایی زندگی نکردیم -غریبه‌آشنا he|او

بقیه: برو خداتو شکر کن امنیت داری و زنده ای دیگه چی میخوای از زندگی؟ من: he|او

حق تا فردا

نبودت روزهایم را به قدری بی هویت کرد که در تقویم من تنها غروب جمعه جا دارد he|او

بعضی‌وقتا یه رفیق میتونه کاری باهات بکنه که پنج تا دشمن نمیتونه مواظب مهربونیاتون باشین he|او

همه آدما اونجوری نیستن که یه اتفاق بد یه سری مشکل بزرگ براشون پیش بیاد و همون لحظه بزنن زیر گریه ولی فرداش که پاشون به پایه مبل میخوره گریه میکنند وقتی راننده تاکسی سرشون داد میزنه بغض میکنند وقتی وقتی به اتوبوس نمیرسند گریه میکنند و این ادم ها مقاوم هایی شکننده هستند* مثل شیشه در برابر گرما و ضربه و خیلی چیز های دیگه شاید مقاوم باشه اما چون اسیب دیده بعد اسیب نسبت به کوچکترین اسیب هم حساس میشه -مدل مدل انسان[در برابر تلنگر] -غریبه آشنا he| او