👨‍💻 اگه مجموعه ای دارید که با نوجوونا در ارتباطه و نوجووناش علاقه مندن مهارتهای رسانه ای رو یاد بگیرن با این شماره تماس بگیرید: 📞 09223956581 @Rouyeshfilm

💠 وظیفه روحانیت؛ استفاده از روشهای مدرن تبلیغ 🔰 روحانیت کارهای بسیار بزرگی بر عهده دارد که یکی از آنها تبلیغ است. کسی خیال نکند که امر تبلیغ کم اهمیت است. تبلیغ، صرفاً گفتن و نوشتن نیست که ما قانع به این باشیم که در این خصوص، هم می گوییم و هم می نویسیم. ✅ تبلیغ که «گفتن» نیست، تبلیغ «رساندن» است. باید حق را به دل مخاطب برسانید. در تبلیغ؛ 1⃣ سخن متقن 2⃣ محتوای متقن 3⃣ بیان نافذ و قوی 4⃣ استفاده از شیوه هنری 5⃣ آگاهی به شرایط زمان و مکان 6⃣ تسلط بر مخاطب از لحاظ روحی 7⃣ و در دست داشتن جوّ لازمه کار است. ⚠️ امروز مگر میشود با هر کیفیتی به تبلیغ دین به حقیقت پرداخت؛ آن هم در شرایطی که دشمنان اسلام و ایران و دشمنان جمهوری اسلامی از مدرن ترین شیوه های تبلیغ استفاده می کنند. 🗓۱۳۷۰/۱۲/۵ 📌کانال رهبر حوزه‌ها 🌐@khamenei_hawzah

💢بزرگ‌ترین رسانه آموزش غیر حضوری اندیشه اسلامی: ✅مبانی اندیشه اسلامی: - آموزش مجازی کتاب‌های آموزش مبانی اندیشه اسلامی (طرح ولایت) - معرفی سیرهای مطالعاتی و منابع تکمیلی آموزش اندیشه‌ی اسلامی - بررسی زندگی و آثار شهدای عرصه علم و دانش ✅قرآن کریم: - تفسیر قطره‌ای قرآن کریم از ابتدای سوره‌ی مبارکه حمد - مرور بیانات رهبری پیرامون قرآن کریم - بررسی پرسش و پاسخ‌های قرآنی - گزیده‌ی تلاوت‌های قاریان بین‌المللی ✅نهج‌البلاغه: - ارائه‌ی درسگفتارهای تصویری تدبر در حکمت‌ها و خطبه‌های نهج‌البلاغه - انتشار درسگفتارهای صوتی تدبر در حکمت‌های نهج‌البلاغه - مرور بیانات تفسیری رهبری در حکمت‌های نهج‌البلاغه 🌷با ما همراه شوید: https://eitaa.com/joinchat/2588147734C0eb30b0317

📩 پیام آیت‌الله‌العظمی نوری‌همدانی کنگره بین‌المللی امام سجاد(ع): ❇️ حوزه‌های علمیه و مجامع دیگر علمی باید از صحیفه سجادیه توشه‌ی بیشتری بردارند حضرت آیت اللّه نوری همدانی، پیامی به کنگره بین المللی امام سجاد علیه السلام صادرکردند که این همایش لحظاتی دیگر در هرمزگان برگزار می شود و متن آن به این شرح است: ◻️مجموعه صحیفه سجادیه که زبورآل محمد(ص)شهرت یافت. اثری که بی شک چراغ راه هدایت برای سالکان مسیر حق بوده و در زدودن رذائل و برجسته کردن فضایل موثراست و بندبند دعاهای صحیفه سجادیه چگونه بندگی ارتباط با خدا را می آموزد. ◻️ علامه امینی صاحب کتاب ارزشمند الغدیر می‌گوید عالم بزرگ اهل سنت در نامه ای که در پاسخ اهداء صحیفه سجادیه برایم ارسال کرد نوشت: نه تنها امام زین العابدین بلکه سایر ائمه شیعه را نیز از این اثر ارزشمند شناختم. ◻️ این جلسه ارزشمند می تواند درگسترش این اثرماندگار تأثیرگذار باشد و حوزهای علمیه و مجامع دیگر علمی باید از این صحیفه توشه‌ی بیشتری بردارند. ◻️این اثر گرانسنگ یکی از کرامات آن حضرت است که عقول بشر را در درک معانی و معارف آن عاجز کرده است و این اثر آنچنان بودکه حاکمان اموی را در محدود کردن آن امام عزیز زمین گیر کرد. متن کامل پیام: https://hawzahnews.com/x9P2g @HawzahNews| خبرگزاری‌حوزه

مَدرَس چیست؟ مدرس با شبیه‌سازی و پیاده‌سازی نظام آموزشی سنتی حوزه علمیه و حفظ ویژگی‌ها و ارزش‌های آن، امکان «آموزش مجازی علوم اسلامی و حوزوی» را برای طلاب و عموم علاقه‌مندان به علوم و معارف اسلامی، با امکاناتی فراتر از مدرسه و کلاس واقعی و به صورت پویاتر و کارآمدتر فراهم آورده است. شرح برخی از امکانات مَدرَس: 🔹 ثبت نام و ورود با شماره همراه 🔹 مدیریت یاداشت‌ها و هایلایت‌ها در منوی اصلی 🔹 سیستم یاداشت برداری جدید در کتاب‌ها 🔹 امکان برچسب گذاری و دسته بندی یاداشت‌ها 🔹 امکان ارسال یاداشت برای دوستان 🔹 تغییر سرعت پخش فایل‌های صوتی 🔹 نمایش و یا عدم نمایش اعراب‌ها در تنظیمات کتاب 🔹 نمایش و یا عدم نمایش‌ هایلایت‌ها در تنظیمات کتاب 🔹 جستجو در فهرست کتاب‌ها 🔸بانک سؤالات تشریحی و چندگزینه‌ای. 🔸فرهنگ لغت دو زبانه عربی به فارسی و فارسی به عربی، با امکانات زیر: _ استفاده به دو صورت آفلاین و آنلاین _ ترجمه آنلاین جملات _ پیشنهاد ترجمه لغات _ ایجاد بانک لغات شخصی #نرم_افزار_جامع_دروس_حوزوی #آموزش_دروس_حوزه #صوت_دروس_حوزه #شرح_دروس_حوزه #نرم_افزار_مدرس #مدرس 📱مدرَس نرم‌افزار جامع دروس حوزوی را از همین کانال یا گوگل پلی دریافت کنید. 🆔 http://eitaa.com/joinchat/3152674834C39b3c0b01c 🌐 http://madras.app .

#پرسش:نظر مراجع قديم و جديد و روش برخورد آنان با هنرتعزيه چگونه بوده است؟ #پاسخ:آنچه در بزرگداشت #عاشورا با آن رو به رو هستيم، دو چيز است: يكي شكل و صورت پيام رساني و بزرگداشت قيام عاشورا و ديگري انتقال پيام. آنچه اهميت بيشتر دارد و اساسي تر است، محتوا است و اصل نيز همين است. ارزش گذاري قالب ها و صورت ها و حتي جواز و عدم جواز آن، با محتوا و اصل پيام، قابل تعريف و تبيين است. از ديدگاه اسلام، عزاداري و سوگواري اهل بيت(ع) مي تواند در قالب ها، و ابزاري كه ميان ملل و اقوام مرسوم بوده، محقق شود و به شيوه هاي گوناگون تجلي يابد، البته تا زماني كه به اصل پيام و محتوا لطمه نزند، بلكه به بهترين نحو پيام را در ذهن و جان مخاطب جاي دهد. از اين رو استفاده از شيوه هاي عزاداري كه در صدر اسلام رايج نبوده اما آسيبي به محتوا نمي رساند، نه تنها از نظر شرعي اشكال ندارد، بلكه مطلوب بوده و مي تواند در حد خود، شعارهاي عاشورا و اهل بيت(ع) را به گوش انسان معاصر رسانده و قلب او را به سمت باورها سوق دهد. حال اگر هنر تعزيه اين هدف را برآورده نمايد، مطلوب و پسنديده است. قالب هاي مشروع و مجاز داراي حدود و چارچوب هاي خاصي است كه به وسيله ی شرع و عقل تعيين مي گردد. اگر عزاداري با شيوه هايي اجرا شود كه شور را بر شعور غالب سازد و به نوعي موجب انحراف از فلسفه عزاداري و از دست دادن محتوا گردد، خارج از حدود عزاداريِ مشروع و معقول است. اگر قالب هاي عزاداري به گونه اي باشد كه عقلاي جامعه، آن را نكوهش كرده، موجب وهن مذهب و آموزه هاي عاشورا بدانند، حد غيرمجاز عزاداري خواهد بود .(1) شكل و صورت عزاداري بايد به گونه اي باشد كه بتواند محتواي پيام هاي عاشورا را به مردم ابلاغ كند و باور انسان ها را نسبت به آنها تقويت نمايد ولي اگر اين ظاهر به صورتي درآيد كه نه تنها باطن و مغز را نشان ندهد بلكه باعث گردد موضوع خدشه دار شود، شكل و صورت مناسبي نخواهد داشت و مورد قبول نخواهد بود. در هر صورت همچون ديگر سنت هاي مذهبي بايد به هنگام اجراي تعزيه، موازين شرعي رعايت گردد و ارزش هاي معنوي آن پايمال نشود و چون سنتي ديني است بايد مروّج و مبلّغ فضايل، مكارم و خصال نيكو باشد؛ مردم را دين شناس نمايد و روح معنويت را در آنان تقويت كند، پس تعزيه در صورتي موجب خشنودي خدا و اولياي الهي است كه در حدود بندگي پروردگار بوده و مشتمل بر دروغ، حرام و امور وهن انگيز نباشد. اين مسئله ی مهم در فتاواي مراجع نيز مورد توجه ويژه بوده است. شبيه خواني و تعزيه، از ديدگاه فقهي و اعتقادي مورد بحث و بررسي عالمان شيعه قرار گرفته، برخي آن را تحريم و بعضي تجويز كرده اند. از نظر علماي شيعه، خدمتي براي حفظ اسلام بالاتر از اين نيست كه بدعت ها از بين بروند و افكار موهوم، خرافي و مضامين سست از متون نوحه ها و شبيه نامه ها حذف شوند. در صورتي كه جهات شرعي در تعزيه خواني رعايت گردد و تعزيه پيراسته از وهن و خرافات برگزار شود، اشكالي برآن مترتب نیست. نظريات علماي شيعه درباره تعزيه: 1- آيت الله ميرزا محمد حسين نائيني در فتواي خود ضمن تأييد شبيه خواني، اين قيد را بيان نموده كه شعائر مزبور بايد از هرگونه امور ناپسند كه شايسته ی چنين شعاري نيست پاك شود. (2) 2- آيت الله سيد محسن حكيم، ضمن تأييد فتواي ميرزاي نائيني مي افزايد: بعضي مناقشاتي كه مي شود، ناشي از الحاق برخي چيزها و كارهايي است كه چه بسا با عزاداري و سوگواري براي سيدالشهدا مغايرت دارد.(3) 3- در رساله ذخيرة العباد، آيت الله زين العابدين مازندراني با حواشي آيت الله ميرزا محمد تقي شيرازي، آيت الله سيد محمد كاظم يزدي و آيت الله سيد اسماعيل صدر، شبيه خواني به عنوان عملي ممدوح معرفي شده، تا وقتي كه مشتمل بر حرامي چون غنا و مانند آن نباشد. در اين نوشتار آمده : بيان مصائب به زبان حال امام در صورتي جايز است كه با آن بزرگوار تناسب داشته باشد.(4) 4- آيت الله شيخ عبدالكريم حائري يزدي در بخشي از نظر خويش درباره ی تعزيه مي فرمايد: «گمان ندارم كسي منكر خوبي آن باشد، مادامي كه برخي از محرّمات شرعي را در بر نداشته باشد؛ مانند استعمال لهو و غير آنها» .(5) 5- علامه سيد محسن امين، تأكيد مي نمايد كه در عزداري ها بايد از سيره ی ائمه(ع) پيروي كرد و اگر آن بزرگواران تصريحي در اين امور نكرده اند، بايد از شيوه اي منطقي و عاقلانه متابعت نمود.(6) 6- آيت الله سيد عبدالحسين شرف الدين عاملي خاطرنشان مي نمايد: اگر رويدادهاي ملال انگيز اهل بيت به صورت نمايش برگزار شود، اثر خوبي بر دل ما خواهد گذاشت، ولي اين برنامه بايد از روي اصول صحيح به اجرا درآيد.(7) 7- آيت الله كاشف الغطاء نيز سوگواري به شكل شبيه خواني را در صورتي كه درست برپا شود، بدون اشكال مي دانست، ولي در ادامه افزوده است: «سعي كنيد عزاداري را از كارهايي كه با حزن و عزا جور در نمي آيد، جدا كنيد، زيرا عزاداري براي زنده ساختن فلسفه ی قيام امام

حسين(ع) است، نه براي قصه گويي، نمايش و وقت گذراني. بكوشيد مراسم سوگواري را بدون نقطه ضعف برگزار كنيد و مردم را به ياد خدا بياندازيد و ايمان آنها را زياد كنيد».(8) 8- آيت الله ميرزا محمد علي شاه آبادي - استاد عرفان امام خميني - وقتي ديدند در صحن مطهر امام زاده حمزه(ع) مراسم تعزيه خواني با تحريفات و مضامين موهن برگزار مي شود، مانع اجراي آن گرديد و مجلس مذكور را به كانون وعظ و خطابه تبديل نمود.(9) 9- آيت الله بروجردي نيز وقتي ديد شبيه خواني هاي قم وضع نگران كننده اي دارند و توأم با بدعت و تحريف اجرا مي شوند، دست اندركاران تعزيه را فرا خواند و به آنان تأكيد نمود شبيه خواني با اين شكل حرام است و بايد اصلاح گردد و يا از برگزاري آنها (جلوگیری) شود. ايشان اجازه نمي دادند عزاداري هاي آفت زده اجرا شود.(10) 10- شهيد مطهري در خصوص پالايش و پيرايش تعزيه هشدار مي دهد: «علما بايد با عوامل پيدايش تحريف مبارزه كنند، جلو تبليغات دشمنان را بگيرند، با اسطوره سازي ها مبارزه كنند...».(11) 11- حضرت امام خميني فرمود: «اينجا بايد سخني هم در خصوص عزاداري و مجالسي كه با نام حسين بن علي(ع) برپا مي شود بگوييم. ما و هيچ يك از دين داران نمي گوييم كه با اين اسم، هر كس هر كاري مي كند خوب است. چه بسا علماي بزرگ و دانشمندان، بسياري از اين كارها را ناروا دانسته و به نوبت خود از آن جلوگيري كرده اند، چنانچه همه مي دانيم كه در بيست و چند سال پيش از اين، عالم بزرگوار مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائري در قم شبيه خواني را منع كرد و يكي از مجالس بسيار بزرگ را مبدل به روضه خواني كرد...».(12) 12- حضرت آيت الله خامنه اي فرمود: اگر مراسم شبيه خواني مشتمل بر امور دروغ و باطل نباشد و مستلزم مفسده هم نباشند و با توجه به مقتضيات زمان باعث وهن مذهب حق هم نشوند، اشكال ندارد ولي در عين حال بهتر است كه به جاي آنها، مجالس وعظ و ارشاد و ذكر مصائب حسيني و مرثيه خواني برپا شود.(13) 13- از ديدگاه آيت الله مكارم شيرازي، شبيه خواني، اگر امر خلاف شرعي در آن نباشد و موجب هتك مقدسات نشود اشكال ندارد.(14) 14- از نظر آيت الله ميرزا جواد تبريزي، تعزيه و شبيه خواني چنانچه مشتمل بر حرام نبوده و وهن به معصومين(ع) نباشد مانعي ندارد.(15) با توجه و دقت در فتاواي فقها و مراجع ديني متوجه مي شويم كه همه ی آنان در تمام دوران از گذشته تاكنون، در باره ی تعزيه بر چند مسئله تأكيد داشتند: 1 – مخالف شرع و احكام ديني نباشد. 2 – موجب سستي و وهن مذهب نشود. 3 – موجب تحريف محتوا و يا حتي غفلت و ناديده گرفتن آن نگردد. 1. فلسفه عزاداري، محمد رضا كاشفي، مركز فرهنگي نهاد، چاپ اوّل، 1381، ص 21. 2. بكاء الحسيني، سيد حسين طباطبايي، ص 482 - 502. 3 . فتاواي علماي سلف درباره ی عزاداري و شبيه خواني، فصلنامه هنر، پاييز 1362، ص 297. 4. الدعاة الحسينيه، شيخ محمد علي نخجواني، ص 126