امروز دقیقا ۳۶۵ روز میشه که من هنوز زنده ام و نفس میکشم . هنوز هر بار با کلمات بازی میکنم تا یه متن خوب بنویسم. از این ۳۶۵ روز این آخریا از دست دادن عزیزا و صدای گریه ها توی گوشام میپیچه و تلخی به یادم میاره . اما خب توی این سال کلی خندیدم و کلی گریه کردم ،درسته از تدریس مجازی چیزی یاد نگرفتم ولی زندگی خیلی چیزا بهم یاد داد. ۳۶۵ روز از خندیدن هاو گریه ها گذشته . این اخری ها سگ سیاه بد حالی دنبالمه دوویدم و توی آخرین خونه امید قایم شدم تا شاید هیچ وقت دستش به من نرسه و میدونم روزی میرسه، که امید چراغ روشن خونه ای بشه . یه سال گذشت و بزرگتر شدم اما نمیدونم دلمم بزرگ تر شده یا نه ،نمیدونم عقل دلم کامل شده یا نه ... درسته هیچکس رو نداشتم که به یادم باشه ولی خب خودم به یاد خودم هستم و تولدم مبارک :)♥️. -دلی

به تولدت مبارک دلی :]😂 ایدیتو نعرم از همینجا تبریک میگم🚶🏼‍♂

یکی تو ناشناس گفته لینک ناشناست کجاست😂 حاجی بنظرم دوباره از غریبه جنس نگیر .

😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

روحم شاد شد😂

وادفاک؟ خفه شو باو😐 همه حرفات bk

خب حالا میتونید تگمو بزارید تو چنلاتون و بگید ک چنلم پاک شده و این جدیدس

دارم اخرین تکه های خودم را دور میریزم راحت باش! حالا دیگر میتوانی در‌ من زندگی کنی.......

تو شبیه دیگران نیستی دیگران حرف میزنند راه می‌روند نفس میکشند، تو نه حرف می‌زنی نه راه‌ می‌روی و نه میگذاری نفس بکشم...

گفته ای فراموشم کن اما این غیر ممکن است! زیرا برای فراموش کردنت اول باید تو را به یاد بیاورم :]

بیا واژه ها را عوض کنیم شب بخیر... دیگر حلاوت قبل را ندارد! بیا آرزوی دیگری کنیم برای هم... مثلا بگوییم... "شبت بی فکر" :]