سید رضا نریمانیenc_1698200928146870599701.mp3
زمان:
حجم:
6.8M
🏴 سالروز شهادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) تسلیت و تعزیت باد. 🏴
حضرت رضا علیه السلام فرمودند: اى سعد، از ما نزد شما قبرى هست؟ گفتم فدایت شوم قبر فاطمه، دختر امام موسى علیه السّلام را مى فرمایى؟ فرمود:
بلى مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّهُ
آرى هرکه او را زیارت کند، درحالیکه عارف به حقش باشد، بهشت براى اوست.
28.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💡 معجزه امام رضا علیه السلام 💡
💠 دکتر سید محسن میرباقری
❌ بعضی ها فکر می کنند معصومین علیهم السلام ما رو فراموش کردند و به یاد ما نیستند ... !!!
✍️ استاد میرباقری در این ویدیو ضمن نقد این نظر به بیان داستانی شنیدنی یکی از کرامات امام رضا علیه السلام می پردازند ...
#امام_زمان
عالِم آل محمد از لقبهای امام رضا(ع) است.[۱]
در روایات اسلامی، چهارده معصوم به لقب «عالِم» معرفی شدهاند،[۲] ولی علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار با استناد به برخی از احادیث، دو وجه برای تخصیص این لقب به علی بن موسی الرضا(ع) آورده است:
امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) لقب عالم آل محمد را به ایشان نسبت دادهاند.[۳]
در جریان برپایی مجلس علمی توسط مأمون عباسی و دعوت از امام رضا(ع) و عالمان ادیان مختلف و آشکار شدن احاطه علمی علی بن موسی الرضا(ع) در پاسخگویی به مسائل مطرح شده در این مجلس، حضرت به عالم بودن شهرت یافت.[۴]
حسینی عاملی در کتاب التتمة فی تواریخ الائمة، «عالم» را یکی از القاب مشهور امام کاظم(ع) دانسته است.[۵]
جستارهای وابسته
فهرست کنیهها و لقبهای امام رضا(ع)
پانویس
مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۹، ص۱۰۰.
نگاه کنید: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۴.
مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۹، ص۱۰۰.
مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۹، ص۱۰۰؛ طبرسی، الإحتجاج على أهل اللجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۵-۴۲۵.
حسینی عاملی، التتمة فی تواريخ الأئمة(ع)، ۱۴۱۲ق، ص۱۰۵.
منابع
حسینی عاملی، تاجالدین، التتمة فی تواریخ الأئمة علیهم السلام، قم، بعثت، ۱۴۱۲ق.
طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، مشهد، نشر مرتضى، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران،دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)، بیروت،دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
3.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خاطره ای از کرامت امام رضا (ع)
حجت الاسلام عالی
پناهنده به امام رضا (ع)panahande be emam reza.farahzad.mp3
زمان:
حجم:
2.96M
🎧پناهنده به امام رضا (علیه السلام)
🎙️حجت الاسلام #فرحزاد
💽@kotahshenidanie💽
سلام 🦋 میلاد امام رئوف حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا المرتضی "علیه آلاف التحیه و الثناء" مبارک باد.
✅ امام رضا "ع" فرمودند:
🌺 #عقل هیچ فرد مسلمانی بدون این ده ویژگی كامل نمیشود:
🔸مردم به خيرش اميدوار باشند؛
🔸همگان از شرّش احساس ایمنی کنند؛
🔸خوبی اندک دیگران را بسيار شمارد؛
🔸نيكى بسيار خود را اندک بهحساب آورد؛
🔸از درخواستهای نیازمندان به او ملول نشود؛
🔸تا آخر عمرش از کسب دانش خسته نشود؛
🔸فقر در راه خدا را بیش از توانگرى دوست بدارد؛
🔸ذلت در راه خدا را بر عزت در راه دشمنش ترجیح دهد؛
🔸به گمنامى بیش از شهرت تمایل داشته باشد؛
🌸 سپس فرمود: دهم و چه دهمى!
پرسيدند: دهمی چيست؟ فرمود:
🔸هيچ كس را نبيند جز اينكه گويد او از من بهتر و باتقواتر است.
📚 تحفالعقول، ص ۴۴۳
•┈┈••✾•◈💠◈•✾••┈┈•
https://eitaa.com/mehrabanyi
9.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سر به سر گذاشتن یک پیرمرد روستایی توسط خادم امام رضا علیه السلام
و ادامه ماجرا....
#امام_رضا
@Hafez1356
حکایت 9⃣7⃣5⃣
❤️ پیش تو محتاجها
در حال رفت و آمدند
تا که آهو میرود
پشتش کبوتر میرسد ❤️
#عبدالله_بن_سوقه می گوید :
روزی #امام_رضا عليه السّلام از كنار ما گذشت و با ما درباره ی #امامت خويش بحث كرد . من و #تميم_بن_يعقوب_سراج که اهل رقّه بود ، به امامت او قائل نبوديم و مذهب زيدى داشتيم.
وقتى كه با آن حضرت به صحرا رفتيم، چند آهو ديديم . امام عليه السّلام به يكى از بچه آهوها اشاره كرد . بچه آهو آمد و نزد حضرت ايستاد . ايشان دست مباركش را به سر بچه آهو كشيد و آن را به غلامش داد. بچه آهو، مضطرب و ناراحت بود و مىخواست به چراگاه برگردد . حضرت با او طورى سخن گفت كه ما نفهميديم و آهو ساكت شد. آنگاه فرمود:
اى عبداللّٰه! آيا باز هم #ايمان نمىآورى؟!
عرض کردم : بله اى آقاى من! تو حجّت خدا بر خلقش مىباشى و #توبه مىكنم. سپس حضرت به بچه آهو فرمود :
به چراگاهت برو . بچه آهو در حالى كه اشک از چشمانش سرازير بود ، آمد و بدن خودش را به پاهاى امام عليه السّلام كشيد و صدایی از خود درآورد .
حضرت فرمود : مىدانى چه مىگويد؟
عرض کردیم : خدا و پيامبر و فرزند پيامبرش داناترند .
فرمود : اين آهو مىگويد :
« دَعَوْتَنِي فَرَجَوْتُ أَنْ تَأْكُلَ مِنْ لَحْمِي، فَأَجَبْتُكَ، وَ حَزِنْتُ حِينَ أَمَرْتَنِي بِالذَّهَابِ.
اول كه مرا خواندى ، امید آن داشتم که از گوشت من خواهى خورد و دعوتت را پذيرفتم، ولى اكنون كه مرا امر به رفتن نمودى، مرا غمگين كردى . »
🗂منبع :
الثاقب في المناقب ، ج ۱، ص ۱۷۶