عید مبعث مبارک 🌹

پادشاهی پارسایی را دید. گفت: هیچت از ما یاد آید؟ گفت: بلی! وقتی که خدا را فراموش می‌کنم. هر سو دَوَد آن کَش ز برِ خویش براند وآن را که بخواند به درِ کس ندواند - #سعدی @home_text

باران اَشکم می‌رود، وز اَبرم آتش می‌جهد با پختگان گوی این سخن سوزش نباشد خام را - #سعدی @home_text

گر گزندت رسد، تحمل کن که به عفو از گناه پاک شوی ای برادر چو خاک خواهی شد خاک شو، پیش از آنکه خاک شوی - #سعدی @home_text

از دل برود هر آن که از دیده برفت. - شوالیه هفت اقلیم @home_text

اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد آن را که وفا نیست ز عالم کم باد دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد جز غم که هزار آفرین بر غم باد - مولانا @home_text

https://eitaa.com/home_text حوروس حوروس فرزند ایزیس یا حوروس صغیر است که پس از مرگ پدرش ازیریس انتقام او را گرفت. در بین صفات تمامی ایزدانی که با نام حوروس شناخته می‌شوند، مقام سلطنت، نماد آسمان و خورشید و پیروزی به چشم می‌خورد. او «ایزد عقاب‌نما» یا خدای قوش‌سر بود که در میان یونانیان با آپولون یکی پنداشته می‌شد و در نگاره‌های بازمانده از مصر باستان، سر عقاب دارد. او با نام هور که در مصری تلفظ واژه‌ای دارد، به معنای آسمان عقاب‌نما می‌نمود که فراز سرشان در آسمان پرواز می‌کرد. بسیاری از آنان «آسمان» را همچون عقابی ایزدی می‌پنداشتند که خورشید و ماه دو چشم این عقاب بودند. حوروس پس از جنگ با عمویش ست (ایزد صحراها و جنگ) پادشاه مصر شد اما چشمانش را در این نبرد از دست داد. بدین ترتیب چشم حوروس به عنوان طلسمی در مقابل شیاطین و خطرات، به یکی از مهم‌ترین نمادهای مصر باستان تبدیل شد. این نماد که به آن چشم «بوتو (وجت)» (ایزدبانوی مصری) هم گفته می‌شود، چشمی بود که ایزد عشق حاثور برای جایگزینی چشم از دست رفته‌ی حوروس ساخته و به او داده بود. این هدیه باعث آشنایی آن دو و ازدواجشان در آینده شد. این نماد روی قایق‌ها کشیده می‌شد تا در برابر دریای طوفانی از آن‌ها محافظت کند.

«رؤیا مخدّر واقعیت است»؛ زمانی که زندگی تیره‌ و تار شود، تخیل و رؤیاپردازی برای جلوگیری از فروپاشی ذهن به پا می‌خیزد تا کمی اوضاع را تلطیف کند. - مرگ فروشنده @home_text