✴️ نگاهی به فیلم سینمایی «زودپز» 🔸به امید چندی فرار از هجمه‌های گسترده‌ی زندگی و دغدغه‌های اجتماعی شاید سینمای کمدی بتواند برای خنداندن، تاثیرگذاری عاطفی و تفکر لحظه‌ای کوتاه مدت یک نسخه باشد؛ با تماشای تبلیغات پرزرق و برق، اسامی فیلم‌سازان و بازیگران نام‌آشنا، ترغیب می‌شویم به سینما برویم و آن فیلم را تماشا کنیم؛ ولی اغلب موارد با چیزی روبرو می‌شویم که با  آنچه تصور می‌کردیم تفاوت فاحشی دارد و از تصوارت‌مان بسیار فاصله دارد؛ به‌ویژه اگر فیلم طنز (کمدی) باشد.

🔸این روزها که فیلم «زودپز» به‌عنوان یک فیلم کمدی پرفروش برروی پرده سینما درحال اکران است؛ می‌شود قدری دقیق‌تر در مورد آن صحبت کرد. 🔸از منظر روانشناسی نیاز انسان به شادی و خندیدن بدوی‌ترین دلیل شکل‌گیری رویکرد «طنزآلود» به امور است. همانند رسانه‌های قدیمی‌تر دراماتیک (ادبیات و تئاتر)، سینما نیز این نیاز سطحی اما واقعی بشری را دستمایه قرار می‌دهد. این‌گونه نمایش‌ها و فیلم‌ها در ظاهر با هدف خنده و تفریح مخاطب اجرا می‌شود اما بیشتر آن‌ها زیر پوسته‌‌ی طنزآلود و خنده‌دارشان، مسائلی جدی و گاه عمیق را بازتاب می‌دهند. 🔸سینمای کمدی در ایران به مرور و به‌خصوص در دهه‌ی اخیر باب نوعی بی‌قیدی، عبور و زیرپا گذاشتن اعتبار اندیشه و تفکر و رسیدن به سطح ابتذال فرهنگی را باز کرده است. 🔸سینمایی که برپایه‌ی کلیشه جنسی استوار است و موضوعی را انتخاب و کیسه‌ای دوخته است برای خالی کردن جیب مخاطب و پرکردن جیب خودش! 🔸«زودپز» ماجرایی را در زمان بمباران موشکی تهران روایت می‌کند؛ که در آن افرادی در یک منزل به حکم خویشاوندی و البته با عقاید مختلف زندگی می‌کنند. مثلاً یک کلاهبردار و احتکار کننده مواد و...، دو باجناق با بازی محسن تنابنده و نوید محمدزاده، زنی که آن کلاهبردار محتکر از او سفته دارد و برای بدهی قرار است با هم‌ملاقات عاشقانه! داشته باشند، روزبه حصاری در نقش فرمانده پایگاه و یک بسیجی دوران انقلاب و... که همگی با تضادهای فکری و عقیدتی مختلف گرد هم جمع آمدند. 🔸فیلمنامه‌نویس می‌خواهد این تضادهای فکری را بستر خلاقیت‌های طنزآلود کند اما همین جمع اضداد فکری و دینی، در دل خود هم‌چون یک نرم‌افزار نفوذی؛ به‌صورت ناملموس و از راه شناختی و نفوذ به ذهن، موضوع امر به‌معروف و نهی از منکر را و البته اعتبار عقاید فرهنگی و دینی را هدف قرار داده است. 🔸«زودپز» درست شبیه سایر کمدی‌های مبتذل این دهه، برای پیش‌برد اهداف خود از روشی ساده بهره می‌برد؛ با شکستن هنجارها و تکرار شوخی‌های جنسی به صورت مکرر و پروبال دادن بیش از حد به آن برای جذب مخاطب؛ فیلم‌نامه‌ای بی‌محتوا و کم‌جان و نخ‌نما را به خورد مخاطب می‌دهد و از آن طرف با بهره جستن از چهره‌هایی به‌نام در بازیگری که توانسته‌ توجه مخاطب را به خود جلب کند. 🔸رامبد جوان و محسن تنابنده چهره‌هایی هستند که در ژانر طنز توانسته‌اند مخاطبینی را با خود همرا‌ه کنند. از طرف دیگر نوید محمدزاده به تنهایی یکی از ستون‌های جذب مخاطب در این سال‌ها شده است! 🔸فیلم «زودپز» فرهنگ مقاومت مردم کشورمان، رشادت و استقامت مردم در مقابل بمباران‌ها و جنگ تحمیلی را نادیده گرفته و با تصویرسازی غلط از بزدلی و ترس مردم در بمباران روایت کرده است. زودپز با نشان دادن چهره‌‌های انقلابی و تصورات ذهنی نازل و رویاپردازی درمورد آن‌ها (صیغه کردن خواهر زن و.. )، زیرکانه ماهیت شخصیت‌های مذهبی و انقلابی را به بهانه طنزآلود کردن داستان، زیر سوال برده و رشادت و ایثار افراد آن زمان را به موضوعی سخیف بدل کرده است. 🔸فیلم کمدی زودپز ناظر بر فرهنگ پست (low culture) است؛ که توسط نهاد مربوطه مجوز گرفته است. یکی از عواقب نمایش پی در پی این‌گونه فیلم‌های مبتذل و غیر اخلاقی که در تضاد با فرهنگ اصیل ایرانی است، بی اعتبار کردن نهاد‌های فرهنگی و مجوزهای وزارت ارشاد است. 🔸ضمن این‌که از نظر عموم بینندگان فیلم‌نامه «زودپز» خالی از چند پیام و حتی محتوای ساده و در عین حال عبور از فرهنگ غنی ایرانی‌ست. 📝 آسنات صادقیان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

☕️ قهوه‌پدری و شخصیتی که ندارد! 🔸مهران مدیری از اواسط آبان امسال با کارگردانی «قهوه‌پدری» به صحنه سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی بازگشت.

قهوه‌پدری نام‌هایی چون مهران مدیری، ژاله صامتی، سام درخشانی، جواد رضویان و حامد آهنگی را یدک می‌کشید و مخاطبی که مشتاق تماشای طنازی این چهره‌ها بود را همان قسمت اول به دیوار کوبید! 🔸شاید اگر قرار بود این نقد را بر قهوه‌پدری پس از تماشای همان قسمت اول بنویسیم، هیچ حرف اضافه‌تری جز امید به قسمت‌های بعدی نداشتیم! چرا که همان قسمت اول شخصیت‌های سریال آب پاکی را روی دست‌مان ریختند. ژاله صامتیِ «زیرخاکی» البته کمی عصبی‌تر اولین نقشی که به‌تمام معنا حیف شد، جواد رضویانِ «درحاشیه» البته کمی غلیظ و نامفهوم‌تر! هم دیگر آن جذابیت قبلی را ندارد، سام درخشانی که اگر آن عینک ته استکانی را از چشم بردارد باید با تیپا او را از سریال طنز بیرون بیاندازی! 🔸مدیری طنز داستان را روی میمیک صورت، تیک و غُلو در لحن شخصیت‌هایش، تیپ‌هایی که مابه‌ازای واقعی در دنیای واقع ندارند سوار کرده؛ روشی که دیگر برای گروه سنی الف هم آن بازدهی سابق را ندارد! 🔸قهوه‌پدری با این روندی که در پیش گرفته حتی خوابِ خلقِ تکیه‌کلام‌های ماندنی و محبوبی چون «نوچوفسکوی» برره را نخواهد دید. بدیهی‌ست که مدیری هم در قامت بازیگر دیگر آن «شیرفرهاد» سابق نیست و قابل پیش‌بینی است که هیچ‌کدام از شخصیت‌های قهوه‌پدری‌اش اندازه‌ی «یاسمنگولا» هم هویت ندارند و هرگز در ذهن مخاطب قوه‌ی ماندگار شدن نخواهند داشت! 🔸مدیری با شخصیت‌پردازی بسیار ضعیف و داستانی که لاک‌پشت‌وار و به کندی پیش می‌رود به‌جای انتقال مفاهیم و منظوری درخور توجه، بازی‌های لوس و کسل‌کننده و حتی رقص و گاهاً دیالوگ‌های اروتیک را مثل آب به سریالش بسته تا شاید هر چند سکانس یک‌بار بتواند لبخندی بی‌رمق از مخاطب بگیرد! 🔸«قهوه‌پدری» را اگر بخواهیم در یک خط توصیف کنیم؛ قهوه‌ای بی‌رمق که نه تلخ است و نه شیرین و تجربه‌اش فقط وقت هدردادن است. 🔸مدیریِ نمایش خانگی در هیچ‌یک از تولیداتش هرگز آن مدیری تلویزیون نشد؛ شاید آن مثلاً قهر به ظاهر سیاسی که با تلویزیون کرد، عاقلانه‌ترین تصمیم یک ستاره‌ی رو به افول برای باقی گذاشتن خاطرات خوب از آثارش بود!. 📝نرجس احمدی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎞 تصویر حقیقی از اقشار مردم ایران در مجموعه‌ی «دم زندگی» 🎞 «دم زندگی» کاهش‌دهنده‌ی فاصله بین واقعیت زندگیِ خانواده‌های ایرانی با تصور و افکار عمومی ایجاد شده از فضای مجازی و مجموعه‌های نمایش خانگی و جشنواره‌ای حاصل از توهمات برخی به اصطلاح هنرمند

📺 مجموعه‌ی «دم زندگی» به کارگردانی «امین شجاعی» و نویسندگی «فرزاد باقری» از شبکه‌ی دو سیما پخش شد. این مجموعه‌ی تلویزیونی به زندگی پنج خانواده‌ی حادثه‌ی تروریستی کرمان در دی‌ماه سال ۱۴۰۲ می‌پردازد. ✨ شاید بتوان ادعا نمود از معدود مجموعه‌هایی است که با بازی هنرمندان بومی، جذاب و اثرگذار است، بازی‌ها باورپذیر است و مخاطب رغبت می‌کند مجموعه را دنبال کند، بدون آنکه منتظر بازیگر معروفی باشد. ✨جدا از جذابیت بصری‌ای که کارگردان توانسته آن را ایجاد کند، روایت‌های روان و جذاب این مجموعه است که مخاطب را پایبند به مشاهده‌ی آن می‌کند. این مجموعه، روایت‌های حقیقی از زندگیِ معمولیِ مردم ایران را به نمایش می‌گذارد، روایت‌هایی که می‌تواند تودهنیِ محکمی به یاوه‌های سراییده شده از ذهن‌های متوهم بخش اعظم نمایش خانگی باشد. 💫مردم معمولیِ این مرز و بوم را، زنانی مانند «ایران» تشکیل می‌دهند که کمک‌کار زن همسایه است، دخترشان را مانند دختر خود بزرگ می‌کند و غم بهبودی همسایه‌ش را به دوش می‌کشد و طوری این رابطه‌ی عمیق را شکل می‌دهد که شهادتش برای خانواده‌ی همسایه مثل داغ یک عزیز سنگین است! 💫مردان این سرزمین، مانند «ماشالله» هستند که پول مورد نیاز خود را به همکار نیازمندتر از خودش می‌دهد و برای اینکه از همکارش درخواست طلبش که مافوق توان اوست را نخواهد حاضر می‌شود از قابلمه‌های به جا مانده از مادرش بگذرد، «ماشالله» مانند مردان مهربان این مملکت هم مهربان است و هم خانواده‌مدار! 💫خانواده‌های ایرانی، مانند «خانواده‌ی سلطانی‌نژاد» هستند، همینقدر گرم، همینقدر وابسته به هم و همینقدر متدین و پای‌کار برای آرمان‌هایشان! 💫نوجوان ایرانی، همچون «یاسین» است که مادربزرگش را محترم می‌شمارد، به والدینش کمک می‌کند، کار می‌کند و مودب است. ✨«دم زندگی» دم‌هایی را به نمایش گذاشت تا یادمان دهد، نوع پایان زندگی را نوع زیستن در لحظه‌ها مشخص می‌کند؛ دغدغه‌ی همسایه را داشتن، از نیاز خود برای نیازمندتر از خود چشم پوشیدن، تحکیم خانواده با محبت و حضور در گرد بزرگترها، کار کردن و کمک‌کار والدین بودن و... آن لحظه‌های زیستنی است که عاقبت را به شهادت ختم می‌کند. ✨مجموعه‌ی «دم زندگی» روایت زندگی طبیعی انسان‌هایی است که با فرهنگ ایرانی‌اسلامی زندگی می‌کنند، که این قشر، بخش عظیمی از اقشار ایران‌زمین را تشکیل می‌دهند نه آن دختری که در سینمای ایران به صورت پدر سیلی می‌زند، نه آن زنی که برای رسیدن به پول خود را می‌فروشد، نه آن مردی که با مشروب و سیگار رل‌های خود را عوض می‌کند! این روایتِ توصیفی از زندگی مردم معمولی، نیاز است همواره جلوی چشم نویسندگان و کارگردانان جشنواره‌ای باشد تا شاید یادشان بیاید، زندگی مردم معمولی با زیست سلبریتی‌وارشان متفاوت است. پرداخت‌های رایج در اکثر مجموعه‌های نمایش خانگی و فیلم‌های جشنواره‌ای مصداق این بیان رهبری می‌شود که؛ «بین واقعیّت با فکر و تصوّر افکار عمومی فاصله میندازند» کاش این دست روایت‌ها آنقدر مطرح شود تا این فاصله‌ی ایجاد شده کمتر گردد. ⚠️در پایان به مسئولین کشور پیشنهاد می‌کنم که این مجموعه را نگاه کنید شاید تلنگری برایتان شود که این خون‌های پاک به واسطه‌ی عمال آمریکا در منطقه ریخته شده و دستان ترامپ ملعون آمریکایی به خون سردار عزیز آغشته است پس به این توصیه رهبری عمل کنید که فرمودند: ملاحظه‌ی خواسته‌ی آمریکا، مواضع آمریکا و مواضع صهیونیست‌ها را نکنند، ملاحظه‌ی منافع کشور را بکنند، ملاحظه‌ی منافع جمهوری اسلامی را بکنند. ⚠️ملاحظه‌ی مردم را بکنید نه ملاحظه‌ی آمریکا را و چه حیف است که در بین مشاورین یا مسئولین کسانی باشند که منافع‌شان در حفظ منفعت آمریکایی باشد که زندگی معمولی مردم را می‌گیرد. 📝 زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

📽 گرفتن و رساندن پیام و روایت رسانه از واقعیت، پیشرانِ ابزارهای نظامی 📽 زمینه‌سازیِ رسولی چون رسانه برای قیام مردم به قسط چگونه است؟ 🎙«جناب آقای جبلی شما و این حضرات نقش بی‌بدیل رسانه و تبلیغ را در پیکارهای کنونی جهان -که بیش از همیشه است- می‌دانید. امروز پیروزی یک طرف را توانایی او در گرفتن و رساندنِ پیام و روایت او از واقعیت، رقم می‌زند؛ بسیار پیش و بیش از آنکه ابزارهای نظامی وارد میدان شوند و در آن اثر بگذارند. ما در این عرصه‌ی مهم باید دقت و تلاش و ابتکار خود را مضاعف کنیم» (مقام معظم رهبری)

🌪طوفان‌الاقصی وقتی ساختارهای استکباریِ صهیون، قدرت اقتصادی جهان را منهدم کرد، برخی از تحلیل‌گران دچار حیرت شدند و این قدرت را به ایران نسبت دادند! وقتی پشت‌سرهم بزرگان مقاومت مانند اسماعیل هنیه، سیدحسن نصرالله، یحیی سنوار و... به شهادت رسیدند، حیرت و سردرگمی در بخشی از نیروهای مومن ایجاد گشت و برخی از تحلیل‌گرانِ نادان، آن را نشانه‌های افول قدرت مقاومت خواندند! با سقوط دولت بشار اسد، نگرانی‌ها شدت گرفت و یأس‌ در بدنه‌ی بخشی از جامعه متدینین نیز رخنه کرد و تمسخرِ بخشی از بدنه‌ی هتاک را بدنبال آورد! ⚠️این مصادیق نشان می‌دهد، رسانه ملی و رسانه‌های انقلابی نتوانستند و یا همت نکردند که نقش اساسی خود را برای روایت واقعیت‌ها و نقل تاریخ معاصر به ویژه بن‌مایه‌های اعتقادی مؤثر در رویدادهای منطقه ایفا کنند و حتی بالاتر شاید هم نمی‌دانند که نقش خودشان چیست! ⚠️برای آنکه این رسانه‌ها بتوانند نقش خود را در پیکارهای کنونی ایفا کنند، شناخت درست اهمیت دارد، یکی از کلیدی‌ترین شناخت‌ها در آیه‌ی ۲۵ سوره‌ی‌ مبارکه‌ی حدید آمده است که: لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ این آیه بیانگر این است که رسولان، با بینات و کتاب و میزان می‌آیند تا زمینه را فراهم کنند برای اینکه خود مردم برای قسط قیام کنند نه آنکه آنان را در آغوش بگیرند تا پیروزی محقق شود و نه آنکه اجباری برای راندن‌شان به بهشت باشد. در این آیه‌ی مبارکه، بحث بر سر این است که خود مردم باید قیام کنند و در این میان رسولان، نقش زمینه‌سازی با بینات و کتاب و میزان دارند. ⚠️رسانه در عصر کنونی، مانند یک رسول نقش تبلیغی دارد و مهم‌ترین وظیفه‌اش تسلط بر بینات و کتاب و میزان است تا بتواند با آن زمینه‌سازی کند تا مردم قیام به قسط کنند. 🎞 برنامه‌هایی چون نوسان، پاورقی، مکث، سیاست خارجی و اندک برنامه‌های مشابه را می‌توان در راستای آن مهم دانست اما این زمینه‌سازی با توجه به قدرتی که رسانه در زمان کنونی دارد، کم است و حتی جای بسیار مواخذه و سرزنش‌گری دارد که از این امکانات فراوان در زمینه‌ی پربرکت جمهوری اسلامی استفاده نشده است؛ که اگر درست از این امکان با توجه به معارف اصیل قرآن استفاده می‌نمود بعد از طوفان‌الاقصی و حرکات نیروهای مقاومت در منطقه، عده‌ای تحلیل‌گر کوتاه‌بین آن را به ایران نسبت نمی‌دادند و نیروهای اقماری ایران در منطقه نمی‌شمردند، این نوع تحلیل‌ها نشان می‌دهد، رسانه‌ی ملی نسبت به اهداف‌ش با توجه به زمان بسیار عقب است. ⚠️ رسانه‌ی ملی باید از خیلی وقت پیش در قالب‌های مختلف و متنوع مانند مجموعه‌های تلویزیونی، سینمایی، برنامه‌های ترکیبی، چهره‌سازی از سرداران مقاومت، فیلم‌های کوتاه، مناظره، میزگرد و... به این محورها می‌پرداخت: ✔️ ریشه‌های مقاومتِ منطقه چگونه شکل گرفت ✔️ نحوه تشکیل هسته‌ی اولیه نیروهای حماس چگونه بود ✔️ ماجرای امام موسی صدر با پیچیدگی‌های شخصیتی و عملکردی‌اش چگونه بر مقاومت منطقه موثر بوده است ✔️ حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق، انصارالله یمن، فاطمیون افغانستان و... چگونه در منطقه سردرآورد ✔️سردارانِ نیروهای مقاومت از چه اعتقاداتی برخوردارند ✔️ نقش جمهوری اسلامی ایران چگونه است ✔️مقاومت چگونه گسترده شد ✔️ عوامل ماندگاری مقاومت چیست 👇🏻ادامه دارد...

⚠️برای فهم و پرداخت به این موضوعات مهمِ منطقه لازم است دوباره به آیه‌ی ۲۵ سوره حدید بازگردیم که مردم با دیدن بینات یعنی نشانه‌های آشکار، کتاب و میزانی که توسط رسولان می‌آید، قیام به قسط می‌کنند، به عنوان مثال فیلم سینمایی «بازمانده» که از کتاب «بازگشت به حیفا» غسان کنفانی، اقتباس شده است به خوبی این را نشان می‌دهد که از مدت‌ها قبل از طوفان‌الاقصی، جوانان فلسطینی، برای بازگشت به سرزمین‌شان چریک شده‌اند. 📖 در بخشی از این کتاب که در سال «۱۹۷۰» انتشار یافته نوشته شده: «...داشتم دنبال فلسطین واقعی می‌گشتم. فلسطینی که بیش از یک خاطره باشد... داشتم با خودم می‌گفتم: فلسطین برای خالد (پسر این فرد که فلسطین را ندیده است) چیست؟ ...عقیده دارد که مَرد باید سلاح بردارد و در راه فلسطین بمیرد. آن‌وقت فلسطین برای ما، من و تو، فقط گشتن دنبال یک چیز زیر غبار خاطرات است... اشتباه می‌کردیم که فکر می‌کردیم وطن گذشته است. وطن برای خالد آینده است. فرق ما این است. بخاطر همین خالد خواست سلاح بردارد. ده‌ها هزار نفر مثل خالد هستند که اشک عقیم افرادی که در اعماق شکست‌هایشان، دنبال تکه‌پاره‌های به جا مانده از زره‌ها و گل‌ها می‌گردند، جلوی آنها را نمی‌گیرد.» 🖊نویسنده کتاب در سال ۱۹۷۲ در لبنان به دست صهیونیست‌ها ترور می‌شود و این یعنی حداقل نه سال قبل از انقلاب اسلامی، نویسندگانی نظیر کنفانی از بازگشت با سلاح برای گرفتن خانه‌هایشان می‌گویند! بنابراین مقاومت در فلسطین، قبل از انقلاب با بینه‌ی آشکارِ ظلم صهیون و دولت‌های استکباری جهان، جرقه‌اش زده شده بود. همانطور که جرقه‌ی انقلاب اسلامی هم سال‌ها قبل به تاریخ قیام امام حسین علیه‌السلام علیه نظام نفاق‌آلود و ظالمانه‌ی یزید برمی‌گردد. ⚠️بنابراین محصولاتی که به تاریخ معاصر، تاریخ تشیع و زندگی قهرمانان این عرصه می‌پردازد مانند «سرزمین مادری»، «مختارنامه»، «ولایت عشق»، «تیرباران» کم است و یا به خوبی پرداخت نشده است. حداقل در گفتمان‌سازی و جریان‌سازی و بالاتر ترند کردن یک محور که وظیفه‌ی رسانه‌ی توحیدی است در مورد این موضوعات بسیار عقب هستیم و این عقب‌گرد با توجه به تاریخی که پشت‌سر گذاشته‌ایم بسیار به چشم می‌خورد شاید اگر تاریخ نداشته‌ی صهیون یا آمریکا را داشتیم این مقدار بسنده بود اما این «دارندگیِ تاریخی» است که احساس خسران را می‌رویاند. ⚠️ با توجه به آیه ۲۵ سوره حدید می‌توان گفت نقش جمهوری اسلامی، نقش هدایت‌گری قلب‌ها و اندیشه‌هاست، نقش تقویت اراده‌ها و همت‌هاست که می‌توان علیه ظلم قیام کرد و به نتیجه رسید و این قیام به قسط را باید خود مردم آن سرزمین اراده کنند، باید خودشان عمل کنند و به طور جمعی آماده‌ی پذیرش تبعات آن باشند. پس انقلاب اسلامی ایران جرات داد که می‌توان قیام کرد، که می‌توان با ایمان، ساختار کلاسیک نظامی را زیرسوال برد و به پیروزی رسید. ❓پس چرا رسانه‌‌های مقاومت در این پرداخت‌های شناختی، عقیم اقدام کرده‌اند که نتیجه‌اش حیرت باشد! درحالیکه باید این موضوع و محور آنقدر گفته می‌شد که پس از تسلط تحریرالشام بر سوریه، حداقل بخش اعظم متدیین با دقت در آیه‌ی ۲۵ سوره حدید، سردرگم نمی‌ماند و قدرت پیش‌بینی می‌داشتند که با این بیان ولی فقیه مطابق می‌بود که: «سرداران برجسته‌ی ما رفتند، شهید عزیز ما سلیمانی و یارانش و همکارانش رفتند، جوانهای خود آنها را، هم در عراق، هم در سوریه ــ‌اوّل در عراق، بعد در سوریه‌ــ سازمان‌دهی کردند، مسلّح کردند، ایستادند در مقابل داعش، کمر داعش را شکستند و توانستند غلبه پیدا کنند» سردار عزیز ما همچون رسولان رفتند و زمینه را برای برخواستن خود جوانان فراهم کردند. ⚠️با این پشتوانه‌های شناختی و سنت‌های آشکار هستی، قطعا و یقینا پیروزی با حق است، حقی که افرادش بر بینات، کتاب و میزان مسلط هستند و تکیه بر ایمان به الله مقتدرِ عزیز دارند. این پیروزی نهایی نزدیک است و هیمنه‌ی شیاطین به شدت و سرعت درحال ریختن است. ⚠️قدرت شیطان در ظاهرسازی است و تتمه‌ی پایانی نظام صهیون با این ظاهرسازی‌ها در طبل شادمانه‌ی حرص و طمع خود می‌نوازد، درحالیکه رسانه‌های توحیدی باید با تأسی از آیات و روایات، فرآیندمحور بودن نظام توحیدی و پشتوانه‌ی یک عمل یعنی شناخت و نیت را آنقدر متنوع و زیبا در عرصه‌ی هنر به نمایش آورند که غوغاسالاران عصر کنونی مجال نفس نداشته باشند. طبق ادعیه رسیده به ما «یملا الارض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا»؛ زمینه‌سازان ظهور باید برای آماده‌سازی جامعه را از عدل و قسط پر کنند مانند ظلم و جوری که گسترانده شده! ❓و سوال اینکه؛ آیا رسانه‌های توحیدی هم‌طراز رسانه‌های اصحاب ظلم و جور اقدام به پر کردن عدل و قسط کرده‌اند؟ 📝 زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

⏪ سینمای تراز انقلاب 🔰شبکه خبر۲ و دو قاب در طرفین؛ خبرها همچون قطاری در حرکت زیرنویس می‌شوند؛ قاب سمت راست، پخش زنده از تالار وحدت تهران و قاب سمت چپ، پخش زنده از کرانه باختری. قاب سمت راست، افتتاحیه جشنواره فیلم فجر و قاب سمت چپ، نمایش آزادی ۱۱۰ اسیر فلسطینی در مرحله سوم تبادل اسرا با رژیم غاصب صهیونیستی. این طرف امنیت در سایه انقلابی که سالگردش را با جشنواره‌های اینچنینی یادآوری می‌کنند؛ آن طرف شکوفا شدن گل‌های بیش از یک سال مقاومت یک باریکه و مردم قهرمانش. 🔰انقلاب ما و تداومش نیز ماحصل همین پایداری و مقاومت مردمی‌ست که سال‌ها تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی و معیشتی را تحمل کرده‌اند تا شعار انقلابشان را که استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بوده را به کرسی بنشانند. مشکلات مردم مسلمان آن طرف را که می‌بینیم با وجود مسائل داخلی‌مان شکرگزار این امنیت می‌شویم. 🔰در این تلاطم‌های اقتصادی که بر همه چیز سایه انداخته و گاهی توسط دشمن غلو می‌شود، بخش فرهنگ و به‌ویژه سینمای ما چقدر به آرمان‌های انقلاب پایبند بوده است؟ آیا وفادار به بدنه دیندار مردم مانده یا ابزار نظام سرمایه‌داری برای استحاله فرهنگ انقلاب است؟ آیا مانند سینمای غربی که ارزش‌های نداشته‌اش را بزرگ‌نمایی می‌کند توانسته غنای دینی، فرهنگی، اعتقادی و ... این مردم متمدن را به نمایش بگذارد؟ راستی افق سینمای تراز انقلاب کجاست؟ آیا حداقل دِین خود را به همین فلسطین و فرهنگ پایداری ادا کرده است؟ به زودی در جشنواره فیلم فجر مشخص خواهد شد ریل گذاری مسئولین فرهنگی در کدام جهت است! 📝عالیه بهرام‌زاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎥فیلم سینمایی صیاد؛ فاجعه‌ای برای معرفی شهید صیاد شیرازی! 🔹فیلم سینمایی «صیاد» به کارگردانی جواد افشار و تهیه‌کننده نام آشنای تلویزیون و سینما؛ محمدرضا شفیعی به عنوان افتتاحیه چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد پخش شد.

🔹سطح نازل فیلم اجازه توضیحات اضافه را سلب می‌کند و نویسنده را بر آن می‌دارد که به یکباره سراغ اصل مطلب برود! این فیلم قصه ندارد، یکسری گذاره‌های تاریخی را که همه می‌دانند کنار هم چیده و نمی‌تواند یک قهرمان را از دل فیلم دربیاورد! شاید بتوان گفت در سطح یک فرصت‌سوزی و یک قهرمان‌سوزی تکراری بیشتر نیست! همین اول کار باید گفت اگر اسم فیلم را بنی‌صدر می‌گذاشتند به حقیقتِ آنچه بیشتر در فیلم به آن پرداخته شده نزدیک‌تر بود و بنی‌صدر فیلم پررنگ‌تر از شهید صیاد بود! 🔹در این فیلم که در مقطعی از تاریخ بعد از انقلاب شروع می‌شود و ادامه می‌یابد، با آزادسازی شهر بستان که یک عملیات مشترک بین ارتش و سپاه بوده و چالش‌های خاص خود را داشت به پایان می‌رسد. به‌نظر می‌رسد اگر فیلم با عزل بنی‌صدر و جلسه‌ای که صیاد با شهید رجایی داشتند و بعد فرماندهی نیروی زمینی ارتش را برای ایشان درنظر می‌گرفتند به پایان می‌رسید می‌توانست جذاب‌تر باشد و مخاطب را سردرگم رها نمی‌کرد. آنگونه که مشخص است روی پایان بندی فیلم صیاد چندان فکر نشده بود؛ چرا که وقتی نام یک فیلم صیاد است چرا باید با عملیات بستان به پایان برسد، حتی می‌توانست با شهادت ایشان پایان یابد! حداقل اگر نویسنده و کارگردان بیشتر سلیقه به خرج می‌دادند و کمی بیشتر مطالعه می‌کردند می‌توانستند عملیات مرصاد را در مقابله با منافقین نمایش دهند که از لحاظ اهمیت بسیار پررنگ‌تر از عملیات آزادسازی بستان بود. 🔹متاسفانه فیلم در سطح باقی می‌ماند و هیچ شخصیت‌پردازی‌ای شکل نمی‌گیرد؛ درست شبیه اینکه چند کلیپ کوتاه را کنار هم چیده باشند تا یک فیلم سینمایی از آن در بیاید! 🔹نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد بازیگر نقش شهید صیاد و همسرش بود که در واقعیت هم زن و شوهر و محرم یکدیگرند اما این محرمیت هیچ نقشی در شکل‌گیری فضای احساسی در فیلم نداشت و تاثیری در بالا بردن حس خانوادگی فیلم نداشت! 🔹دعوای بین سپاه و ارتش در دیالوگ‌هایی که مطرح می‌شود خیلی سطحی است و بنظر می‌رسد هزینه هنگفتی که برای ساخت فیلم صرف شده عملا نتوانسته یک قهرمان ارتش را در دل فیلم تصویر کند. روابط صیاد با همسرش، فرزندش، مافوقش و زیردستش یک رابطه سطحی است در حالیکه صیاد شیرازی که ما می‌شناسیم و در دل تاریخ ثبت شده، شخصیتی فراتر از این‌ها دارد، آن نگاه نافذ، آن ایمان، آن روابط عمیق با دیگران و آن شخصیت ممتازی که این شهید بزرگوار داشت و به‌ویژه ولایت پذیری کم‌نظیر او متاسفانه و متاسفانه اصلا در فیلم به نمایش گذاشته نشده است! 🔹نکته‌ای که در مواجهه‌ی صیاد با بنی‌صدر وجود دارد ذیل ولایت‌پذیری از امام است اما فیلم‌نامه نتوانست به‌خوبی به آن بپردازد. اطاعت‌پذیری شهید از امام و نگاه ایشان به بنی‌صدر از زاویه نگاه امام همان نگاه مغفول مانده در فیلم است. آنچه بیشتر صیاد را به مدارا با بنی‌صدر وا می‌داشت تبعیت از فرماندهی کل قوا بود که در فیلم به این موضوع پرداخته نشد. 🔹کارگردان فیلم، یک سریال‌ساز است که مقطعی حساس از تاریخ را روایت کرد. صحنه‌های جنگی فیلم نیز ضعیف و سطحی‌ست که نشان از کم‌تجربگی کارگردان در ساخت و پرداخت صحنه‌های جنگی دارد. 🔹این فیلم در مقایسه با فیلمی که مثلا از شهید باکری ساخته شد و روابط شهید را با اطرافیانش نشان داد، یک نسخه ضعیف و سوخته از بخش کوتاهی از تاریخ جذاب زندگی یک شهید و یک قهرمان ملی بود. با این اوصاف، فیلم سینمایی صیاد نتوانست مخاطب را از نظر ذهنی و عاطفی درگیر کند و در خاطر مخاطب بماند. صیاد حتی چهره درستی از ظاهر شهید را نیز تصویر نکرد؛ لباس صیاد همیشه تمیز و مرتب و شیک بود و شباهتی به لباس یک فرمانده وسط میدان نداشت! 🔹شاید بتوان گفت «صیاد» اثری بود که با هزینه بالایی ساخته شد اما خیلی زود به تاریخ خواهد پیوست و اثر ماندگاری نخواهد بود. درحالیکه می‌توانست با پایان‌بندی بهتری به اتمام برسد، زندگی شهید صیاد مقاطع حساس و مهمی چون مواجهه با منافقین، شهادت و ... داشت که انتخاب بهتری برای پایان فیلم بود. 📝رضا قریبی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe