هیچوقت نفهمیدم چرا دقیقا همون موقعي که فکر میکنم بهترین جاي زندگیمم و خیلي خوشحالم ،تموم میشه همچي.
تو زندگیتون قدر اونایي که یه داستاني رو با هیجان و ذوق واستون تعریف میکنن رو بدونید.
تنها چیزی که راجب آدما فهمیدم اینه که اونی که اصلا بهش نمیاد اونجوری باشه از همه اونجوری تره.
دلم برا آدمی که میتونه منو تحمل کنه میسوزه اینطوری که مگه تو زندگیت چقدر سختی کشیدی که تحمل من برات آسونه؟