🌿🌺﷽🌿🌺 📙حرف ق 💠موضوع : قرب 🦋 هدف خداوند از خلقت انسان، رسیدن او به *قرب الهی* است. اما براستی قرب یعنی چه؟ و چگونه میتوان به قرب الهی رسید؟ 💕کلمه *قرب* به معنای نزدیک شدن، هم سنخ شدن، هم جنس شدن و شبیه شدن میباشد. ✅در ابتدای نماز نیت میکنیم که آنرا قربه الی الله به پا میداریم، و این عبارت بدین معناست که من بوسیله نمازم قصد شبیه شدن به اله حقیقی ام و متخلق شدن به اخلاق او را دارم. 🚨 کمی بیندیشیم...🚨 🤔آیا تاکنون نمازها و دیگر عباداتمان در شبیه شدن ما به الله موثر بوده و یا از فاصله میان ما و الله کاسته اند؟ 🤔 کدام اسم از هزار اسم خداوند در ما به ظهور رسیده است؟ کریم شده‌ایم یا جواد؟ رحمان شده ایم یا رحیم؟ رئوف شده‌ایم یا ودود؟ عفو شده‌ایم یا غفور؟و..... 🌺🌿 هر انسان به تعداد اسمهایی که از خداوند دریافت نموده است و کمالات او را در خود به ظهور رسانده است، به او شبیه تر میشود و در اصطلاح مقرب تر می‌گردد. 👌 بنابراین میزان قرب هر انسان، به تعداد اسمها و کمالاتی بستگی دارد که از خداوند دریافت نموده است، نه تنها به مقدار عبادات، اعمال خیر و ظاهر متدین او..❌ 💯از آنجایی که انسان موجودی مختار است، برای دریافت اسمهای خداوند و متخلق شدن به اخلاق او نیز که تنها راه رسیدن به قرب الهی است، ⚔️ باید به اختیار خود وارد میدان پر تضاد دنیا شده و از تمام تضادهایی که از خصوصیات این میدان است( حملات شیطان، سرکشی های نفس، شکستها، آزارها و ظلم های دیگران، کمبودهای مادی، مرگ عزیزان و۰۰۰۰) 🎈برای اسم گیری از خداوند و به مهارت رسیدن در کمالات او استفاده کند. 🔑فراموش نکنیم که تنها سرمایه انسان، بعد از تولد به برزخ، تعداد اسم هایی است که او از الله دریافت نموده و آن اسمها در قلب او تثبیت شده اند، نه تعداد رکعات نمازها، روزه ها، انفاق ها و۰۰۰ 🎁تمام عبادات انسان تنها ابزاری هستند برای شبیه شدن انسان به الله و اگر بعد از سالها دینداری هنوز توان بخشیدن کسی، فروخوردن خشمی، پاک کردن کینه ای، تحمل بی دغدغه و آرام مصیبتی، تحمل تعریف و تمجید دیگران از کس دیگری، شاد شدن در موفقیتهای انسان دیگری، دوست داشتن دیگران به اندازه خودمان و...... را نداریم!!!! 😔یعنی عبادات ما هنوز نتوانسته اند ما را به الله شبیه ساخته و کمالات او را در ما ظهور دهند، پس هنوز تقربی نیز حاصل نشده است. #پای_درس_استادمحمدشجاعی #اسرار_الهی_آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

در داستان حضرت یوسف در دو جا حضرت یعقوب به پسرانش که می‌گویند، یوسف را گرگ دریده و پیراهن خونی یوسف را به او می‌دهند، می‌گوید... 💚در هر صورت #صبر_جمیل کنم، که بر رفع این بلیّه که شما اظهار می‌دارید بس خداست که مرا یاری تواند کرد... 💚پس من باز هم راه صبر نیکو پیش گیرم، که امید است خدا همه ایشان را به من باز رساند، که او خدایی دانا و درستکار است. یعنی #صبری_زیبا خواهم کرد خالی از بی تابی امیدوارم خدا همه آنچه را که از من گرفته است به من برگرداند این آیات از زبان حضرت یعقوب علیه السلام نهایت توحید و واگذاری امور به خداوند است.... صبر جمیل صبری است که توام با ناسپاسی خداوند نباشد. بنده ای که صبر جمیل پیشه کرده در مصیبت و بلاخدا را متهم به ظلم نمی کند بلکه در حالی بسر می برد که باور دارد از خدا جز خیر به او نمی رسد. کسی که صبر جمیل دارد ممکن است با خدا درد دل کند و از خدا یاری بخواهد همان گونه که حضرت یعقوب(ع) با خدا راز و نیاز می کرد؛ اما هرگز از خدا شکایت ندارد . می داند که همه چیز و هر گشایشی در دست خداست. سوره یوسف 🌿 آیه 18 و 83 #آرامش_با_قرآن #اسرار_الهی_آرامش 🦋👇 Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺

💚اللَّهُمَّ أَنْتَ‏ الْإِلَهُ‏ الْقَدِيمُ‏ خداوندا، تو إله قدیم هستی... قدیم یعنی: بوده، هستی و خواهی بود... قدیم یعنی همیشه باقی...؛ تا ابد... خداوندا، هرچه که ظهور تو باشد هم، باقی است تا ابد... اگر این‌گونه است، پس تمام حرکات، سکنات، خیالات و افکار من نیز باقی است تا ابد! چرا که من، ظهور تو هستم... هر فعلی که از من صادر شود، هر چه‌قدر هم که جدید باشد و در همین ساعت و زمان انجام شود، به عالم باقی می‌رود... و تا ابدیت با من خواهد بود! چون از من که وصل به قدیم و باقی هستم، صادر می‌شود. هر کاری که با دست و پاهایم انجام دادم... چه خیر، چه شر... هر نگاهی که کردم... هر آنچه که شنیدم... هر آنچه که گفتم... هر آنچه که اندیشیدم... هر خاطره‌ای که در ذهن مرور کردم... هر خیالی که تصور کردم... هر نفسی که کشیدم... همه و همه... چه خیر و چه شر... همه باقی می‌مانند و تا ابد خواهند بود...! 💚خداوندا کمک کن تا فقط در هر لحظه زیبایی را انتخاب کنیم... زیبا بیاندیشیم... زیبا سخن بگوییم.... زیبا رفتار کنیم... زیبا زندگی کنیم و زیبا از دنیا برویم... کمکمان کن انچه در ابدیت با ان روبرو میشیم، تنها زیبایی محض باشد....💚 یا لطیف... ارحم عبدک الضعیف...💚 #اسرار‌الهی‌آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

🌸🍃این متن فوق العادس به عزیزانتون هدیه کنید😍👇 #چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ 🦋برای اینکه آسوده‌تر زندگی کنیم باید فلسفۀ رنج را بدانیم و بتوانیم رنج‌ها را مدیریت کنیم. 🍄 باید بدانیم که برخی از رنج‌های ما، نابجا و ناشی از مشکلاتی است که خودمان پدید آورده‌ایم و می‌توان این رنج‌ها را از بین برد. اما برخی از رنج‎ها حتمی است؛ باید با این رنج‌ها، درست برخورد کرد. 🍃با مدیریتِ رنج، می‌توان از رنج‌ها بهره برد؛ «مثل مدیریت آبشار برای تامین انرژی» که در این صورت، رنج می‌تواند به عاملی برای رشد و لذتِ ما تبدیل شود. 💗اولین قدم برای رسیدن به زندگیِ آسوده، این است که بپذیریم رنج قطعی است و جرء لاینفکّ زندگی انسان است؛ بلکه رنج، اصل زندگی انسان است! اما فلسفۀ زنج در زندگی انسان چیست؟ اصلاً چرا باید رنج بکشیم؟ 🌸🍃رنج اساساً با انسان‌بودنِ ما همزاد است؛ انسان یعنی رنج! چرا؟ برای اینکه انسان طوری آفریده شده که بتواند ارزش تولید کند؛ نه اینکه مثل فرشته‌ها از همان اول، خودش خوب و ارزشمند باشد، یا مثل حیوان، به‌خودیِ خود، همین‌گونه باشد و در همین سطح بماند. انسان تنها موجودی است که می‌تواند با انتخابِ خودش، ارزش بیافریند. ❣️برای اینکه کسی «ارزشِ افزوده» تولید کند، باید چه‌کار کند؟ راهی جز این وجود ندارد که باید یک انتخاب‌های برتری انجام بدهد. انسان برای اینکه ارزشمندترین موجود و اشرف کائنات باشد باید «انتخاب» کند! اگر در انسان یک علاقه باشد و سر راهش مانعی نباشد همیشه همان را انتخاب می‌کند، در این صورت زندگی او با زندگیِ حیوان یا فرشته فرقی ندارد، چون آنها هم یک علاقه دارند و همان را دنبال می‌کنند. 🌼🍃تعریف انسان چیست؟ تولیدکنندۀ ارزش. برای اینکه انتخابِ ما ارزش پیدا کند، باید به چند چیز علاقه داشته باشیم و مجبور باشیم یکی را انتخاب کنیم؛ وقتی هم یکی را انتخاب کردیم طبیعتاً باید از آن علاقه‌های دیگر، جدا ‌شویم و جداشدن از علاقه، یعنی رنج! پس انسان یعنی رنج. خدا می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَد» (بلد/۴) پس چون انسان شده‌ایم باید رنج ببریم. 🍀یک فلسفۀ رنج، همین است: تعریف انسان این است که از یک علاقه صرف‌نظر کند و دیگری را انتخاب کند. انسان همیشه باید با یک علاقه مبارزه کند؛ مثلاً علاقۀ به جاه، علاقۀ به مال، علاقۀ به سلامتی و... ارزش انسان به همین است، این مطلب را باید حسابی برای خودمان جا بیندازیم. 😱اگر از خدا بخواهیم رنج‌ها را کلاً برطرف کند در واقع یعنی می‌خواهیم بمیریم! چون رنج را نمی‌شود از زندگی حذف کرد، لذا باید به استقبال رنج رفت. طبق روایت، مؤمن رنج کشیدن در راه خدا را دوست دارد. البته اگر علاقۀ برتر را بشناسیم خواهیم دید که گذشتن از علاقه‌های کوچک چندان رنجی هم ندارد. #استاد_پناهیان #اسرار‌الهی‌آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

🌿🌺﷽🌿🌺 🦋برای این که بدانیم در نزد خدا چه منزلتی داریم، باید ببینیم خدا در نزد ما چه منزلتی دارد. هر چقدر مقوله‌ی غیب، ابدیت، آخرت و اهل بیت برای ما جدی باشند، ما هم در نزد آنها جدی تلقی می شویم. 🦋 روش یک مربی نسبت به شاگرد، جدی بودن اوست. ممکن است شاگرد خوب باشد، ولی جدّی نباشد، احکام و شریعت را جدی نگیرد. به همین خاطر است که غیب و ربّ هم او را جدی نمی گیرند. هر چند آنها را دوست داشته باشد، ولی توان دریافت توجه و خیرات و برکات را ندارد. ✅گاهی انسان با الوهیت خدا مشکلی ندارد، اما با ربوبیت الهی مشکل دارد. 🍃یعنی خدا را ربّ خودش نمی داند. چون قیمتش در دستش نیست؛ از این رو، آدم ها و مربی های دیگری را انتخاب می‌کند. مثل هنرمندان، سلبریتی‌ها، شاعران، فیلسوفان و ... 🦋درحالی که خدا می فرماید من ربّ تو هستم. ولی او به کسان دیگری رجوع می کند. 😔 ❤️صدا کردن خداوند با کلمه ربّ، یعنی من با تو رابطه ربوبیتی دارم. عشقم، زندگی و افتخارم این است که شاگرد تو هستم. تو مربی من هستی. این خیلی مهم است. این شاخص است که وقتی تو با خدا خلوت می کنی، افتخار کنی که یک مربی مثل خدا بالای سر من است. از هر کسی دستور و برنامه زندگی نمی گیرم. #پای_درس_استادمحمدشجاعی #اسرار_الهی_آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

🌿🌺﷽🌿🌺 ‌إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ 💚ما به تو خیر فراوان عطا کردیم(۱) ‌ امام صادق (ع) سفارش کرده‌اند که همواره قرآن را طوری بخوان که گویی بر تو نازل شده است. پس بار دیگر به سوره نگاه کن. چه می‌بینی در این سوره؟! خیر کثیرت کجاست؟! ‌ 🤍 این سوره به خیر فراوان اشاره کرده است و فعلش ماضی است. یعنی عطا کرده است، نه اینکه عطا می‌کند و یا خواهد کرد! تو برخوردار شده ای، نه اینکه برخوردار خواهی شد! قبل از اینکه بخواهی، به تو عطا شده است. قبل از اینکه سؤال کنی، برخوردارت کرده‌اند. ‌ 💫خیر کثیر، خیر نامحدود است. حد و حصر ندارد. تمام شدنی نیست. و تو برخوردار از چنین خیری هستی. اما در غفلت بسر می‌بری. ‌ 💥چون آن پادشاهی هستی که خواب است، و در خوابش می‌بیند که در حال گدایی بسر می‌برد. او در رؤیایش، گداست. اما إصالتاً پادشاه است. فقط کافی است از خواب برخیزد. همین. لازم نیست کاری بکند. تنها کارش بیداری است. همۀ کارها پیش از این شده است. 🖤 خیر کثیر عطا گشته است. اما تو در اتاقک محدودِ ذهنی خود نشسته‌ای. و تا وقتی بیرون نیایی سبزه زاران وسیع را نخواهی دید. نسیم حیات بخش را نخواهی چشید. تا پا از ذهن محدودِ خود بیرون نگذاری، عرض و طول این رودخانۀ عظیم را در نخواهی یافت. تا از ذهنیات و برداشتهایت رها نشوی، لایتناهی را در آغوش نخواهی گرفت. ‌ خیر کثیر، خداست.💚 ‌ دریافت الوهیت، ذهن نامحدود می‌طلبد. آنکه پر از برداشت و قضاوت و کینه و ناامیدی و بغض و حسادت است، آزاد نیست. از زندان ذهنت آزاد شو و خیر کثیر را در آغوش بگیر. #آرامش_با_قرآن #اسرار‌الهی‌آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

خیر الامور «خیر الامور اوسطها». این سخن تنها یک بار از پیشوای معصوم نقل شده است و آن در پاسخ به چرایی سوارشدن به قاطر و رهاکردن خر و اسب از سوی امام کاظم(ع) است (کافی 6/54). به نظر می‌رسد معنای عبارت این باشد: بهترین کار، گزینه، تصمیم، آنی است که از افراط و تفریط به دور بوده و یا آنی است که مشکلات کمتری داشته و در مجموع از شرایط بهتری برخوردار باشد. حال اگر اینگونه بود که طرف بیشتر، نه تنها مشکلی نداشت؛ بلکه مشکل بیشتری را هم حل می‌کرد پیداست که در این صورت، «خیر الامور»، همان طرفِ بیشتر است؛ نه «اوسطها». مانند انفاق به نیازمندان و یا ایثار؛ همان که از اهل‌بیت(ع) در سورۀ «هل أتی» آیۀ هشتم گزارش شده است. پس همیشه، «خیر الامورِ» «اوسطها» نیست و همواره باید دید گزینۀ بهتر کدام است. بهتر یعنی ثواب بیشتر، بهتر یعنی خدمت بیشتر، بهتر یعنی عاقبت نیک‌تر. پیامبر خدا(ص) گفت: «خیرُ الامور خیرُها عاقبةً» یعنی بهترین کار، گزینه، تصمیم، آنی است که پایانش بهتر باشد (من لایحضره الفقیه 4/402).

🔖منبر کوتاه🔖 🔊#صوتی 🔅چرا ماه رمضان را رمضان نامیدند؟ #مؤمنی 💽 @kotahshenidanie 💽

🌾🐚🌾 🐚🌾 🌾 #تقوا_چیست؟ شاگردی از عابدی پرسید: تقوا را برایم توصیف کن! عابد گفت: اگر در زمینی که پر از خار و خاشاک بود مجبور به گذر شدی چه میکنی؟ شاگرد گفت: پیوسته مواظب هستم و بااحتیاط راه میروم تا خود را حفظ کنم. عابد گفت: در دنیا نیز چنین کن! تقوا همین است. ⚠️از گناهان کوچک و بزرگ پرهیز کن و هیچ گناهی را کوچک مشمار زیرا کوههای با آن عظمت و بزرگ از سنگهای کوچک درست شده اند.!!! 💐🍃همانا برترین ‌کارها،کار‌ برای ‌امام ‌زمان است🍃💐 ❀ ┏━━━━━━┓ ⠀@khodemaani ┗━━━━━━┛

🪴﷽🪴 💚میدانی عید فطر چیست؟! عید به “فطرت” رسیدن است. تلاقیِ تو با سِرشت خویش است. شُهود خودِ متعالی است. یک ملاقات مقدس. یک نکاح درونی. رسیدن به سرچشمۀ خویش… و این جشن دارد. 💫 به واقع بزرگترین جشنی که سالک میتواند به آن ورود یابد، همین است. این اوج زندگی است. اصل بیداری از اینجا نشأت میگیرد. و این مادر همه ی جشن هاست. هر جشن دیگری حیات خود را از این جشن گرفته است. 🪴 اینجا ذات تو نهفته است. وجودِ تو از اینجا سر برآورده است. تو یک ماه تمام، پرده های غفلت را کنار زدی، غبارها را روفتی، خواهش ها را زدودی، توجه از این و آن گرفتی، تسلیم نیاز بدن نشدی، به هوا و هوس، نه گفتی، از جلوه آرایی ها گذشتی، وجود خود را آنقدر خالی نگاه داشتی تا ببینی در آن اعماق چیست، تا مرواریدِ صدفِ خویش را معرفت یابی. تا فطرت خویش ببینی و دریابی که سرشتِ تو الهی است. یگانه است. همان “فطرت الله” است. قرآن، صریحاً میگوید که فطرت تو با فطرت خدا یکی است. یک منشأ است. خداوند، تو را از فطرت خویش سرشته است. در این فطرت دوگانگی راه ندارد. 💌 و نیل به چنین کیفیتی است که جشن دارد. که عید دارد. که باید عید گرفت. و نشانه ی بارز نائل شدن به فطرت، آن است که خودت شده ای، دیگر تصنعی نیستی، زیرا همه ی من های دروغین کنار رفته اند. حال ببين آیا به فطرتت نائل شده ای؟! آیا آن را ملاقات کرده ای؟! ای دوست سالک، تا فطرتت را ملاقات نکنی، تا به سرشت الهی خویش آگاه نگردی، به حقیقتِ عید فطر وارد نگشته ای! عید فطر، جشن وصل درون است. جشن رسیدن به خویشتن خویش است. جشن ملاقات با سرچشمه است. جشن نیل به خود متعالی است. و اگر رسیدی، پس برکت باد تو را و همۀ سالکان را. و این وصل نوش جانتان باد. استاد مسعود ریاعی #اسرار‌الهی‌آرامش 🦋👇 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• Join🔜 @mohandesi_fekr1 🌺🌿🌺🌿

#پندانـــــــهـــ به بهلول گفتند تقـوا را توصیف کن گفت: اگر در زمینی که پُر از خار و خاشاک بود مجـبور به گذر شوید چه میکنید؟ گفتند: پیوسته مواظب‌ هستیم و با احتـیاط راه میرویم تا خود را حفـظ ڪنیم... بهـلول گفت در دنیا نیز چنین کنید تقوا همین است از گـناهان کوچک و بزرگ پرهیز ڪنید و هـیچ گناهی را ڪوچڪ مشمارید کوهها با آن عظمت و بزرگی از سنگهای ڪوچڪ درست شـده اند.

بداء چيست؟ @Porseman_channel معنی «بدا» این است كه انسان با اعمال بد خود، سرنوشت نیك خود را عوض می كند، همچنین كه با اعمال نیك خود، سرنوشت بد خویش را دگرگون می سازد و آیۀ «یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده أمّ الكتاب» ناظر به همین معناست. محدث بزرگ اهل سنت، جلال الدین سیوطی در كتاب «الدر المنثور» در تفسیر این آیه، روایاتی از رسول خدا آورده كه انسان با اعمال نیك خود مانند نیكوكاری به پدر و مادر و صدقه قسمتی از تقدیر را عوض می-كند، و حدیث معروف «الصدقة تدفع البلاء» ناظر به همین است. «بدا» به این معنی مورد پذیرش همه مسلمانان است، و هرگز مایۀ نسبت ناآگاهی به خدا نیست. برای نمونه قوم یونس، بر اثر نافرمانی مستحق نزول عذاب شدند، و پیامبر آنان به نام «یونس» ازنزول عذاب خبر داد، و خود، منطقه را ترك كرد، ولی آنان به پیروی از قول یك عابد، رو به صحرا نهادند و گریه و زاری كردند و خدا توبۀ‌ آنان را پذیرفت و عذاب برطرف شد. و لذا قرآن می فرماید: «فلولا كانت قربة آمنت فنفعها ایمانها الّا قوم یونس لمّا آمنوا كشفنا عنهم عذاب الخزی فی الحیاة‌ الدنیا و متعناهم الی حین»(یونس/98) «چرا هیچ یك از شهرها ایمان نیاوردند تا ایمانشان برای آنها سودمند باشد؟ جز مردم یونس كه چون ایمان آوردند، عذاب رسوا كننده را از آنان برداشتیم و تا پایان عمرشان آنها را بهره مند ساختیم». در این مورد می گویند: قرار بود بر قوم یونس عذاب فرود آید، ولی «بدا» رخ داد، و به تعبیر عربی «بدا الله أن یعذبهم» مسلّماً این تعبیر، مجازی است، یعنی از دیدگاه مردم كه از گذشته و آینده آگاه نیستند، چنین به نظر آمد كه نظر خدا برگشت و در اراده دگرگونی رخ داد، در حالی كه تغییری رخ نداده و به تعبیر علمی «ابداء» بوده یعنی پرده برداشته و حقیقت آشكار گشت، در حقیقت «بدا» نیست بلكه «ابدا» و اظهار چیزی است كه بر دیگران پنهان بوده است و از روز نخست برای خداوند روشن بوده كه آنها توبه خواهند كرد، و آنان را عذاب نخواهد نمود، حال چرا «بدالله» می گویند این به خاطر پیروی از پیامبر گرامی است كه در چنین موردی كلمه «بدالله» می گویند این به خاطر پیروی از پیامبر گرامی است كه در چنین موردی كلمه «یدالله» به كار برده است. و بخاری آن را در صحیح خود نقل می كند. و عجیب این است كه وهابیان خود در باب توسل به عمل صالح حدیث «بدالله» را نقل كرده اند كه رسول خدا فرمود: « سه نفر از پیشینیان، برای فرار از باران به غار پناه بردند، ناگهان سنگی آمد، و در غار را بست. آنها با یكدیگر گفتند: به خدا سوگند، شما را جز راستگویی نجات نمی دهد. هر كس كار نیكی كرده است از خدا بخواهد كه به خاطر آن كار ما را از مرگ نجات دهد...». تا اینجا روشن شد كه اعتقاد به «بدا» نسبت به جهل و ناآگاهی به خدا نیست، زیرا به خدای عالم مطلق، جهل راه ندارد. این مردمند كه پدیده ای را می بینند ولی از پدیده های دیگر ناآگاهند، و در مواردی كه پیش بینی رخ ندهد می گویند:‌ «بدالله» و این یك نوع استعمال مجازی و از دیدگاه خود انسان است، و گرنه از جانب خداوند، جریان آگاه ساختن چیزی است كه بر مردم مخفی بوده است. بنابراین اعتقاد به بدا، با علم خداوند منافات ندارد. از اینجا روشن می شود:‌ اگر بگوییم امامان غیب می دانند نشانه برتری آنها بر خالق آنها نیست، زیرا اعتقاد به «بدا» مستلزم جهل خدا نیست تا چنین برتری تصور شده، گذشته بر این، علم غیب امام، با علم غیب خدا قابل قیاس نیست، آگاهی خدا از غیب نامحدود و آگاهی امامان محدود است و نیز آگاهی خدا از غیب ذاتی و آگاهی امامان، اكتسابی و از خداست. @Porseman_channel