۲۳ بهمن ۱۴۰۲
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا
غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ؛
اىانسان!چهچيزتورا
بهپروردگاركريمت
مغرورساخته ؟
انفطار۶
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
مادرمکردهسفارش:بگواولماه،
بِاَبیاَنتَواُمییااباعبدالله!
+پدرومادرمبهفدایتیاحسین(ع)
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
بعدازدستورهبوطبهانسان،
انسانمحتاجدلخوشیبود.
برایزندگیدرزمینوایندنیای
پرازدلهره،وخداتوراآفرید
تنهادلخوشیزندگی!
+الحمداللهالذیخَلَقَالحسین(ع)
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
فَقَدهربتُالیکَ
وَوقفتُیَدَیکَ؛
بهسویتوگریختم
کهآغوشبازکنی!
مناجاتشعبانیه
۲۴ بهمن ۱۴۰۲
۲۴ بهمن ۱۴۰۲