eitaa logo
خبرگزاری ایمنا قزوین
278 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
27 ویدیو
3 فایل
اخبار مهم استان قزوین در ششمین خبرگزاری برتر ایران
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅ سرود خاطره‌انگیز "یک تکه ابر بودیم" 🌍 @ImnaQazvin
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅نماهنگ گنجشک ناز و زیبا، بابام رو تو ندیدی - نوستالژی دهه 60 🌍 @ImnaQazvin
Koveitipoor - Ame Babayam Kojast (320).mp3
19.54M
☑️ عمه بابایم کجاست 🖤با صدای: غلام کویتی‌پور 🌍 @ImnaQazvin
✅ جان ویک 4: ظهور گلادتریکس 🔻آرش صالحی «راهی جز اقتباس نیست»، «نبرد هژمونیک‌ها»، «روایت گلادیاتور با فرم ماتریکس»، «جایی برای متکبران نیست» و ... همه اینها می‌توانست تیتر نقد فیلم آخرین جان ویک چاد استاهلکسی کارگردان اصالتاً بدلکار آمریکایی باشد که شباهت فامیلی‌اش به برادر واچوفسکی ظاهراً اتفاقی از آب درنیامده است. کارگردانی که سال تاریخ تولدش با آغاز موج پسامدرنیزم در دنیای غرب همزمان شده و تا پیش از شبح تسوشیما که هنوز رنگ پرده نقره‌ای را به خود ندیده، همین 4 فقره جان ویک را در سابقه کارگردانی خودش دارد و با جان ویک خود را شناسانده و می‌شناسد. اما آخرین جان ویک که در سال 2023 میلادی به روی پرده رفت و این روزها منتظر امتحان شانس خود در مراسم آکادمی اسکار سال 2024 است، معجونی شگفت‌انگیز از اقتباس‌های سینمایی با محوریت «گلادیاتور» ریدلی اسکات و سه‌گانه ماتریکس برادران واچوفسکی است. جان ویک 4 فقط برای بروز خلاقیت شی هتن و مایکل فینچ در حوزه فیلمنامه‌نویسی اقتباس‌گرا ساخته نشده،‌ بلکه این فیلم با همان نگاه هالیوودی بازخوانی نبرد هژمونی‌های قدرت سیاسی در جهان امروز و به احتمال زیاد جهان فردا تولید شده است. ظهور جان ویک یکی از بزرگ‌ترین کوشش‌های سینمای هالیوود برای تبدیل کردن یک بازی خشن مهیج به یک اثر سینمایی فاخر و مبتنی بر فلسفه-سبک‌ زندگی آمریکایی-غربی است. اثری سینمایی که به ویژه با نورپردازی گرم و قرمزرنگ خود می‌تواند در لحظاتی با یک بازی رایانه‌ای اشتباه گرفته شود. جان ویک از نظر فرم وامدار دنیای بازی‌های رایانه‌ای سه‌بعدی، پویانمایی سه‌بعدی و در نهایت پدربزرگان باشکوه خود یعنی گلادیاتور و ماتریکس است. با این حال اگر بخواهیم از دریچه محتوا به جان ویک 4 نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که آخرین فیلم روی پرده چاد استاهلکسی چه‌قدر از ماتریکس 2؛ بارگزاری مجدد وام گرفته است. به ویژه به‌کارگیری شخصیت مارکیز به عنوان رئیس باهوش، جوان، مغرور، مستبد و بی‌رحم انجمن که شاید بتوان او را ورژن ارتقایافته شخصیت «مرونجین» در ماتریکس 2 قلمداد کرد. مرونجینی که در ماتریکس نماد کامل نگاه هژمونیک و متفاوت فرانسوی‌ها به بازی‌های سیاسی جهان بود و گوشت‌تلخی فرانسوی‌ها در رویارویی‌های سیاسی دنیا کاملاً در شخصیت او نمود بارز و عینی داشت. از سوی دیگر منطبق کردن شخصیت مرونجین با جان ویک که البته بازی او به عهده یک سوئدی به نام بیل اسکاشگورد محول شده، با توجه به فضای خشن و آخرالزمانی جان ویک تخت‌تر و کم‌عمق‌تر از مرونجین نشان می‌‌دهد که البته در همذات‌پنداری مخاطب و قراردادن جایگاه او به عنصر شرور فیلم منطقی جلوه می‌کند. اما نکته جالب اینجاست که اینجا مارکیز بیشتر از آنکه نمود هژمونی فرانسوی باشد، نمادی از هژمونی روسیه و بی‌رحمی سیاسی آنها در دنیای جدید است. با این همه آنچه که می‌توان در خوانشی باز هم سیاسی از فیلم جان ویک 4 به آن توجه کرد، شخصیت کین قاتل حرفه‌ای چینی است که با وجود چشم‌های نابینا با اتکای به سرعت بالا و گوش‌های تیز خود حریفان خود را یکی پس از دیگری از تیغ می‌گذارند. قاتلی که در فصل نهایی فیلم که سراسر اقتباس از گلادیاتور است، آخرین آس بازی جان ویک و مارکیز را به نفع جان ویک رو می‌کند تا او را به بزرگ‌ترین آرزوی خود یعنی آزادی از انجمن برساند. اینجا می‌توان موقعیت کین در فیلمنامه جان ویک 4 را با موقعیت چین در بازی هژمونی ابرقدرت‌ها تا حدودی منطبق کرد و باز هم شاهد نگاه پذیرا و مهربانانه دولت دموکرات جو بایدن به چینی‌ها در عصر ظهور هژمونی‌های جدید بود. شخصیت وینسنت در جان ویک 4 بیش از هر زمان دیگری یادآور دنیای هژمونی گانگسترصفت ایتالیایی است که مدت‌هاست آفتاب هژمونیک او غروب کرده و به یاری جان ویک (آمریکای امروز) آمده تا بتواند «هتل کانتینتال» یا همان پایگاه قاره‌ای خود را از روسیه بی‌رحم و تمامیت‌خواه پس بگیرد. با توجه به آنچه در بالا گفتیم، می‌توان نتیجه گرفت که جان ویک 4 ادامه تلاش‌های همیشگی جریان غالب سینمای هالیوود برای بازتعریف نظم جهانی مورد نظر آمریکا آن‌هم از دریچه یک فیلم سینمایی جذاب، خلاقانه و خوش‌ساخت است که در هر پارت جدید تماشاگر از حیث فرم اکشن و جذاب شگفت‌زده می‌کند. در واقع سینماگر هالیوودی در جان ویک برای نمایندگی از اندیشه سرمایه‌داری غالب بر سینمای هالیوود به همان روال همیشگی محتوای مورد علاقه آمریکایی‌ها را در بهترین ظرف به مخاطب خود تعارف می‌کند تا نشان دهد که هالیوود در پاسداری از فرهنگ و هژمونی آمریکایی فعلاً خیال پا پس کشیدن ندارد. - نقد فیلم جان ویک 4 - منتشرشده در نشریه پیام شهر قزوین 🌍 @ImnaQazvin