یه وقتایی تو زندگی هست که آدمیزاد تا خرخره پُر از نیازه؛ نیاز به شنیدن و قضاوت نشدن، نیاز به دستی که از لجنِ تنهایی نجاتش بده؛ اما انقدر پیش بقیه قضاوت شده که دیگه جرأت حرف زدن نداره، که یه دنیا حرف توی مغزش گندیده. با عزیزانتون حرف بزنید، به آدمها لبخند بزنید؛ نمیخواد کار خاصی بکنید؛
توی دنیای شلوغِ امروز که هیچکس حوصلهی کسی رو نداره، گوشِ شنوای همدیگه باشین❤️