ناگفته هایی از پشت پرده... @hosseinkomail1404

ناگفته هایی از پشت پرده... #2 @hosseinkomail1404

در ماهشهر چخبر است؟ @hosseinkomail1404

✅ بدون حق اعتراض مردم‌سالاری ناقص است ✔️ مردم‌سالاری یک سکه دوروست که حمایت و اعتراض در آن توأمان است ✔️ اعتراض به حکمرانی مخالفت با جمهوری اسلامی نیست✔️ نگرانی‌های امنیتی، اعتراض سیاسی را به تابو تبدیل کرده است (بخش دوم) 🔴 بخواهیم یا نخواهیم، اعتراض یک واقعیت اساسی هر جامعه‌ای خصوصا جامعه مردم‌سالار و نیز متکثر مثل جامعه امروز ایران است. جوامع خالی از اعتراض ممکن نیست. هر نظام حکمرانی درباره بود و نبود اعتراض نمی‌تواند تصمیم بگیرد. فقط در این باره می‌تواند تصمیم بگیرد که این اعتراضات چگونه ظهور و بروز پیدا کند: به شکل شورش و رفتارهای آنارشیک و به طبع پرهزینه؟ یا اعتراض‌های قاعده‌دار و روال‌مند و کم‌هزینه و حتی سودمند؟ 🔴 آنچه اجرای این اصل را معطل نگه داشته است چند چیز است: یکم این است که اراده سیاسی کافی برای اجرای آن نیست. حاکمیت و ساختارهای ناشی از آن مثل قوه مجریه، مجلس و نیز قوه قضائیه، اراده لازم  برای اجرای این اصل را ندارند. یکی از دلایل احتمالا تفسیری است که اعتراضات به حکومت و حکمرانی کشور را به اصل حاکمیت جمهوری اسلامی تسری می‌دهد و هر اعتراضی را اعتراض به اصل جمهوری اسلامی می‌داند. این تفسیر خصوصا در دهه ۶۰ و ۷۰ تفسیر غالب بود و از این تفسیر سوءاستفاده فراوانی شد و مسئولین خود را مساوی اصل نظام تلقی و طبیعتا هر نقدی به حوزه کاری خود را نقد اساس جمهوری اسلامی معرفی می‌کردند. 🔴 یکی دیگر از دلایل آن احتمالا این است که اعتراضات به خصوص اعتراضات سیاسی، عملکرد و تصمیمات اداره‌کنندگان کشور از جمله قوه مجریه را هدف قرار خواهد داد و آنها حاضر به پرداختن چنین هزینه‌ای نیستند. مثلا برگزاری انتخابات شوراهای شهر و روستا تا ۲۰ سال بعد از انقلاب به تأخیر افتاد. چون با تشکیل شوراها، دولت‌ها یک امکان مهم یعنی اداره شهرداری‌ها را از دست می‌دادند. 🔴 دومین مسئله، نگرانی‌های عمدتا امنیتی ناشی از بی‌تجربگی در اجرای این اصل است. جمهوری اسلامی برخلاف مشارکت ایجابی یعنی تجربه برگزاری چهار دهه انتخابات، تجربه‌ی مستمری در برگزاری تجمعات اعتراضی روال‌مند و قانونی ندارد و همین بی‌تجربگی، اجتماعات اعتراضی را به یک «تابو» تبدیل کرده است. اگر این تجربه چهل سالگی برگزاری انتخابات نبود و قرار بود برای اولین بار امسال  انتخابات برگزار شود، اما و اگرهای به مراتب قوی‌تر درباره آن مطرح می‌شد و به جای «تابوی اعتراض»، تابوی انتخابات داشتیم. 🔴 سومین مسئله ضعف در فرهنگ و مدنیت سیاسی درباره اعتراض است. باید مرز اعتراض قاعده‌مند از شورش و کنش‌های آنارشیک تفکیک بشود تا اعتراض دست‌مایه بر هم خوردن آرامش و امنیت و ثبات کشور نشود. در این باره نهادهای جامعه‌پذیری سیاسی از جمله آموزش‌وپرورش، صداوسیما، احزاب و گروه‌های سیاسی مسئولند. تجربه مستمر اعتراضات از عناصر مهم رشد فرهنگ سیاسی و مدنی درباره برگزاری اعتراض‌های بدون خشونت و آرام است. 🔴 چهارمین مسئله پیدا کردن سازوکارها و روش‌های بیان اعتراضات به شکلی است که ثبات و امنیت را خدشه‌دار نکند و به خشونت آلوده نشود و در ضمن اعتراض مؤثری باشد. شکل و صورت‌های اعتراض می‌تواند از تجمع تا راهپیمایی و... متکثر باشد و به شکل خاصی محدود نشود بنابراین در این باره می‌توان علاوه بر تجربه بومی کشور، با مطالعه از تجارب دیگر کشورها نیز استفاده کرد. ✳️ منبع: گفتگو با الف @Parvizamini_ir

#دلار @hosseinkomail1404

رادیکالیسم سیاسی در چند ماه آینده چگونه خواهد بود؟ @hosseinkomail1404 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

1

2

3

4

5

کودتای کارمندان جمهوری اسلامی علیه انقلاب اسلامی؟! @hosseinkomail1404 👇👇👇👇

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

چرا رهبری از ماجرای بنزین دفاع کرد؟ @hosseinkomail1404 👇👇👇👇

1

2