🏴فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۵🏴 🔹در زیارت اربعین این‌طور توصیف شده: «وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَباعَ حَظَّهُ بِالاْرْذَلِ الاْدْنى وَشَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاْوْکَسِ وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدّى فى هَواهُ ...» اوصاف و اخلاقی مثل فریب‌خوردن از دنیا و دنیاپرستی، فقط به سبب هوای نفس فردی و عشق یک شخص به دنیاطلبی شکل نمی‌گیرد بلکه ایجاد بسترهای اجتماعی برای دنیاپرستی است که باعث می‌شود یک جامعه نسبت به ارتکاب بزرگ‌ترین گناهان تاریخ بشریت به اجماع برسند. ◾️بالاترین سطح از معنای دنیاپرستی زمانی محقق می‌شود که وصفِ یک جامعه بشود. پس امروز نیز باید توجه داشته باشیم که کیفیت و ابزارهای حکمرانی و الگوهای اداره در نظام اسلامی نباید بستر و محیط برای رشد اوصاف رذیله‌ای ایجاد کند که در زیارت اربعین قرائت شد. 🔹اگر حب الدنیا (که در روایات به عنوان «رأس کل خطیئه» و محور کل گناهان و خطاها نام گرفته) هدف الگوها و ابزارهای اجتماعی قرار گرفت، بسیار طبیعی خواهد بود که اخلاق رذیله و گناهان در آن جامعه به صورت تصاعدی و شدیدتر از گذشته جریان پیدا کند. ◾️امروزه این خلق اجتماعی (دنیاپرستی) توسط الگوهای رایج در جهان ایجاد می‌شود و اگر این الگوها را صرفاً به شرط «عدم مخالفت بیّن با احکام شرع» وارد جامعه اسلامی کنیم، سرنوشتی همانند سرنوشت دوران مشروطه برای ما رقم خواهد خورد. 🔹زیرا این الگوی اداره، نظامی یک‌پارچه و همه جانبه است که با مقیدکردن و مشروط کردن آن اصلاح نمی‌شود بلکه در عمل، همه آن قیود و شروط را به نفع خود منحل می‌کند و به تدریج، اهداف و مقاصدی که برای آن طراحی شده را محقق می‌نماید. لذا رهبری معظم (به‌عنوان پرچمدار توحید) ضرورت تولید «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» را مطرح کردند. ◾️در واقع بعد از جنگ تحمیلی که خواستیم به صورت علمی و تخصصی کشور را اداره کنیم و از سویی، علما و فقها به این امور حساسیت نداشته و آن را خارج از خطابات شارع دانستند، الگوهای توسعه با شدت بیشتری وارد شؤون اداره نظام شد و امروزه آثار اجتماعی اخلاقی و فرهنگی آن نمایان شده است. 🔹البته ساحت علما و متولیان دین منزه است از اینکه برای دنیاپرستی مردم، محیط اجتماعی درست کنند اما پیچیدگی‌های امروزین کفر و جریان بسیار نامحسوس آن در کیفیت اداره و نحوه معاش و تدبیر شؤون زندگی مردم، باعث غفلت علما و مؤمنین شده است؛ همان‌طور که در دوران مشروطه، فقط عنوان «دفع استبداد»‌ مورد توجه بعضی از علماء واقع شد و پیچیدگی جریان کفر در وضع قوانین و نظام دموکراسی ملاحظه نگردید. ◾️به‌طور نمونه: مدل و ماشین متداول اداره جوامع، برای تحریک و برانگیختن مردم و ایجاد انگیزش اجتماعی، نیازمند سوخت متناسب با هدف دنیاپرستی است؛ سوخت این ماشین و مدل‌ توسعه، «خلق حرص» نام دارد که از طریق ایجاد محیط «مدّ و تنوع در انواع کالا» محقق می‌گردد. 🔹در روایت آمده است که «أُصُولُ اَلْكُفْرِ ثَلاَثَةٌ اَلْحِرْصُ وَ اَلاِسْتِكْبَارُ وَ اَلْحَسَدُ»؛ اگر حرص به عنوان یکی از اصول کفر، «محور تحریک جامعه» در الگوهای حکمرانی متداول جهانی شود، نباید مؤمنین و عزاداران حسینی به بررسی و کسب بصیرت نسبت به ابعاد آن بپردازند؟! 📗گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک) ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🏴فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۶🏴 🔹دوست بزرگواری با افتخار می‌گفت: «فلان کوه‌نورد از یک کوه چند هزار متری صعود کرده و پرچم امام حسین (ع) را بر قله آن کوه به اهتزار درآورده». البته که چنین شخصی مأجور است اما به نظر می‌رسد شأن نام و پرچم امام حسین(ع) این است که بر قله‌ی الگوها و سیاست‌ها و برنامه‌های اداره کشوری که حسینی است، به اهتزار در بیاید. ◾️شأن امام حسین(ع)، تبدیل جوامع و تغییرات امت‌ها است و خون آن بزرگوار، موتور محرکه تاریخ است. لذا با توجه به شرایط کنونی ــ که همانند شرایط امام حسین(ع) ــ بحث خطر سلطه کفر بر مؤمنین مطرح است، امتحان امروز ما محبین و عزاداران حسینی بر سر «کیفیت و نحوه حاکمیت» است. 🔹 قبل از رنسانس، بخش مهمی از تحریک عموم برای فعالیت و کار بر اساس استبداد و زور و ارعاب و ترسی شکل گرفته بود. اما در دوران جدید باید دائما کالاهای متنوع و جدید را در مقابل این جامعه قرار داد تا این مردم برای دستیابی به آنها به بالاترین حد از فعالیت‌های اقتصادی برسند! ◾️پس برای تحریک یک جامعه و تأمین سوخت ماشینی که جامعه را حرکت می‌دهد، «اقامه اخلاق حرص» صورت می‌گیرد. حال آیا خداوند متعال اجازه می‌دهد که منشأ تحریک و تحرک جامعه اسلامی، «خلق حرص» باشد؟! 🔹در واقع توسعه‌یافتگی از طریق مانور تجمل، جلال و جبروت الگوی مصرف جدید و کارآمدی و آسایش و رفاه کالاهای مدرن، همه دل‌ها را می‌برَد و باعث ایجاد انگیزه‌های بالا برای کار و فعالیت اقتصادی می‌شود. ◾️از لوازمات تبعیت از توصیه‌های کارشناسان و متخصصین اقتصادی و مدل‌های کاربردی غربی این است که می‌گویند: «اگر می‌خواهید تحرّک شدید اقتصادی در کشور ایجاد شود باید محیطی از تنوع و کثرت در کالاهای لوکس را جلوی چشم مردم ایجاد کنید تا علت حرکت آنها برای کار با کیفیت و کمیت شود.» 🔹از سویی در منابر امثال این روایت‌ نورانی بیان می‌شود که «اگر کسی کار کند تا نفقه خانواده خود را تأمین کند، همانند مجاهد فی‌ سبیل الله خواهد بود» اما از این واقعیت غفلت می‌شود که امروزه در الگوهای توسعه متداول، آنچه عامل تحریک برای کار کردن جوامع می‌شود، حرص برای دستیابی به مرحله بعدی کالاهاست و نفقه نیز عملاً بر همین اساس (تأمین الگوی مصرف به‌روزتر و جدید‌تر) تعریف خواهد شد. ◾️یا مرتب علما به مردم می‌گویند: «چرا به فقرا کمک نمی‌کنید؟ چرا انفاق نمی‌کنید؟» حال اینکه مردم می‌دانند گرچه کالای مورد نیاز خود را تهیه کرده‌اند اما باید دوباره پول جمع کنند تا بتوانند سطح بعدی همین کالا را تأمین نمایند. زیرا وقتی کالاهای مورد استفاده مردم، دائما تغییر می‌کند و محیط تنوع و کثرت در کالاها ایجاد می‌شود، هماهنگ نبودن با این تغییرات، باعث «تحقیر» در جامعه خواهد شد. 🔹روایات بسیاری در مذمت وصف حرص آمده؛ به‌طور نمونه، امام صادق(ع) می‌فرماید: «مَا فَتَحَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بَاباً مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْيَا إِلاَّ فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِ مِنَ اَلْحِرْصِ مِثْلَهُ» خدای متعال هیچ دری از امور دنیا را برای عبدی نگشود (یعنی فضای تلذذ و معاشقه با دنیا برای کسی باز نشد) مگر اینکه دری از «حرص» همانند آن درب دنیایی برای او بگشاید. ◾️امروز این الگوهای اداره، مصداق حرص و آیه شریفه «لاتَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ» (مائده/2) است و توسط آنها، همکاری اجتماعی برای تحقق رذایل و گناهان شکل می‌گیرد؛ اما به دلیل پیچیدگی موضوعاتی مثل توسعه و مدل اداره، به آنها توجه عمیقی نمی‌شود و لذا مصادیق اجتماعیِ این آیات و روایات مغفول واقع می‌شود. 📗گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک) ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ✔️قسمت پنجم گزیده ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🏴فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۷🏴 🔹امروز هیئات و متدینین و روحانیت باید از این ظرفیت جمع شدن مردم بر حول محبت امام حسین (ع) برای حل مسائل محوری اعتقادی (یعنی درگیری اسلام با کفر مدرن) استفاده کنند. مقام معظم رهبری نیز در دیدار با مداحان اهل بیت(ع) به همین نکته مهم اشاره فرمود که مداحان، «مدیریت شادی و عزای جامعه» را بعهده دارند و باید بتوانند در جنگ نرم نقش ایفا کنند. اگر این وظیفه بدرستی انجام نشود، مجازات سنگین‌تری خواهند شد. ◾️معظم‌له در تبیین بزرگی این مسئولیت و سنگینی مجازات الهی نسبت به عدم تحقق این مهم، داستان حضرت یونس(ع) را مثال زدند. زیرا ایشان، پیامبر الهی بود اما به دلیل برخی نارسایی‌ها، خداوند متعال او را به دهان نهنگ انداخت. به غیر از مداحان، می‌توان این مسئولیت خطیر را ناظر به سخنرانان و روحانیت و حوزه‌ها نیز دانست. 🔹 البته بعضا در هیئت‌ها، منبرها و شعرها مسائلی ناظر به موضوعات روز مطرح می‌شود اما یا حجم آن بسیار کم است و یا اکثرا نقد سیاسی به یک جناح و برخی اشخاص است. حال آیا مسائل محوری تهاجم اعتقادی تمدن مُدرن به پرچم اسلام و امام حسین(ع) این موضوعات است؟! ◾️بحث درباره اوصاف اخلاقی و خُلق‌هایی بود که بوسیله ابزارهای خاصی به «وصف اجتماعی» تبدیل می‌شود و نه فقط تک تک افراد، بلکه یک جامعه و یک امت را «حریص» بار می‌آورد. گفته شد که مهمترین این ابزارها در دوران ما، «روش و مدل اداره کشور» است. 🔹اما مدل اداره به عنوان یک ماشین، به جز حرص از سوخت دیگری نیز بهره می‌برد؛ در توضیح این سوخت دیگر باید گفت: مدل اداره (یا همان الگوی توسعه) باید حرص را منظم کرده و کنترل کند تا به جای درگیری بین افراد و اقشار، «فرمان‌بَری و اطاعت» جریان پیدا کند و جامعه قابل مدیریت شود. ◾️در همین راستا، از طریق طبقاتی‌کردن الگوی درآمد و قدرت خرید، «اختلاف پتانسیل» بین طبقات مختلف جامعه ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، فاصله زیاد بین حقوق و مزایای مدیرعامل یک شرکت با تکنسین‌ها و فاصله حقوق تکنسین‌ها با کارگران فنّی یا کارگران ساده، باعث می‌شود فرمان در شرکت از بالا به پایین جریان پیدا کند و مدیریت از طریق طبقاتی‌کردنِ الگوی درآمد و بالتبع الگوی مصرف امکان‌پذیر شود. 🔹این روند و قواعد، دقیقا پرورش دادن جوامع بشری با خُلق «حسد» است. اگر جامعه‌ای بر اساس قدرت خرید و تمکّن مالی طبقه‌بندی شد و اختلاف در درآمد، جایگاه و هویت و منزلت و آبروی اجتماعی را معیّن کرد، تمام افراد جامعه باید نسبت به جایگاه و درآمدِ پست بالاتر از خود حسد بورزند و تلاش کنند تا جای او را تصاحب نمایند. ◾️در حالی که در فرهنگ دین، روایات بسیاری در مذمت «حسد» آمده است؛ به طور نمونه، از امام باقر (ع) نقل شده است: «إِنَّ اَلْحَسَدَ لَيَأْكُلُ اَلْإِيمَانَ كَمَا تَأْكُلُ اَلنَّارُ اَلْحَطَبَ؛ حسد ایمان را می‌خورد، همان‌طور که آتش، هیزم را می‌بلعد (و نابود می‌کند)». آیا اخلاقی که ایمان را می‌بلعد، باید منشأ جریان فرمان و حرکت و انگیزه جامعه اسلامی قرار گیرد؟! 🔹اما در نظام اسلامی کسانی که مسئولیت بالاتری دارند قرار نیست حقوق بیشتری نیز دریافت نمایند زیرا مدیران و مسئولین جامعه اسلامی، برای قدرت اسلام و جلوگیری از تسلط کفر، حکومت تشکیل داده‌اند و لذا باید بالاترین سطح از زهد انقلابی را دارا باشند و با دل کندن از دنیا توانایی ریسک‌های بزرگ را در خود بپرورند. ◾️پس باید توجه داشت که جایگاه و مسئولیت روحانیت و مبلغین و سخنرانان و مداحان اهل‌بیت(ع) ــ به تعبیر مقام معظم رهبری ــ مانند جایگاه انبیا است و اگر انجام وظیفه نکنیم ممکن است گرفتار اسارت و حبس در «بطن حوت» شویم. 📗گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک) ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ✔️قسمت پنجم گزیده ✔️قسمت ششم گزیده ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🏴فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۸🏴 🔹درباره مصیبت امام حسین(ع) اینگونه بیان شده است: «اقْشَعَرَّتْ لَدمکُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ مع أَظِلَّةُ الخلائق». مصیبتی که عرش الهی را بلرزه در می‌آورد حتما می‌تواند جوامع را تکان دهد و موتور محرکه تاریخ شود. اما اگر از این آیه‌الهی استفاده نشود و هیئت‌ها و مساجد و حرم‌ها به مراکز مبارزه با تسلط فرهنگی و اقتصادی کفر تبدیل نگردد و پیام عاشورا در این مسیر قرار نگیرد، بعید نخواهد بود که دچار بلای محرومیت از مجالس عزای حسینی (مانند دوران کرونا) شویم. ◾️در گفتار قبلی، اقامه وصف «حرص و حسد» بر برخی ارکانِ «مدل اداره» (به عنوان ابزاری که خُلق اجتماعی می‌سازد) تطبیق داده شد تا روشن شود مدل اداره و علم حکمرانی و روش تأمین معاش می‌تواند کافرانه یا اسلامی باشد و نمی‌توان به راحتی، استفاده از آن برای تأمین معاش مسلمین را پذیرفت و امضا کرد. 🔹اما وصف رذیله‌ی دیگری که در فرهنگ آیات و روایات به شدت مورد عتاب و توبیخ و تهدید قرار گرفته و از آن نهی شده، وصف و عنوان «جمع المال» است که یکی از نمونه‌های این برخورد شدید، در سوره مبارکه «همزه» مشاهده می‌شود. این سوره با آیه «ويْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ» آغاز شده که عیب‌جویان و طعنه‌زنندگان را تهدید می‌کند. ◾️شاید تصور کنیم که این آیه فقط در حال هشدار به کسانی است که در روابط خانوادگی خود مشغول عیب‌جویی و طعنه‌زنی به همسر و عروس و داماد خود و... هستند اما آیات بعدی چنین انحصاری را ردّ می‌کند:«الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ» (همزه/ ۲) هر مسخره‌کننده و عیب‌جو، کسی است که اهل جمع‌کردن ثروت و مال بوده و به شمارش آن می‌پردازد. 🔹البته بعضاً تصور ما از «جمع مالا و عدّده» منحصر به شخصی است که خود به دنبال مال دنیا بوده و پول روی پول می‌گذارد و در حال شمارش ثروتی است که در گاوصندوق یا حساب بانکی خود جمع کرده! اما توجه به آیه «الَذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطّوِّعِينَ...» (توبه/۷۹) نشان می‌دهد که اینان یک «جماعت» هستند و باید تأمل کرد که امروزه این جماعت‌ها چگونه شکل می‌گیرد؟ ◾️در تناسب با همین مطلب است که از امام‌رضا(ع) نقل شده: «لَا يُجْمَعُ الْمَالُ إِلَّا بِخَمْسِ خِصَالٍ بِبُخْلٍ شَدِيدٍ وَ أَمَلٍ طَوِيلٍ وَ حِرْصٍ غَالِبٍ وَ قَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَ إِيثَارِ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ؛ مال و پول جمع نمی‌شود مگر با پنج خُلق: بخل شدید و آرزوی دور و دراز و چیرگی حرص و قطع رحم و نابودی روابط خانوادگی (انسانی) و مقدم‌کردن دنیا بر آخرت». 🔹به نظر می‌رسد مصداق اصلی امروزه‌ی این آیات و روایات، نظام سرمایه‌داری جهانی و وضعیت عینیِ «بخش خصوصی» است که در مدل‌های توسعه، اصل و اساس قرار گرفته و در جهان به عنوان پیشران و محور اقتصاد و رونق اقتصادی معرفی می‌شود. آیا اخلاق و فرهنگ حاکم بر بخش خصوصی (شرکت‌های بزرگ و کارتل‌ها) در عالَم واقع چیزی جز ایجاد قطب‌های بزرگ ثروت و تمرکز سرمایه‌های کلان است؟! ◾️محوریت بخش خصوصی در اقتصاد اگر به معنای حاکمیت نظام‌سرمایه‌داری (و نه عموم مردم) باشد، نمود عینی و تجسم خارجیِ همان اخلاق رذیله است. یعنی اگر تخصیص مقدورات و منابع و تدوین قوانین کشور بر محور بخش خصوصی (به تعریف متداول آن در جهان) تنظیم شود، همان اخلاق حرص و حسادت می‌تواند با «جمع‌المال» و تجمیع ثروت و تمرکز سرمایه، ابزار و اهرمی برای تأمین حرص خود به دنیا و هزینه‌های سنگین آن را طراحی نماید. 🔹اگر به درستی در بیانات رهبری تأمل شود، معلوم خواهد شد که مقصود معظم‌له از بخش خصوصی، ورود «عموم مردم» در اقتصاد کشور است اما «مردم» توسط ادبیات تخصصی علم اقتصاد به بخش خصوصی‌ای تأویل و تحریف شده که نه تنها عموم مردم نیستند بلکه قشر بسیار کوچکی از جامعه یعنی سرمایه‌دارانِ کلان هستند که معمولاً از اعتقادات و اخلاق عموم مردم متدین ایران دوری می‌کنند. ◾️امروزه انگیزه‌ای مثل کسب رضایت امام حسین(ع) و ابراز ارادت به ایشان، این همه شور حسینی در کشور به راه می‌اندازد؛ حال اگر مومنین متوجه بشوند که این نظام مدیریتی مورد رضایت خدای متعال و ائمه‌اطهار(ع) نیست و بر مطالبه راه جایگزین متمرکز شوند، همین شور حسینی نمی‌تواند این وضعیت را اصلاح کند؟! 🔹اعجاز شور و عشق حسینی این است که می‌تواند چنین مسائلی را حل کند والا اموری مانند شفای مریض‌ و... در مقایسه با دیگر کرامات این بزرگواران، امری عادی است. شور حسینی قدرت حل امراض اجتماعی را دارد؛ شور حسینی می‌تواند خلق‌های رذیله‌ای که منشأ تحریک و تحرک جوامع می‌شوند را به اخلاق الهی تبدیل نماید. 📗گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک) ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ✔️قسمت پنجم گزیده ✔️قسمت ششم گزیده ✔️قسمت هفتم گزیده ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🏴فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۹🏴 🔹حضرت علی(ع) در توصیف سند ملک معروفی که شریح قاضی خریده بود، فرمود: «مُبْلِي أَجْسَامِ الْمُلُوكِ وَ سَالِبِ نُفُوسِ الْجَبَابِرَةِ مِثْلُ كِسْرَى وَ قَيْصَرَ وَ تُبَّعٍ وَ حِمْيَرَ وَ مَنْ جَمَعَ الْمَالَ إِلَى الْمَالِ فَأَكْثَرَ وَ بَنَى فَشَيَّدَ وَ نَجَّدَ فَزَخْرَف...». یعنی حضرت وصفِ «جمع‌المال» را به صاحبان حکومت و طراحان ساختارهای اجتماعی نسبت می‌دهد؛ نه هر فرد عادی که پول جمع می‌کند! ◾️اگر بخواهیم آیات و روایاتِ مذمت وصف «جمع المال» را به درستی تطبیق دهیم، آیا نباید ابزارها و الگوهایی را توبیخ نماییم که اخلاق و فرهنگ حبِّ المال و جمع المال و تجمیع سرمایه را در جوامع نهادینه می‌کنند؟! 🔹امروزه بزرگترین حجم تجمیع ثروت جز در بخش خصوصی (به معنای شرکت‌های بزرگ و کارتل‌ها) رقم می‌خورد؟! در این صورت اگر بخش خصوصی که مرکزی اجتماعی برای تولید این خُلق است، به محوری برای اقتصاد تبدیل شود و تشویق و توبیخها و سایر ابزارهای حاکمیتی به نفع آن طراحی شود، جز این است که سایر افراد و اقشار جامعه هم با خُلقِ «جمع‌المال» پرورش پیدا می‌کنند؟! ◾️به‌نظر می‌رسد هشدار رهبر انقلاب نسبت به خطر تبدیل شدن نظام اقتصادی کشور به «وال استریت ایرانی» (۹۵/۳/۲۹) توجه به همین امر است که بخش خصوصی به معنای متعارف جهانی آن، تناسبی با انگیزه‌های الهی و انقلابی مردم ایران ندارد. 🔹البته روایاتِ «مذمت جمع المال»، به معنای نفی «تولید ثروت» در نظام اسلامی و دوری از فعالیت اقتصادی و تنبلی در طلب رزق نیست بلکه امیرالمومنین(ع) به عنوان قلّه زهد و دوری از دنیا، بالاترین حد از تولید ثروت را رقم زده است. ◾️اما این شدّت از تولید ثروت حضرت، ابداً همراه با خُلق «جمع‌المال» و تجمیع سرمایه و حداکثرسازی سود شخصی نبوده بلکه صرف فقراء و مساکینی شده که بر اثر روابط اجتماعی ظالمانه، در فقر و مسکنت گرفتار بوده‌اند. 🔹لذا در روایات درباره نحوه فعالیت اقتصادی اینطور توصیه شده: «لِيَكُنْ طَلَبُكَ لِلْمَعِيشَةِ فَوْقَ كَسْبِ الْمُضَيِّعِ وَ دُونَ طَلَبِ الْحَرِيصِ الرَّاضِي بِدُنْيَاهُ الْمُطْمَئِنِّ إِلَيْهَا وَ لَكِنْ أَنْزِلْ نَفْسَكَ مِنْ ذَلِكَ بِمَنْزِلَةِ الْمُنْصِفِ الْمُتَعَفِّفِ تَرْفَعُ نَفْسَكَ‏ عَنْ مَنْزِلَةِ الْوَاهِنِ الضَّعِيف... طلب معاش تو باید بالاتر از کسی باشد که کسب و کار خودش را ضایع می‌کند و پایین‌تر از کسی باشد که حریصانه به دنبال دنیاست و به آن راضی است و آرامش‌اش را در دنیا می‌بیند. ولی خودت را در جایگاه منصف و عفیف نسبت به دنیا قرار بده اما بالاتر از جایگاه کسی که دچار ضعف و سستی و ناتوانی در این عرصه است.» ◾️بنابراین انگیزه‌های الهی در اقتصاد، می‌تواند شدیدترین فعالیت‌های اقتصادی را رقم بزند. اما مسأله این است که وضعیت عینیِ فعالیت‌های اقتصادی در جهان با محوریت بخش خصوصی، انگیزه‌های الهی را به پست‌ترین انگیزه‌های مادی و کفرآلود تبدیل می‌کند و جامعه را بر اساس تکاثر و جمع‌المال پرورش می‌دهد. 🔹کسی مخالف با این نیست که سرمایه‌دار با تکیه به اندازه‌ی واقعیِ سرمایه خود به کسب سود بپردازد اما بحث بر سر این است که ابزارهای اجتماعی در جامعه اسلامی نباید باعث ایجاد توانِ چندین‌هزار برابری برای سرمایه‌داران شوند. آیا در این صورت، آیه‌ی «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ» (حجرات/۱۳) که مکرراً در منابر تکرار می‌شود، قابلیت تحقق خواهد داشت؟! وقتی که تمامی امکانات کشور به سمت «سرمایه‌داران کلان» هدایت شود، معنای «اکرمکم» (گرامی‌ترین‌ها و آبرودارترین‌ها و ارجمندترین‌ها) عملاً به همان قشر منصرف نخواهد شد؟! ◾️بحثی که پیرامون «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» در مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) بیان شد به این دلیل است که شأن خون امام حسین(ع) و منبر مجلس عزای حسین(ع)، بسیج کردن مؤمنین بر سر چنین مسائلی است، تا سرنوشت جامعه تشیع از گرفتاری در ساختارهای کفر مُدرن نجات پیدا کند و اسلام در رهبری تکامل اجتماعی حضور داشته باشد. ‼️نکند ما مبلغین، مداحان، سخنرانان و برگزارکنندگان هیئات حسینی به دلیل غفلت از این موضوعات اساسی، مانند حضرت یونس(ع) تصور کنیم خداوند زندگی و روزی را بر ما سخت نمی‌گیرد؛ «وَ ذَا النُونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ». 📗گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک) ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ✔️قسمت پنجم گزیده ✔️قسمت ششم گزیده ✔️قسمت هفتم گزیده ✔️قسمت هشتم گزیده ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

📂فایل کتاب «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد اول: در سطح فعالان جبهه انقلاب) ❇️ لینک گزیده‌های منتشره شده از این کتاب: ✔️قسمت اول گزیده ✔️قسمت دوم گزیده ✔️قسمت سوم گزیده ✔️قسمت چهارم گزیده ✔️قسمت پنجم گزیده ✔️قسمت ششم گزیده ✔️قسمت هفتم گزیده ✔️قسمت هشتم گزیده ✔️قسمت نهم گزیده 🏴#محتوای_سخنرانی_محرم🏴 ☑️http://eitaa.com/HossiniehAndisheh

📽️بازنشر #کلیپ_کوتاه از سلسله مباحث فتنه اعتقادی؛ مشروطه اقتصادی 🏴 ملت ایران در ایام #اربعین بدون طلب پول و مقام و جایگاه، به محبین امام حسین ع خدمات میدهند آیا همین انگیزه و روحیه، نمی‌تواند وارد راه‌اندازی "خط تولیدِ" وقفی شود تا کشور برای رونق تولید، از وابستگی به سرمایه‌ی بخش خصوصیِ متداول با اخلاق نظام سرمایه‌داری بی‌نیاز شود؟! 🏴اگر بخشی از نذورات و کمک‌های مومنانه مردم در مساجد و رزمایش‌های مواسات به راه‌اندازی خط تولیدهای وقفی (یعنی حذف قیمت خط تولید از هزینه بنگاه‌های اقتصادی مردمی و حذف قیمت خط تولید از قیمت کالا) اختصاص پیدا کند باعث رونق بی‌نظیر تولید و کنترل تورم و گرانی می‌شود... 🏴اثر کنترل تورم، حتی در همین کمک‌های مومنانه مشهود خواهد بود: یعنی قیمت همین بسته‌های معیشتی ثابت می‌ماند و نیازی نیست سال‌های بعد با مبلغ چندین برابر امسال، بسته معیشتی تهیه کنیم... 📅 ۳ مرداد ۱۴۰۲ ☑️ https://eitaa.com/HossiniehAndisheh