‍ ‍ ﷽ 💠 اعمال روز مباهله 🔹روز بیست وچهارم ذی الحجه بنابر مشهور روزی است که مباهله حضرت رسول با مسیحیان نجران در آن اتفاق افتاده است و نیز در این روز بود که حضرت امیرالمؤمنین در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد و آیه «انما ولیّکم الله» در شأن ايشان نازل شد. 🌸 در این روز چند عمل وارد شده است: 1️⃣ غسل 2️⃣ روزه 3️⃣ دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است در وقت و کیفیت و ثواب 4️⃣ خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحر ماه رمضان است؛ 5️⃣بخواند دعایی را که شیخ و سید روایت کرده اند بعد از دو رکعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار و اول آن «الحمدلله رب العالمین» است 👈همچنین صدقه دادن به فقرا بعنوان پیروی از امیر المومنین علیه السلام و زیارت ایشان و بهتر است در این روز زیارت جامعه خوانده شود 📚 مفاتیح‌الجنان التماس دعا

شان نزول ایه ولایت به روایت ابوذر 🔸از ابوذر روايت شده است كه گفت: روزى با پيامبر (صلی الله علیه و آله) نماز ظهر گزارديم. فقيرى در مسجد درخواست کمک كرد اما كسى به او چیزی نداد. پس فقير دستهاى خود را رو به آسمان گرفت و گفت: بار خدايا تو شاهد باش كه من در مسجد رسول (صلی الله علیه و آله) از اينان درخواست كردم ولى كسى چيزى به من نداد. على (عليه السلام) در آن‏ هنگام در ركوع بود. پس با انگشت كوچك دست راستش كه در آن انگشترى بود، به فقير اشاره كرد. فقير به طرف على رفت و آن انگشترى را در مقابل ديدگان پيامبر (صلی الله علیه و آله) از وى ستاند 🌹پس پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوندا برادرم موسى از تو درخواست كرد «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» تا آنكه گفت‏ «وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي» پس تو قرآنى ناطق فرو فرستادى كه به زودى تو را به وسيله برادرت يارى مى ‏كنيم و براى شما دو تن نيرو و قدرت قرار خواهيم داد. خداوندا اينك منم محمد پيامبر و برگزيده تو پس سينه مرا گشاده و كارم را آسان كن و براى من از ميان دودمانم، على را به وزيرى قرار ده و پشت مرا به وسيله او گرم كن. 🔸ابوذر گفت: به خدا سوگند پيامبر اين سخنان را تمام نكرده بود كه جبرئيل بر او فرود آمد و گفت: يا محمد آيه ‏ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ...» را بخوان. 📚الکشف و البیان : معروف به تفسیر ثعلبی : ذیل ایات 57 تا 63 سوره مائده

تقویم شیعه ☘️24 ذی الحجه خاتم بخشی امیرمومنان علی علیه السلام روزی فقیری وارد مسجد پیامبر شد و تقاضای کمک کرد؛ اما کسی چیزی به او نداد. او دست خود را به‌سوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! شاهد باش که من در مسجد رسول تو تقاضای کمک کردم؛ اما کسی به من چیزی نداد. در همین حال، امیرالمومنین علی(علیه السلام) که در حال رکوع بود، به انگشت کوچک دست راست خود، اشاره کرد، فقیر نزدیک آمد و انگشتر را از دست او بیرون آورد. 📕حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹. شیخ مفید تاریخ این ماجرا را ۲۴ ذی‌الحجه دانسته است 📗شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۴۱

🔸خصوصیات انگشتری که امیرمومنان علی علیه السلام به فقیر بخشید 🔹از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که وزن حلقه انگشتری که حضرت علی (علیه السلام) به فقیر داد، چهار مثقال و وزن نگین آن پنج مثقال و جنس آن نگین، یاقوت سرخ بوده و بهای آن با مالیات شام (۳۰۰ بار شتر نقره و ۴ بار شتر طلا) برابری می‌کرده است. ▫️این انگشتر برای مروان بن طوق بود که در جنگ به دست حضرت علی (علیه السلام) کشته شد. حضرت علی انگشتر آن را به عنوان غنیمت جنگی نزد پیامبر (صلی الله علیه و اله) برد. پیامبر نیز آن را به او هدیه داد. 📚بحرانی، البرهان، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۳۲۶-۳۲۷؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۲۵۹-۲۶۰

🔸مقداد بن اسود كندى مى ‏گويد: روزى در كنار رسول الله (صلى الله عليه و آله) در مسجد نشسته بوديم، يک عرب بدوى وارد شد. على (عليه السلام) در بين نماز ظهر و عصر در وسط مسجد به نماز ايستاده بود آن حضرت به درخواست سائل، انگشترى خود را به وى اهدا كرد. نبى اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمود: يا على، بخّ بخّ بخّ و جبت الغرفات. يعنى اى على، مبارک باد، مبارک باد، مبارک باد بر تو غرفه ‏هاى بهشت. در همين اثنا جبرئيل به زمين آمد و آيه‏ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ‏...» را بر مصطفى (صلى اللَّه عليه و آله) خواند 📚شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ترجمه روحانى، صفحه 91

- ✨ الله نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لّا شَرْقِيَّةٍ وَلا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَيَضْرِبُ اللَّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ . سورة النور / آية 35 🌺 اللهم صلّ على محمد وآل محمد وعجّل فرجهم والعن أعدائهم 🌺 ‌ #مباهله

مناسبت های روز 24 ذي الحجه

🔸برو ای گدای مسکین، به درِ سرای مهدی که به دست اوست امروز، نگینِ پادشاهی... ۲۴ ذی‌الحجه، سالروز خاتم‌بخشی امیرالمومنین (علیه‌السلام) و نزول آیه ولایت مبارک باد. 📖 إنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ... » سرپرست شما فقط خدا و رسول اوست و مومنانی که همواره نماز را برپا می‌دارند و در حال رکوع انفاق می‌کنند. (یعنی امیرالمومنین و اولاد معصومش علیهم‌السلام) 📚 سوره مائده، آیه ۵۵. 🌹✨🌹✨🌹

‍ ▫️به مناسبت روز #مباهله (۲۴ ذی الحجه) آرام و قرار نداشتند. پیامبر صلی الله علیه وآله برایشان نامه فرستاده بود. دعوتشان کرده بود مسلمان شوند. مسیحی بودند و اهل نجران. گفتند: اگر واقعا پیامبر خداست، باید اسمش در کتاب‌های آسمانی قبل آمده باشد. رفتند سراغ صحیفه‌ی حضرت آدم. بخشی از صحیفه، قصّه‌ی روزهای اوّل خلقت بود. همان‌جا که خدا همه‌ی فرزندان آدم را به او نشان داد. در میان همه آن‌ها، چهارده نور چشم آدم را خیره کرد.🌟 پرسید: خدایا این‌ها کیستند؟ شنید: "این‌ها بهترین فرزندان تو هستند: محمّد و اهلبیتش علیهم السلام" در میان آن چهارده نور، مردی بود که وجودش مثل ستاره‌ی صبح می‌درخشید. خدا به آدم فرمود: "روزی به دست این فرزندت بندگانم را نجات خواهم داد ✨ آن روز زمین را از عدالت و مهربانی لبریز خواهم کرد، همان‌طور که از ظلم و بی‌رحمی پر شده" 📚 برگرفته از اقبال الاعمال، جلد2 ص336.

تولی و تبری از اعمال روز مباهله از امام صادق صلوات الله علیه روایت شده که در روز مباهله چنین دعا می فرمودند: ..اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْنِي عَلَى الْإِيمَانِ بِكَ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ وَ الْوَلَايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّهِ وَ الِائتِمَامِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ فَإِنِّي رَضِيتُ بِذَلِكَ... بار الها! بر محمد و آل محمد درود فرست، و مرا محشور فرما بر ایمان به تو و تصدیق پیامبرت صلی الله علیه و آله و ولایت علی بن ابی طالب صلوات الله علیه و پیروی امامان از آل محمد صلوات الله علیهم و برائت و بیزاری از دشمنانشان، که من به این (اعتقاد) راضی هستم ای پروردگار من! 📚 مصباح المتهجد، الشيخ الطوسی، جلد ۱، صفحه ۷۶۲