‌یادت نیست دیروز ناهار چی خوردی ولی چهل پاراگراف پیامی که چندین ماه ازش می‌گذره رو حفظی چون ناهار دیروز دلت رو نشکسته.

به روم نمیارم اما یه گوشه از قلبم برای تموم چیزایی که حقم نبود ولی تجربشون کردم درد میکنه.

چقدر از شناخت بعضیا پشیمونم‌‌.

قبلا فقط لیاقت نداشتی، الان هم منو نداری هم لیاقت.

تراپی کافی نیست باید بمیرم از اول به دنیا بیام.

‌کاش همون موقع که بچه بودم لولو منو میبرد.

یا من تحملم کمه یا آدمای دورم خیلی غیر قابل تحملن

من دوست نداشتم؟ من سر کلاس وقتی معلم درس میداد اول اسمتو می‌نوشتم گوشه کتابم. :/

لطفا با من درد و دل نکنید من خودم با شیره و تریاک سرپام.