هیچوقت نمیفهمی محیط چقدر روت اثر داشته، تا وقتی محیط دیگه‌ای رو تجربه نکنی.

رشد درد داره. ولی می‌ارزه. خوش رنگ و لعابت میکنه، تراشت میده، جلات میده، برق میفته به ریخت و قیافت. درد داره‌ها، تا دلت بخواد، صدای شکستن استخوناتو می‌شنوی، ولی می ارزه. @hojre_name

💠 ادب در پیشگاه عالم یعنی دو زانوی نشستن و مودب بودن 💠 به همین خاطر وقتی امری برایمان قدسی شد تا اخلع نعلیک هم پیش خواهیم رفت همانطور که وقتی استاد به نزد شاگرد رفت، شاگرد بی دستار و کفش به محضر استاد می‌رسد تا عرض ادب کند. 💠 ادب امری مشکک نیست که نسبت به افراد تغییر کند و الگوی گفتاری‌مان در هر بستری تغییر کند و ما جسارت هر نوعی بیانی در محضر عالم داشته باشیم. 💠 اینکه جماعتی دچار اختلال شناختی شدند و تا محضر رهبر انقلاب اجازه می‌دهند که هر نوع ادبیاتی داشته باشند، این را به حساب بزرگواری یا چیزهای دیگر نگذارید. چارچوب سخن در محضر بزرگان روشن است، سر به زیر و دست بسته بایدت نه لبی غنچه گون و چشمانی خمار @hojre_name

🎥 بابا قهرمانه حتی اگه بچه‌هاش نیازهای خاص داشته باشن بازم پا پس نمی‌کشه @hojre_name

آن را که غمی چون غم من نیست چه داند کز شوق توام، دیده چه شب می‌گذراند؟ وقت است اگر از پای درآیم که همه عمر باری نکشیدم که به هجران تو ماند سوز دل یعقوب ستم‌دیده ز من پرس کاندوه دل سوختگان، سوخته داند دیوانه گرش پند دهی کار نبندد ور بند نهی سلسله در هم گسلاند

ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری در آتش سوزنده صبوری که تواند هر گه که بسوزد جگرم دیده بگرید وین گریه نه آبی است که آتش بنشاند سلطان خیالت شبی آرام نگیرد تا بر سر صبر من مسکین ندواند شیرین ننماید به دهانش شکر وصل آن را که فلک زهر جدایی نچشاند

گر بار دگر دامن کامی به کف آرم تا زنده‌ام از چنگ منش کس نرهاند ترسم که نمانم من از این رنج دریغا کاندر دل من حسرت روی تو بماند قاصد رود از پارس به کشتی به خراسان گر چشم من اندر عقبش سیل براند

فریاد که گر جور فراق تو نویسم فریاد برآید ز دلِ هر که بخواند شرح غم هجران تو هم با تو توان گفت پیداست که قاصد چه به سمع تو رساند زنهار که خون می‌چکد از گفتهٔ سعدی هرک این همه نشتر بخورد خون بچکاند  

🔸یک حزب‌اللهی، یک‌طلبه، یک معمم بدون اینکه کار تشکیلاتی بکند و عُرضه و اخلاق تشکیلاتی بودن را داشته باشد، می‌تواند به‌سهولت خودش را حزب‌اللهی و مؤمن بنامد! داعیه‌ی تشکیلات داشته باشد، اما در جمع هضم نشود. بله؛ چنین کسی در تظاهرات هم شرکت می‌کند، در اکثر گعده ها و جمع ها حضور دارد و حرکت‌های توده‌ای و حزبی را بلد است، ولی این کافی نیست. #انسان_تشکیلاتی برای خود کار نمی‌کند...! #نامه_های_تشکیلاتی۱ @hojre_name

🔸 شهید بهشتی: ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﻓﻘﺎ ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﺣﺪود ﺳﻰوسه ‌ﺳﺎل اﺳﺖ ﺗﻼﺷﮕﺮى دارم و در اﻳﻦ ﺳﻰوسه ﺳﺎل ﺣﺪود ﺳﻰویک ﺳﺎﻟﺶ ﻛﺎر دسته‌ﺟﻤﻌﻰ داﺷﺘﻪام؛ ﻣﻰداﻧﻴﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﻘﺮ ﻛﺎرﻫﺎى ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﻮده؟ آﻳﺎ ﻓﻘﺮ ﭘﻮﻟﻰ ﺑﻮده؟ آﻳﺎ ﻓﻘﺮ اﻣﻜﺎﻧﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻮده؟ ﺑﻠﻪ، اﻳﻦ ﻓﻘﺮﻫﺎ ﺑﻮده، اذیت‌مان ﻫﻢ ﻛﺮده و ﻣﻰﻛﻨﺪ اﻣﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﻘﺮ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ. ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﻘﺮ ﻣﺎ، ﻓﻘﺮ اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺮ ﻛﺎرى را ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻴﻢ، آدم آن ﻛﺎر را ﻛﻢ داشتیم. 📗 کتاب "سه‌گونه اسلام" 📌ما باید به این باور برسیم، که رشد ما در ارتباط گرفتن و تحمل کسانی است که با ما جور نیستند. اما متاسفانه ما به شدت زرنگیم و برای اینکه گیرِ امتحانات الهی نیفتیم، با هم کار نمیکنیم! و از کنار هم رد میشویم و ارتباطمان را در حد یک ((سلام و علیک)) نگه میداریم و کار تشکیلاتی نمیکنیم. #نامه_های_تشکیلاتی۲ @hojre_name

شهید بهشتی: خود‌خواهی‌‌های شخصی، خود‌محوری‌ها، سوء ظن‌ها، بدگمانی‌ها‌ی بی‌جا، از آفت‌های تشکل‌ محسوب‌می‌شود. گاهی می‌شود برادرها یا خواهرها فکر می‌کنند منشأ این سوء‌ظن‌ها و بدگمانی‌ها، در درون خود «کار تشکیلاتی» است. ولی گاهی این‌طور نیست، افراد با آن خصلت‌های منفی‌ای که دارند وقتی وارد یک تشکیلاتی می‌شوند در حقیقت با خودشان این میکروب‌ها را وارد تشکیلات می‌کنند. به همین جهت هم هست که یکی از واجبات تشکیلات این است که دائماً مراقب باشد تا میکروب‌ها از بیرون وارد پیکره و عمق تشکیلات نکند. یعنی دائماً باید مراقبت‌کرد که اگر ویروسی، میکربی یا یک فردی داخل تشکیلات می‌آید، همان اول علاج‌شود، قبل از آن‌که خصلت او به جای دیگر سرایت‌کند. ولی این واقعیت هست که گاهی می‌بینیم یک مرتبه در یک گوشه‌ی تشکیلات یک نوع دید پیدا می‌شود. وقتی دنبال می‌کنیم می‌بینیم که به یک آقا یا خانمی منتهی می‌شود که او با یک سوء‌ظن و بدگمانی و خودرأیی وارد جو پاک تشکیلات شده‌است -هر قدر جو تشکیلات پاک‌تر باشد، آسیب‌پذیرتر است- و یک مرتبه این آسیب توسعه پیدا می‌کند. هر یک از ما وظیفه داریم که آن ضعف‌های شخصی خود را سخت مراقبت‌کنیم. یک نفر تا بیرون تشکیلات هست اگر نقطه ضعفی دارد، ضعف شخصی محسوب می‌شود ولی وقتی وارد تشکیلات می‌شود، ضعف شخصی‌اش ضعف شخصی همراه با یک نوع امکان سرایت و سوار بر یک مرکب تیزپا و تندرو است. در تشکیلات گسترش ضعفها ممکن است خطر ناک‌تر و شدیدتر باشد و به همین دلیل مراقبت از ضعف‌های شخصی افراد لازم است. سوء‌ظن‌ها، بدگمانی‌ها و بد‌ تفسیر‌کردن‌ها همه از چنین ضعف‌هایی هستند و باید خیلی مراقبت‌کنیم. برای این‌که این ضعف‌ها تا ضعف شخصی است، یک گناه است ولی وقتی که در یک جمع باشد، گناه مضاعف و هم عقاب آن دنیایش مضاعف است چراکه نتیجه‌ی زحمات فراوان انسان‌های تلاشگر در راه خدا با یک چنین ضعف‌هایی به هدر می‌رود و خبط و ضایع می‌شود و تلاش‌های خود انسان‌ را در آن دنیا هم به هدر می‌دهد. #نامه_های_تشکیلاتی۳ @hojre_name