📚#حکایت_دعوای_کشاورز_و_رهگذر روزی دو نفر با هم سر پياز و پيازکاري دعوايشان شد. به این نحو که رهگذر خسيسي به مرد کشاورز زحتمکشي که مشغول کاشتن پياز بود رسيد و با طعنه گفت: « زير اين آفتاب داغ کار مي‌کني که چي؟ اين همه زحمت مي‌کشي که پياز بکاري؟ آخر پياز هم شد محصول؟ پياز هم خودش را داخل ميوه ها کرده، به چه درد مي‌خورد؟ آن هم با آن بوي بدش!» پياز کار ناراحت شد. هر چه درباره ي پياز و فايده هاي آن حرف زد، به گوش مرد رهگذر نرفت. اين چيزي مي‌گفت و آن، چيز ديگري جواب مي‌داد. خلاصه آن دو با هم دعوا کردند و کارشان بالا گرفت. رهگذران آن دو را از هم جدا کردند و نگذاشتند دعوا کنند. بعد هم براي اينکه کاملاً دعوا تمام شود، آن ها را پيش قاضي بردند... قاضي، بعد از شنيدن حرف هاي دو طرف دعوا، با اطرافيانش مشورت کرد و حق را به پيازکار داد و مرد رهگذر را محکوم کرد و گفت: «تو اين مرد زحتمکش را اذيت کرده اي. حالا بايد مقداري پول به مرد کشاورز بدهي تا او را راضي کني.» رهگذر خسيس حاضر نبود پول بدهد. قاضي گفت: «يا مقداري پول به کشاورز بده، یا يک سبد پياز را در يک نشست بخور تا بعد از اين سر اين جور چيزها دعوا راه نيندازي. اگر يکي از اين دو کار را انجام ندهي، دستور مي‌دهم که تو را چوب بزنند. انتخاب نوع مجازات با خود تو. پول مي‌دهي يا  پياز  مي‌خوري يا مي‌خواهي تو را چوب بزنند؟!» رهگذر کمي فکر کرد. پول که حاضر نبود بدهد. چوب خوردن هم درد زيادي داشت. با اينکه از پياز بدش مي‌آمد، مجازات پياز خوردن را پذيرفت... يک سبد پياز آوردند و جلو او  گذاشتند. رهگذر اولين پياز را خورد. دومين پياز را هم با اين که حالش به هم مي‌خورد، نوش جان کرد و خوردن پياز را ادامه داد. هنوز پيازهاي سبد نصف نشده بود. که واقعاً حال محکوم به هم خورد و ديگر نتوانست بخورد. از پياز خوردن دست کشيد و گفت: «چوبم بزنيد. حاضرم چوب بخورم اما پياز نخورم!» قاضي دستور داد چوب و فلک را آماده کردند. پايش را به فلک بستند و دو نفر مشغول زدن چوب به کف پاي او شدند. هنوز ده ضربه بيشتر نخورده بود که داد و فريادش بلند شد. درد مي‌کشيد و چوب مي‌خورد. اما چوب خوردن را هم نتوانست تحمل کند و فرياد زد: «دست نگه داريد دست نگه داريد. پول مي‌دهم! پول مي‌دهم!» تنبيه کنندگان دست از کتک زدن او برداشتند. رهگذر خسيس مجبور شد مقداري پول به کشاورز بدهد و رضايت او را به دست آورد... اطرافيان به حال محکوم خنديدند و گفتند: «اگر خسيس نبود اين جور نمي‌شد. پولي بابت جريمه مي‌داد، اما حالا هم پياز را خورد، هم چوب را خورد و هم پول داد!» ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

‍ 📚#داستان_کوتاه_تاریخی 📔🦅حکایت قوش کریمخانی "کریم خان زند" موسس سلسله "زندیه" مردی ساده و بی آلایش بود. او برخلاف بسیاری از پادشاهان، خودش را شاه نمیخواند، بلکه همیشه میگفت من "وکیل الرعایا" هستم. او تقریبا سی سال بر ایران حکومت کرد و پیوسته از تجمل و زرق و برق دوری میجست و هرگاه هدیه ای برای او آورده میشد، که از نظر "وکیل الرعایا" جنبه تجملاتی داشت آنرا پس میفرستاد. حکایتهای بسیاری از این رفتار کریم خان وجود دارد، که در زیر به یکی از آنها را اشاره میکنیم که در مناطق جنوبی کشور به صورت مثل در آمده است. روزی شخصی "قوشی" زیبا و دست آموز را به عنوان پیشکش برای کریم خان زند آورد. کریم خان میپرسد: "غذای این پرنده چیست؟ " مرد ميگوید： این پرنده روزی دو وعده غذا میخورد و در هر وعده باید به او یک مرغ بزرگ یا دو کبوتر داده شود. کریم خان مجدداً میپرسد: "فایده این جانور زبان بسته چیست؟" مرد که فکر کرد کریم خان به قوش علاقه مند شده است میگوید： هر گاه وکیل الرعایا قصد شکار داشته باشند، اگر کبکی یا پرنده ای از دیدشان دور بماند این قوش با چنگالهای پرتوانش آنرا برای شما شکار خواهد کرد" کریم خان میگوید： "پس با توجه به توضیحات شما من باید روزی چهار کبوتر برای تغذیه این حیوان آماده کنم تا شاید سالی یک بار که به شکار میروم او برای من یک کبک شکار کند" بعد کریم خان با لهجه شیرین لری میگوید： "ولس کنید سی خوش بیره ، سی خوش بره" یعنی رهایش کنید تا خودش بگیرد و بخورد. مثل "قوش کریم خانی" کنایه از چیزی است که نگهداری آن نه تنها فایده ای ندارد بلکه باعث هزینه اضافی خواهد شد. ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📚#حکایت_الاغ‌ملانصرالدین_و_فلفل الاغ ملانصرالدین از بس تنبل بود ملا را به عذاب میاورد. ملانصرالدین همیشه درفکر بود که چه حقه‌ای بزند تا الاغش تند راه برود. اتفاقا روزی از دکان فلفل فرشی عبور میکرد چشمش به فلفل افتاد فوری حقه‌ای به خاطرش رسید و یک دانه فلفل خرید و به زیر دم الاغ گذاشت، تندی فلفل باعث زحمت الاغ شد و در نهایت سرعت شروع کرد به دویدن! ملا دید حالا خودش به گرد الاغ نمیرسد ناچار به دکان فلفل فروشی برگشت ! فلفل فروش از او پرسید: مگر آن یک فلفل کافی نبود؟ ملا جواب داد: چرا فلفل را به ما تحت الاغ گذاردم که تند تر راه برود حالا بقدری با سرعت میدود که من هرچه میدوم به او نمی رسم ،ناچار این فلفل دوم را برای استعمال خودم می خواهم که از الاق عقب نمانم.😂 ✓ 📚کانال حکایتهای بهلول و ملانصرالدین👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

. 👌😅 😅 کوتاه‌ترين جوک های ايرانی: . . . . . . . 1) سايپا مطمئن 2) دانشگاه آزاد اسلامي 3) اينترنت پرسرعت ايران 4) بانکداري اسلامي 5) گارانتي 6) شايسته سالاري 7) کي مهريه را داده کي گرفته 8) احساس تکليف کانديداها 9) زن بگيره درست ميشه با اجازه من دو تا جوک بلندتر هم به ذهنم ميرسه به اينا اضافه ميکنم: 10) هرجا سخن از اعتماد است نام بانک ملي ايران مي‌درخشد! 11) علامت استاندارد ايران نشانه مرغوبيت کالاست!! 😂😂😂 ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📚#حکایت_بهلول_دانا آورده اند که قاضی شهر فوت کرد و جمعیت انبوهی به تشییع آمده بودند! کسی بهلول را گفت : زمان تشییع جنازه بهتر است آدم در جلوی تابوت قرار گیرد یا عقب تابوت؟ بهلول گفت : جلو یا عقب تابوت فرقی ندارد سعیت این باشد در تابوت قرار نگیری ... ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

✍🌺#زیبا_نوشت "متنی که برنده ی 🌼🍃 جایزه ی بهترین متن سال شد" آنها که موهای صاف دارند فر می‌زنند و آنها كه موی فر دارند موی‌شان را صاف می‌كنند عده‌ای آرزو دارند خارج بروند و آنها كه خارج هستند برای وطن دلشان لك زده و ترانه‌ها می‌سُرايند مجردها می‌خواهند ازدواج کنند متأهل‌ها می‌خواهند مجرد باشند... عده‌ای با قرص و دارو از بارداری جلوگيری می‌كنند و عده‌ای ديگر با قرص و دارو میخواهند باردار شوند.. لاغرها آرزو ﺩﺍﺭﻧﺪ چاق بشوند و چاق‌ها همواره حسرت لاغری را می‌كشند شاغلان از شغلشان می‌نالند بیکارها دنبال همان شغلند فقرا حسرت ثروتمندان را می‌خورند ثروتمندان دغدغه‌ی نداشتن صفا و خون‌گرمیِ فقرا دارند... افراد مشهور از چشم مردم قایم می‌شوند مردم عادی می‌خواهند مشهور شده و دیده شوند سیاه‌پوستان دوست دارند سفیدپوست شوند و سفیدپوستان خود را برنزه می‌کنند... و هیچ‌کس نمی‌داند تنها فرمول خوشحالی این است: "قدر داشته‌هایت را بدان و از آنها لذت ببر" قانونهای ذهنی می‌گویند خوشبختی یعنی "رضایت"، شکرگزاری. مهم نیست چه داشته باشی یا چقدر، مهم این است که از همانی که داری راضی و شکرگزار باشى آن‌ وقت ”خوشبختی” 🌼🍃 ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📚#داستان_کوتاه_پندآموز سوار اتوبوس شدم، جایی برای نشستن نبود، همانجا روبروی در، دستم را به میله گرفتم... پیرمرد با کُتی کهنه، پشت به من، دستشو به ردیف آخر صندلی های اقایون گره کرده بود! (که میشود گفت تقریبا در قسمت خانم ها)... خانم دیگری سوار اتوبوس شد، کنار دست من ایستاد؛ چپ چپ نگاهی به پیردمرد انداخت، شروع کرد به غر و لُند کردن... ـ برای چی اومده تو قسمت زنونه! مگه مردونه جا نداره؟ این همه صندلی خالی! ـ خانم جان اینطوری نگو، حتما نمی تونسته بره! ـ دستش کجه نمی تونه بشینه یا پاش خم نمیشه؟ ـ خب پیرمرد ِ! شاید پاش درد میکنه نمی تونه بره بشینه! ـ آدم چشم داره می بینه! نیگاه کن پاش تکون میخوره، این روزها حیاء کجا رفته؟!... سکوت کردم، گفتم اگر همینطور ادامه دهم بازی را به بازار می کشاند! فقط خدا خدا میکردم پیرمرد صحبت ها را نشنیده باشد! بیخیال شدم، صورتم را طرف پنجره کردم تا بارش برفها را تماشا کنم... به ایستگاه نزدیک می شدیم پیرمرد میخواست پیاده شود. دستش را داخل جیبش برد. پنجاه تومنی پاره ایی را جلوی صورتم گرفت... گفت:"دخترم این چند تومنیه؟" بغض گلویم را گرفت، پیرمرد نابینا بود! خانم بغل دست من خجالت زده سرش را پایین انداخت و سرخ شد... برای گفتار و کرداری که از تو سر می زند، عذری بجوی و اگر نیافتی، عذری بتراش! ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📚#بسیار_زیبا_و_خواندنی هر گاه عیبی در من دیدی، به خودم خبر بده نه کسی دیگر را، چون تغییر آن دست من است!!! دراين صورت ثواب دارد و نصیحت است، اما درحالت دوم غیبت است و گناه ، چرا وقتي عيبي در کسی می بینیم، جز خودش همه را خبر می كنيم؟؟؟؟؟ عموما" مادر مورد یکدیگر صحبت مي كنيم نه با یکدیگر!!! جمله ای که بر یک هتل نوشته بود شگفت زده ام کرد : اگر سبب رضایتتان شدیم از ما به ديگران سخن بگو و گرنه نارضايتيت رابه خودمان بگو" تاخود را تطبیق دهیم وبدگويي از میانمان برود!!! پس، نصیحت کن اما رسوا نکن!!! سرزنش کن اما جریحه دار نکن!!! بهشت وعده دور از دسترسی نیست اگر بی بهانه خوب باشیم!!! ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📚#داستان_کوتاه_پندآموز روزی تاجری بسیار ثروتمند، با خود عهد کرده بود در طول زندگانی خویش، یک روز از عمرش را خوب زندگی کند و به مردم مهربانی ورزد. در آن روز تصمیم گرفت عهد خویش را بجا بیاورد و با مردم به اندازه ی یک روز درشت خویی نکند و با آنها با عطوفت رفتار نماید. زمانی که از خانه خود خارج شد پیرزنی گوژ پشت از او درخواست کمک کرد. از او خواست باری را که همراه دارد تا خانه اش حمل کند. با خود گفت من با این همه ثروت و قدرت حمال این پیرزن باشم؟ لحظه ای به فکر فرورفت و به یاد عهد خویش افتاد، بار را برداشت و به همراه پیرزن به راه افتاد. تا به خانه ای خرابه رسیدند، دید سه کودک در آنجا مشغول بازی هستند از او پرسید این کودکان کیستند؟ پیرزن پاسخ داد؛ اینها نوه های من هستند که با من زندگی می کنند. پدر و مادرشان را سالهاست که از دست داده اند.. از او پرسید مخارج آنها را چه کسی تامین میکند؟ پیرزن اشک از چشمانش سرازیر شد، گفت؛ به بازار میروم میوه ها وسبزیجات گندیده ای که مغازه دارها آن ها را بیرون میریزند با خود به خانه می آورم و به آنها میدهم تاگرسنگیشان رفع شود. تاجر نگاهی به کیسه های که دردستش بود انداخت، به سالها یی که متکبرانه زندگی خود را سپری کرده بود افسوس خورد.. آن روز تمام دارایش را به فقرا و درماندگان شهرش بخشید. شب هنگام که به بستر خویش میرفت از خدای خویش طلب عفو کرد و بخاطر کارهایی که در گذشته انجام داده شرمسار و اندوهگین بود. بعد از آن به خوابی ابدی فرورفت. بدون آنکه فردایی در انتظار او باشد. 🌹بیایم خوب بودن راتجربه کنیم.. حتی به اندازه یک روز شاید دیگر فرصت جبرانی نباشد. ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

📔#اندکی_تفکر بوقلمونی، گاوی بديد به او گفت در آرزوی پروازم اما چگونه، چطور: نمی دانم گاو پاسخ داد: گر از پِهِن من بخوري، قدرت پرواز خواهی یافت . پس بوقلمون ازپهن گاوه بخورد . وبرشاخه درختی نشست .! تيراندازي ماهر، بوقلمون را بر درخت بديد، تيري بر آن نگون بخت بينداخت و هلاكش نمود... 👈شايد با خوردن هر گندی به بالا برسيد، اما مطمئن باشيد كه در بالا نخواهيد ماند! پايبندی به اخلاق شرط جاودانگي است. ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

‍ 📔#رازمثلها🤔🤔🤔 🔻داستان_ضرب‌المثل 📔گشتم صدوسی دره ندیدم آدم دوسره یکی بود یکی نبود ؛ دو مرد روستایی آماده شده بودند تا به روستای دیگری سفر کنند . آن ها نباید دیر راه می افتادند چون باید قبل از (تاریکی هوا) از درّه ی غول بیابانی می گذشتند . توی راه یکی از آنها پا درد گرفت و به همین دلیل مدتی استراحت کردند . کم کم هوا داشت تاریک می شد امّا آنها هنوز به درّه نرسیده بودند . در ضمن شنیده بودند که غول بیابانی هر وقت آدمی را شکار می کند با زبان زبرش کف پای او را لیس می زند و زخم می کند طوری که او نمی تواند فرار کند بعد سر وقت با بچّه هایش او را می خورند یکی از آنها گفت : بیا کاری کنیم . من کف پاهایم را در شلوار تو می کنم و تو کف پاهایت را توی پاچّه ی شلوار من بکن تا پاهایمان بیرون نماند تا غول آنها را لیس بزند و زخم شود تا اینکه بتوانیم امشب اینجا بخوابیم . این کار را کردند و هر دو خوابیدند . غول سر وقتشان آمد هر چه گشت پایی پیدا نکرد فقط دو سر دید با خودش گفت , نکند اینها غول جدیدی هستند و از من قوی تر ، بهتر است فرار کنم . بچّه غول ها که منتظر غذا بودند پرسیدند : چرا وحشت کرده ای ؟ غول گفت : تا حالا صد و سی درّه را زیر پا گذاشتم : اما آدم دو سر ندیدم به همین دلیل وقتی کسی با حیله و نیرنگ رو به رو شود این جمله را می گوید " گشتم صد و سی درّه ، ندیدم آدم دو سره !! " ‌‎‌‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin

✍🌺#زیبا_نوشت به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو می نگرد ... به دلی بسپار که جای خالی برایت داشته باشد ... و دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر از مشت شدن بلد است ...🌼 ‌‌‎‌‌❖ 📚مجموعه حکایتها و داستانهای آموزنده👇 📚 @Bohlol_Molanosradin