#لبنان_نوشت - مادر عزیزی که طلایت را برای کمک به جبهه مقاومت تقدیم کردی و رویش نوشته بودی این تنها دارایی من است؛ - عروس و داماد جوانی که هدایای ازدواج‌تان را برای ایران همدل فرستادید؛ - دوست باجَنَمی که به فرمان آقا ماشینت را برای مردم آواره جبهه مقاومت دادی؛ - کودکان نازنینی که با خبر سرمای کودکان، عیدی‌ها و دارایی قلک‌تان را تقدیم کردید؛ - دختر و مادر عزیزی که بازارچه خیریه راه انداختید تا به مقاومت کمک کنید؛ کمک‌های شما رسید؛ - اینجا شیعیانِ سوریِ امیرالمومنین شب‌ها می‌توانند گرم‌تر بخوابند. غذای گرم بخورند، بچه‌هایشان کمتر سختی بکشند ... - اینجا طلاهای شما به چادر و پتو و بخاری و غذای گرم و خدمات درمانی و قرآن در دست بچه‌ها تبدیل شده ... - اینجا خانواده‌های شهدای مدافع حرم با جهاد شما قدری دردها و آلام‌شان کمتر شده. جهاد او در میدان و جهاد شما در پشتیبانی از میدان بود ... - اینجا مردم می‌بینند و می‌شنوند که مردم ایران و گروه‌های جهادی ایرانی در این روزهای سخت کنارشان بودند ... خدا از همه‌تان قبول کند 🤲 #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

تصویری خاص از مبادله امروز جنازه صهیونیست ها در غزه عکس جنایتکار نتانیاهو را پشت تابوت های سیاه زده و توضیح داده اند که ما محافظ آنها بودیم و قاتل نتانیاهو بوده است. فلسطینی ها راه بازی با روح و روان صهیونیست ها که این ساعت ها تمام رسانه هایشان متمرکز بر غزه هستند و این تصاویر را وسیع بازتاب میدهند را به خوبی آموخته اند. چقدر حماس به همه چی دقت میکنن. آقا چند وقت پیش به تیم حماس که اومدن دیدار آقا فرمودند که حماس تو رسانه خیلی خوب عمل کرد واقعا باید یاد بگیریم #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

از بعلبک و هرمل برگشتیم بیروت

ام جعفر می گفت: یکی از تجار سوریه به حزب الله لطف داشت و کمک های زیادی می کرد. هر وقت می رفتیم سوریه به اصرار ما را می بردند خانه شان و مهمان نوازی را در حق مان تمام می کردند. تا هر چند روز که می ماندیم انواع کباب و میوه و ترشیجات و نان های مختلف به راه بود. خانه بزرگ و ویلایی شان به یک باغ زیتون زیبا و پرثمر وصل می شد و همیشه چند خدمتکار و باغبان مشغول کار بودند. آن روز همسرش را دیدم. گوشه حسینیه ای در هرمل. در خودش جمع شده بود و از سرما می لرزید. طوری که دندان هایش به هم می خورند. خیلی منقلب شدم. نشستم کنارش و سلام کردم. از دیدن من هم خوشحال شد و هم خجالت کشید. پرسیدم:‌ "خوبید؟ پس شما هم آواره شدید؟" اولش یک "الحمدلله" از ته قلبش بیرون داد و بعد برایم تعریف کرد که دواعش جولانی داشتند می رسیدند و فقط یک ربع وقت داشته اند که وسایلشان را بردارند و فرار کنند. کمی آب و خوراکی و لباس برداشته و آمده اند لب مرز. دولت لبنان مرز را بسته بود و آنها به سختی توانسته اند عبور کنند. با چهارتا بچه واقعا سخت بوده. حالا هم توی هرمل مانده اند و نه راه پس دارند و نه راه پیش. می گفت فردای روزی که فرار کردیم همسایه مان زنگ زد که رسیدند و دنبالتان گشتند و خانه و باغ تان را آتش زدند و رفتند. به همین راحتی! ام جعفر می گفت: صدهزار نفر از شیعیان سوری مثل این خانواده به هرمل پناهنده شده اند. که هرکدام برای خودشان خانه و باغ و زندگی داشته اند. می گفت این تعداد از جمعیت خود شهر بیشتر است. اما مردم آنها را در حسینیه ها و مساجد و خانه هایشان جا داده اند. طوری که همه جا پر شده و در فضای باز چادر زده اند ولی هوا خیلی سرد است. تامین لوازم گرمایشی و غذا برای این همه شیعه ی محترم که از ترس جان به ما پناه آورده اند چیزی است که این روزها خواب را از ما گرفته است. ام جعفر می گفت:‌ ما مردم لبنان خودمان اوضاع خوبی نداریم. خانه هایمان خراب شده. جوانان مان شهید شده. مفقودهایمان زیر آوارها مانده، کسب و کارمان به هم خورده. و مهم تر از همه اینکه پدر از دست داده ایم. عزاداریم. ام جعفر می گفت:‌ ولی نمی توانیم نسبت به خواهران و برادران شیعه خودمان بی تفاوت باشیم. آن ها وقتی ما آواره کشورشان شدیم بی تفاوت نبودند. ما را پناه دادند. ام جعفر می گفت:‌ همه شیعیان از یک پیکرند. ولی ایران سر این پیکر است. ما اگر طوری مان بشود اشکال ندارد. مهم سر است که باید سلامت باشد تا زندگی در این پیکر جریان داشته باشد. ام جعفر می گفت:‌ کاش شیعیان ایران قدر خودشان و زندگی هایشان و امنیت شان و رهبرشان را بیشتر بدانند. ام جعفر می گفت:‌ ما همچنان شاکریم و امیدوار. خدا بزرگ است. شهدا کمک می کنند که شرمنده مهمانان مان نشویم. و من می گویم:‌ بیایید ما هم کمکشان کنیم. آنها بدون کمک ما هم یک جوری از پس کارشان برمی آیند. بس که به خدا امیدوارند. ولی این ماییم که فردای قیامت بابت بی تفاوتی مان نسبت به اضطرار شیعیان و به هم نخوردن روال زندگی مان (با وجود این همه زندگی از هم پاشیده) در پیشگاه امیرالمومنین و حضرت زهرا باید پاسخگو باشیم. مثلا اگر بپرسند: «روزی که بچه های ما کشته و آواره شدند شما چه کردید؟» ما چه داریم بگوییم؟ «هیچی... خودمون هزار تا گرفتاری داشتیم!» نویسنده مطلب: دیمزن #از_لبنان | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

🎥 هم‌اکنون پخش زنده از ضاحیه بیروت؛ محل شهادت شهید سیدحسن نصرالله و همراهان 🌍 #انا_علی_العهد با #روایت_لبنان همراه باشید...

این کلیپ یادتونه؟ 👆 حالا اینو بخونید 😃👇

این توئیت رو براش send کنید این woman یه تنه reading کرد تو زبان فارسی😃 #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0