معنا و ماهیت طلبگی «هویت صنفی روحانی» شماره هفت ۲. مقتضای عدالت اگر عدالت را به «وضع کل شیء فی محله» تعریف کنیم، در نگاه عادلانه کسی که مایه و صلاحیت بیشتری برای فراگیری و رشد دارد و امید بیشتری به #باروری و #کارآمدی او می‌رود، استحقاق بیشتری برای تربیت دارد. اگر برای دو نفر که یکی بهره هوشی و شایستگی کمی دارد و دیگری بسیار قابل و پراستعداد است به یک اندازه خرج کنیم عدالت و عقلانیت را مراعات نکرده‌ایم. یک پدر هوشمند و عاقل در محیط خانواده گرچه همه فرزندان خود را دوست می‌دارد و نیازهای زیستی اولیه آنان را به صورت مساوی تأمین می‌کند؛ اما هرگز فرزند مستعد و نابغه خود را مانند فرزند ناقص‌الخلقه یا عقب‌مانده به شمار نمی‌آورد و عنایت‌های ویژه به او را خلاف عدالت نمی‌پندارد. ۳. نیاز هر کار به صلاحیت‌های اولیه هر صنف و شغل و مسئولیتی به صلاحیت اولیه‌ای نیاز دارد؛ کسی که می‌خواهد قصاب شود باید بازوان قوی داشته باشد، کسی که می‌خواهد پزشک شود می‌بایست شایستگی‌هایی متناسب با کار پزشکی را داشته باشد و … ؛ بنابراین چنین نیست که هرکسی برای هرکاری مناسب باشد. خدای متعال انسان‌ها را مختلف آفریده است. این تفاوت‌های شخصیتی در انسان‌ها که بر اساس #حکمت_بالغه پروردگار قرار داده شده باعث شده انواع کارها توسط انسان‌ها انجام گیرد تا همه نیازها پوشش داده شود. کسی برای کارهای یدی استعداد و آمادگی دارد، دیگری به درد کارهای فکری یا خدماتی می‌خورد، و ..؛ بنابراین به صورت قطعی و متیقن می‌توان گفت که هرکسی برای تحصیل در حوزه صلاحیت‌های لازم را ندارد ... ادامه دارد 🌍 hadisegolpa.ir برای عضویت، لمس کنید👇 🔸 حوزه علمیه کارآمد 🔸