#دقایقی_با_نهج_البلاغه گنج سخن 🎙خوشا به حال کسی که زیادی مالش را انفاق می‌کند و زبانش را از زیاده گویی نگاه می‌دارد! (حکمت ۱۲۳ نهج‌البلاغه ) 🎙هر گاه عقل کامل شود سخن کاهش میابد . (حکمت ۷۱ نهج‌البلاغه ) 🎙آنچه را نمیدانی نگو ؛ بلکه همه آنچه را که میدانی نیز نگو . (حکمت ۳۸۲ نهج‌البلاغه ) 🎙هیچ خیری در سکوت از سخن حکیمانه نیست ؛ همانطور که هیچ خیری در سخن جاهلانه نیست . (حکمت ۱۸۲ و ۴۷۱ نهج‌البلاغه ) ✍‌ کانال طلبه آنلاین 💡☫ @hoseiinadiideh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

اول اندیشه وانگهی گفتار توضیحی درباره حکمت ۳۸۱ که مطرح کردم تا سخن نگفته ای فرصت داری در مورد آن بیاندیشی و آن را در بند درآوری اما همینکه سخن گویی ،تو در بند میشوی ؛ پس همت کن و قبل از آنکه در بند سخن خود گرفتار آیی ، آن را سنجیده بر زبان جاری ساز و اگر سخنی نسنجیده یا غیر یقینی است از آن همچون طلا محافظت کن و بر زبان جاری مکن ✍‌ کانال طلبه آنلاین 💡☫ @hoseiinadiideh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

این بدین معنا نیست که سخن نسنجیده طلاست ، بلکه منظور حضرت در وجه شباهت ، شدت نگهداری و محافظت است . طلا را چگونه محافظت میکنی ؟ حاضر نیستی در دسترس دیگری قرار بدهی ؛ چون خطر ، آن را تهدید می‌کند. در سخن گفتن نیز چنین باش ؛ سخنی را که قرار نیست بر زبان آوری با نهایت درایت از آن نگهداری کن ؛ چون‌گاه سخنی نسنجیده باعث از دست دادن دوستی ها ، از بین بردن نعمتها یا ایحاد دشمنی ها و اختلاف می‌شود

به این قسمت های نهج البلاغه که رسیدم گفتم خدایا شکر که خبرنگار نشدم 😁

خبرنگار نشدم اینهمه نسنجیده حرف میزنم وای به روزی که شغلم خبرنگاری باشد 😂

میخوام روی این موضوع کار کنم 😬 خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم 😞

امیرالمؤمنین زیادی کلام را برای انسان مضر می‌داند؛ چرا که انسان پر حرف ، زیاد اشتباه می‌کند. منظور پر حرفی و زیاده گویی است . بعضی از سخن ها ، گفتن و نگفتن شان یکسان است و البته در بعضی دیگر ، نگفتن آن بهتر است ؛ مهمترین راهکار برای دوری از این آسیب‌ها، مدیریت سخن و کم گویی است . انسانی که به پرگویی و پر حرفی مبتلا نیست ، بهتر می‌تواند گفته های خود را مدیریت کند . هر اندازه بر درجات کمال نفس افزوده گردد ، انسان بر نیروی متخیّله بیشتر مسلط می‌شود و کمتر سخن می‌گوید؛ چون در این هنگام بدون اندیشه و تامل سخنی از دهانش بیرون نمی‌آید

پرهیز از سخن بدون علم و آگاهی 🎙یکی از عواملی که انسان را به پرحرفی می‌کشاند این است که برای سخن گفتن ،چارچوب نمی‌شناسد؛ آنچه علم ندارد بر زبان جاری می‌کند و از طرفی خیال می‌کند هر آنچه می‌داند و بر آن علم دارد باید بگوید ؛ در حالی که بیان آنچه به آن علم ندارد خلاف شرع و عقل است و بیان آنچه به آن علم دارد نیز در برخی موارد خلاف است و در مواردی بیان کردنش ضرورتی ندارد و فقط اتلاف عمر و هدر دادن انرژی است

با همه خوبی های سکوت ، گاهی هم باید کلام را مقدم داشت ؛ آنجا که سخن ،حق ،بجا و مفید باشد گاهی سکوت ، گناه و زشت است ؛ از این رو شناخت جای سخن و جای سکوت بسیار مهم است و باید بدانیم کجا سکوت کنیم و کجا سخن بگوییم

خوب بحث نهج البلاغه برای امروز کافیست اگر سخنی و نظری داشتید داخل گروه در خدمتم ❤️❤️❤️❤️