eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
478 ویدیو
177 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ ای نماد حلم و علم، جهان تو را می‌خواهد شخصیتش آرام و دور از جنجال بود. در دنیای آشفته و پر همهمه ی روزگارش، کم نبودند کسانی که گهگاه به او یا خانواده اش توهینی کنند؛ اما هیچ وقت ندیدم با کسی گلاویز شود... عبور می‌کرد... عبور کردن از آدمها را خوب بلد بود؛ اما برای من که اطرافیانم را طوری دیده بودم که با شنیدن کوچکترین اهانتی، بی ادب را چنان توبیخ می کردند تا بفهمد یک من ماست چقدر کره دارد و غیرت اصیل به خانواده یعنی چه، این "عبور کردن" عجیب بود! گاهی یواشکی فکر میکردم که شاید عزیزانش را خیلی دوست ندارد که رویشان غیرتی نمی‌شود و هیچ وقت جواب دشمنان بدگویش را با تندی نمی‌دهد تا بفهمند با چه کسی طرفند. دیروز داستان امام باقر را دیدم که در مقابل توهین فرد مسیحی به خود و مادرش، با ملایمت پاسخ داده است. داستان جدیدی بود! این بار موضوعِ یک آدم عادی نبود، موضوع، امام معصوم بود، یک الگو. چقدر عجیب بود! باورم نمیشد روش زندگیمان اینچنین وارونه شده باشد! باورم نمیشد خوب و بد اینچنین جابجا شده اند که خودمان هم نفهمیدیم! چرا انقدر دور شدیم از واقعیت؟ آن آرامش و منطق کجا و این خشم کجا؟ آن داستان، به اسلام آوردن مرد مسیحی ختم شده و داستان این روزهای ما، به سمت جنایت و قتل غیرعمد و هزار پشیمانی دیگر، اما باز هم به آن اعتقاد داریم، آنقدر که اگر همرنگ جماعت نباشیم اسم‌مان بی غیرت و بی مهر می‌شود! حالا در خیالم این وارونگی را وارونه کردم و سخن گفتن را جایگزین نعره و ضرب و شتم کردم... هرچه فکر میکنم می‌بینم حیف است، حالا که چنین امام آرامی و الگویی اصیل و با غیرت دارم آیا می شود آرام تر زندگی نکنم؟! سلام بر معدن دانش، سلام بر معنای اخلاق @HOWZAVIAN
. 🔅عاشق اهل علم ✍️انتشار یادداشت حجت الاسلام ابوطالبی، استاد سطوح عالی حوزه و عضو هیأت تحریریه نویسندگان حوزوی در روزنامه سراسری سراج ✍️ انتشار یادداشت خانم زهرا نجاتی، عضو تحریریه مجتهده امین با عنوان عدالت در حق و تکلیف در همین روزنامه 🔗متن کامل یادداشت @HOWZAVIAN
💐 امام باقر؛ مصلح و فعال طراز فرهنگی اجتماعی ✍️ مجتبی میرزایی، پژوهشگر حوزه علمیه قم دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی همیشه برای مصلحان اجتماعی از اولویت‌های اساسی بوده و به اعتقاد بسیاری از آن‌ها اصلاح فرهنگی و اجتماعی، پایه اصلاح سایر شئون جامعه است؛ به این معنا که اگر فرهنگ یک جامعه اصلاح شود شاخه‌های آن در شئون سیاسی، اقتصادی، خانوادگی، فردی و اجتماعی، از قدرت اصلاح‌گریِ بالایی برخوردار است. امام باقر(علیه السلام) به عنوان کسی که در میان دوست و دشمن به شکافندگی علوم شهرت داشتند، در عصر خود تلاش کردند تا با گسترش فضای علمی از دریچه دانش، در فرهنگ عمومی تغییرات اساسی ایجاد کرده و زمینه را برای تغییرات اجتماعی فراهم کنند. @HOWZAVIAN
. ✅ مقابله به مثل علمی؛ ایده کانونی امام باقر(ع) 🖋محمد کرمی‌نیا، دانشجوی دکتری کلام امامیه ▪️عالمان و فقیهان مشهور در دوران امام محمد باقر(ع) یا به دربار وابسته بودند یا به حوزه‌های فکری منحرف و سرگرم‌کننده که نه تنها نمی‌توانستند ملجأ و پناهگاه مردم تشنه و جویای حقیقت باشند، بلکه گاه خطرناک‌تر از رجال سیاسی بر مشکلات و سرگردانی مردم می‌افزودند؛ از این رو می‌توان گفت در این دوره جمود فکری بر سراسر جهان حاکم شده بود. ▪️برخی از دانشمندان یهود و نصارا در پوشش اسلام سعی در تزریق اعتقادات خود به جامعه اسلامی داشتند و چون عامه مردم دسترسی به اهل‌بیت(ع) را نداشتند، نظرات و القائات آنان را می‌پذیرفتند، ریشه نفوذ بسیاری از عقاید باطل در میان مسلمانان از قبیل اعتقاد به جسم بودن خداوند، اعتقاد به جبر، تفویض و ... همین مسأله است. ▪️امام باقر(ع) با برقراری حوزه درس به زدودن چالش‌های علمی و تحکیم مبانی، معارف و اصول ثابت اسلامی با تکیه بر آیات رهنمون‌گر قرآن پرداخت و تمام ابواب فقهی و اعتقادی را از دیدگاه قرآن بررسی کرد. 🔗 مطالعه یادداشت در سایت فکرت @HOWZAVIAN
غنیمتِ فرصت در اندیشه امام باقر(ع) ✍️ طاهر قلی‌زاده محمدی، استاد حوزه علمیه قم در طول زندگی تمامی انسان‌ها فرصت‌ها و لحظات نابی را می‌توان پیدا کرد که افراد بسته به توانایی‌هایی که دارند می‌توانند از آن فرصت‌ها کمال استفاده را ببرند و از طریق آنها به آنچه می‌خواهند برسند؛ فرصت‌هایی که ممکن است تکرار نشدنی باشد و دیگر پیش نیاید؛ فرصت‌هایی که از دست رفتنشان ضرر عظیمی را می‌تواند متوجّه انسان کند. بسیارند افرادی که در کهنسالی حسرت سنین جوانی را داشته و یا بیمارانی که با حسرت، وضعیت دوران سلامتی خود را بازگو می‌کنند و یا بسیار شنیده‌ایم کسانی که فرصت‌های خوبی را در امر ازدواج، انتخاب کار و یا رشته تحصیلی‌ای که می‌توانستند در آن موفق باشند از دست داده‌اند و امروز تنها با اندوه از آنها یاد می‌کنند. اما نکته‌ای که نباید از آن غافل شد این است که بسیاری از حسرت‌های ذکر شده دیگر فایده‌ای نداشته و امکان جبران نخواهند داشت، لذا لزوم دقت و محافظت از فرصت‌های پیش‌رو و گرفتن تصمیم درست در زمان مواجهه با آنها از نکات ضروری‌ای است که نباید از آن غافل شد؛ البته باید به این نکته نیز توجه داشت که افراد در زمان مواجهه با بسیاری از فرصت‌ها مجال و وقت زیادی برای انتخاب نخواهند داشت و چه‌بسا در زمانی کوتاه که بعضاً توأم با فشارهای روحی، روانی و محیطی نیز ممکن است باشد، باید واکنش و تصمیم سریعی بگیرند که آن تصمیم تأثیرش می‌تواند تمام زندگی آنها را دستخوش تغییراتی اساسی قرار دهد. کم نیست موقعیت‌هایی که به انسان پیشنهاد داده می‌شود و او باید در کمترین زمان ممکن، عکس‌العمل و تصمیم مناسبی را نسبت به آن بگیرد و اعلام کند؛ در اینجا چه‌بسا حتی یک بله و یا خیر می‌تواند داشته‌های انسان را بر باد دهد و یا اسباب ترقّی و پیشرفت قابل توجهی را به وجود آورد. در این موقعیت بی‌شک فردی که از تجارب و اندوخته‌های فکری جامع‌تر و بی‌نقص‌تری برخوردار باشد می‌تواند تصمیمی بهتر را بگیرد و به مطلوبی صحیح و استوارتر دست یابد که لازمه تحقّق این تصمیم صحیح، استفاده درست و بهینه از زمان‌ها و اوقاتی است که تا به آن لحظه پشت‌ سر گذاشته است؛ لذا در احادیث بسیاری دستور به قدرشناسی نسبت به فرصت‌ها داده شده است. در همین راستا، امام باقر علیه‌السلام در حدیثی زیبا می‌فرماید: «إِیَّاکَ وَ التَّفْرِیطَ عِنْدَ إِمْکَانِ الْفُرْصَةِ فَإِنَّهُ مَیْدَانٌ یَجْرِی لِأَهْلِهِ بِالْخُسْرَان[1] مبادا فرصت‌هاى به دست آمده را از دست بدهى که در این میدان، آن که وقت را ضایع کند، زیان مى‌بیند.» بی‌شک کسی که دانش خود را افزایش داده و از تجارب گذشته خود و دیگران بهره‌مند شده و از زمان‌های زندگی‌اش درست استفاده کرده باشد در لحظات تصمیم‌گیری، تصمیمات بهتری را گرفته و از فرصت‌هایی که داشته است بهترین بهره را خواهد برد و از زیانی که در روایت به آن اشاره شده رهایی خواهد یافت. پس پیروزی برای کسی خواهد بود که از تک تک لحظاتی که در آن هست استفاده صحیح برده و در جهت افزایش دانسته‌ها و تجارب خود در تمام موقعیت‌هایی که در آن حضور دارد و زمان‌هایی که از عمرش می‌گذرد قدم برداشته باشد، چنان‌که در روایتی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام چنین تأکید می‌فرماید: «إنَّ عُمرَکَ وقتُکَ الّذی أنتَ فیهِ[2] عمر تو، همین وقت و زمانی است که هم‌اکنون در آن به سر می‌بری (آن را غنیمت بشمار)». لحظاتی که هرچند خود شاید موقعیت مستقلی نباشند اما استفاده صحیح از آنها به منزله دروازه‌ای خواهد بود که از طریق آن بتوان به منافع زیادی دست یافت و از هرگونه خسران و زیانی نجات پیدا کرد. [1] ـ بحارالأنوار ج ‏75 ص 165 [2] ـ غررالحکم حدیث 3023 @HOWZAVIAN