🔻سوژه‌ها از کجا می‌آیند؟ در فامیل و دوستان همۀ ما افرادی هستند که مثلاً با او بیرون رفتیم و اتفاقی افتاده. بعداً که در جمعی آن خاطره را تعریف می‌کند، تویی که در آن اتفاق بودی، می‌بینی که دارد یک ذره غلو می‌کند. یعنی واقعاً عین به عین اتفاقی که افتاده را نمی‌گوید. به اصطلاح نمکش را زیاد می‌کند. احتمالاً بقیه هم کمابیش این را حس می‌کنند. کسی هم مچش را نمی‌گیرد. کاری که طنزنویس می‌کند، همین است. ما به عنوان نویسنده و طنزنویس باید کمی دروغ بگوییم، تا آن خاطره بامزه شود. پس اینکه می‌گوییم برای طنزنوشتن به خاطراتتان رجوع کنید، منظورمان این نیست که خاطره را به همان صورتی که اتفاق افتاده، تعریف کنید. این خاطره فقط دستاویزی برای شروع کار است. 🔺برشی از درس‌گفتار «طنزنویسی» استاد حسام حیدری مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

مادرم معلم بود، وقت نداشت آشپز خوبی باشد، فنون خانه‌داری نمی‌دانست، مشق‌هایم را هیچ‌وقت خط نمی‌زد اما خیلی ظریف یادم می‌داد چطور در دنیای ذهن خودم زندگی کنم و دیوانه نشوم. مادرم یادم داد مهم نیست کجا زندگی کنی؛ کافیست آدم‌های آن شهر را وادار کنی نقص‌های تو را، عیب‌های تو را هر روز ببینند و به آن عادت کنند. زیر سقف دنیا محمد طلوعی مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

🔻پنج فاکتور برای نوشتن یک روایت جاندار هر روایتی یک جزء کوچک از حقیقتی بزرگتر است. هر حادثه و اتفاقی که رخ می‌دهد، یک حقیقت است اما به تعداد کسانی که در صحنۀ آن اتفاق حضور دارند و ماجرا را تعریف می‌کنند، روایت وجود دارد چراکه هر کدام از آن افراد زاویه‌دید خودشان را دارند و هر کدام یک بُرش از آن حقیقت کامل را نقل می‌کنند. پس اگر روایت یک راوی از ماجرا را خواندیم، فقط می‌توانیم از منظر آن راوی ماجرا را بفهمیم. باید روایت دیگران را هم بشنویم تا کل ماجرا برایمان روشن شود. اگر اتفاقی را روایت کنم که منِ راوی شخصاً آن را تجربه کرده باشم یا از نزدیک دیده باشم، روایتی که می‌نویسم خیلی جاندارتر از زمانی است که آن اتفاق را از سر کنجکاوی برای روایتگری انتخاب کرده باشم. هرچه فاصلۀ راوی از اتفاق بیشتر باشد، نسبتش با آن دورتر خواهد بود و برای نوشتن یک روایت جاندار نیاز دارد که خیلی تلاش کند. 🔺برشی از درس‌گفتار «مستندنگاری» استاد زهرا کاردانی مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

اللهم لاتکلنی إلی نفسی طرفة عین أبداً. خداوندا مرا به قدر چشم بر هم زدنی به حال خود وامگذار. دعای روز هفدهم رمضان مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

🔻مخاطبان ریویو مخاطب ریویو من هستم، شما هستید، هر آن کسی هست که علاقه داره به کتاب خوندن و خرید کتاب، مشتریانی که داخل یک کتابفروشی هستند، اعضای یک کتابخانه که عضو یک کتابخانه هستند می‌توانند مخاطبین یک ریویو باشند. ما چرا ریویو می‌خونیم؟ ما ریویو رو می‌خونیم که بفهمیم این کتاب در رابطه با چیه؛ چون ما با یک پدیده جدید از یک کتاب مواجه هستیم. هیچ اطلاعاتی ازش نداریم. نهایتاً این است که ما پشت جلد کتاب یا عنوانش رو ببینیم و اسم نویسنده‌اش رو! ریویو به ما کمک می‌کنه که ببینیم می‌تونیم این کتاب رو بخریم، آیا این کتاب رو می‌تونیم داشته باشیم، موضوعش چیه، به چی می‌پردازه، از چی صحبت می‌کنه، به چه درد ما می‌خوره، ریویو برای این هست. بنابراین مخاطبان یک ریویو تماماً مخاطبان عامه هستند، همه مردم مخاطبین یک ریویو هستند. دو تا مخاطب دیگه هم ریویو داره که مورد توجه قرار می‌گیره و اون هم ... 🔺برشی از کارگاه «مرورنویسی» استاد مصطفی قوانلو قاجار مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

وقتی برای بارون دعا می‌کنی باید با گِل و لجن بعدش هم کنار بیای ... فیلم اکولایزر ۲۰۱۴ آنتوان فوکوآ مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

🔻هفت ویژگی مشترک همهٔ افسانه‌ها یک شناخت کلی از افسانه‌ها بسیار به نویسندگی شما کمک می‌کند و باعث می‌شود همیشه برای نوشتن موضوع داشته باشید؛ چون با یک تغییر کوچک که در افسانه می‌دهیم، می‌توانیم آن را مال خودمان کنیم. اصلاً فرقش با قصه‌های معاصر همین است، میراثی است که متعلق به همۀ ماست و می‌توانیم آن را بازنویسی یا بازآفرینی کنیم. فرق افسانه و اسطوره چیست؟ اسطوره‌ها اولین داستان‌گونه‌ها هستند که معمولاً به خلقت و مسائل کلان بشر می‌پردازند. اما افسانه‌ها معمولاً در مورد زندگی آدم‌های معمولی و مسائل روزمرۀ زندگی‌اند؛ حتی اگر پادشاه هست، پادشاه زمینی است. ولادیمیر پراپ در کتاب «ریخت شناسی قصه‌های پریان» تمام افسانه‌های دنیا را جمع‌آوری و بررسی کرده و متوجه شده است که ساختار کلی همۀ آن‌ها در هفت ویژگی مشترکند و اگر این ویژگی‌ها را نشناسید، فرق افسانه‌ها را با داستان‌های معاصر تشخیص نخواهید داد. 🔺برشی از درس‌گفتار «داستان‌نویسی نوجوان» استاد احمد اکبرپور مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr