🔹 اما اوج کلام حضرت امام صادق سلام الله علیه اينجاست که میفرمایند: اگر دنیا روی خوش خود را به مردم نشان داد، اول باید به انسان های نیکوکار برسد نه به گناه کاران. (یعنی نیکوکاران چند برابر فاجران باید برای بدست آوردن این دنیا تلاش کنند)
🔹 اين خیلی مشخص است که فجار و گناه کاران به وسیله مال دنيا، گناه میکنند و این موضوع به وضوح در جامعه فعلی ما قابل رؤیت است. انسان فاجر و گناه کار وقتی به مال و منالی دست میابد، به وسیله آن کار درستی انجام نمیدهد زیرا از کوزه همان برون طراود که در اوست و او همان کاری را انجام میدهد که مناسب طبع اوست.
🔹 خب، وقتی کار به اینجا میرسد عده ای که ادعای مذهبی بودن میکنند آه و فغانشان بلند میشود و میگویند بگیرید دنیا را از این فساق تا گناه نکنند و به خیال خودشان دارند امر به معروف و نهی از منکر میکنند و برای خودشان کرور کرور بهشت میخرند و مست و خرامان با پیشانی های پینه بسته میتازند و خدا نکند که دنیا به این خناسان روی آورد که چنان کنند که هزاران فاسق و فاجر در کارشان در بمانند.
🔹 نکته مهم اینجاست که حضرت میفرمایند اذا اقبلت الدنیا
ظاهرا منظور حضرت این است که وقتی دنیا روی می آورد و روی خوش خود را به همه مردم نشان می دهد و این فرصت برای همه (ابرار و فجار) مهیا میشود که از دنیا کام برگیرند، در اين جا ابرار، مؤمنان و مسلمانان بیشتر از فجار، منافقان و کفار باید تلاش کنند تا دنیا را بدست آورند و نهایتا در محل صحیح هزینه کنند.
🔹 انسان مؤمن وقتی دنیا را بدست می آورد، به وسیله آن برای خود و دیگران بهشت میخرد و البته نه بهشت اجباری.
🔴 و البته منظور این نیست که عده ای در لباس دین و به اسم دین مانند زالو خون مردم را بمکند و بگویند ما میخوریم و میخوابیم و هیچ کاری نمی کنیم و ایها الناس اگر میخواهید به بهشت بروید باید پولتان را به ما بدهید.
🔹 مؤمن واقعی کسی است که تلاش میکند و نان بازوی خودش را میخورد، نان تلاش خودش را میخورد و تلاش میکند تا روزی رسان دیگران هم باشد.
بخش دوم
💠 فَمَا أَنْكَرْتَ يَا ثَوْرِيُّ فَوَ اَللَّهِ إِنَّنِي لَمَعَ مَا تَرَى مَا أَتَى عَلَيَّ مُذْ عَقَلْتُ صَبَاحٌ وَ لاَ مَسَاءٌ وَ لِلَّهِ فِي مَالِي حَقٌّ أَمَرَنِي أَنْ أَضَعَهُ مَوْضِعاً إِلاَّ وَضَعْتُهُ
🔹 اى سفیان ثورى! اين چيزى كه بر من خرده گرفتى، به خدا سوگند واقعيت اين است كه با اين وضعى كه دارم، از زمانى كه به ياد دارم، هيچ صبح و شبى بر من نيامده است كه در مال و ثروت من حقى از خدا باقى مانده باشد كه بايد آن را به مصرفى مىرساندم، مگر آنكه آن را به جا مصرف كردم.
🔹 شرط اول زندگی شرافتمندانه و آبرومندانه یا مرفه به معنای صحیح در این دنیا این است که حقی از حقوق خداوند متعال بر گردنت نباشد.
🔹 میخواهی کار کنی، تلاش کنی و ثروتمند شوی؟ بسیار بسیار خوب است.
🔹 حتما تلاش کن و از تمام ظرفیت خود برای ثروتمند شدن استفاده کن و از هیچ تلاشی فروگذاری نکن.
🔹 اما همیشه حواست باشد که اول از همه باید حق خداوند متعال را ادا کنی.
🔹 حق خداوند متعال چیست؟
و مما رزقناهم ینفقون...
لن تنال البر...
من ذا الذی یقرض الله...
و....
🔹 حضرت امام صادق سلام الله علیه میفرمایند: تا به حال نشده است صبح را به شب برسانم و در مال من حقی از حقوق خداوند متعال باشد و من آن را ادا نکرده باشم.
🔹 مؤمن واقعی کسی است که خداوند متعال را مالک همه چیز می داند و اگر هم با تلاش خودش مالی بدست می آورد، میگوید آفرینش من به دست خداوند متعال بوده است، نیروی من هم از جانب خداوند متعال بوده است و شکر این نعمت این است که اول از همه حق خداوند متعال را ادا کنم.
🔹 پس اهل بیت سلام الله علیهم به هیچ عنوان با کسب ثروت مخالفت نفرموده اند و هیچ سقفی هم برای ثروت مؤمنین معین نفرموده اند، بلکه در روایات زیادی مؤمنین را به کسب ثروت تشویق کرده اند.
🔹 اما همه ما میدانیم که هرچیزی اگر بی حساب و کتاب و بی قانون و بی قاعده شد خرابی به بار می آورد و دین اسلام برای ثروت قوانین محکمی بیان فرموده است تا از به بار آمدن خرابی های بی شمار جلوگیری کند و عنوان کلی این قوانین را حق الله نام نهاده است.
🔹 اين عنوان به ما کمک میکند تا در هنگام کار و تلاش برای کسب ثروت نیت درستی در سر داشته باشیم و همین امر باعث میشود ایمان شکل بگیرد و انگیزه مضاعفی برای کار و تلاش بدست آوردیم.
🖌كلمة في دعائي المجير والجوشن الكبير
📍إن أقدم مصدر يذكر لنا دعاء المجير هو كتاب البلد الأمين وكذلك المصباح كلاهما لشيخنا الكفعمي طاب ثراه ولم نعثر على ما هو أقدم منهما في كتب الأصحاب رضوان الله تعالى عليهم.
🔹وقد توفي الشيخ الكفعمي قدس سره في مطلع القرن العاشر على ما هو المشهور.
🔹وقد رواه لنا مرسلا عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم عن جبرئيل عليه السلام ولم يذكر المصدر الذي اعتمد عليه، ولم يكن من سيرته أن يقتصر على المصادر المختصة بالطائفة المحقة.
🔹ومما ذكره أنه يستحب قراءته في أيام البيض من شهر رمضان المبارك.
🔹والظاهر أنه يريد أيام الليالي البيض، وإلّا فإن الأيام كلها بيض عادة ما لم يحدث كسوف أو ريح حمراء أو صفراء أو سوداء.
🔻وقد وجدنا بعض فرق التصوف العاميّة تعتمد هذا الدعاء كورد من أورادها.
🔹مضافا إلى أنه اشتمل على بعض الأسماء الإلهية التي لا تنطبق على الذات المقدسة كما لا نجد منها أثرا في تراث أهل البيت عليهم السلام مع وفرته مما يكشف عن أن الذي صنعها لا يميّز هذه المعاني أو أنه يجوز في عقيدته إطلاق مثل ذلك على الله جل وعلا..
🔸ومن هنا فإن الوثوق بصدور مثل هذا الدعاء عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم عن جبرئيل عليه السّلام مشكل جدا، بل الوثوق بعدمه، لاسيما وأن بقيّة مصادر العامّة وبالأخص مجاميعهم الحديثية على تنوعها وكثرتها خالية من ذكر هذا الدعاء، بل الإشارة إليه لو كان نبوياً كما يزعم.
🔹وهكذا الكلام في الدعاء الموسوم بالجوشن الكبير؛ فإننا لم نعثر عليه في شيء من مصادر أصحابنا المتقدمين، بل ولا المتأخرين، اللهم إلا عند شيخنا الكفعمي وقد عرفت: أنه في اختيار الادعية لا بشرط من ناحية المصادر.
🔹هذا فضلا عن أنه مرسل عن الإمام زين العابدين عن أبيه عن جده أمير المؤمنين عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم.
🔹على أننا لم نعثر كذلك على هذا الدعاء في شيء من مجاميع الحديث العامّيّة، وإنما وجدناه وردا لبعض فرقهم المتصوّفة في القرون المتأخرة، وقد حدّثني بعض من شاهد بعضَ فرق التصوّف العامّي في الأناضول لايزالون مقيّدين بتلاوته يوميّاً بشكل جماعي.
🔹هذا مضافا الى اشتماله على أسماء لا تليق بجناب الله تعالى وتقدّس، بل لا تتوافق مع أصول أصحابنا رضوان الله تعالى عليهم.
🔹هذا سوى ما فيه من الشواهد السلبية الأخرى.
🔻ومن الغريب بعد ذلك:
الفتوى باستحباب قراءته في الليلة الأولى من شهر رمضان وفي ليالي القدر المباركة واستحباب كتابته على الأكفان.
🔻وأغرب منه:
ترك ما أكّد عليه أئمّة أهل البيت عليهم السلام من السنة النبويّة من زيادة الصلاة النافلة لهذا الشهر ولليالي القدر زيادة على النافلة الراتبة، والاشتغال بهذا الدعاء الطويل الذي قد عرفت حاله، وهو مما يؤدي الى تضييع السنّة، بل يأخذ شطرا طويلا من وقت الإحياء بحيث يؤدي إلى تعطيل بقية ما هو محبّذ في هذه الليالي المباركة.
📌https://t.me/alsayyedalmousavi
اعمال_و_ادعیه_مأثور_و_معتبر_شب_قدر.pdf
204.1K
✳️ اعمال و ادعیه مأثور و معتبر شب قدر
این رساله مختصر در بیان اعمال و ادعیه مأثور و معتبر شب قدر، از کتب روایی مورد اعتماد اصحاب متقدّم امامیه رضوان اللّه علیهم تهیه و تدوین شده است. تمامی مستندات این مطالب به دقّت بررسی گردیده است، و سعی شده تا با بیان اعمال و ادعیه متقن و معتبر، از استحسانات، ذوقیات، مطالب بی اعتبار و مخترعه، و همچنین توصیههایی که صوفیان و رهزنان عقاید مردم به آن تشویق میکنند، پرهیز شود، تا در فرصت محدود این شب مبارک، با انجام این اعمال، موجبات رضایت خداوند متعال و ائمّه طاهرین صلوات اللّه علیهم اجمعین تا حدودی فراهم گردد.
@zobdatolfavaed
الأمالی (للصدوق) , الجزء۱ , الصفحة۶۲۵
عنوان الباب : المجلس الحادي و التسعون
القائل : امام باقر (علیه السلام)
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ اَلْوَلِيدِ رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَيْهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ اَلْخَزَّازِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا جَابِرُ أَ يَكْتَفِي مَنِ اِنْتَحَلَ اَلتَّشَيُّعَ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَوَ اَللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلاَّ مَنِ اِتَّقَى اَللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ يَا جَابِرُ إِلاَّ بِالتَّوَاضُعِ وَ اَلتَّخَشُّعِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اَللَّهِ وَ اَلصَّوْمِ وَ اَلصَّلاَةِ وَ اَلتَّعَهُّدِ لِلْجِيرَانِ مِنَ اَلْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ اَلْمَسْكَنَةِ وَ اَلْغَارِمِينَ وَ اَلْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ كَفِّ اَلْأَلْسُنِ عَنِ اَلنَّاسِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِي اَلْأَشْيَاءِ فَقَالَ جَابِرٌ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لَسْتُ أَعْرِفُ أَحَداً بِهَذِهِ اَلصِّفَةِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا جَابِرُ لاَ يَذْهَبَنَّ بِكَ اَلْمَذَاهِبُ أَ حَسْبُ اَلرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلاَّهُ فَلَوْ قَالَ إِنِّي أُحِبُّ رَسُولَ اَللَّهِ وَ رَسُولُ اَللَّهِ خَيْرٌ مِنْ عَلِيِّ ٍّ ثُمَّ لاَ يَعْمَلُ بِعَمَلِهِ وَ لاَ يَتَّبِعُ سُنَّتَهُ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِيَّاهُ شَيْئاً فَاتَّقُوا اَللَّهَ وَ اِعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ لَيْسَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ أَحَبُّ اَلْعِبَادِ إِلَى اَللَّهِ وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَيْهِ أَتْقَاهُمْ لَهُ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ وَ اَللَّهِ مَا يُتَقَرَّبُ إِلَى اَللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ إِلاَّ بِالطَّاعَةِ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ لاَ عَلَى اَللَّهِ لِأَحَدٍ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ كَانَ لِلَّهِ مُطِيعاً فَهُوَ لَنَا وَلِيٌّ وَ مَنْ كَانَ لِلَّهِ عَاصِياً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ لاَ تُنَالُ وَلاَيَتُنَا إِلاَّ بِالْوَرَعِ وَ اَلْعَمَلِ .
https://noorlib.ir/en/book/view/19244?volumeNumber=2&pageNumber=473&viewType=html
الوافي , الجزء۴ , الصفحة۳۰۱
القائل : امام باقر (علیه السلام)
1977-2 اَلْكَافِي ،1/3/74/2 اَلْقُمِّيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ وَ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلَامُ قَالَ: قَالَ لِي يَا جَابِرُ أَ يَكْفِي مَنِ اِنْتَحَلَ اَلتَّشَيُّعَ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَوَ اَللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلاَّ مَنِ اِتَّقَى اَللَّهَ وَ أَطَاعَهُ إِلَى أَنْ قَالَ فَاتَّقُوا اَللَّهَ وَ اِعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ لَيْسَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللّٰهِ تَعَالَى وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَيْهِ أَتْقَاهُمْ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ يَا جَابِرُ وَ اَللَّهِ مَا يُتَقَرَّبُ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى إِلاَّ بِالطَّاعَةِ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ لاَ عَلَى اَللَّهِ لِأَحَدٍ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ كَانَ لِلَّهِ مُطِيعاً فَهُوَ لَنَا وَلِيٌّ وَ مَنْ كَانَ لِلَّهِ عَاصِياً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ مَا تُنَالُ وَلاَيَتُنَا إِلاَّ بِالْعَمَلِ وَ اَلْوَرَعِ.
🌟هرکس در مجلسی حاضر باشد و ببیند که به امامی از ائمه اطهار علیهم السلام اهانت میشود و دفاعی نکند ذلت دنیا و عذاب آخرت در انتظارش است 🌟
🟢مُحَمَّدُ بْنُ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْقَاسِمُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَعَدَ فِي مَجْلِسٍ يُسَبُّ فِيهِ إِمَامٌ مِنَ اَلْأَئِمَّةِ يَقْدِرُ عَلَى اَلاِنْتِصَافِ فَلَمْ يَفْعَلْ أَلْبَسَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلذُّلَّ فِي اَلدُّنْيَا وَ عَذَّبَهُ فِي اَلْآخِرَةِ وَ سَلَبَهُ صَالِحَ مَا مَنَّ بِهِ عَلَيْهِ مِنْ مَعْرِفَتِنَا.
🟢 عبيد بن زراره از پدرش [زراره ابن اعین رضوان الله علیه] و او از آقا امام باقر عليه السّلام این حدیث نورانی را روايت كرد كه مولا فرمود: هر كس در مجلسى بنشيند كه ببیند در آن به امامى از ائمه اطهار علیهم السلام دشنام داده شود و اين شخص بتواند به دفاع برخيزد و چنين نكند،خداوند عزّ و جلّ در دنيا جامۀ ذلت و خوارى بر تنش کند و در آخرت عذاب[جهنم را نصیبش] كند و هر معرفت و علم نیکویی که از علوم و معارف ما به او داده بود را از او پس بگیرد.
📚الکافي لشیخنا کلینی اعلی الله مقامه جلد ۸، صفحه ۲۳۵
📚الکافي لشیخنا کلینی اعلی الله مقامه جلد ۲، صفحه ۳۷۹
📚الوافي ج ۲، ص ۲۳۲
📚تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۲۸، ص ۲۱۶
📚بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۱، ص ۲۱۹
🌺 خداوند متعال اختیار همه چیز را به مؤمن داده است مگر...
💠 امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّه َ فَوَّضَ اِلَى الْمُؤْمِنِ اُمورَهُ كُلَّها وَ لَمْ يُفَوِّضْ اِلَيْهِ اَنْ يَكونَ ذَ ليلاً، اَما تَسْمَعُ اللّه َ تَعالى يَقولُ: «وَ لِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنينَ»؟ فَالْمُؤْمِنُ يَكونُ عَزيزا وَ لايَكونُ ذَ ليلاً. قالَ: اِنَّ الْمُؤْمِنَ اَعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ لاَِنَّ الْجَبَلَ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعاوِلِ وَ الْمُؤْمِنُ لايُسْتَقَلُّ مِن دينِهِ بِشَىْ ءٍ؛ [التهذيب، ج 6، ص 179، ح 367.]
🔴 خداوند متعال اختيار همه كارها را به مؤمن داده، اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل باشد. مگر نشنيده اى كه خداى تعالى مى فرمايد: «عزّت، از آن خدا و رسولش و مؤمنين است»؟ پس، مؤمن، عزيز است و ذليل نيست. [در ادامه ]فرمودند: مؤمن، از كوه محكم تر است؛ زيرا از كوه با ضربات تيشه كم مى شود اما با هيچ وسيله اى از دين مؤمن نمى توان كاست.
🗯 اطاعت الهی ...
🔻الکافی] عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ عَنْ مُحَمَّدٍ أَخِی غرام [عُرَامٍ] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: لَا یَذْهَبْ بِکُمُ الْمَذَاهِبُ فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ .
🔸حضرت باقر علیه السلام به محمد بن مسلم فرمود: مذاهب و راههای باطل، شما را به گمراهی و ضلالت نیفکند. به خدا قسم شیعه ما نیست، مگر آن کس که خداوند متعال را اطاعت کند.
📚بحارالانوار - جلد ۶۷، صفحه ۹۵
3.08M
🔴 چقدر زشت است...
💠 عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ
الکافي , جلد۲ , صفحه۳۲۰
🌺 حضرت صادق سلام الله علیه: چه زشت است براى مؤمن كه ميل و رغبتى در او باشد كه او را خوار كند.
🌺 ویژگی های مؤمن
💠 الإمامُ عليٌّ عليه السلام: المؤمنُ بِشْرُهُ في وجهِهِ ، و حُزنُهُ في قلبِهِ ، أوسَعُ شَيءٍ صَدْرا ، و أذَلُّ شَيءٍ نَفْسا ، يَكْرَهُ الرِّفْعةَ ، و يَشْنَأُ السُّمْعةَ ، طويلٌ غمُّهُ ، بَعيدٌ هَمُّهُ ، كثيرٌ صَمتُهُ ، مَشغولٌ وقتُهُ ، شَكورٌ ، صَبورٌ ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ ، ضَنينٌ بخَلّتِهِ ، سَهلُ الخَليقةِ ، لَيِّنُ العَرِيكةِ ، نَفسُهُ أصْلَبُ مِن الصَّلْدِ ، و هُو أذَلُّ مِن العبدِ .[بحار الأنوار: 69/410/127 .]
🔹 حضرت امیرالمؤمنین على سلام الله علیه: مؤمن شادى اش در چهره اش مى باشد و اندوهش در دلش، سينه اش فراخ است و نَفْسش از هر چيز رامتر؛ بلند پايگى را ناخوش مى دارد و شهرت را دشمن مى شمارد. اندوهش دراز است و همّتش بلند؛ بسيار خموش است و اوقاتش به بيكارى نمى گذرد؛ شكور است و شكيبا؛ غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود [با ديگران ]حريص. نرمخو و مهربان است، اراده اش سخت تر از سنگ خار است و با اين حال از يك برده، خوارتر و افتاده تر است.
1.97M
💠 امیرالمؤمنین سلام الله علیه: المؤمنُ بِشْرُهُ في وجهِهِ و حُزنُهُ في قلبِهِ، أوسَعُ شَيءٍ صَدْرا، و أذَلُّ شَيءٍ نَفْسا، يَكْرَهُ الرِّفْعةَ، و يَشْنَأُ السُّمْعةَ، طويلٌ غمُّهُ، بَعيدٌ هَمُّهُ، كثيرٌ صَمتُهُ، مَشغولٌ وقتُهُ، شَكورٌ، صَبورٌ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ، ضَنينٌ بخَلّتِهِ، سَهلُ الخَليقةِ، لَيِّنُ العَرِيكةِ، نَفسُهُ أصْلَبُ مِن الصَّلْدِ، و هُو أذَلُّ مِن العبدِ .[بحار الأنوار: 69/410/127 .]
🌺 حضرت امیرالمؤمنین سلام الله علیه: مؤمن شادى اش در چهره اش مى باشد و اندوهش در دلش، سينه اش فراخ است و نَفْسش از هر چيز رامتر؛ بلند پايگى را ناخوش مى دارد و شهرت را دشمن مى شمارد، اندوهش دراز است و همّتش بلند؛ بسيار خموش است و اوقاتش به بيكارى نمى گذرد؛ شكور است و شكيبا؛ غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود [با ديگران ]حريص. نرمخو و مهربان است، اراده اش سخت تر از سنگ خار است و با اين حال از يك برده، خوارتر و افتاده تر است.
🔵 سوره مبارکه یوسف آیه 42
💠 وَ قالَ لِلَّذي ظَنَّ أَنَّهُ ناجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْني عِنْدَ رَبِّكَ فَأَنْساهُ الشَّيْطانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنينَ
🔹 و از ميان آن دو نفر، به آنكس كه مىدانست رهايى مىيابد، گفت: «مرا نزد خدایت (پادشاه مصر) ياد كن [تا از زندان رهايى يابم]». ولى شيطان ياد او را نزد خدایش از خاطر وى برد؛ و از اينرو، [يوسف] چند سال در زندان باقىماند.
🔴 تقیه
💠 حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ مُوسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ غَيْرِهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: ذُكِرَتِ اَلتَّقِيَّةُ يَوْماً عِنْدَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ فَقَالَ وَ اَللَّهِ لَوْ عَلِمَ أَبُو ذَرٍّ مَا فِي قَلْبِ سَلْمَانَ لَقَتَلَهُ وَ لَقَدْ آخَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَهُمَا فَمَا ظَنُّكُمْ بِسَائِرِ اَلْخَلْقِ إِنَّ عِلْمَ اَلْعَالِمِ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لاَ يَحْتَمِلُهُ إِلاَّ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ اِمْتَحَنَ اَللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ قَالَ وَ إِنَّمَا صَارَ سَلْمَانُ مِنَ اَلْعُلَمَاءِ لِأَنَّهُ اِمْرُؤٌ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ فَلِذَلِكَ نَسَبُهُ إِلَيْنَا .
بصائر الدرجات في فضائل آل محمد علیهم السلام, جلد۱, صفحه۲۵
💠 الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَجِبْتُ مِنْ أَخِی یُوسُفَ (علیه السلام)؛ کَیْفَ اسْتَغَاثَ بِالْمَخْلُوقِ دُونَ الْخَالِقِ؟.
🔹 پیامبر (صلی الله علیه و آله): از برادرم یوسف (علیه السلام) تعجّب میکنم که چگونه بهجای خالق، از مخلوق یاری خواست.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۷۰ نورالثقلین
2.97M
🔴 اهمیت فوق العاده تقیه، سکوت و دوری از مردم
3.6M
🔵 سوره مبارکه توبه آیه 118
💠 وَ عَلَى الثَّلاثَةِ الَّذينَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذا ضاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ وَ ضاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَ ظَنُّوا أَنْ لا مَلْجَأَ مِنَ اللهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ [118]
🔹 و [همچنين] آن سهنفر كه [از شركت در جنگ تبوك] تخلّف جستند، [و مسلمانان با آنان قطعرابطه نمودند] تا آنجا كه زمين با همهی وسعتش بر آنها تنگ شد [حتّى] در وجود خويش، جايى براى خود نمىيافتند [و] دانستند پناهگاهى در برابر عذاب خدا جز رفتن بهسوى او نيست، سپس خدا رحمتش را شامل حال آنها نمود، [و به آنان توفيق داد] تا توبه كنند، زيرا خداوند بسيار توبهپذير و مهربان است.