3️⃣سومین نشست علمی ـ تخصصی دانشجویی (در سالروز وحدت حوزه و دانشگاه) 📚با موضوع: بررسی و تحلیل رابطه‌ی علم و دین؛ از دوستی تا دشمنی 💡مناظره‌ی علمی میان: جناب دکتر محمدرضا بهتاش(استاد دانشگاه علامه طباطبایی و استاد مرکز تخصصی اسرا) و جناب حجت الاسلام و المسلمین دکترمحمد شیروانی(استاد حوزه علمیه امام حسن عسکری(ع) و مرکز تخصصی اسرا) ⚖️داور: حجت الاسلام دکتر محمدباقر نائیجی (عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی مدیر حوزه علمیه و مدیر مرکز تخصصی فلسفه و تفسیر اسرای تهران) 🕰زمان: دوشنبه 27آذر1402، از ساعت 13 تا 15 🏡مکان: دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، ساختمان ابن‌سینا، سالن دکتر شاملو https://eitaa.com/ostadshirvani

صبح اول حسینیه نصیر https://eitaa.com/ostadshirvani

شب اول مسجد حسنیه https://eitaa.com/ostadshirvani

صبح دوم حسینیه نصیر https://eitaa.com/ostadshirvani

شب دوم مسجد حسنیه https://eitaa.com/ostadshirvani

https://eitaa.com/ostadshirvani 🖤🖤🖤🖤🖤

صبح سوم حسینیه نصیر https://eitaa.com/ostadshirvani

شب سوم مسجد حسنیه https://eitaa.com/ostadshirvani

حسینیه نصیر صبح چهارم https://eitaa.com/ostadshirvani

مسجد حسنیه شب چهارم https://eitaa.com/ostadshirvani

روز پنجم حسینیه نصیر https://eitaa.com/ostadshirvani

سه شنبه گذشته به مرکزی حدودا ۳۰۰ نفره رفتم که اکثرشون، فعالیت های چون: خاراندن بینی / دیدن خانواده شان / قدم زدن در پارک / چرخیدن با فرزندشان/ لمس اشیاء زبر و روان/ بوییدن گل / دویدن / ماشین شستن / رانندگی/ گفتگو با افراد ناشناس و چای ریختن و ... برایشان رویا بود رویا... برای لبخند و رقصیدن منتظر چه هستی... تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه خیام https://eitaa.com/ostadshirvani

انسان نشسته در میانه‌ی کاموای خودساخته، در هنگامه‌ی نماز، از روزنه ها و دریچه های باقی مانده، بر معنا، نظراندازی می‌کند. &در نظر بازی ما بی خبران حیرانند& https://eitaa.com/ostadshirvani

حجت السلام دکتر شیروانی در جلسه وفات همسر علامه طباطبایی(ره)، در حوزه تبیین ماهیت مرگ به این مهم پرداختند: توصیه ادیان به مرگ اندیشی ست و نه مرگ هراسی. مرگ پژوهی یعنی بدان ای انسان، قرار در این دار، محال است. ای انسان هر لذتی که به سوی اش گوی سبقت می ربایی، برای آن دلهره داری، بعد از کسب و جذبش، چند ماهی بیشتر شیرینی اش دوام ندارد. نیاز و آینده و وهم، دائما تو را می کِشند و می کُشند. از این رو انسان خردمند از مرگ اندیشی به اکنون گرایی می‌رسد. کما اینکه جناب حکیم نظامی فرمود: چو هست این دیر خاکی سست بنیاد بباده‌اش داد باید، زود بر باد گزارش تصویری خبر: https://fa.shafaqna.com/news/1709671 🍃🍃🍂🍂🍃🍃🍂🍂 https://eitaa.com/ostadshirvani

– عالم ماده و طبیعت، مهر و قهرش، ساز و سوزش، نور و نارش و... در هم و بهم تنیده و آمیخته‌اند. – وعده های وهم را برای آینده‌ی مملو از مهر و ساز و نور، صادقانه مپندار. – و همچنین تفسیرهای وهم از "اکنون" سراسر از قهر و نار و سوز را جدی مگیر. چشم عقلت را بگشا؛ آمیختگی، ذاتیّ این جهان است. /حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج /فکر معقول بفرما، گل بی خار کجاست https://eitaa.com/ostadshirvani

اگر گفته اند بهتر است، کار خوب رو خوب انجام بدهیم(خوب سخن گفتن و سخن خوب گفتن) یعنی شقوق دیگری هم وجود دارد: کار خوب را بد انجام دادن، بد است. کار بد را بد انجام دادن، بد است. کار بد را خوب انجام دادن، خوب است. پس خوب داریم و خوب تر و بد داریم و بدتر... حال چه کنیم که از انجام بدِ کار بد، به انجام خوبِ کار بد، و رفته رفته، به انجام بدِ کار خوب و در نهایت به انجام خوبِ کار خوب برویم. این فرایند را "هنرِ فعل" می‌نامیم. https://eitaa.com/ostadshirvani

حافظ به درستی زبان هستی را بر انسان پدیدار می‌کند: زمانه هیچ نبخشد که بازنستاند مجو ز سُفله، مروت، که شیئهُ لا شی می‌فرماید هر چه زمانه به تو می‌دهد، در قبالش چیزی از تو می‌کاهد، از این رو از سفله(نامروت)، مروت مجو، که آنچه می‌دهد‌، در واقع ناچیز است. منظور حافظ این نیست که با دنیا داد و ستد مکن، بلکه مراد این است که برای کسب امور این جهانی، که بیرون زخود حقیقی ات هستند، هل نزن، مرتب زیر و زبر مشو، تمام فکرت را مصروف آن مکن، چرا که کمتر چیزی که ز تو می‌ستاند، خلاقیت و حضور و اکنون و تماشاست. https://eitaa.com/ostadshirvani

خلوت بر آمده از سکوتِ دارای هایت را قدر بدان.... خودت را فریاد نزن. چقدر حافظ دقیق فرموده: تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی که شادی جهان گیری، غمِ لشکر نمی‌ارزد https://eitaa.com/ostadshirvani

کشتاری به نام نمایش امروز زمانم در جلوی چشمانم جان می‌داد و من نمی‌توانستم برایش کاری کنم، فقط نوازشش میکردم و می‌گفتم مرا ببخش، نمی‌خواستم اینگونه تو را بر باد دهم. ابزار نمایش کسانی گشته بودم، که برای مطرح نمودن خود، از خدا، از آبروی کشور، از مردم، از طبعیت و از خودِ حقیقیشان، سوء استفاده می‌کردند. وای که چه غوغای‌ست، خودنمایشگری، خدای برخی ناخداخواهان شده. اگر نامی نداری، خدایت را سپاس گو، چرا که بر روی معنویت خواهیت، سوار می‌شوند، تا نامی برای خود به چنگ آورند... [عذر خواهم که باعث کدورت خاطرتان شدم] https://eitaa.com/ostadshirvani

بارالها ما را از حوالی مناطق فاسد، سالم نما، دور بدار.... بارالها ما را از گرداب ها و گربادهای شهرت برون انداز... بارالها ما را از صندلی خواری، عنوان محوری، دیده شدن پرستی، توانایی و دانایی نمایی و... نجات بخش... بارالها تلخی ها و کدری هایی که پس از شیرینی ها و سپیدی ها قرار است زاییده شود، برایمان پدیدار فرما... بارالها دردکشیدن برای دردمندان را از وجودمان پاک مفرما که پاک شدن این درد، خود سرآغاز دردسازی برای دردمندان میشود.. https://eitaa.com/ostadshirvani