هو
و گفت :شبی در کودکی از بسطام بیرون آمدم ماهتاب می تافت .
جهان آرامیده و حضرتی دیدم که هژده هزار عالم درجنب آن حضرت ذره ای نمود . شوری در من افتاد و حالتی عظیم بر من غالب شد .
گفتم خداوندا! درگاهی بدین عظیمی و چنین خالی و کارهایی بدین شگرفی و چنین تنهایی ؟
هاتفی آواز داد :درگاه خالی نه از آن است که کسی نمی آید ، از آن است که ما نمی خواهیم ! که هر نا شسته رویی شایسته ی این درگاه نیست .
نیت کردم که جمله خلایق را بخواهم . باز خاطری امد که مقام شفاعت محمد راست علیه السلام . ادب نگاه داشتم . خطابی شنیدم که :بدین یک ادب که نگاه داشتی نامت بلند گردانیدم . چنانکه تا قیامت گویند سلطان العارفین بایزید
#بایزید
#ادب
#سلطان_العارفین
