خرداد؟

گذر زمان فقط رفته‌رفته داره منو درونگرا و تنها‌تر میکنه. گذرزمان واسه‌م دزده. دزدِ آدمایی که واسه‌خودم نگهشون داشته بودم. دزدِ خوشحالیام. دزدِ دلخوشیام. دزدِ انگیزه‌هام و احساساتی که منو وادار به زندگی‌کردن میکرد. هرلحظه‌که میگذره به خودم میام و میبینم دو‌نه‌دونه‌ دارایی هامو از دست دادم. گذر زمان حتی دزدِ خودش بوده، آره. اون داره عمرمو جوونیمو میدزده و با خودش میبره. پوستم‌چروک‌تر از قبل و تار موهام سفید تر از قبل میشه.

خداجون بغلتو وا کن دارم میدوام سمتت.

بیاین بهم قول بدین که اگر کسی دوستتون داره و واسش عزیزید، حواستون باشه باهاش چیکار میکنید. آدما یدونه از قلب دارن، اونم توی قفسه سینشونه.

0:40

الان من صبح فردارو با چه دلخوشی ‌ای بیدار شم؟

آره. رعدوبرق. بارون. تولد. گریه. سورپرایز. دوچرخه‌سواری : امشب. شبِ دهمین‌روز از تیر ماهِ صفر سه ؛ تولدِ مهنا.

آره. یطوری از چشم میوفتن که خودمم در عجبم.

من هیچوقت دوست دوستام نبودم. هیچوقت اولویت اولویتام نبودم. هیچوقت بهترینِ کسی نبودم. هیچوقت اونی که دلتنگش میشن نبودم. هیچوقت مطلوب و مُراد کسی نبودم. هیچوقت کسی که نگرانش میشن نبودم. هیچوقت درک شده و فهمیده شده نبودم. هیچوقت به اندازه کافی خوب نبودم. هیچوقت آدمی اجتماعی با دوست‌های زیاد نبودم. هیچوقت اونی‌ که جاش‌خالیه و نبودش‌ حس میشه نبودم. تا به حال برای کسی بَس نبودم و بله عزیزم، من هیچوقت آدم کافی داستان نبودم.

وسط بوم‌نقاشی زندگی میکنیم.

-

این قسمت : تمیم.

20 دقیقه ست کنار جوجه‌نشستم و حقیقتا🛐.

تا الان.