رسیدیم به تاثیرات موسیقی ممنوعه!

۱.انتقال معنا (به مخاطب):

اول برای تعریف ضمیر ناخودآگاه... ما دوتا ضمیر داریم -خودآگاه -ناخودآگاه

ضمیر خودآگاه: ما از اون اطلاع داریم و [کارها و... ] با اراده خودمون انجام میشه

ناخودآگاه: از اسمش مشخصِ؛ واکنش‌ها و دریافت پیام دست خودِ فرد نیست🕸! مثال : شما وقتی دستتون به یچیز داغ برخورد میکنه، سریعا دستتونو عقب میکشید! در واقع شما ناخودآگاه دستتون رو عقب کشیدید

اما خب فقط توی این کارها محدود نمیشه و ذهن ما بسیار هوشمندِ... مثلا زمانی که پیامی در یک عکس مخفی میشه و شما شاید در نگاه اول متوجه اون نشید و به عنوان یه چیزِ گذرا ازش بگذرید اما درواقع اون پیامی که در عکس/فیلم و... مخفی شده، در ضمیر ناخودآگاه شما ثبت شده!

خب همین توضیحات برای فهمیدن و تشخیص ضمیر ناخودآگاه بنظر کافی میرسه🤌🏼

موسیقی به خودی خود، محتوایی ندارد! بلکه از احساسات و انفعالات درونی انسان، ناشی می‌شود؛ و معرف غم و شادی، هیجان و آرامش روحی خواننده است! که هر شنونده‌ای با توجه به وضعیتی که در اون قرار داره و با توجه به روحیات درونی خودش، به سمت اون میره؛

برای مثال یک چوب و دو ظرفِ حامل گلاب و ماده‌ای نامطلوب... چوب را وقتی به یکی از این دو ماده آغشته میکنیم، بوی اون ماده رو به خودش میگیره

موسیقی دقیقا همان چوب است که از خود محتوایی ندارد🪧!

نوای موسیقی از احساسات و انفعالات درونی انسان ناشی میشود و معرف غم و شادی، هیجان و آرامش روحی انسان است.