🍀روایتی جالب از سفر رئیس جمهور به اندونزی 1️⃣ یکم؛ پیش به سوی آفتاب ساعت ۲۰:۴۵ بود که هواپیمای رئیس جمهور فرودگاه مهرآباد را به مقصد اندونزی ترک کرد. مهماندار اعلام کرد ۹ ساعت تا جاکارتا طول مسیر است، ۳ ساعت و نیم هم اختلاف ساعت، معنیش این بود که زودتر از ۹ صبح فردا نمی رسیم. تازه چشمام گرم شده بود که صدای مهماندار رو شنیدم که میگفت آقایون چند دقیقه دیگه اذان صبحه. ساعت رو نگاه کردم ۲و نیم به وقت تهران بود. چند دقیقه بیشتر بین اذان تاطلوع آفتاب وقت نبود! شنیدم آقای رئیسی مثل همیشه نماز شبش رو خونده و بعدهم با بعضی همراهان نماز صبح رو به جماعت خونده بود. 2️⃣ دوم؛ورود به کاخ هواپیما فرود اومد.دمای هوا روچک کردیم ۲۸درجه با رطوبت ۵۴درصد! یکی گفت هوا خوبه چون گاهی اینجا ۸۰درصد هم رطوبت داره! اندونزی با اقتصاد و فناوری قوی براورد میشه به زودی جزو ۱۰ اقتصاد اول دنیا باشه با این حال ۱۷ سال پیش رئیس جمهور ایران رو برای سفر دو جانبه دیده بود. 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/01_ykct.jpg تا رسیدیم متوجه این جمله بچه های رسانه ایسفر شدم که میگفتن کار هماهنگی این سفر خیلی سخته! طرف خارجی سخت گیری زیادی کرده بود. علی رغم اینکه مقامات اندونزی در استقبال رسمی و سایر برنامه ها سنگ تموم گذاشته بودن ولی تیم اجرایی سخت گیری کرده بود. یکی از بچه ها می گفت ازشون پرسیدم چرا اینجوری کردید؟ طرف گفته به تلافی دفعه قبل بود که ما سال ۹۵ اومدیم تهران و مهمان شما بودیم! خواستم بهش بگم تو ایران دولت عوض شده، دیدم خوب نیست! هیچی نگفتم. 3️⃣ سوم؛آقا سینا، عضو جدید هیئت رسمی تشریفات میزبان استقبال خاصی تدارک دیده بودن.با رژه یگان اسب سوار جلوی ماشین رییس جمهور شروع شد و به استقبال مردمی و اجرای سرود ملی و شلیک توپ ختم شد. غرس نهال توسط ۲ رئیس جمهور و بعد شستن دست رئیس جمهور مهمان توسط میزبان صحنه جالبی بود که تابحال ندیده بودم. بعد هم مذاکرات خصوصی دوجانبه در ایوان کاخ و امضای ۱۱ تفاهم نامه و قرارداد توسط هیات همراه با همتایان اندونزیایی! 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/02_1fwk.jpg غیر از اعضای هیات رسمی سفر، در داخل جلسه مذاکرات، «ربات ایرانی جراح» به نام «سینا» هم حضور داشت و ظاهراً گل کاشته بود و طرف اندونزیایی حسابی مشتری شده بود. تماشای فیلم عمل جراحی پزشکی توسط رباتهای جراح ایرانی خیلی افتخارآمیز بود. برای اولین بار بود که توی این سفرها در جلسه مذاکره رسمی شنیدم دوتا رئیس جمهور نشستن و فیلم عمل جراحی رباتیک با ربات جراح ایرانی رو تماشا کردن! میزبان با شگفتی گفته بود شما با این تحریم‌های شدید چطوری تونستید اینقدر پیشرفت کنید؟! بعدشم قرارداد صادرات دارو و فروش تجهیزات پزشکی برای۱۲ بیمارستان اندونزی منعقد شد علی برکت الله! 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/03_2957.jpg 4️⃣ چهارم؛ خدا پدر زارع پور را بیامرزه! این سفر بهمون سیم کارت نداده بودن. از بچه های تشریفات پرسیدم چرا سیم کارت ندادید؟ وقتی روند دریافت سیم‌کارت توی اندونزی رو برام توضیح دادن جواب سوالم رو خیلی شفاف گرفتم! از گرفتن تصویر همه صفحات گذرنامه و عکس از چهره و انگشت نگاری دریافت کننده سیم کارت تا ثبت شماره IMEI گوشی و ... اینجا بود که بچه ها به وزیر ارتباطات که رییس کمیسیون مشترک با اندونزی هم بود میگفتن خدا پدر زارع پور رو بیامرزه! 5️⃣ پنجم؛ محرمانه و محترمانه! دو تا از وزرای همراه رییس جمهور رو دیدم، با هم صحبت می کردند. یکی شون خیلی خوشحال بود. اون یکی پرسید چی شده؟ گفت: بستیم! چیو؟ با کی؟ گفت فقط همین قدر بگم که طرف اندونزیایی گفت شماها چرا تا حالا نیومدین با ما کار کنید. گفتم خوب دولت ما عوض شده ما تازه اومدیم و معتقدیم باید با همه دنیا کار کرد! اون یکی وزیر پرسید: واقعا دنبال کار با ما هستن؟ گفت: خیلی! فقط به خاطر محدودیتهای تحریمی میگن محرمانه باشه و راهکارش رو هم پیشنهاد بدید. ما هم که خدای راهکاریم! 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/04_tq2.jpg خیلی افسوس خوردم که چقدر فرصتهای کشور از دست‌رفته! گفتم خوب حالا چی بستی؟ خلاصه اینکه از هر کدوم از اعضای هیئت رسمی می‌پرسیدم، میگفتن بیش از چیزی که فکرشو میکردیم ظرفیت و آمادگی همکاری وجود دارد و تفاهم‌های خوبی هم انجام داده بودن! ادامه در پست بعدی...👇

6️⃣ ششم؛ با مردم! برای برنامه مرکز اسلامی جاکارتا زودتررفتم. هنوز یکی دو ساعت مونده بود تا رئیس جمهور بیاد. دیدم یه عالمه ازمردم اونجا از مرد و زن و پیر و جوان و بچه و بزرگ، چند ساعتیه اونجا جمع شدن و تو اون گرما و رطوبت منتظرن آقای رئیسی رو ببینن. یه عده از خانمها با کمک بچه ها نشسته بودن و داشتن پرچم درست میکردن. به مسول اونجا گفتم اینا خسته نشدن این همه اینجا نشستن؟ چرا اینقدر زود اومدن. گفت اینا سادات رو خیلی دوست دارن. آقای رییسی رو هم دوستش دارن. خیلی از اینا از شهرهای دیگه با چند ساعت فاصله اومدن بعضی هاشون دو سه ساعت با هواپیما توی راه بودن. بعضی هاشون ۱۰-۱۲ ساعت رانندگی کردن بعضی ها هم از مالزی اومدن! 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/05_xu2j.jpg 7️⃣ هفتم؛ طلع البدر علینا! حاج آقا الهی می‌گفت علمای اینجا هم اومدن تا حاج آقا رو ببینن گفتم کو؟ کجا هستن؟ اشاره کرد و چندتاشون رو نشونم داد. ضایع شدم! چون همه اش دنبال روحانی معمم می‌گشتم که حاج آقا گفت علمای اینجا عمامه به سر نیستن. خلاصه رئیس جمهور که رسید همه پا شدن و ریختن جلوی درب و ازدحام جمعیت!یه گروه دف زنی هم داشتن که شروع کردن به دف زدن و خواندن شعر «طلع البدر علینا ...» که مردم موقع ورود پیامبر به مدینه میخوندن تو همین حین چشمم افتاد به دختر جوون محجبه ای که داشت گریه میکرد! یه مترجم اومد گفت: این بنده خدا میگه دوست داره آقای رییسی رو ببینه و باهاش عکس بگیره فقط همین! دیگه اشکهاش به پهنای صورت جاری شده بود که آقای رییسی وارد شد و با کمک بچه های خودمون تو اون جمعیت به آرزوش رسید! 8️⃣ هشتم؛ لبیک یا حسین! سرتیم امنیتی اندونزیایی وحشت کرده بود از این همه جمعیت و ازدحام و داشت به این فکر میکرد که چطور رییس جمهور رو وارد اینجا کنه. عصبی شده بود داشت دستور میداد که این جمعیت رو ببرید عقب و نیروهایش رو فراخوان داد بیان کمک و.. این طرف هم بچه های تشریفات داشتن بهش آرامش میدادن که بابا نگران نباش و اشکالی ندارد رییس جمهور ما مردمیه و ..می‌گفت مردم باید برن عقب من اینطوری نمیتونم رئیس جمهور رو بیارم و خلاصه دعوا بود. گوشیمو درآوردم سرچ کردم عکس و فیلمهای حضور رئیسی رو بین مردم پیدا کردم و نشونش دادم! با دیدن این عکس و فیلمها یه کم آروم شد. با ورود رئیس جمهور، مردم ریختن دور و برش و ابراز احساسات. چهره ها پر از انرژی مثبت بود . فکرشم نمی کردم اینقدر گرم و پر انرژی و اهل ابراز احساسات باشن. اینو هم تو جمع شیعیان دیدم هم فرداش تو جمع اهل سنت باصفای اونجا توی مسجد استقلال جاکارتا. بعضی ها هم جوری دست رئیس رو می‌گرفتن و فشار میدادن که گفتم الان انگشتش می‌شکنه! جالب بود که وقتی آقای رئیسی صحبت میکرد تا اسم رهبری رو با تعبیر «امام خامنه ای» می‌آورد با ذوق و انرژی صلوات می‌فرستادند. یکی دو جمله هم که رییس جمهور اسم اهل بیت رو آورد تو جمع شیعیان ندای لبیک یا حسین شون بالا گرفت! 🖼 عکس: s8.uupload.ir/files/06_5ose.jpg 9️⃣ دهم؛ روح امام شاد! یه بنده خدایی که از سال ۹۵ جاکارتا بود تو هواپیما همراه ما داشت میومد تهران. فکر می‌کردم خیلی اذیت شده و الان یه چیزی بهمون میگه ولی ظاهراً فضای صمیمی و بی تکلف آقای رییس جمهور و همراهانشون و این سفر یک و نیم روزه پر تراکم و پر دستاورد کاری رو که دیده بود خیلی تحت تاثیر قرار گرفته بود و حسابی اطرافیان رییس جمهور رو سرزنش کرد که چرا شماها این فضا و روحیات رییس‌جمهور رو به مردم دنیا نمی‌شناسونید و از این حرف ها... شروع کرد به نقل خاطرات سفر سران بعضی کشورها به اندونزی. مثلا می‌گفت سران یکی از کشورهای عربی با چند تا هواپیما و هزار نفر همراه اومد اندونزی و نه روز اینجا بود. ۳ روزش رو جاکارتا بودن و ۶ روز هم رفتن بالی شهر توریستی اندونزی برای خوشگذرانی. می‌گفت برای نفر اولشون پلکان طلا آورده بودن و چند تن خوراکی های مخصوص و یه چیزای دیگه! و خاطرات اعجاب برانگیزی از بعضی مقامات خارجی دیگه. حالا ما چی؟! از این سفر ۴۸ ساعته ۲۰ ساعت هواپیما نوردی داشتیم و مابقی هم جلسه و در و دیوار هتل و اتاق جلسات و البته مسجد و مردم بسیار خوب و گرم اندونزی! چقدر یاد امام خمینی رحمت الله علیه کردیم و آثار ماندگار انقلابش در اقصی نقاط جهان. روحش شاد ✍️ مجتبی باجلان

❤️ صلوات خاصه امام رضا علیه‌السلام: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ‏ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ‏. حضرت #امام_رضا علیه السلام

🚩🇮🇷📢 🛑#پویش_مدافعان #حجاب_زینبی 🔷 اقدامی انقلابی در جهت دفاع از حجاب خانواده های کم بضاعت 🔲پارچه باکیفیت و دوخت مناسب 🔸⬅️ نصف مبلغ توسط جهادگران زینبیون پرداخت میشود... « تغییر قیمت بنا بر نرخ بازار » 🛑🎁 سهم خانواده کم بضاعت : چادر لبنانی و ساده :نصف قیمت تمام شده 📣خیرین گرامی لطفاً در این ثواب همراه ما باشید . بعد از واریز ، پیامک ارسال کنید. ♦️شماره حساب : 💯 💳 6273817010179335 🔺شماره تماس جهت هماهنگی : ☎️ 09125710045 ✅⬅️ 🚨در دفاع از #حجاب_زینبی کمک حال ما باشید #یک_دست_صدا_ندارد 🚩لبیک یا حسین... #قرارگاه_جهادی_زینبیون #مرکز_نیکوکاری_زینبیون 🌐 @zeynabioon

تا ۲۰ خرداد تمدید شد

من ندیدم که کریمی به " کَرَم " فکر کند به "چه مقدار به زائر بدهم؟" فکر کند از شما خواستن عشق است، ضرر خواهد کرد هر که در وقت گدایی به " رقم " فکر کند بهتر این است که زائر اگر آمد به حرم دو قدم عشق بورزد، سه قدم فکر کند... میلاد نور و کرامت مبارک 🌺❤️👏

🌺 #میلاد_امام_رضا(ع) 💐جلو ایوون طلا زانو میزنم 💐با مژه صحنتو جارو میزنم 🎙 #سید_مهدی_میرداماد 👏 #سرود 👌فوق زیبا 🍃 @dehnaco 🍃

#بشنوید مولودی‌های #ولادت امام رضا علیه‌السلام « کبوتر گنبد طلاتم » #امام_رضا [حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi

1⃣ 🔴 بسم الله الرحمن الرحیم 🔴 ۱۴۰۲/۳/۳ 📣 بانوان زینبی: 📛 متاسفانه دشمن در حال حاضر از سکوت ما نسبت به بی‌حجابی در خیابان ، بهره ی خود را می برد 🔸همین امروز صبح خبرگزاری‌های معاند اعلام کردند که : « افرادی که در خیابان در برابر بی حجابی سکوت می کنند و چیزی نمی گویند دارند عملأ موافقت خود را با ما نشان می دهند یعنی با ما و دارند در کنار ما بی حجابها مسالمت آمیز زندگی می‌کنند و آنها هم با سکوت کردنشان دارند ضدیت خودشان را با نظام نشان می‌دهند و عملا دارند با ما همراهی می‌کنند اما شاید بدلایلی نمی توانند مثل ما بی حجاب باشند» ◀️ در واقع خبرگزاری های معاند این سکوت زنان محجبه را به نفع خودشان برداشت می کنند 👈🏼بیاییم شایعه ی نشر اکاذیب را بشکنیم و اصلا فکر نکنیم که: ▪️ اگر امربه معروف کنیم، دیگران نفرت پیدا می کنند ▪️ اگر امر به معروف کنیم دو دستگی ایجاد می‌شود ▪️اگر امر به معروف کنیم..‌‌‌... 👈🏼ما باید صرفا به فرامین حضرت آقا عمل کنیم و فقط یک کلمه بگوییم و برویم ⬅️ مهم این است که آنها در درجه اول بفهمند که ما از کشف حجاب معترض و ناراحت هستیم و ناراحتی خودمان را ابراز کرده و و امر به معروف می کنیم 🔸 همین اعتراض ما باعث می شود که در تبلیغات شأن نتوانند سوء استفاده کنند و تلنگری هم به آنها زده می شود 🔹 به فرموده ی حضرت آقا به تدریج این گفتن های ما اثر خودش را خواهد گذاشت 👈🏼و اگر جایی دیدیم موقعیت هست جهاد تبیین هم انجام بدهیم ❌ پس دیگر سکوت نکنیم البته مهربانی و مقتدرانه و ناراحتی خود را از این حرمت شکنی ها البته بدون دعوا و درگیری ابراز کنیم ومن الله التوفیق🤲🏼 @arbaeenmobaleghin +989364458476 #نشر_حداکثری_لتعجیل_الفرج_ان_شاءلله

نقاره زنی به مناسبت ولادت باسعادت امام رضا علیه السلام ...🤲😭

همه چیز درباره «نقاره» و «نقاره‌زنی» + فیلم به مناسبت دهه کرامت با یکی از نقاره‌زن‌های حرم امام رضا (ع) از «نقاره زنی» که یکی از اتفاقات مرسوم بارگاه امام رئوف است گفت‌وگو کرده‌ایم. روز‌های زیادی منتظر می‌مانیم تا شرایط موافق باشد و راهی دیار توس شویم. این مسیر را فقط با خودمان و خدای خودمان طی نمی‌کنیم. بلکه دائم از ته دل می‌گوئیم: «اگر قسمت باشد.» «اگر امام رضا بطلبد.» اگر… ما ایرانی‌ها نه تنها حین زیارت رو در رو، بلکه در زمان تنهایی و نیایش و مناجات هم توسل به امام رئوف را از خود دریغ نمی‌کنیم. مشهد-باب الجواد از گذرگاه بازرسی ورودی حرم که رد شدم، «اذن دخول» خواندم. صدای گریه امان نمی‌داد. سکوت حرم همیشه خواستنی است، اما آدم‌ها این‌جا توان سکوت ندارند. می‌دانی چقدر انتظار کشیده تا امروز و در این درگاه رو به امامش بایستد و درد دل‌هایش را بگوید؟ می‌دانی چقدر آدم‌های دیگر هستند که دلشان را راهی کرده‌اند و آرزوهای‌شان را در جیب او گذاشته‌اند و یادشان را به ذهنش سپرده‌اند. یکی برای فرزند بیمارش شفا می‌خواهد و یکی درگیر مشکلات اقتصادی شده و دیگری از دوری و دلتنگی خانواده و مشکلات زندگی به امامش پناه آورده است. قدم‌های کوتاه و آرامی برمی‌دارم و ملکوت حرم رضوی را نفس می‌کشم. زمزمه‌ای از پشت سرم می‌شنوم که با صدای شخ شخ کشیده شدن دمپایی روی زمین همراه است. انگار کسی دارد با خودش شعر می‌خواند و مسیر را طی می‌کند. پا سست می‌کنم و گوشم را تیز که شاید سوز صدایش کنج دلم را آرام کند و مرا به آسمان نزدیک‌تر. چه می‌خواند؟ «دوست دارم نگات کنم تو هم منو نگاه کنی! من تو رو صدات کنم تو هم منو صدا کنی! قربون صفات برم از راه دوری اومدم. جای دوری نمی‌ره اگه به من نگاه کنی! رضا رضا… دل من زندونیه تویی که تنها می‌تونی، قفس و وا کنی و پرنده رو رها کنی! …» من این شعر را شنیده‌ام. معصومیت دوران کودکی‌ام را برایم ارمغان دارد. معنی کلمه به کلمه‌اش برایم دنیاست. تندی آفتاب رفته و گرمی هوا رو به کاهش می‌رود. همیشه دوست داشتم اول از صحن انقلاب (همان اسماعیل طلا) به آقا سلام بدهم. حس پایین پای حضرت حس مطلوبیست برایم. اما الان کجاام؟ ورودی صحن کوثر. چرا از این سمت آمدم؟ دل آورد مرا. نفهمیدم. صحن کوثر را می‌گذرانم و کم کم خودم را در بهشت می‌بینم. از درب شرقی وارد صحن آزادی می‌شوم، ولی نوایی آشنا، دیگر مرا روی زمین نگذاشته است. اینجا دارند کَرنا می‌زنند. غروب است. غروبی دیگر. رضا رضا رضا جان… این صدا از «نقاره خانه» حرم است. رو به ضریح که ایستادم صدا را از سمت راستم می‌شنوم. آوای طبل و کَرنای نقاره‌زنی مرا از خود بی خود کرده در حدی که نفهمیدم که بیشتر از ۱۰-۱۵ دقیقه است که درجا ایستاده‌ام. صورتم بی‌اراده خیس اشک است و نگاهم دوخته به ضریحی که از وسط ایوان طلای متحیر کننده معلوم است. یا رضا جان…

صدایی منحصر به فرد که فقط در این آستان می‌توانی بشنوی. نقاره! چه صدایی است؟ سید مهدی جعفری که از سال ۱۳۹۲ در این سرسرا مشغول خدمت شده است. یکی از نقاره زن‌های حرم رضوی که برای رسیدن به جایگاه کنونی‌اش از خادمی در بخش امانات حرم آغاز کرده و بعد از آن مراحلی را طی کرده و اکنون از گروه نقاره زن‌های حریم امام رضا (ع) است.  چه زمان‌هایی نقاره زده می‌شود؟ نقاره زنی هر روز دو بار، یک بار قبل از طلوع آفتاب و یک بار قبل از غروب آفتاب اجرا می‌شود. هر کدام به مدت حدود ۲۰ دقیقه است. تمام شدن صدای نقاره همزمان می‌شود با اتمام وقت شرعی نماز صبح و نماز عصر. البته این نقاره زنی در اعیاد هم انجام می‌شود. هم یک ساعت بعد از اذان مغرب و هم ساعت ۸ صبح روز عید به یمن شادباش آن روز نقاره زده می‌شود. همچنین در ایام ماه مبارک رمضان هم دو ساعت مانده به اذان صبح نقاره خانه نواخته می‌شود. روز میلاد امام رضا (ع) هم که به صورت ویژه نواخته می‌شود. یکی از اصلی‌ترین نقاره‌هایی که زده می‌شود مربوط به شفا گرفتن بیماران است. زمانی که اعلام می‌شود که بیماری داخل حرم شفا گرفته است، بعد از بررسی‌ها و راستی آزمایی توسط پزشک معتمد آستان در این مورد، نقاره‌زن‌ها به نقاره خانه می‌روند و نقاره شفا می‌زنند. برای نقاره شفا، چون زمان خاصی ندارد، خدام داخل حرم مردم را آگاه می‌کنند که این نقاره برای شفای بیمار است. اما تنها در چند روز از ایام سال، نقاره زنی نداریم. در محرم و صفر و شهادت ائمه. ابزار نقاره زنی طبل گَوَرگَه (گاه ور گاه) و طبل سرچاشنی و همچنین کَرنا‌هایی که نقاره زن‌ها در دست دارند مجموعاً ابزاری هستند که صدا‌هایی که ما می‌شنویم را تولید می‌کنند. ۵ طبل و ۸ کرنا و مجموعاً ۱۳ نقاره زن. فلسفه این ۱۳ نفر هم به ۵ تن آل عبا بر می‌گردد و ۸کرنانواز که به هشتمین امام مربوط است. طبلی که زده می‌شود معروف است به طبل شادانه که یک نفر «سرنواز» داریم و باقی هفت نفر «پس نواز» هستند. نقاره، سازی کوبه‌ای است. طبال‌ها با دو چوب به طول تقریبی ۲۰ سانتی‌متر بر آن‌ها می‌کوبند. طبل سرچاشنی کوچک و چدنی است و صدای زیر تولید می‌کند که به‌عنوان طبل اصلی در تمام مدت نقاره خوانی نواخته می‌شود. سه طبل دیگر مسی هستند با اندازه‌های بزرگ و متوسط که صدای بم تولید می‌کنند و با هماهنگی خاصی به‌طور متناوب یا یکی در میان، هم‌نوا با کرنا نواخته می‌شوند و حالت شاد به این نوا می‌دهند؛ اما ذکری ندارند. در نقاره خوانی، کرنا با دمیدن به صدا در می‌آید و ذکری دارد. آهنگ کرنا قرن‌ها است سینه‌به‌سینه منقل شده است. طول کرنا بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر از جنس مس یا برنج است که سوراخ ندارد. این ابزار‌ها همه در مشهد ساخته می‌شوند. اذکار نقاره برای نواختن نقاره اذکار خاصی را نقاره زن‌ها می‌گویند. در دست اول «سرنواز» یعنی سردسته‌ی کرنانوازها، کرنا را به نشانه‌ی سلام به سمت گنبد می‌گیرد و در آن می‌دمد: «سلطان دین و عقبی علی بن موسی الرضا.» سپس پس‌نواز جواب می‌دهند: «رضاجان». سرنواز دوباره با سرِ کرنا به گنبد اشاره می‌کند و می‌نوازد: «امام رضا». پس‌نوازان جواب می‌دهند: «غریب.. غریب.. رضا…». در دست دوم کرنای سرنواز ذکر می‌کند: «مولا، مولا، مولا علی بن موسی الرضا». پس‌نوازان جواب می‌دهند: «رضاجان». سرنواز، سرکرنا را به طرف گنبد می‌گیرد و ذکر می‌کند: «یا امام غریب، یا امام رضا». در دست سوم کرنای سرنواز ذکر می‌کند: «دوران دوران امام رضاست. دادرس بیچارگان» بعد، طبال‌ها به عنوان شادی طبل‌های خود را به صدا درمی‌آورند. دوباره سرنواز ذکر می‌کند: «دوران دوران امام رضا دادرس بیچارگان»؛ و پس‌نوازان پاسخ می‌دهند: «ای دادرس درماندگان».

محل نقاره خانه نقاره خانه یا نوبت خانه به معنی مکانی است که در آن نقاره نواخته می‌شود. نقاره خانه حرم مطهر امام رضا (ع) در بالای سر ایوان شرقی حرم در صحن انقلاب اسلامی (عتیق) واقع شده است و از قسمت‌های مختلف حرم دیده می‌شود. بلندی این مکان باعث شده است که هنگام نقاره زدن، صدای آن تا فاصله زیاد شنیده شود، به‌خصوص زمان طلوع آفتاب، که شهر ساکت‌تر است. از دوره قاجار تاکنون محل نقاره خانه تغییر نکرده است. محل کنونی نقاره خانه حرم مطهر در مرتفع‌ترین نقطه مرکز شهر قدیم مشهد قرار دارد. بنای جدید و زیبای نقاره خانه، با ظرافت و شکوه بسیار از بخش‌های دیدنی حرم به شمار می‌رود. این بنا سراسر کاشی فیروزه‌ای است و ایوان آن نرده‌کشی شده است. نقاره خانه دو طبقه دارد طبقه زیرین، محل گذاشتن طبل‌ها و کرنا‌ها و طبقه بالا محل اجرای نقاره است. قدیمی‌های کار نقاره خوان‌ها به‌صورت تجربی و توسط نقاره نوازان قدیمی آموزش می‌بینند. حاج احمد اقوام شکوهی قدیمی‌ترین نقاره‌زن حرم رضوی بودند که متأسفانه دو سال پیش فوت کردند. به خاطر دارم که ایشان بعد از این‌که از نقاره خانه می‌آمد پایین، مردم درخواست می‌کردند که با او عکس بگیرند، او هرگز حاضر نبود که پشت به گنبد کند و عکس بگیرد. خیلی انسان متواضع و محترمی بودند. ۷۴ سال بود که نقاره چی حرم بودند. حتی در ایامی که نقاره‌زنی نداشتیم هم می‌آمد و به نقاره‌خانه و خدام سر می‌زد.

نقاره زن بودن خیلی معلوم نیست یکی از این روز‌ها که خیلی عجله داشتم بروم نقاره خانه، هم دیر آمده بودم و هم دیر می‌رسیدم. یکی از زائر‌ها سر راه، جلوی من را گرفت و گفت: «من نقاره چی را می‌خواهم و با او کار دارم.» گفتم: «من نقاره‌چی هستم.» گویا ایشان مشکلی داشتند و در تلویزیون نقاره زنی را می‌بیند و متوسل به حضرت شده بودند و نذر کرده بودند و آمده بودند زیارت. فقط می / ‏‬ خواست یکی از نقاره چی‌ها را ببیند و التماس دعا داشت. به من می‌گفت که این اتفاق شبیه معجزه است، که من از بدو ورودم به حرم امام رضا خیلی از خدام را دیدم. اما نمی‌خواستم موضوع را به کس دیگری به جز نقاره چی بگویم. انتخاب نقاره زن‌ها به چه طریقی است؟ از سال‌های قدیم و گذشته‌های دور تا سال ۹۲ کاملاً موروثی بود و از پدر به پسر می‌رسید این مقام. به همین دلیل نقاره نوازان را «عملجات شکوهی» می‌خواندند. یعنی افرادی که شکوه و جلال امام رضا را به بوق و کرنا می‌کنند. تا این‌که در سال ۱۳۹۲ از بین داوطلبین افرادی انتخاب شدند و آموزش‌هایی ارائه شد و آزمون هم گرفته شد که خودم هم از همین طریق وارد شدم. ۵ سال بعد هم مجدد دوره‌هایی برگزار شد و آزمون و… که الان ۶۸ نفر تیم نقاره‌زن هستند در حرم.

ساختمان نقاره خانه  از قدیم همین‌جایی بوده که الان قرار دارد. (ضلع شمال شرقی حرم مطهر علی بن موسی (ع))، اما همان‌طور که در عکس معلوم است ابتدا با شیروانی چوبی مسقف بوده است، اما اکنون جایگاه جدیدی در همانجا بنا شده است. در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی، عملیات ساختمانی نقاره خانه پایان یافت و این بنا آماده بهره‌برداری شد. ساخت مقرنس‌ها و دیگر امور ساختمانی بر عهده‌ی حاج صادق رافتی و طرح کاشی‌های معرق به قلم محمد حسن رضوان، کتیبه نویس آستان مقدس رضوی بوده است. از آن زمان تاکنون این ساختمان چندین بار مرمت جزئی شده است. منبع: مهر باشگاه خبرنگاران جوان  

چرا بین سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ از نواختن نقاره در حرم امام رضا (ع) جلوگیری شده بود؟ در گزارش زیر ناگفته‌هایی را از ۵۶۵ سال نقاره‌زنی در حرم رضوی می خوانید. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز هنگام طلوع و غروب آفتاب، نوای دلنشین آن به گوش زائر و مجاور می‌رسد؛ نقاره‌زنی در حرم مطهر را می‌گویم. تا همین ۳۰ سال قبل که شهر هنوز این‌قدر در هیاهوی جمعیت و صدای ناشی از فعالیت‌های مختلف فرو نرفته بود، می‌توانستم از پنجره خانه پدری، جایی در نزدیکی راه‌آهن مشهد، صدای نقاره‌زنی را بشنوم؛ به‌خصوص هنگام طلوع آفتاب که صفای خاصی داشت شنیدن صدای نقاره. نقاره‌زنی در حرم مطهر، سابقه‌ای طولانی دارد. این را از آن جهت می‌گویم که مستندات قدیمی درباره آن داریم، هرچند که سرآغاز آن بر ما معلوم نیست. بیشتربخوانید ماجرای توسل حاج قاسم و مهدی باکری به امام رضا (ع) نقاره‌زنی از آن سنت‌های قدیمی محسوب می‌شود که دوامش را مدیون حرم رضوی و قداست آن است؛ یعنی از وقتی که نقاره‌زنی، بخشی از برنامه‌های روزمره حرم شد، این سنت هم خودش را ماندگار کرد، اصلا در قلب مردم جا گرفت؛ چون شنیدن صدایش، یادآور طنین پرغوغای حضور در بارگاه منور رضوی بود. امروز می‌خواهیم به تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی نگاهی بیندازیم؛ تاریخی که هرچند بخش‌های زیادی از آن بر ما معلوم و مشخص نیست، اما ناشنیده بسیار دارد برای کسانی که دلداده فضای معنوی حرم رضوی هستند. از چه زمانی آغاز شد؟ قدیمی‌ترین اسنادی که در بایگانی حرم مطهر و درباره نقاره‌زنی در این مکان مقدس وجود دارد، به سال ۸۶۰ ق/ ۸۳۵ ش برمی‌گردد؛ با این حساب، باید سنت نقاره‌زنی در حرم رضوی را دست‌کم ۵۶۵ ساله بدانیم. طبق این اسناد، میرزاابوالقاسم بابر، نواده شاهرخ تیموری و گوهرشادخاتون، دستور داد که در باغ حرم رضوی، به مناسبت ورود بزرگان و اُمرا، نقاره نواخته شود. برخی بر این باورند که تا اوایل دوره صفویه، سنت نقاره‌زنی برای ورود بزرگان کاربری داشت و از آن، چنان که امروز شاهد هستیم، برای اعلام اوقات شرعی یا شادباش گفتن اعیاد، استفاده نمی‌شد. با این حال، فضل‌ا... روزبهان خنجی، نویسنده «مهمان‌نامه بخارا» که در سال ۹۱۵ ق / ۸۸۸ ش در معیّت شیبک‌خان ازبک وارد مشهد شده است، از «نقاره نوبت حضرت امام بر فوق بارگاه حضرت» یاد می‌کند که نشان می‌دهد نقاره‌زنی در این زمان، کاربری دوگانه‌ای داشته‌است؛ هم برای اعلام اوقات شرعی و برنامه‌های مذهبی و هم برای اعلام ورود اُمرا و سلاطین. بعد‌ها و به احتمال زیاد از اواسط دوره صفویه، نقاره‌خانه به تدریج سمت و سوی مذهبی به خود گرفت و به ویژه از آن برای اعلام اوقات شرعی، یعنی طلوع و غروب آفتاب استفاده می‌کردند. این روال از اواسط دوره قاجاریه به تدریج تثبیت شد و از آن به بعد، افزون بر شب‌های ولادت و اعلام مواقع شرعی، هنگام تحویل سال در عید نوروز نیز، برنامه نقاره‌زنی در حرم رضوی اجرا می‌شد. تنها در ایام وفات و به ویژه در دو ماه محرم و صفر، نقاره‌زنی را تعطیل می‌کردند. نواختن نقاره، در تمام این ۵۶۵ سال، به جز هشت سال بین ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ ش ادامه داشت. در این هشت سال، با دستور رضاشاه نواختن نقاره در حرم رضوی قدغن شد؛ بهانه تعطیلی را هم ابتدا تعمیر وسایل و سپس، واپسگرایی دانستند؛ درواقع می‌خواستند هر آن‌چه را که به فرهنگ دینی مردم مربوط می‌شود، تعطیل کنند؛ مانند آن‌چه بر سر نمایش تعزیه یا مراسم عزاداری آوردند. اما بعد از شهریور ۱۳۲۰ و فرار رضاشاه از ایران، مردم مشهد و زائران حرم رضوی، دوباره با شور و شوق فراوان خواستار ادامه سنت نقاره‌زنی شدند. یکی از قدیمی‌های مشهد که اکنون دارفانی را وداع گفته‌است، برای نگارنده نقل می‌کرد که بعد از پایان آن دوران هشت ساله سخت و نواختن اولین نقاره پس از این مدت، مردم در حرم جمع شده‌بودند و اشک شوق می‌ریختند.

باشگاه خبرنگاران جوان ۱۳:۴۷-۳۰ آبان ۱۴۰۰ ۷۹۷۳۲۴۲  وب‌گردیوبگردی نظر دادن اشتراک گذاری دانلود PDF چرا بین سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ از نواختن نقاره در حرم امام رضا (ع) جلوگیری شده بود؟ در گزارش زیر ناگفته‌هایی را از ۵۶۵ سال نقاره‌زنی در حرم رضوی می خوانید. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز هنگام طلوع و غروب آفتاب، نوای دلنشین آن به گوش زائر و مجاور می‌رسد؛ نقاره‌زنی در حرم مطهر را می‌گویم. تا همین ۳۰ سال قبل که شهر هنوز این‌قدر در هیاهوی جمعیت و صدای ناشی از فعالیت‌های مختلف فرو نرفته بود، می‌توانستم از پنجره خانه پدری، جایی در نزدیکی راه‌آهن مشهد، صدای نقاره‌زنی را بشنوم؛ به‌خصوص هنگام طلوع آفتاب که صفای خاصی داشت شنیدن صدای نقاره. نقاره‌زنی در حرم مطهر، سابقه‌ای طولانی دارد. این را از آن جهت می‌گویم که مستندات قدیمی درباره آن داریم، هرچند که سرآغاز آن بر ما معلوم نیست. بیشتربخوانید ماجرای توسل حاج قاسم و مهدی باکری به امام رضا (ع) نقاره‌زنی از آن سنت‌های قدیمی محسوب می‌شود که دوامش را مدیون حرم رضوی و قداست آن است؛ یعنی از وقتی که نقاره‌زنی، بخشی از برنامه‌های روزمره حرم شد، این سنت هم خودش را ماندگار کرد، اصلا در قلب مردم جا گرفت؛ چون شنیدن صدایش، یادآور طنین پرغوغای حضور در بارگاه منور رضوی بود. امروز می‌خواهیم به تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی نگاهی بیندازیم؛ تاریخی که هرچند بخش‌های زیادی از آن بر ما معلوم و مشخص نیست، اما ناشنیده بسیار دارد برای کسانی که دلداده فضای معنوی حرم رضوی هستند. از چه زمانی آغاز شد؟ قدیمی‌ترین اسنادی که در بایگانی حرم مطهر و درباره نقاره‌زنی در این مکان مقدس وجود دارد، به سال ۸۶۰ ق/ ۸۳۵ ش برمی‌گردد؛ با این حساب، باید سنت نقاره‌زنی در حرم رضوی را دست‌کم ۵۶۵ ساله بدانیم. طبق این اسناد، میرزاابوالقاسم بابر، نواده شاهرخ تیموری و گوهرشادخاتون، دستور داد که در باغ حرم رضوی، به مناسبت ورود بزرگان و اُمرا، نقاره نواخته شود. برخی بر این باورند که تا اوایل دوره صفویه، سنت نقاره‌زنی برای ورود بزرگان کاربری داشت و از آن، چنان که امروز شاهد هستیم، برای اعلام اوقات شرعی یا شادباش گفتن اعیاد، استفاده نمی‌شد. با این حال، فضل‌ا... روزبهان خنجی، نویسنده «مهمان‌نامه بخارا» که در سال ۹۱۵ ق / ۸۸۸ ش در معیّت شیبک‌خان ازبک وارد مشهد شده است، از «نقاره نوبت حضرت امام بر فوق بارگاه حضرت» یاد می‌کند که نشان می‌دهد نقاره‌زنی در این زمان، کاربری دوگانه‌ای داشته‌است؛ هم برای اعلام اوقات شرعی و برنامه‌های مذهبی و هم برای اعلام ورود اُمرا و سلاطین. بعد‌ها و به احتمال زیاد از اواسط دوره صفویه، نقاره‌خانه به تدریج سمت و سوی مذهبی به خود گرفت و به ویژه از آن برای اعلام اوقات شرعی، یعنی طلوع و غروب آفتاب استفاده می‌کردند. این روال از اواسط دوره قاجاریه به تدریج تثبیت شد و از آن به بعد، افزون بر شب‌های ولادت و اعلام مواقع شرعی، هنگام تحویل سال در عید نوروز نیز، برنامه نقاره‌زنی در حرم رضوی اجرا می‌شد. تنها در ایام وفات و به ویژه در دو ماه محرم و صفر، نقاره‌زنی را تعطیل می‌کردند. نواختن نقاره، در تمام این ۵۶۵ سال، به جز هشت سال بین ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ ش ادامه داشت. در این هشت سال، با دستور رضاشاه نواختن نقاره در حرم رضوی قدغن شد؛ بهانه تعطیلی را هم ابتدا تعمیر وسایل و سپس، واپسگرایی دانستند؛ درواقع می‌خواستند هر آن‌چه را که به فرهنگ دینی مردم مربوط می‌شود، تعطیل کنند؛ مانند آن‌چه بر سر نمایش تعزیه یا مراسم عزاداری آوردند. اما بعد از شهریور ۱۳۲۰ و فرار رضاشاه از ایران، مردم مشهد و زائران حرم رضوی، دوباره با شور و شوق فراوان خواستار ادامه سنت نقاره‌زنی شدند. یکی از قدیمی‌های مشهد که اکنون دارفانی را وداع گفته‌است، برای نگارنده نقل می‌کرد که بعد از پایان آن دوران هشت ساله سخت و نواختن اولین نقاره پس از این مدت، مردم در حرم جمع شده‌بودند و اشک شوق می‌ریختند.  محل تأسیس نقاره‌خانه یکی از نکاتی که باید درباره تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی بدانید، مکان نقاره‌زنی در اماکن متبرکه است. می‌دانیم که محل فعلی نقاره‌خانه در دوران تولیت قوام‌الملک و در میانه عهد قاجار (۱۲۴۲ ش)، بر فراز ایوانی ساخته شد که آن را در دوره صفویه بنا کرده‌بودند؛ یعنی خود نقاره‌خانه محصول فعالیت عمرانی دوران قاجار است. بنابراین، تا پیش از این تاریخ، نقاره‌خانه حرم مطهر نمی‌توانست در مکان امروزی آن مستقر شود. برخی مستندات تاریخی و پاره‌ای اسناد موجود در مرکز اسناد آستان‏قدس رضوی نشان می‌دهد که احتمالاً طی قرن‌های مختلف، از مکان‌های متعددی برای نقاره‌زنی در حرم استفاده می‌کردند؛ مثلاً چنان‌که زهرا فاطمی‌مقدم در کتاب «تاریخ نقاره‌خانه رضوی» می‌نویسد، یکی از این مکان‌ها احتمالاً در مجاورت گنبد طلای حرم مطهر امام رضا (ع) قرار داشت.

برخی معتقدند که در دوره‌ای تاریخی، حتی نقاره‌زنان در محوطه صحن به این کار مبادرت می‌کردند. قدر مسلّم آن است که از سال ۱۲۸۰ ق / ۱۲۴۲ ش، نقاره‌خانه به مکان فعلی‌اش انتقال یافت و در عکس‌هایی که بعد از این تاریخ از حرم رضوی وجود دارد، می‌شود بنای آن را در بالای ایوان شرقی صحن عتیق مشاهده کرد. ۱۰۵ پله تا نقاره‌نوازی طبق گزارش‌هایی که از چندسال قبل از تعطیلی نقاره‌زنی در دوره رضاشاه وجود دارد، تعداد نقاره‏نوازان ۹ نفر بود؛ اما در دوره قاجار، تعداد آن‌ها بیشتر بوده‌است. امروزه تعداد نقاره‌نوازان حرم رضوی، ۱۴ نفر است که در هر نوبت، ۱۰ نفر از آن‌ها شامل چهار «طبّال» و شش «کرنا نواز» از ۱۰۵ پله‌ای که برای رسیدن به نقاره‌خانه در ایوان شرقی صحن عتیق تعبیه شده، بالا می‌روند و کار نقاره‌زنی را انجام می‌دهند. نقاره‌زنی در حرم رضوی، معمولاً به صورت موروثی است. مرحوم احمد اقوام شکوهی، سرپرست نقاره‌چیان حرم رضوی که چند سال قبل بدرود حیات گفت، این سمت را از پدرش به ارث برده بود و آن را به فرزند خودش واگذار کرد. این خدمت موروثی در آستان‌قدس، تنها محدود به نقاره‌زنی نیست، بلکه در بیشتر بخش‌های مربوط به خادمان، موضوع خدمت موروثی مورد توجه و برقرار است. منبع: روزنامه خراسان 

👈 امام خمینی(ره) فریاد تحریم نبرد، با دشمنان خدا و به سخره گرفتن فرهنگ شهادت و شهیدان و اظهار طعنه ها و کنایه ها نسبت به مشروعیت نظام کار آدمهای لامذهب یا مقدس نماهای متحجر است 📚صحیفه امام خمینی(ره) ج 21 ص 281 👈 فاستقم کما امرت 👇 https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283

تمام ترس ما از یک تحریم است و آن هم تحریم خداست نه کدخدا. چون اگر خدا تحریم‌مان کند رفع یا دفع آن به دست هیچ کس دیگر امکان پذیر نیست. اِلهى إن حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذي یَرزُقُنی؟! #ارجمندی 👈 فاستقم کماامرت https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283